OC

ลำดับตอนที่ #8 : Susana Julia [77888 ACADEMY]

TEACHERS

   ชื่อ-นามสกุล :: ซูซาน่า จูเลีย II Susana Julia

   อายุ :: 28 ปี

   เพศ :: หญิง II ชอบเพศ :: ชาย

   วิชาที่สอน :: คณิตศาสตร์

   ชมรม :: ดูแลสัตว์

   งานอดิเรก :: เลี้ยง(เป็นทาส)แมว

   นิสัย :: หญิงสาวผู้คิดถึงแต่ผู้อื่นก่อนเสมอเปรียบเสมือนนักบุญ จูเลียมีบุคลิกอ่อนโยนหน้าตาสดใสอยู่เสมอๆ เธอเป็นคนที่มีชีวิตชีวา ทำอะไรก็กระฉับกระเฉงคล่องแคล่วพานให้คนที่อยู่ด้วยต้องเหนื่อยแทน จูเลียมองโลกในแง่ดีเสมอแม้จะอยู่ในสถานการ์ณที่เลวร้าย นอกจากนี่เธอยังชอบบอกกับคนอื่นว่าตนเองคนหัวดื้อด้วยใบหน้ายิ้มแย้ม เพราะเธอมีความเด็ดเดี่ยวและมุ่งมั่นหากใครคิดจะคัดค้านหรือหยุดการกระทำบอกได้เลยว่าไม่ง่าย จูเลียถูกปลูกฝังมาแต่เด็กว่าให้ ช่วยเหลือคนที่กำลังทุกข์หรือโศกเศร้าแม้ว่าเขานั้นจะไม่ต้องการ ทำให้เธอกลายเป็นที่ปรึษาสำหรับพวกเด็กๆทั้งที่เต็มใจและไม่เต็มใจให้เธอช่วยหากถามว่าเธอรู้ได้อยากไรว่าคนๆนั้นมีปัญหา นั้นคงเป็นเพราะจูเลียเองก็เป็นผู้ใหญ่และผ่านอะไรต่างมามากมาย ความเข้าใจ ความมีเหตุผลและความช่างสังเกตุเธอเองก็มีเช่นกันและจูเลยมักจะสังเกตุทุกคนเสมอและจดจำได้ในเวลาที่รวจเร็วแต่ก็ไม่ใช่ว่าจะจำไปได้ตลอดชีวิตนิ :P จูเลียเป็นคนเป็นคนที่คิดตลอดเวลาไม่ว่าจะเรื่องอะไรก็ตามทำให้มีหลายครั้งที่เธอแสดงอาการวิตกกังวลแต่ก็ไม่เคยบอกใครทั้งๆที่เก็บอารมณ์ทางสีหน้าไม่อยู่และอีกอย่างเลยคือจูเลียไม่เคยโกธรคนที่พูดหยาบคายหรือทำตัวไม่ดีใส่เธอเพราะเธอนั้นเชื่อมั่นสุดใจเลยว่าทุกคนคนมีเหตุผลของตัวเองโดยที่คนอื่นไม่สามารถเข้าใจได้เธอเลยไม่เคยโกธรใครเลยสักครั้ง จูเลียนั้นเป็นคนที่กล้าหาญและบ้าบิ่นตรงข้ามกับภาพลักษณะของเธอมาก เธอพร้อมจะกระโจนเข้าหาอันตรายทุกเมื่อหากมันจะทำให้อะไรๆดีขึ้น

   ประวัติ :: จูเลียนั้นเติบโตมาในโบสถ์ด้วยความที่จูเลียเป็นคนขี้ลืมทำให้ไม่สามารถจดจำเรื่องราวในวัยเด็กทั้งหมดได้จึงได้ทราบเรื่องของตนจากหลวงพ่อที่ดูแลเธอมาแต่เด็ก หลวงพ่อเล่าว่าเขาเจอเธอวัย 1 เดือนในตระกร้าสานถูกว่าไว้หน้าโบส์ถภายในนั้นเขียนบอกถึงเหตุผลที่ต้องทิ้งและชื่อของเธอเอาไว้ และเหตุผลที่ของพ่อแม่ที่ไม่อยากให้ลูกต้องตายเพราะเป็นนักโทษประหารก็ทำให้หลวงพ่อตัดสินใจเอาเธอมาเลี้ยง แม้ในระยะแรกทุกอย่างจะราบรื่นไม่มีปัญหาแต่เมื่อจูเลียเริ่มโตขึ้นปัญหาเพียงอย่างเดี่ยวคือเรื่องของพ่อและแม่ หลวงพ่อบอกกับจูเลียว่าตัวเธอในสมัยเด็กนั้นเป็นเด็กอารมณ์ร้อนทำให้เธอมักจะกลับมาพร้อมบาดแผลเพราะดันไปทะเลาะกับเพื่อนที่ล้อเธอเรื่องของพ่อและแม่ เมื่อจูเลียอายุได้ 10 ขวบหลวงพ่อก็ได้บอกความจริงเรื่องพ่อกับแม่เพราะเธอดันบอกไปว่าจะออกไปตามหาพ่อและแม่ เมื่อได้ฟังหลวงพ่อบอกว่าจูเลียเงียบหายไปถึง 2 วันทำให้เขาเป็นห่วงอย่างมาก กระทั่งเธอเดินเข้ามาหาหลวงพ่อและบอกเข้าใจในเหตุผลและดีใจมากที่พวกท่านรักและอยากให้เธอมีชีวิตอยู่ และยังบอกอีกว่าแทนที่จะพาไปสถาณรับเลี้ยงเด็กกำพร้ากับพามาที่โบสถ์ต้องเป็นเพราะต้องการให้เธอช่วยเหลือทุกคนแน่ๆ(ซึ่งความจริงแล้วไม่ใช่)ทำให้จูเลียตั้งมั่นจะช่วยเหลือผู้อื่นและนิสัยร้ายๆก็เริ่มลดลงจนกระทั่งหายไป

             เวลาผ่านมาถึง 19 ปี จูเลียที่ตลอดมาช่วยเหลือผู้อื่นมาตลอดได้ตัดสินใจเข้าสอนในโรงเรียนของเหล่า S - Human เพราะเธอเห็นข่าวที่ S-Human ถูกจับกุมเพราะดันไปใช้พลังทำร้ายคนธรรมดา แม้นักข่าวจะพยายามพูดถึงเขาในแง่ร้ายขนานไหน จูเลียกับมองลึกเขาไปในแววตาของเขาที่เต็มไปด้วยความโศกเศร้าที่สะสมอยู่ภายใน ในตอนนั้นเธอก็เริ่มคิดไปอีกว่าแล้วเด็กที่เกิดมาเป็น S-Human ล่ะพวกเขาต้องเธอกับอะไรบ้าง.. ไม่รอช้าจูเลียรีบส่งใบสมัครไปให้ทางโรงเรียนโดยหวังว่าเธอจะสามารถช่วยเหลือพวกเขาไม่มากก็น้อย