ใบสมัครตัวละคร ของเค้า

ลำดับตอนที่ #8 : Varupaksha {Alicia Blancrose}

"คุณคิดผิดแล้วหล่ะ ที่จะมาสู้กับผม ค่าความสามารถคุณต่ำกว่าผมตั้งเยอะ"

ชื่อ - นามสกุล:  Alicia Blancrose อลิเซีย แบลนซ์โรส

ชื่อเล่นหรือชื่อให้เรียก: Alicia/Alice/Cia อลิเซีย/อลิซ/เซีย

เพศ: ชาย

อายุ: 17

ลักษณะเมื่อดูจากภายนอก: เป็นคนที่ดูสดใส ร่าเริง เข้าหาง่าย น่ารัก แนวแบบที่เห็นจะอยากได้มาเป็นน้องชาย ดูไร้ผิดไร้ภัย ผมสีฟ้าเข้มที่นุ่มดุจปุมเมฆ ตาสีฟ้าอ่อนที่น่าหลงไหล ผิวสีขาวเหมือนหิมะ

ลักษณะการแต่งกาย:ชุดที่ใส่ส่วนมากจะเป็นสีฟ้า ดำกับขาว ชอบใส่กาง้กงสีดำส่วนรองเท้าจะหุ้มข้อเท้าเพราะในนั้นมีมีดพก ส่วนปืนสั้นจะแนบไว้กับตัวเสมอ กางเกงจะมีโซ่ห้อยไว้(หนึ่งในอาวุธ) 

เผ่าพันธุ์: เผ่าเนตร

ลักษณะที่บ่งบอกถึงเผ่าพันธุ์: ดูเหมือนมนุษย์ทั่วไปแต่เวลาใช้พลังของตน ดวงตาจะดปลี่ยนเป็นสีฟ้าเข้มและเมื่อใช้พลังมากเกินขีดจำกัด หรือโมโห ดวงตาจะสีแดงดุจเลือด

ความสามารถพิเศษของเผ่า: สามารถมองเห็นจากระยะไกลและรู้ความสามารถและพลังของคู่ต่อสู้(เหมือนเห็นHPในเกม) สามารถรักษาคนได้จากการมองบาดแผลนั้นๆแต่ต้องตั้งสติและกินพลังเยอะมากจนทำให้สลบไปได้ โดยเฉพาะบาดแผลที่รักษาหนักมากอาจจะทำให้ต้องนอนจับไข้ทั้งวันเลยก็เป็นได้

ความสามารถพิเศษทั่วไป: ทำอาหาร ล่าสัตว์ ดำรงชีวิตในป่า ยิงปืนแม่น ใช่โซ่รัดขอเพื่อฆ่าคู่ต่อสู้ ปลูกผักสวนครัว การต่อสู้ ว่ายน้ำ ปีนป่าย

ทัศนคติต่อโลกใบนี้และแนวทางที่อยากให้เปลี่ยนแปลง:ไม่เข้าใจว่าทำไมคนถึงต้องแยกด้วยลักษณะภายนอก และอยากให้ทุกๆคนเท่าเทียม ไม่ว่ารูปร่างหน้าตาจะแตกต่างกันยังไง อยากให้เด็กผมขาวเล่นและพูดคุยกับเด็กผมเข้ม ให้ไม่มีการกลั่นแล้งและทำร้ายกัน เพราะแค่ลักษณะภายนอก อยากจะเปลี่ยนโลกนี้ให้เท่าเทียมกัน ไม่มีการแบ่งแยกชนชั้น

ทัศนคติต่อพวกคนซีด: คนเหมือนกันไม่ได้แตกต่างกันซักนิด เรื่องอย่างงี้เขาต้องวัดกันที่ผลงาน นิสัยและทัศนคติสิ!

นิสัย: นิสัยจริงๆเป็นคนที่ปากร้ายในบางครั้งพูดแทงใจดำ(โดยไม่รู้ตัว) พูดมาก ไม่ชอบเห็นคนโดนทำร้าย เก่งเกมโกง และการวางแผน เลือกใช้ภาษา งอนง่ายหายยาก ร่าเริงในบางครั้ง ดีมาดีกลับ ร้ายมาร้ายกลับ คอยเป็นห่วงเพื่อนฝูง นิสัยที่มีต่อคนที่เพิ่งรู้จักจะเงียบๆและคอยสังเกตว่าคนตรงหน้าเป็นคนยังไง ยิ้มให้เสมอ และจะดูว่าเข้ากันได้ไหมพอสนิทก็จะแสดงนิสัยจริงๆให้ดู เวลาชอบใครหรือใครมาแอบชอบจะความรู้สึกช้ามาก พอรู้ว่าตนชอบเขาก็จะเขินอาย 

ข้อมูลทางการแพทย์: โรคกลัวที่แคบกับมืด

ประวัติส่วนตัว: เป็นเด็กที่ใครๆก็ชอบเพราะมีผมสีเข้ม เป็นเด็กที่ร่าเริง อยากเปลี่ยนโลกเพราะว่าเคยสนิทกับคนผมสีอ่อนตอนเด็กๆแต่พ่อแม่กลับกีดกั้นและทำร้ายเด็กคนนั้นเพราะแค่ สีผม ทำให้มีความคิดว่าอยากให้โลกนี้เท่าเทียม อีกครั้งนึงเคยเห็นเด็กผมสีอ่อนโดนแกล้งเลยเข้าไปช่วย พอช่วยออกมาเด็กคนนั้นกลับพูดว่า "เป็นเรืองปกติที่ผมจะโดนแกล้งก็ผมเป็นคนผมสีอ่อนนี่" เลยยิ่งเกลียดโลกที่ตนอยู่เลยหนีออกจากบ้านเพื่อหาทางเปลี่ยนให้โลกนี้เท่าเทียม สาเหตุที่กลัวความมืดกับที่แคบๆเพราะว่าตอนที่หนีไปเล่นกับเด็กผมสีอ่อนโดนพ่อกับแม่ขังไว้ในห้องแคบๆเย็นๆมืดๆ และไม่ว่าจะร้องจะทุบประตูยังไงก็ไม่มีใครเปิดให้

ภูมิหลังเหตุการณ์ที่ตัดสินใจมาเข้าร่วมกับตัวเอก:หนีออกจากบ้านและมาอาสัยอยู่ในป่า เพื่อหาทางเปลี่ยนให้โลกเท่าเทียม ตอนแรกๆก็ดูว่าตัวเอกตั้งใจจริงไหม พอเห็นว่าเชื่อถือได้จึงร่วมด้วย 

ลักษณะการพูด: จะแทนคนที่พบครั้งแรกว่า 'คุณ' นำหน้าชื่อไม่ก็ 'คุณ' เฉยๆ ไม่ก็เรียกว่า 'นาย' 'เธอ' 'ยัย' และเรียกตนเองว่า 'ผม' มีหางเสียงว่า 'ครับ' ไม่ก็ 'ฮะ' พอสนิทจะเรียกชื่อและเรียกตนเองว่า 'เซีย' มักจะมีหางเสียงว่ 'ฮะ' ถ้าอายุมากกว่าหรือนับถือจะเรียกว่า 'พี่' อายุน้อยกว่าหรือเท่ากันเรียกชื่อ

"คุณว่าผมควรจะเชื่อใจคุณงั้นหรือครับ?"

"พี่มิเกล(ชื่อมโนเอง)เซียว่าเราควรไปทางซ้ายนะฮะ"

"นายน่ะหุบปากเดี๋ยวนี้นะ!"

สิ่งที่คาดหวังกับวารูปักษ์:ผมหวังว่าจะทำให้โลกนี้เท่าเทียมกัน ไม่ว่าจะผมสีซีดหรือเข้มผมอยากเห็นพวกเขาคุยและมีความสุข ไม่มีการกลั่นแกล้งและทำร้ายกัน

อาวุธติดตัว:ปืนสั้น มีดพก(ใช้ปา) โซ่(รัดคอ)

อยากให้ลูกมีคู่ไหม: อยากค่ะ ขอให้หล่อๆเท่ๆ กวนๆก็ได้ นิสัยดีๆ ขี้หึงนิดๆ 

สมัครบท: ฝ่ายวางแผนกับหัวหน้าขบวน

เพิ่มเติม: เป็นคนที่รักเดียวใจเดียว ถ้าทำให้โกรธจะเอาคืนยากยิ่งกว่าฆ่ามังกรเสียอีก

สำหรับผู้ปกครอง

1. ถ้าไม่ผ่านอยากจะเอาลูกกลับหรือให้เราหาบทอย่างอื่นให้รอคะ?

-บทอื่นก็ได้ค่ะ แล้วแต่บทที่ได้

2. ขอบคุณสำหรับความสนใจค่ะ :)

-ค่า~