คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #8 : Special Days! : โคลมไวท์กับคนหล่อทั้งเจ็ด(?!)
ตอนพิเศษ โคลมไวท์ & คนหล่อทั้งเจ็ด
(แต่งขึ้นเพื่อสนองตัณหา เอ๊ย ความต้องการของตนเอง =w=;;)
กาลครั้งหนึ่งนานมาแล้ว.........
มีราชินีใจร้ายคนหนึ่งชื่อรีโบนี่ เจ้าหล่อนนั่งอยู่หน้ากระจกบานสีเขียวๆในปราสาทของหล่อน
หล่อนมีนิสัยเอาแต่ใจ อยากได้อะไรก็ต้องได้
"เนออนวิเศษเอ๋ย จงบอกข้าเถิด ใครเมพเลิศในปฐพี!" และวันนี้ก็เป็นอีกวัน..........ที่หล่อนถามเจ้ากระจก
"โคลมไวท์ โคลมไวท์" เนออนวิเศษคาบรูปให้รีโบนี่
"ข้าถามเจ้ามาสี่พันสองร้อยห้าสิบสามครั้ง เจ้าก็บอกเช่นนี้กับข้าทุกที" รีโบนี่พูด
ด้วยความริษยาที่มีต่อโคลมไวท์หล่อนจึงเรียกนักฆ่านามไนโต้ ลอนชาน(เพื่อน?ของสึนะในภาคมังงะ)
เพื่อมากำจัดโคลมไวท์
"ไนโต้ ลอนชาน!" รีโบนี่เรียก
"มีอะไรเหยอ?" ไนโต้ถามขณะขนมเต็มปาก
"ตะกละจริงเจ้า...วันนี้ข้ามีอะไรจะใช้งานเจ้า"
"หยึย! ไม่ใช่ว่านำข้าไปขายที่บาร์เกย์หรอกนะ" ไนโต้วิตก - -
"เจ้าจงนำสามง่ามของผู้หญิงในรูปนี้มาให้ข้า! เพื่อความเมพอันเป็นนิรันดร์" รีโบนี่ประกาศกร้าว
-----------------------------------------------------------------------------------
"ฮ้าดดด ชิ่ว =^=" เด็กสาวผู้มีผมกับดวงตาสีม่วงเข้ม และปิดตาไว้ข้างหนึ่งจาม
"เป็นอะไรรึ?" ไนโต้ที่เดินผ่านมาถาม
"ไม่มีอะไรหรอกท่าน" โคลมไวท์พูด
"เธอ...ไวท์เดย์?" ไนโต้ถามโคลมไวท์
"โคลมไวท์ค่ะ ไม่ใช่ไวท์เดย์ = =" " โคลมไวท์แก้
"มันคล้ายๆกันน่า =w=" ไนโต้แก้ตัว
................คล้ายกัน? ถ้างั้นคนที่ชื่อโกเล็กคงกลายเป็นโกเต้ก(ผ้าอนามัย)ไปเลยมั้งนั่น - -
"คุยกับเจ้าถูกคอดี ไม่ฆ่าดีกว่า =w="
"ฆ่า?"
"ราชินีแสนสวยที่ชื่อรีโบนี่สั่งข้าให้มาฆ่าเจ้าและนำสามง่ามไปให้น่ะ =w="ไนโต้พูด
"หา? =[]="
"แต่ข้ให้โอกาสเจ้า จงหนีไปนามิโมริวูดซะ"
ณ ป่านามิโมริ
โคลมไวท์เดินโซซัดโซเซมาถึงป่านามิโมริ เธอพบคฤหาสน์หลังหนึ่งจึงเข้าไปข้างใน.........
"ไม่มีใครอยู่?" โคลมไวท์พูดกับตัวเองขณะสำรวจคฤหาสน์
.............หุๆๆๆ อย่างงี้มียึด =w=
ด้วยความเลวบริสุทธิ์ เอ๊ย บริสุทธิ์ - - ของโคลมไวท์ เธอจึงเดินเข้าไปในห้องอาหาร........
"โห!! อาหารอย่างเริ่ดอ่ะ! ฟัวกราส์ ซูชิ สปาเก็ตตี้ ราเมน~"
แน่นอน...อาหารทั้งหมดคุณเธอกระซวกเรียบ - -...
ตกเย็นคนหล่อทั้งเจ็ดก็เดินเข้ามาในห้องอาหารที่โคลมไวท์นอนสลบเหมือดคาโต๊ะเพราะอิ่มแปล้
"ใครน่ะครั้บรุ่นที่สิบ?" โกคุเทร่าถามซือน่า (ชื่อ? - -)
"ไม่รู้สิ....เอ๋? อาหารเย็นของพวกเรา ToT" ซือน่าร้องไห้คร่ำครวญ
"คุณแรมโบ้หิวข้าวววววว T^T"
"ใครกินทั้งหมดนี่นะ! อึดสุดขั้ววว =w=" เรียวฮังพูดอย่างเร่าร้อน
"เห?" จิคุซ่า
"ใครกินฟะ!! คาคิป้านึกออกมั้ย?" เคน
"เอาน่าๆ เดี๋ยวผมทำซูชิให้ใหม่ ^^" ยามัจจี้บอกทุกคน
ปั้กๆๆๆ เสียงมีดกระทบเขียง
"หือ? เสียงแบบนี้ เสียงมีดหั่นมากุโระใช่มั้ย? *[]*" โคลมตื่นมาเพราะเสียงทำอาหารของยามัจจี้
(นางเอกตะกละ? = = : ไรเตอร์)
"เธอเป็นใคร?" ซือน่าถาม
"โคลมไวท์ค่ะ ฉันหนีจากการตามล่าของราชินีรีโบนี่"
โคลมไวท์เล่าเรื่องทั้งหมดให้ทุกคนฟัง
--------------------------------------------------------------------------
ขณะที่ทุกคนกำลังไปที่แก๊ง โคลมไวท์จึงอยู่คฤหาสน์เพียงคนเดียว
"เฮ้อออ! ผ่านมาหนึ่งสัปดาห์แล้วเรายังเข้ากับคุณโกคุเทร่าไม่ได้เลย......" โคลมไวท์พูดขณะรื้อของในตู้เย็น - -
"หนูจ๊ะ..." เสียงคนแก่ดังขึ้น
"กรี๊ดด!!! พระเจ้าจอร์ชกล้วยยังไม่ทอดโอลั้นลา!" โคลมอุทาน
"คำอุทานของเธอนั้นช่าง - -.........." คนแก่ตัวเล็กๆเดินมาหาโคลมไวท์
"พี่มีของมาขาย หนูช่วยพี่ซื้อได้ไหมจ๊ะ?"
...........พี่? เผอิญว่ายายดูแก่กว่าทวดหนูอีกนะจ๊ะยาย = =;;
"หนูไม่มีเงินค่ะ คุณ'พี่' ^^;" โคลมไวท์พูดอย่างถนอมน้ำใจ
"ให้ฟรีจ้ะ สัปปะรดลูกโตเลยนา........" หญิงชรายื่นสัปปะรดให้โคลมไวท์........
.............สัปปะรด? = ท่ามุคุโร่ *[]*
"กี่บาทคะยาย" โคลมไวท์ถามด้วยดวงตาเป็นประกาย
"ฟรีจ้ะหนู =w="
ด้วยความตะกละ + หื่นกระหาย(?) โคลมไวจึงยัดสัปปะรดใส่ปากทั้งลูก จึงทำให้สัปปะรด
ติดคอโคลมไวท์ เธอจึงสลบไป........
--------------------------------------------------------------------
สองสัปดาห์แล้วที่โคลมไวท์ยังไม่ฟื้น มีเจ้าชายมาจากทั่วทุกสารทิศมาเพื่อช่วยโคลมไวท์
เจ้าชายฮิบาริซึ่งมาจากนามิโมริแคสเทิลจึงต่อกร(ขย้ำ - -)ราชินีรีโบนี่และมาหาโคลมไวท์เพื่อหวังจิ้น
(ท่านฮิหื่น T^T)
เจ้าชายฮิบาริทรงจิ้นโคลมไวท์ เธอสำลักสัปปะรดออกมาและทำให้เธอได้เป็นพระชายาของเจ้าชายฮิบาริ
(ออกแนวหื่น + SM นิดๆ =.,=)
Fin ~
Happy Ending C:
-------------------------------------
ม่ายยยยยยยยย!!~ ฮิบาริของไอติมมมมม T^T
แบดเอนดิ้งสุดๆเลยเนอะ ท่านผู้อ่าน :P
ความคิดเห็น