คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #8 : time to love } chapter 4
time to love
บางทีฉันอาจจะเจอเธอโดยบังเอิญ
บางทีเธออาจจะเจอฉัน
ฉันเช็ดน้ำตา มองตัวเองที่กระจก
วิงวอนอ้อนวอนเสมอ...ขอให้เรากลับมาในเวลารักของเราสองคนเหมือนเดิม
คนดีของฉัน เธอคือรักครั้งแรกของฉัน คนที่สอนให้ฉันรู้จักความรัก
ฉันไม่เคยที่จะลืมเธอ ฉันจดจำได้แต่เธอ
ฉันจะรอเวลาแห่งความรักของเราสองคนกลับมาอีกครั้ง
=====================================
chapter 4
ฉากนี้มีเนื้อหาที่ไม่เหมาะสม ถ้าต้องการอ่านโปรดลงอีเมล์ไว้หรือส่งเมล์มาที่
fict-ara@hotmail.com
โดยใช้หัวข้อว่า "ขอฉาก 'มินยอน' ในตอนที่ 4 ของฟิค TIME TO LOVE"
ตอนนี้เสียงเงียบลงแล้ว ทั้งคู่นั้นต่างนอนหลับกันอย่างอ่อนเพลีย โซยอนที่กลับมาตั้งนานและมาดูทั้งคู่เล่นกันตั้งแต่ต้นจนจบ ก่อนจะค่อยๆ ปิดประตูเบาๆ แล้วเดินเข้าห้องตัวเองไป
" ฉันนี่มันนิสัยไม่ดีจริง ทั้งๆ ที่ไม่อยากดูแต่ดวงตามันก็ไม่ยอมปิด " เธอนั่งชมวิวตรงระเบียงห้องของเธอก่อนจะพึมพำกับตัวเอง ก่อนจะเห็นเด็ก 2 คนกำลังวิ่งเล่นอย่างสนุกสนาน ความทรงจำเก่าที่พยายามลืมแต่มันก็กลับผุดขึ้นมาในสมองอีก
" จับผมให้ได้สิฮะอินจอง ฮ่าๆๆ " เสียงเด็กผู้หญิงที่มีท่าทางคล้ายเด็กผู้ชายที่กำลังวิ่งหนีและล้อเลียนหยอกล้อกับเพื่อนสาวอีกคน
" แน่จริงก็วิ่งช้าๆ สิเด็กทอมบ้า " เด็กสาวที่มีชื่อว่า 'ปาร์ค อินจอง' หยุดวิ่งและนั่งพัก หายใจเร็วขึ้นและหอบเพราะอาการเหนื่อย เหงื่อออกไหลจนเหนียวทั่วตัวไปหมด
" ไม่เล่นแล้วหรออินจอง วิ่งเล่นกันอีกน๊า กำลังสนุกเลยอ่ะ " 'ฮัม อึนจอง' เดินเข้ามาหาอินจองก่อนที่จะอ้อนแล้วเขย่าแขนข้างขวาของอินจอง
" ฉันอายุเยอะกว่าเธอนะ หัดเรียกฉันว่าพี่ซะบ้าง แล้วก็เลิกเล่นได้แล้ว ฉันเหนื่อย เป็นคนล่าก็จับเหยื่อไม่ได้ พอเป็นเหยื่อก็โดนกิน กลับบ้านไปเล่นตุ๊กตากระดาษยังสนุกกว่าอีก " อินจองบ่แล้วใช้หลังมือของเธอลูบหน้าและคอแทนเสื้อ
" ห่างกันแค่ปีเดียวทำไมต้องเรียกพี่ เรียกแค่ชื่อเฉยๆ ดูสนิทสนมกันดีออก หรือว่าอยากแก่ " อึนจองหยิบผ้าเช็ดหน้าในกระเป๋ากางเกงตัวเองก่อนจะซับเหงื่อที่ใบหน้าของอินจอง
" ขอบใจนะอึนจอง น่ารักที่สุดเลย " อินจองหันมายิ้มให้อึนจองก่อนจะชมให้อึนจอง เวลาอึนจองมาช่วยเหลืออะไรเธอ เธอมักจะพูดคำนั้นอยู่เสมอ
" ไม่เป็นไรฮะ คออินจองขาวจังอ่ะ และตอนนี้ฉันก็เวียนๆ หัวอยู่ด้วยอ่ะ ขอสูดดมคออินจองแทนยาดมได้เปล่าอ่ะ " อึนจองซับเหงื่อให้ที่ใบหน้าของอินจองเสร็จแล้วก่อนจะไปซับเหงื่อให้ตรงคอของอินจอง
" เอารองเท้าของฉันไปดมแทนมั้ย รับรองหายเวียนหัวเลยนะ " อินจองปัดมืออึนจองออกก่อนจะถอดรองเท้าของตัวเองแล้วยกขึ้นมาโชว์ตรงหน้าอึนจอง
" โอเคฮะๆ เดี๋ยวเอาไว้ก่อนนอนเนาะ จะได้ฝันดี " อินจองเอารองเท้ากลับไปใส่เหมือนเดิม ส่วนอึนจองก็เอาผ้าเช็ดหน้าอีกผืนหนึ่งมาซับเหงื่อให้
" เป็นเด็กเป็นเล็ก หัดแก่แดดจริงๆ เลย "
นั่งมองเด็ก 2 คนวิ่งเล่นกันอย่างสนุกสนาน น้ำตาไหลออกมาจนหายใจไม่ค่อยสะดวก ปิดหน้าต่างและผ้าม่านให้สนิท ก่อนจะนอนกอดหมอนข้างแล้วร้องไห้ออกมาอย่างขาดใจ คนที่ชื่อ 'ฮัม อึนจอง' เขาตายจากชีวิตของปาร์คอินจองคนนี้ไปนานแล้ว ตอนนี้เธอคือปาร์คโซยอน ไม่ใช่ปาร์คอินจองอีกต่อไป
" อย่าร้องไห้สิโซยอน เราคือโซยอนนะ ไม่ใช่อินจอง " เอามือซับน้ำตาตัวเอง กำผ้าห่มแน่นขึ้น พูดปลอบใจแต่กลับร้องไห้กว่าเดิม อุตส่าห์ลืมไปแล้ว แต่ทำไมมันกลับจำได้อีก
ก๊อก! ก๊อก! ก๊อก!
" พี่โซยอนคะ พี่โซยอน ใกล้จะบ่ายแล้วค่ะ " เสียงเคาะประตูตามมาด้วยเสียงสดใสปลุกเรียนโซยอนให้ตื่นจากความทรงจำอันแสนเจ็บปวด
" จียอนไปเปิดร้านก่อนเลย เดี๋ยวพี่ตามลงไป " โซยอนตะโกนออกไป พยายามพูดให้เป็นเสียงปกติที่สุด ตอนนี้แม้แต่แรงจะพูดก็ยังไม่มี แรงจะลุกก็ยังไม่มี โทษใครไม่ได้ก็ต้องโทษตัวเองที่ไม่เข็มแข็ง แค่เรื่องอดีตแค่นี้ต้องอ่อนแอ มานอนร้องไห้ฟูมฟาย
โซยอนพยายามดันตัวเองลุกขึ้น เดินไปส่องกระจก เห็นสีหน้าของตัวเองในกระจกแล้วรู้สึกสมเพชตัวเองสิ้นดี ตาบวมเพราะร้องไห้ จมูกแดงเพราะร้องไห้ อะไรๆ ก็เพราะร้องไห้ทั้งนั้น ทำไมตัวเองถึงอ่อนแอขนาดนี้ เช็ดน้ำตาตัวเอง ก่อนจะจดแจงหวีผมให้เรียบร้อย แล้วเดินออกจากห้องไปไม่อยากคิดฟุ้งซ่านอีก
" สวัสดี่พี่โซยอน " หลังจากที่โซยอนเดินลงมาข้างล่างแล้วนั้น ฮโยมินก็โค้งคำนับและกล่าวทักทายทันที
" สวัสดีจ้ะฮโยมิน มาตั้งแต่เมื่อไหร่ล่ะเรา " โซยอนยิ้มตอบรับก่อนจะแกล้งถาม ทั้งๆ ที่รู้อยู่แล้วแต่ก็ยังจะถาม
" ตั้งนานแล้วล่ะค่ะ พอดีซื้อหนังมาแต่ดูคนเดียวแล้วเหงา เลยมาดูเป็นเพื่อนกับจียอนน่ะค่ะ " ฮโยมินก็โกหกออกไปอย่างแนบเนียนเช่นกัน
" ก็ดีแล้วล่ะ พอดีจียอนไม่ค่อยดูหนังเท่าไหร่หรอก เอาแต่อ่านหนังสือ ยังไงเวลาพี่ไม่อยู่ก็ฝากดูแลจียอนด้วยละกันนะ ว่าแต่เอาอะไรหน่อยมั้ย ไหนๆ ก็มาทั้งที " โซยอนเดินมาที่เคาท์เตอร์ก่อนจะก้มหน้าทำงานแล้วก็พูดไปด้วย ก่อนจะเงยหน้าขึ้นมากับประโยคสุดท้าย
" ก็กะว่าจะชวนเพื่อนมากินเบเกอรี่ด้วยเหมือนกันน่ะค่ะ แต่กะว่าจะทักทายพี่โซยอนก่อน ยังไงก็ขอตัวนะคะ เดี๋ยวจะมาใหม่ค่ะ " ฮโยมินลุกขึ้นจากเก้าอี้ เก็บเข้าให้เรียบร้อย ก่อนจะโค้งคำนับให้โซยอน แล้วเดินออกจากร้านไป
" อ้าว?! แล้วพี่ฮโยมินล่ะคะ " จียอนที่หลังจากนำส่วนผสมไปให้แม่ครัวทำเชฟทำเบเกอรี่แล้วนั้นก็รีบวิ่งออกมา
" เธอมาช้าเกินไปแล้วล่ะจียอน แต่เดี๋ยวก็มาแหละ แค่ไปชวนเพื่อนมาน่ะ " โซยอนตอบจียอนเสร็จก็เอาผ้าชุบน้ำหมาดๆ มาเช็ดเคาท์เตอร์ให้สะอาด
" แล้วทำไมลูกค้ายังไม่มาอีกล่ะคะเนี่ย " จียอนไปยืนข้างหน้าเคาท์เตอร์แล้วทำแก้มป่อง
" แล้วทำไมไม่เปลี่ยนเป็น Open ล่ะ มันยัง Close อยู่เลย ใครเขาจะเข้ามากันล่ะ "
" อ่า~ จริงด้วย ฮิฮิ " จียอนหัวเราะกับความขี้ลืมของตัวเองก่อนจะไปพลิกแผ่นที่ติดอยู่กับประตูกระจกเป็น Open
" งั้นเดี๋ยวจียอนขอจัดโต๊ะก่อนละกันนะคะ " หลังจากนั้นจียอนก็จัดการโต๊ะให้สะอาด วันนี้จียอนอารมณ์ดีเป็นพิเศษ ไม่รู้เป็นเพราะอะไร แต่ถ้าเรื่องนั้นก็ไม่น่าจะอารมณ์ดีขนาดนี้
.
.
" นี่อึนจอง แกไปหน่อยเหอะน่า ร้านเบเกอรี่ร้านนี้เป็นของแฟนเพื่อนนะเว่ย " ฮโยมินพยายามฉุดกระชากลากถูอึนจองที่มัวแต่เล่นเกมอยู่นั้นจนหน้าจอดับไปทันที
" อะไรวะ คนกำลังจะนั่นกันและ " อึนจองกระแทกจอยเกมอย่างแรงโดยลืมไปเลยว่าจอยเกมนั้นตัวเองยืมฮโยมินมา แต่ฮโยมินไม่สนใจมัน กลับออกแรงพยายามลากอึนจองให้ลุกขึ้น
" แกต้องไปนะเว่ยอึนจอง ฉันอยากให้แกไปกินเค้กนุ่มๆ อร่อยๆ ที่ร้านจียอนอ่า " ฮโยมินปล่อยแขนอึนจองก่อนจะนั่งลงหอบเพราะเหนื่อย
" ก็บอกแล้วไงว่าไม่กิน จะลดไขมันหน้าท้องน่ะ เข้าใจป๊ะ " อึนจองยักคิ้วใส่อึนจองก่อนจะลุกขึ้นไปเอาน้ำมาให้ฮโยมิน
" คนอย่างแกเนี่ยนะมาลดไขมันหน้าท้อง ไม่รู้ล่ะ ยังไงแกต้องไป "
" แค่ร้านเบเกอรี่ที่จียอนเปิดแกต้องฉุดกระชากลากถูเลยรึไง "
" งั้นแกจ่ายค่าจอยเกมมาเลย " ฮโยมินแบมือแล้วชี้ไปที่จอยเกมที่ตอนนี้กลายเป็นเศษเล็กๆ (อึนจองเฟวี่ยงแรงมาก)
" อะไรอ่ะ คนมันเผลอนี่ " อึนจองทำหน้าไม่รู้ไม่ชี้
" ถ้าแกไม่อยากจ่ายก็ไปกับฉันนี่ "
" เออๆ ไปก็ได้วะ " แล้วอึนจองก็ค่อยๆ ลุกไปใส่รองเท้า ส่วนฮโยมินวิ่งออกไปก่อนและใส่รองเท้าเรียบร้อยแล้ว
" อย่าอึดอาดได้มั้ยอึนจอง รีบๆ ใส่ดิวะ " ฮโยมินเร่งเร้าอึนจองจนอึนจองอยากจะขว้างรองเท้าใส่ฮโยมินแล้ว
" เดี๋ยวก็ไม่ไปซะเลย "
" รีบใส่ดิเฮ้ย "
" ก็ใส่อยู่เนี่ย "
" เร็วๆ เซ่ เดี๋ยวก็ถีบเลย "
" เอาแต่แหกปากอยู่นั่นแหละ เงียบๆ หน่อยดิ "
" ก็รีบใส่ดิวะ ผ่านไป 6 นาทีใส่ได้แค่ข้างเดียวเองเนี่ยนะ "
" รองเท้าผ้าใบนะเฮ้ย ไม่ใช่รองเท้าแตะ "
" แล้วทำไมไม่ใส่รองเท้าแตะล่ะฮะ "
" ฉันใส่ถุงเท้าอยู่นะเว่ย "
" แล้วทำไมไม่ถอดถุงเท้าเล่า "
" อยากดมหรอไงฮะ "
ตอนนี้ทั้งคู่ก็เอาแต่ทะเลาะถกเถียงกันไปมา จบกันร้านเบเกอรี่จีโซ อดไปแน่ๆ
=========================================
สวัสดีค่ะนักอ่านทุกคน ไม่อยากจะเชื่อว่ามีคนมาอ่านฟิคด้วย
ยังไงก็ต้องขอบคุณมากๆ เลยนะคะที่มาอ่านกัน
ขอโทษที่มาอัพช้านะคะ พอดีมัวแต่เมาท์แล้วแต่งกลุ่มอยู่ค่ะ
คิดถึงรีดเดอร์มากๆ เลย ไม่ได้มาอัพให้อ่านจนกลัวว่าจะลืมไรท์เตอร์กันไปแล้ว
วันนี้เลยมาอัพให้อ่าน แล้วก็พยายามอัพให้ยาวที่สุด
อ่านแล้วคิดเห็นกันยังไงบ้างคะ แสดงความคิดเห็นกันได้เลยนะคะ
สามารถกล่าวติชมและให้คำแนะนำได้จ้า
ขอบคุณทุกคนที่แวะมาอ่านนะคะ
......
แป้งจี่ = ฮโยมินแรง =[]=!!!!!~
ป.ล. คิดถึงพี่มิ้น ><~
Writer = เพราะใครล่ะ ?
minyoen-love^^ = ฮ่าๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆ
หัวเราะหัวทิ่มกับประโยคสุดท้ายอ่ะ
ทำไมมันเป็นแบบนี้ไปได้เนี่ยะ
เริ่ดคับ เริ่ด
Writer = มันแป๊กใช่มั้ยล่ะ
rungzaa = อ๊อก=[]=ประโยคสุดท้ายนี่มันอะไร๊
มินมันไปเอาประโยคนี้มาจากแห่งหนใด
อ่านจบหัวทิ่มเลยทีเดียว-..-
ไรท์เตอร์มาต่อด่วนรออ่านอยู่*---*
Writer = ถ้าอ่านตั้งแต่ต้นเรื่องจะรู้ค่ะ 55 5
Biww[WF''Yeeun''] = ประโยคสุดท้าย แรงงงงงงงงงง
อ่านจบแทบช๊อคคาคอม ฮ่าๆ
มิ้นมาต่อด่วนๆเลย รู้มั้ยว่ามันค้างมากๆๆ
ปล. จริงๆแล้ว มินยอน เราก็ชอบนะ
แต่เราดันไปคลั่ง อึนโซ มากกว่าอ่ะ
แล้วอีกอย่าง...ที่จริงเราหวงมักเน่จีจี้ เลยไม่อยากจิ้นคู่ใคร อิอิ
(นี่แหละเหตุผลหลักอ่ะ)
Writer = ตอนแรกมิ้นหวงโซยอนมากๆ เลยล่ะ พอเห็นใครเอาไปจับคู่ก็ฉุนๆ ยังไงไม่รู้
แต่เราก็ไม่มีสิทธิ์ห้ามเค้านี่เนาะว่าห้ามจับคู่โซยอนกับคนนั้นคนโน้นคนนี้นะ
แต่สุดท้ายเค้าก็เอาโซยอนไปจับคู่อยู่ดี 555 5
hunny = ส่งให้ผมด้วยน่ะ
Writer = ถ้าหมายถึงฉากนั้นไรท์เตอร์ส่งให้เฉพาะคนที่อ่าน 2 ตอนขึ้นไปน่ะค่ะ
ต้องขอโทษด้วยนะคะ
'CTCMLY. = มินของเค้า....เอิ่ม....ประโยคหลังช่างโหดร้าย =[]=
สงสารจียอนอา ~ คุณชายฮัมแกไปแนะนำอะไรมินเนี่ย มันช่าง...
& ก็แอบค้างนะ มาต่อเร็วๆนะคะ เป็นกำลังใจให้ ไฟท์ติ้งง ^w^
Writer = ขอโทษที่มาอัพช้านะคะ พอดีมัวแต่ไปสนใจกลุ่ม หุหุ
_PimzZ_ = ว่าที่พัดลมของฮโยมิน >> น่ะ ออกแนวพร่ำเพ้อนะมิน
Ps. อยากเล่มเกม XXX อ่ะ
Writer = เกมนั้นน่ะ ให้ 2 คนนั้นเค้าเล่นดีกว่านะ มันไม่ดีๆ
_PimzZ_ = ฮ่าๆ ชอบคำขู่ของอึนจองจังเลย
เล่นเอามินๆ เงียบเลยอ่ะ
ว่าแต่มินเป็นเจ้าบ้านแบบไหนให้แขกทำเองเนี่ยะ...
แถมไม่เชิญเข้าบ้านอีก
Writer = มินมันชอบให้แขกบริการ สบายเกินไปเนาะ หุหุ
_PimzZ_ = เอ่อ มิน น่ากลัวนะ
แต่ยังอึ้งกับประโยคที่บอกึนจองอยู่ 'ติดเตียงกับจียอน' สุดๆ
ถึงจะยากให้มี NC แต่ก็ไม่อยากให้รังแกน้องนะ...
Writer = แต่มินมันรังแกน้องไปแล้วอ่ะ ห้ามไ่ม่ทันแล้ว T^T
ICY_PRINCESS = น้องมิ้นอ่าป่าวเนี่ย > <
แบบว่าเซิร์จ eunso แล้วเจอฟิคเค้า ก๊ากกกกก
แปะๆ ไว้ว่างๆ จะมาอ่านนะจ้ะ
แบบว่าเศร้าหรือเปล่าหว่าฟิค
พี่ไม่ค่อยอ่านฟิคเศร้า มันเจ็บปวดในหัวใจ T^T~
Writer = ถูกต้องแล้ว่คา มิ้นเองแหละค่ะ
ลองเซิร์จตามที่พี่ผักกาดบอก ฟิคมิ้นอยู่หน้าแรกของปู่เกิ้ล กรี๊ดด
ฟิคมิ้นออกแนวคอเมดี้แป๊กๆ และดราม่าไม่เรียกน้ำตาค่ะ ซึ่งเป็นแนวที่ไม่เคยมีใครแต่งมาก่อน หุหุ
ยังไงก็ฝากฟิคไว้ในอ้อมกอดอุ่นๆ ของพี่ผักกาดด้วยนะคะ
ปล.เดี๋ยวเรามาเมาท์กันที่บ้านสาวๆ ต่อ หุหุ
Yagami Light = แร๊งงง
แหกกกกกกขา TT'
เบาๆลูก มิน ๆ อย่าทำจีจี้เค้าช้ำน้า
รัก มักเน่ แต่คลั่ง ."อึนโซ"
Writer = ถ้าอ่านตั้งแต่ตอนแรกจะรู้จ้ะว่ามินแรงเพราะใคร หึหึ
{(#MKY.)♥ = รออ่านอยู่น่า
love eunso mak mak ><
Writer = มาอัพให้อ่านแล้วนะคะ
Neko-pan = - -
ซอนยอง - -
อิหื่น
อิสาวบอขอสอหื่น
- -"
Writer = ถ้าอ่านตั้งแต่ตอนแรกจะรู้จ้ะว่าซอนยองหื่นเพราะใคร
KANOMTAIz' = อัฟต่อๆๆๆๆ เถอะค่ะ
อยากรู้บางอะไรบ้าง
Writer = อัพแล้วนะจ๊ะ
ความคิดเห็น