คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #8 : chapter 8 เนื้อคู่ประตูถัดไป
“ช็อกโก้อ่า~ ฮยอกแจก็บอกแล้วไงว่าไม่ได้ตั้งใจ”
“ไม่ได้ตั้งใจแล้วทำไมไม่หนีออกมาล่ะ จะทำให้พี่เป็นประสาทตายไปก่อนหรือยังไง”
“แล้วทำไมจะต้องโกรธฮยอกแจขนาดนั้นด้วย พี่เยซองก็ไม่ได้เลวร้ายอะไรซักหน่อย”
“พ่อบอก...”
“...ไม่ให้ฮยอกแจมีความรัก รู้แล้วล่ะน่า...ไม่เห็นจะต้องบ่นมากมายเลย”
น้องชายที่น่ารักของคิบอมโกรธพี่ชายจนหน้าแดง แต่แทนที่เขาจะพูดจาดีๆ กับน้อง ร่างสูงกลับตะคอกน้องอีกด้วยซ้ำ
“ฮยอกแจนะอุตส่าห์ซื้อช็อกโกแลตมาให้พี่ชาย...”
“มันคนละเรื่องกันนะ”
“คนละเรื่องที่ไหนล่ะ ก็สัญญากันแล้วนี่ว่าถ้าฮยอกแจเอาช็อกโกแลตไปให้พี่คิบอม พี่คิบอมก็จะอนุญาตให้ฮยอกแจไปหาที่ตึกปีสามได้”
เสียงเจื้อยแจ้วบอกกับพี่ชายก่อนที่จักรยานจะถูกหักเลี้ยวเข้าไปในบ้าน และเมื่อคิบอมจอดจักรยานแล้ว ฮยอกแจก็วิ่งหนีพี่ชายเข้าไปในบ้านอย่างรวดเร็วทันที
“ฮยอกแจ...”
“ในสายตาของพี่คิบอม ฮยอกแจจะทำอะไรก็ผิดไปหมดเลยใช่ไหม?”
ใบหน้าใสที่หันมาสบตากับพี่ชายเป็นใบหน้าที่แดงก่ำเพราะความโกรธ นอกจากนั้นแล้วในดวงตาคู่สวยก็มีหยาดน้ำตาใสๆ คลออยู่ด้วย
“พี่ขอโทษ”
พี่ชายเอ่ยขึ้นพลางดึงน้องเข้ามากอดไว้
“พี่คิบอมมีแฟนแล้วเหรอ ทำไมถึงดุกับฮยอกแจนักล่ะ?”
“เปล่าน้า...โอ๋ๆ ตัลกีนิ้วก้อยของพี่ อย่างอนพี่เลยนะครับ..”
“ฮยอกแจบอกแล้วไงว่าไม่ใช่นิ้วก้อยแล้ว”
ร่างเล็กผลักอกของพี่ชายก่อนจะวิ่งหนีขึ้นไปบนห้องนอน ทิ้งให้คิบอมยืนอมยิ้มกับความน่ารักของน้อง ก่อนจะเดินตามขึ้นไปบนห้องบ้าง
...ทว่าเมื่อเปิดประตูเข้าไปข้างในห้อง กลับพบว่าฮยอกแจกำลังเปลี่ยนเสื้อผ้าอยู่
“ฮ...ฮยอกแจ...”
“อ๊า!! พี่คิบอมอ่ะ ปิดตาเดี๋ยวนี้เลยนะ”
“อืม...ปิดแล้ว!!”
น้องชายที่มีกางเกงชั้นในตัวเดียวปกปิดร่างกายขว้างหมอนใบนุ่มใส่พี่เพราะไม่คิดว่าพี่ชายจะขึ้นมาบนห้องเร็วขนาดนี้ เขาเลยลืมที่จะล็อกประตูห้องนอนไว้
“ช็อกโก้กะล่อนอ่า ปิดตาแบบนั้นก็เห็นหมดเลยน่ะสิ!!”
“แหะๆ”
พี่ชายหัวเราะแห้งๆ ที่แม้ว่าตัวเองจะใช้มือปิดตาก็จริง แต่นิ้วมือของเขาน่ะแยกออกจนเป็นช่องว่างพอที่จะแอบมองดูน้องชายได้สบายๆ
“หันไปหลังไปเลยนะ”
“ได้ๆ พี่หันหลังแล้ว คราวนี้ไม่แอบมองแล้วครับ”
“อย่าเพิ่งหันมาน้าช็อกโก้~”
“ไม่อยากมองหรอกน่าสองนิ้ว!!”
“อ๊าก!!”
ฮยอกแจยังคงโวยวายขณะใส่เสื้อผ้า โดยที่ไม่รู้เลยว่าด้านที่พี่คิบอมของเขาหันไปน่ะมีกระจกบานใหญ่ตั้งอยู่ เพราะฉะนั้นพี่ชายก็สามารถมองเห็นการกระทำของน้องได้ตลอดเวลาเลย
“ใกล้เสร็จยังคร้าบ...”
“เดี๋ยวสิ...อีกแปบนึง!!”
ร่างบางดูร้อนรนจนใส่เสื้อผิดด้าน ก่อนจะเปลี่ยนไปใส่ให้ถูกต้อง เมื่อถอดเสื้อออกอีกครั้งพี่ชายจึงแอบมองแผ่นหลังขาวเนียนของน้องชาย แผ่นหลังขาวเนียนของฮยอกแจช่างน่าสัมผัสเหลือเกิน ถ้ามีคนอื่นเห็นฮยอกแจในสภาพแบบนี้ พวกเขาจะใจเต้นเหมือนที่คิบอมเป็นหรือเปล่านะ
“เสร็จยังครับ พี่หันไปแล้วน้า...”
“อีกสามวิฯ”
“สามวิเหรอ? จะหันไปแล้วนะ”
คิบอมคลี่ยิ้มออกมากับท่าทางน่ารักของน้องชาย ก่อนจะค่อยๆ หันกลับไปช้าๆ เมื่อเห็นว่านน้องใส่เสื้อผ้าเสร็จแล้ว
“อ้าว!! ทำไมพี่คิบอมหันมาเร็วนักล่ะ”
“ก็พี่นับถึงสามวิฯแล้วนี่นา”
“พี่แอบมองฮยอกแจตั้งนานแล้วใช่ไหม?”
“พี่เปล่านะ”
“ไม่ต้องเลย พี่คิบอมขี้โกงชะมัด ซื้อนมรสสตรอเบอร์รี่มาให้ฮยอกแจเลย!!”
“เจ้าเล่ห์”
“ฮยอกแจเปล่า...”
“ก็พี่ไม่ได้มองจริงๆ นี่นา”
คิบอมยังแก้ตัวเสียงแข็ง คนตัวเล็กจึงแขวนชุดนักเรียนไว้หน้าตู้เสื้อผ้า ก่อนจะเดินเข้ามาหาพี่ชายช้าๆ แล้วจับมือทั้งสองของพี่ชายไว้
“งั้นมามองตากันเพื่อทดสอบว่าพี่คิบอมโกหกหรือเปล่า”
คนตัวเล็กจ้องมองเข้าไปในดวงตาสีนิลของพี่ชาย แต่ก็ต้องหลบตาเมื่อพี่คิบอมแกล้งทำตาโตใส่เขา แต่พี่คิบอมก็กระตุกมือของน้องชายให้หันกลับมามองอีกครั้ง
“นมรสสตรอเบอร์รี่”
“งก!!”
“ใช่!! ฮยอกแจงก...”
“อืม...ฮยอกแจของพี่งกจริงๆ”
“แต่พี่คิบอมแอบมองฮยอกแจนี่นา แอบมองใช่ไหม? ยอมรับมาซะดีๆ”
น้องชายชี้นิ้วเรียวมาใกล้ๆ กับใบหน้าของคนเป็นพี่ ก่อนจะจ้องตาอย่างคาดคั้น คิบอมพองลมจนแก้มป่อง พร้อมกับส่ายหน้าไปมาช้าๆ และในที่สุดก็เอ่ยขึ้น
“ใช่...พี่แอบมอง!!”
“อ๊าก!!”
-- My Brother , My Love --
ครูจองซูและผู้ชายอีกคนที่กลับมาจากโรงเรียนอนุบาลพร้อมกันกำลังเดินโอบไหล่กันเข้าไปในบ้านอย่างสบายใจ วันนี้ความเครียดจากเด็กตัวป่วนที่โรงเรียนถูกลืมไปหมดสิ้นเมื่อได้เจอกับผู้ชายคนนี้
“ไหนนายบอกว่าจะไม่กลับเกาหลีไง”
“ก็ตอนที่พี่ถามผม ผมอยู่ที่เกาหลีแล้วนี่นา”
“แล้วทำไมเมื่อวาน...”
“ก็แบตฯโทรศัพท์มันหมดเลยไม่ได้โทรกลับมา แล้วก็ลืม~”
“อ่า...ดีใจจัง!!”
“ดีใจบ้าอะไร?”
ฮันกยองเลิกคิ้วถามขึ้นเมื่ออยู่ดีๆ ลูกพี่ลูกน้องของเขาก็เอ่ยขึ้นแล้วทำท่ายิ้มหวานอย่างเพ้อฝัน สงสัยพี่จองซูจะเป็นเอามากนะเนี่ย
“ก็นายไม่เห็นหรือไงว่าที่หน้าประตูโรงเรียนมันวุ่นวายแค่ไหน”
“เห็นสิ...เด็กอนุบาลปัญญาอ่อนเต็มไปหมดเลย”
“ฉันไม่ได้หมายถึงเรื่องเด็กๆ ซักหน่อย”
จองซูกำลังนึกถึงปัญหาชีวิตที่รันทดของตัวเขา รักสี่เศร้าของเราสี่คน แต่มันเหมือนกับว่าคนที่เศร้าจะมีแค่จองซูคนเดียวเท่านั้น
“เมื่อไหร่จะบอกได้ซักทีว่าพี่ดีใจเรื่องอะไร?”
“ก็นายกลับมาแล้ว จะได้ช่วยฉันคิดไงล่ะว่าจะเลือกใครดี”
“จะบ้าเหรอ? ถ้าให้ผมเลือก...ผมก็เลือกคนที่ผมชอบน่ะสิ!!”
“ไหนลองพูดมาสิว่านายชอบคนไหนที่สุด”
ฮันกยองอมยิ้มพลางนึกถึงใบหน้าหนึ่งในสามคนที่เขาชอบขึ้นมา...
“ชอบไอ้คนที่ถือไม้เรียวอ่ะ มันหล่อดี~”
“คนนั้นคือครูฝ่ายปกครองชเว อยู่โรงเรียนมัธยมปลายข้างๆ กัน แต่ไม่ค่อยดีเท่าไหร่อ่ะ ชอบพูดอะไรเน่าๆ ฉันฟังแล้วจะอ้วกอยู่เรื่อยเลย”
“แล้วอีกสองคนล่ะ ไม่ดีเหรอ?”
น้องชายลองถามความเห็นของครูหนุ่มหน้าใสอีกครั้ง แต่ก็ได้รับคำตอบเมื่อครูจองซูส่ายหน้าไปมาช้าๆ อย่างไม่ชอบ
“พี่จะบ้าเหรอ? ไม่ชอบใครสักคน แล้วจะเลือกทำไมเนี่ย?”
“ใครว่าไม่ชอบล่ะ แต่...ฉันชอบทุกๆ คนเลยน่ะสิ!!”
“เวรกำของผมจริงๆ ที่กลับมา”
“ช่วยคิดหน่อยเถอะน่าว่าฉันจะทำยังไงดี?”
“งั้นเอามือมาสิ!!”
จองซูยื่นมือทั้งสองข้างให้กับลูกพี่ลูกน้องสุดหล่อ ก่อนจะหลับตาลงช้าๆ พวกเขากำลังรู้สึกถึงพลังอะไรบางอย่างที่วิ่งวนไปมาในร่างกาย และสุดท้ายฮันกยองก็มือสั่นขึ้น
“เนื้อคู่!!”
“...”
“เนื้อคู่อยู่ประตูถัดไป!!”
ทั้งคู่ผละออกจากกันราวกับเป็นแม่เหล็กคนละขั้ว และเมื่อจองซูลืมตาขึ้นมาก็พบกับฮันกยองที่เหงื่อแตกพลั่ก แถมยังมีสีหน้าหวาดกลัวอีก
“หมายความว่ายังไงฮันกยอง?”
“หมายความอย่างที่พูดนั่นแหละ”
“แล้วประตูอะไรล่ะ ถ้าประตูห้องนอนของฉันก็เป็นนายน่ะสิ อ๊าก!!”
“จะบ้าหรือไง? ผมเป็นน้องชายพี่นะ คิดอะไรอยู่เนี่ย?”
ใบหน้าหวานพ่นลมออกทางปากอย่างเซ็งๆ เขาจะเลือกใครดีนะระหว่างซีวอนสุดเลี่ยน ฮีชอลสุดสวย และยองอุนสุดพลังหมี แถมยังเนื้อคู่ที่อยู่ประตูถัดไปอีก
“มันเป็นประตูใหญ่น่ะ แต่ผมไม่แน่ใจว่าประตูไหน?”
“อ่า...ถ้าอย่างนั้น ด้านซ้ายเป็นบ้านที่ไม่มีคนอยู่ ด้านขวา...อ๊าก!!”
“ทำไมอ่ะ?”
ฮันกยองเอ่ยถามขึ้นเมื่อครูจองซูทำหน้าตาตกใจ
“ก็ด้านขวามีคุณลุงตัวอ้วนชิน ดงฮีอาศัยอยู่น่ะสิ!!”
“หึๆ ฮะๆ”
“อย่าเพิ่งระเบิดหัวเราะนะฮันกยอง”
“ฮ่าๆๆๆๆๆๆๆๆ”
ยิ่งว่าเหมือนยิ่งยุ เจ้าลูกพี่ลูกน้องตัวดีหัวเราะเสียงดัง พลางมือหนากกุมท้องที่ขดแข็งอย่างทนไม่ไหว นี่ครูจองซูพี่ของเขาจะมีเนื้อคู่เป็นคุณดงฮีจริงๆ เหรอเนี่ย
“นายต้องสะกดจิตมั่วแน่ๆ ฉันไม่เชื่อหรอก!!”
-- My Brother , My Love --
วันต่อมาที่โรงเรียนอนุบาล คยูฮยอนและซองมินกำลังทำความตกลงกันอยู่ท่ามกลางพยานทั้งสองคนคือหัวหน้าชั้นอี มินซก และเด็กผู้ชายหรือเด็กผู้หญิงคิม รยออุค
“เมื่อวานนายสัญญาแล้วนี่นาว่าจะเป็นแฟนกับฉัน”
“แต่นายกันหม่าม๊าของนายออกไปไม่ได้นี่”
ซองมินเดือดดาลคยูฮยอนที่ไม่สามารถทำให้ลุงหมีของซองมินคู่กับคุณครูจองซูได้ มือเล็กๆ กอดต่ายชมพูไว้แน่น แต่ตอนนี้อยากจะฟาดต่ายชมพูไปที่ใบหน้าหล่อๆ ของคยูฮยอนเต็มทนแล้ว กันหม่าม๊าออกไม่สำเร็จ ยังจะมีหน้ามาทวงสัญญาอีก
“งั้นวันนี้อย่าเผลอก็แล้วกัน ถ้านายเผลอเมื่อไหร่ ต่ายชมพูของนายตายแน่”
“ฉันไม่มีทางปล่อยต่ายชมพูตกไปอยู่ในมือของนายหรอก”
“จะเถียงอะไรกันนักหนายะ เสียงดัง!! ไม่มีความเป็นผู้ดีเอาซะเลย ถ้าพวกนายอยู่ที่บ้านของฉัน คุณหญิงแม่ท่านจะต้องดุพวกนายแน่ๆ”
รยออุตที่ทนไม่ไหวเป็นคนแรกโวยวายดังกว่าซองมินและคยูฮยอนเสียอีก มินซกที่ยืนอยู่ข้างๆ จึงแอบเปิดกระโปรงของรยออุคเพื่อดูว่าเด็กผู้ชายหรือเด็กผู้หญิงใส่กางเกงในสีอะไร
“เป็นแฟนกันเถอะน่า แค่วันเดียวเอง~”
“คิดว่าฉันใจง่ายนักเหรอคยูฮยอน”
“ก็เปล่า...แค่อยากเป็นแฟนกับนาย”
“ฉันไม่ใช่คนใจง่ายนะ”
“แล้วฉันว่าอะไรนายล่ะ ก็แค่ขอเป็นแฟนเอง”
“นี่อี ซองมิน!!”
แล้วคนที่ทนไม่ไหวเป็นคนที่สองก็คือมินซก เด็กน้อยแตะไหล่บางของเพื่อนขวดนมเน่าแล้วเอ่ยขึ้น
“ถ้านายไม่อยากเป็นแฟนกับคยูฮยอน เดี๋ยวฉันเป็นแทนเอง”
“ไม่!!!”
เสียงของอีกสามคนประสานกันขึ้นทันที มินซกได้แต่นั่งลงอย่างเหวอๆ แล้วซองมินกับคยูฮยอนก็ตกลงกันอีกครั้ง
“ว่าไงล่ะ?”
“ก็ได้...แต่แค่วันเดียวเท่านั้นนะ”
“สองวันก็แล้วกัน”
“เรื่องมากจริงๆ เลยคยูฮยอนนี่”
“สองวัน!!”
“ก็ได้...สองวันก็ได้ พอใจหรือยังล่ะ?”
กว่าจะตกลงกันได้ เล่นเอาพยานอีกสองคนลุ้นแทบแย่ รยออุคปรบมือแสดงความยินดีกับเพื่อนทั้งสองคนพลางเล่นน้ำลายไปด้วย
...นับตั้งแต่วันนี้จนถึงวันพรุ่งนี้ คยูฮยอนก็เป็นแฟนกับซองมินแล้วสินะ
-- My Brother , My Love --
“วันนี้ไม่ต้องอ้อนหรอกนะ พี่ไม่ให้ตัลกีไปหาพี่หรอก”
“เชอะ!! ฮยอกแจจะไป...”
น้องชายแกล้งพูดท่าทายพี่คิบอมอย่างน่ารัก ตอนนี้เขาไม่กลัวพี่คิบอมหรอก ก็เพราะฮยอกแจรู้ว่ายังไงพี่คิบอมก็จะต้องตามใจเขาทุกครั้งยังไงล่ะ
“ดื้อจริงๆ เลย น้องใครเนี่ย!!”
“น้องหมา...”
“นี่!! ลามปามไปแล้วนะ”
“อ่า...ฮยอกแจขอโทษช็อกโก้ด้วยนะ”
“...”
“แต่ถ้าช็อกโก้ไม่หายโกรธฮยอกแจก็ไม่เป็นไร ฮยอกแจก็เป็นแค่น้องชายของช็อกโก้นี่ เป็นแค่น้องชายที่ทำตัววุ่นวายไปวันๆ ก็เท่านั้น”
ร่างบางแกล้งพูดด้วยความน้อยอกน้อยใจก่อนจะทำสีหน้าเศร้าสร้อย จนพี่ชายทนไม่ไหวดึงน้องเข้ามากอด คิบอมขบเม้มกกหูของคนน่ารักจนขนลุกไปหมด และใบหน้าของฮยอกแจก็แดงไม่ต่างกับลูกมะเขือเทศสุก
“พี่คิบอมอ่า~”
“ครับ?”
“แกล้งฮยอกแจอีกแล้วนะ คราวนี้งอนจริงๆ ด้วย”
“งอนไปเลย ถ้าฮยอกแจงอน พี่จะมีแฟนเลยคอยดู!!”
ฮยอกแจเบ้ปากอย่างไม่เชื่อ พี่ชายของเขาไม่มีแฟนหรอก จะมีได้ยังไงในเมื่อตัวก็ติดกันซะขนาดนี้ ไม่ว่าจะเป็นตอนพักเที่ยง พี่คิบอมก็จะต้องมากินข้าวกับฮยอกแจ หรือจะเป็นตอนเย็น เมื่อเลิกเรียนแล้ว พวกเขาทั้งสองคนก็จะอยู่ด้วยกันเสมอ
...เป็นไปไม่ได้หรอกที่พี่ชายจะคิดมีแฟน
“พี่คิบอม~ ทำไมวันนี้มาโรงเรียนช้าจังเลย!!”
ยังคิดไม่ทันไรเลย ใครคนหนึ่งก็วิ่งมาหาคิบอมแล้วกอดร่างสูงไว้แน่นแล้ว ฮยอกแจชะงักไปครู่หนึ่งก่อนที่จะขมวดคิ้วแน่น ผู้ชายหน้าหวานคนนี้อยู่ปีหนึ่งเองไม่ใช่เหรอ ทำไมถึงดูก๋ากั่นมากขนาดนี้นะ
“อี ทงเฮ!!”
พี่ชายของฮยอกแจแกะมือปลาหมึกของรุ่นน้องหน้าหวานออกจากลำคอของตัวเอง ก่อนจะเรียกชื่อขึ้นอย่างตกใจ
...อี ทงเฮอย่างนั้นเหรอ? เขาเป็นแฟนของพี่ชายจริงๆ หรือเปล่านะ
-- My Brother , My Love --
Talk with Lee Seen
ในที่สุดก็ได้ฤกษ์เอามาลงจนได้นะคะ
ช่วงนี้ซีนไม่ค่อยว่างเลย ต้องแต่งฟิกสั้นที่ย้าวยาว...
ก็เลยมาอัพบ้างไม่อัพบ้าง แต่คนอ่านนี่สิ หายไปไหนกันหมดก็ไม่รู้
แถมบางคนเข้ามาอ่านแล้วก็ไม่คอมเม้นท์อีก น่าน้อยใจชะมัดเลย
คอมเม้นท์บ้าง โหวตบ้างนะคะ ขอบคุณมากๆ ค่ะ
ปล.ขอบคุณสำหรับ เนื้อคู่ประตูถัดไป หนูรักพี่โจค่า...
| ||||
| ||||
Name : kokoro [ IP : 58.9.212.139 ] | ||||
| ||||
| ||||
Name : หนูมนต์หรรษา< My.iD > [ IP : 58.9.190.224 ] | ||||
| ||||
| ||||
Name : piggy-oun< My.iD > [ IP : 124.120.42.41 ] | ||||
| ||||
| ||||
Name : Yunho_Xiah< My.iD > [ IP : 58.8.204.118 ] | ||||
| ||||
| ||||
Name : sneeze< My.iD > [ IP : 125.24.37.15 ] | ||||
| ||||
| ||||
Name : ICE--CREAM :]]< My.iD > [ IP : 118.174.190.42 ] | ||||
| ||||
| ||||
Name : ไก่ต้มน้ำปลาตราด๊อง [ IP : 117.47.181.25 ] | ||||
| ||||
| ||||
Name : เอ๋อรักอวบว่ะ !!~ [ IP : 125.27.185.12 ] | ||||
| ||||
| ||||
Name : คิดไม่ออก..จิงๆนะ< My.iD > [ IP : 58.8.84.62 ] | ||||
| ||||
| ||||
Name : นางฟ้าตาสวย~ [ IP : 119.31.46.74 ] | ||||
| ||||
| ||||
Name : TaEJiN< My.iD > [ IP : 125.24.90.30 ] | ||||
| ||||
| ||||
Name : TaEJiN< My.iD > [ IP : 125.24.90.30 ] | ||||
| ||||
| ||||
Name : TaEJiN< My.iD > [ IP : 125.24.90.30 ] | ||||
| ||||
| ||||
Name : nanami_jung< My.iD > [ IP : 58.9.239.165 ] | ||||
| ||||
| ||||
Name : TaEJiN< My.iD > [ IP : 125.24.90.30 ] | ||||
| ||||
| ||||
Name : lovelove_sj13 [ IP : 116.58.231.242 ] | ||||
| ||||
| ||||
Name : TaEJiN< My.iD > [ IP : 125.24.90.30 ] | ||||
| ||||
| ||||
Name : TaEJiN< My.iD > [ IP : 125.24.90.30 ] | ||||
| ||||
| ||||
Name : ชงโคเดิ้ล< My.iD > [ IP : 118.173.77.209 ] | ||||
| ||||
| ||||
Name : รักไก่ [ IP : 58.8.50.89 ] | ||||
| ||||
| ||||
Name : sweety_cake< My.iD > [ IP : 114.128.139.184 ] | ||||
| ||||
| ||||
Name : DeirC OdnecserC< My.iD > [ IP : 58.8.197.45 ] | ||||
| ||||
| ||||
Name : kyo* [ IP : 222.123.241.234 ] | ||||
| ||||
| ||||
Name : คุณนายลี*ไก่น้อย [ IP : 58.9.173.194 ] | ||||
| ||||
| ||||
Name : sweety_cake< My.iD > [ IP : 114.128.139.184 ] | ||||
| ||||
| ||||
Name : ~~HyukHyuK~~< My.iD > [ IP : 124.120.34.132 ] | ||||
| ||||
| ||||
Name : Pattii [ IP : 119.31.78.178 ] | ||||
| ||||
| ||||
Name : kyuminnie< My.iD > [ IP : 58.8.242.181 ] | ||||
ความคิดเห็น