Dark world Box **Close

ลำดับตอนที่ #8 : Kami พระบัญญัติแห่งรักของพระเจ้า [ฮิซาเมะ ยูกิโนะ]

Applicationcharacter

รูปตัวละคร

“อ่า..รู้สึกอย่างไร..นั่นสินะ..รู้สึกอย่างไรกันหนอ..?”

บทที่รับ  :  ยูกิ อนนะ                              พลัง : ควบคุมหิมะ / แช่แข็งทุกสรรพสิ่งในระยะเวลาอันสั้น (คล้ายๆ หยุดเวลา แต่หยุดเวลาไม่ได้ค่----)

รุ่นที่ 77

ชื่อ นามสกุล : ฮิซาเมะ ยูกิโนะ [Hizame Yukino]

ชื่อเล่น : ยูกิโนะ [Yukino]

เพศ : หญิง

อายุ  : 320 ปี

เทพเทพีจำพวก   : เทพเทพีแห่งสภาพอากาศ

ลักษณนิสัย : มึน อึน เอ๋อ สามคำง่ายๆ เข้าใจตรงกันนะ----ยูกิโนะเป็นพวกสายเอ๋อ วันๆ ทำอะไรไม่มาก นอกจากนั่งเปื่อยไม่ขยับเขยื้อน ขี้เกียจตัวเป็นขนอย่างกับตัวสลอตกลับมาจุติลงร่างก็ไม่ปาน พูดจาไม่ค่อยจะรู้เรื่องเท่าไหร่ ใครถามก็ตอบไม่ค่อยจะได้ เพราะบางครั้งสมองก็ประมวลผลไม่ทัน (?) และจะออกแนวอาการอ้ำๆ อึ้งๆ พูดไม่ถูก บอกไม่ได้ ชักสับสนกับตัวเองว่าตกลงแล้วเมื่อกี้นี้คิดอะไรอยู่กันแน่ เรียกได้ว่าเซลล์สมองด้านการคิดวิเคราะห์ของเธอนี่น่าจะมีปัญหาอยู่เอาการ แต่เอาจริงๆ แล้วเป็นคนฉลาดมาก แค่ทำงานมากเกินไปจนสมองรับไม่ไหว เลยเกิดอาการเออเร่อ ช๊อตอย่างแรงจนหัวร้อนอยู่ตลอดเวลาเหมือนคนเป็นไข้ และหลังจากนั้นมา ยูกิโนะก็โยนงานทั้งหมดของตนเองให้ผู้ช่วยทำทั้งหมด เอาแต่นั่งมองฟ้า ทำหน้ามึนๆ เอ๋อๆ ไม่เข้าใจอะไรต่อโลกไปตลอดทั้งวัน หรือบางทีเกิดอาการหัวกระตุกหน่อยๆ นั่งอยู่ดีๆ ก็เกิดร้อนและหิวขึ้นมา กระโดดลงไปจับปลามานั่งแทะกินเล่นก็เป็นได้----

                แต่บางครั้งบางที พระเจ้าท่านเห็นใจคุณผู้ช่วย (?) ในช่วงที่อาการหนาวมากจนถึงเข้าขั้นติดลบจนลูกเห็บแทบตก หัวของยูกิโนะจะเย็นลงจนกลับไปเป็นปกติ บุคลิกเก่าๆ จะกลับมาเป็นเหมือนเดิมในทันที ซึ่งบุคลิกที่ว่ามีความเป็นผู้นำสูง และมีความเฉียดขาดมาก กระนั้นก็ไม่ได้จะกลับไปเป็นเหมือนเดิมร้อยเปอร์เซนต์ เรื่องป้ำๆ เป๋อๆ ขอให้ไว้ใจยูกิโนะ นอกจากจะซุ่มซ่ามแล้ว ในช่วงเวลานี้สกิลความทรงจำของเธอยังดรอปลงอย่างน่าตกใจ สมองประมวลผลได้อย่างรวดเร็วก็จริงอยู่ แต่..ยูกิโนะมักจะจำเรื่องที่ตนเองต้องทำไม่ได้เสียนี่ หรือบางทีก็อาจจะเป็นหนักถึงขั้นกำลังนั่งทำงานอยู่ดีๆ เงยหน้าขึ้นมาร้อง อ้าว นี่ข้ากำลังทำอะไรอยู่? ก่อนจะกลับโหมดเดิมอย่าง่ายดาย แล้วไปกลิ้งหน้าเตาผิงให้หัวร้อนต่อทันที..(สลอตหนอสลอต---) เพราะอย่างงั้น คุณผู้ช่วยจึงตัดสินใจที่จะให้ยูกิโนะนั่งนิ่งๆ อยู่ที่เดิม ห้ามแตะต้องงานทุกชิ้นเด็ดขาด มีหน้าที่แค่เพียงไปโผล่ตามงานประชุม หรือครั้งคราวที่โดนเรียกนัดพบเพียงเท่านั้น แน่นอนว่าต้องหิ้วคุณผู้ช่วยไปด้วยทุกงาน มิเช่นนั้นอย่าหวังเลยว่าจะหาอะไรที่เป็นสาระได้จากผู้หญิงคนนี้

                ยูกิโนะมีความมึนในตัวสูง แต่ที่สูงไม่แพ้กันคือความบ้า มันเกิดจากบุคลิกกล้าได้กล้าเสียของนิสัยแท้จริงของเธอ มาผสมกับนิสัยเอาแน่เอานอนไม่ได้ในบุคลิกตอนหัวร้อน ยูกิโนะกลายเป็นพวกอยากทำอะไรก็จะทำตามที่สมองสั่งในทันที ไม่สนทั้งเหตุการณ์ เวลา และสถานที่ ยกตัวอย่างเช่น กำลังร่วมประชุมเทพครั้งใหญ่อยู่ดีๆ เกิดอาการกระอักกระอ่วนอยู่ในอก ท้องไส้ปั่นป่วนชอบกล ยูกิโนะก็สามารถลุกพรวดยืนขึ้นได้แม้แต่ในตอนที่พระเจ้าท่านกำลังพูด แล้วพุ่งออกไปด้านนอก ไม่เข้าห้องครัวหาของมายัดลงกะเพาะ ก็ทำตัวชวนกรี๊ด วิ่งออกไปเต้นบัลเล่ต์ข้างนอก เสกหิมะออกมากองใหญ่ แล้วยัดหิมะเข้าปากเคี้ยวอย่างเป็นสุขด้วยสีหน้าสุดมึนทันที ทำเอาท่านผู้ช่วยกรีดร้องไปถึงโลกหน้า พุ่งเข้าชาร์ตตัวคุณเธอแทบไม่ทันเลยเสียนี่

                ความบ้าของยูกิโนะยังไม่หมดเท่านั้น..ด้วยความที่เป็นคนกินเก่ง แต่ตอนนี้สมองชักจะเออเร้อบ่อยเกินเหตุ ทำให้ตาลายและเกิดอาการหลอน (?) ได้ง่าย เธอจึงมักมองของรอบตัวเป็นของกินไปหมด บางทีอยู่ๆ เกิดหิวขึ้นมา แต่ตอนนั้นกำลังเล่นซ่อนแอบ (ห๊ะ?) อยู่กับเทพบางคน เธอก็จะคว้าของแถวนั้นมาแช่แข็งแล้วเอาใส่ปากเคี้ยวได้หน้าตาเฉย (ก่อนจะไปท้องเสีย ทรมานในห้องน้ำ นอนป่วยสภาพใกล้ตายในเรือนตนอีกที---) ถามว่าทำไมไม่ออกไปหาอะไรกินแบบตอนอื่น ก็บอกเลยว่ายูกิโนะเป็นพวกไม่ยอมแพ้คน และยึดมั่นในศักดิ์ศรีของตนมากๆ มากแบบที่ไม่น่าเชื่อว่านั่นคือยัยเทพบ้าสมองเออเร่อตนนั้นเลยทีเดียว เพราะงั้นจะให้แพ้เกมส์ซ่อนแอบเพราะว่าหิวน่ะ ไม่ขอยอมเด็ดขาด! เพราะงั้นคว้าของแถวนั้นใส่ปาก แล้วไปท้องเสียเอาดาบหน้าแทนแล้วกัน แต่โชคร้ายนิดหน่อยที่ไอ้นิสัยรักศักดิ์ศรีมันซ่อนอยู่ลึกไป (ไม่) หน่อย กว่าจะออกมาแต่ละทีก็..ใครจะไปรู้ล่ะ เจ้าตัวยังไม่รู้เลยนะนั่นน่ะ! !

                พูดถึงเรื่องดีๆ กันบ้าง ยูกิโนะนั้น..แม้ตอนนี้สมองจะเออเร่อ แปรสภาพเป็นสลอตไปเป็นที่เรียบร้อยแล้ว แต่นิสัย รักการทำอาหาร ของเธอก็ยังฝังอยู่ในหัวใจอย่างเหนียวแน่นเฉกเช่นเดิม เพราะงั้นหากยูกิโนะเกิดเบื่อ (แน่นอนว่านานๆ ทีครั้ง) เธอก็จะลุกจากที่ แล้วเข้าครัวไปทำอาหารอย่างที่เธอชอบ แต่ต้องมีท่านผู้ช่วยคอยประกบ ช่วยหยิบนู่นจับนี่ และดูให้แน่ใจว่าท่านเทพจะไม่เกิดอาการติสท์แตก (?) วิ่งถือมีดออกไปแทงใครเขาเข้า จนเกิดเรื่องวายป่วงตามมาอีกที แต่ผลตอบแทนของการพยายามในแต่ละครั้ง ก็คืออาหารเซ็ตใหญ่ที่อร่อยจนนึกถึงรสมือแม่ขึ้นมาเต็มหัวใจ เพราะบอกได้คำเดียวเลยว่าฝีมือการทำอาหารของยูกิโนะนั้น เริศ มาก!

                เห็นมึนๆ เอ๋อๆ แบบนี้ แต่ถ้าโกรธแล้วก็น่ากลัวอยู่นะ! บางครั้งถ้าถูกเถียงใส่หรือมาโวยวายเรื่องที่เธอไม่เข้าใจ ยูกิโนะจะเส้นประสาทขมวด (?) ทันที เทพสาวจะออกอาการปรี๊ดแตก โวยลั่นขึ้นมา โดยปกติเธอมักจะเดินหนีสะบัดบ๊อบใส่แบบเชิดๆ (?) ออกไปทันที (เพราะขี้เกียจเถียงต่อ----) แต่บางครั้งถ้าเธอโกรธจริงๆ หัวจะร้อนมากจนแทบระเบิด ยูกิโนะจะไม่สนหน้าอินทร์หน้าพรหม สะบัดคราบสาวเอ๋อสุดมึน หรือแม้แต่สไตล์หนักแน่นและมีสาระออกไปจนหมด กลายเป็นเด็กน้อยวัยหกขวบ (?) พุ่งเข้าไปสกายคิกส์ยอดหน้าคู่กรณี หรือไม่ก็ข่วนหน้ามันให้แหกยับทันที หรือไม่ถ้าคู่กรณีเป็นชายและเธอโกรธมากๆ ยูกิโนะจะขอลงทัณฑ์ (?) สาปให้มันเป็นหมันไปซะเลย! (วิธีอะไร..น่าจะรู้เนอะ---)

การพูดจา  : พูดแทนตนว่าข้า และเรียกคนว่าเจ้า บางคนก็อาจจะเรียกด้วยชื่อเล่นหากสนิทกันดี และเนื่องจากยูกิโนะเป็นพวกจำอะไรไม่ค่อยจะได้ เธอจึงมักสร้างชื่อเล่นมาเรียกคนอื่น แทนการเรียกชื่อหรือเรียกสรรพนามแทน เพื่อให้สมองซึมซับและจดจำได้ดีที่สุด มักพูดวกไปวนมา ไม่ค่อยได้ความหมายหรือศัพท์อะไรเท่าไหร่ พูดเสียงเบา และมักจะงึมงำพึมพำอยู่ในปาก แต่ถ้ากลับบุคลิกเดิมของตนเอง จะพูดชัดถ้อยชัดคำ เน้นเรื่องผลประโยชน์ (?) ไม่นอกเรื่อง ตรงจุดตรงประเด็น มีสาระอัดแน่นเต็มเปี่ยม..ซึ่งไม่ขอนับตอนเส้นสมองกระตุกก่อนกลับโหมดหัวร้อนนะ----

                เวลามีคนมาถาม – “เอ..ข้าจะไปงานเทศกาลไหมน่ะเหรอ? อ่า เรื่องนั้น..ไม่รู้สิ ไปก็ได้มั้ง แต่วันนั้นร้อนอยู่นะ..ไม่ไปคงจะดีกว่าล่ะมั้ง งืมมมม ลองถามคุณผู้ช่วยดีกว่า ว่าแต่..เมื่อกี้เจ้าชวนข้าไปงานอะไรนะ?” ทำหน้าเอ๋อ ก่อนจะหันไปเรียกคุณผู้ช่วยให้มาช่วยฟังด้วยอีกแรง (?)

                เวลามีคนมาคุยด้วย – “เรื่องนั้นน่ะเหรอ? เจ้าไม่ต้องสนหรอก..ข้าเองก็จำไม่ได้เหมือนกันนั่นแหละ” //ว่าแล้วก็เสตาไปมองฟ้า นั่งโบกไม้โบกมือให้เหล่านกกาโบยบินแทน//

                เวลาเถียงคน (?) – “อ่า เอ่อ..ข้าไม่..อะ งั้น งั้นก็..ละ แล้วแต่เจ้าเลยแล้วกัน ข้าหิว ไปล่ะ!” //แล้วก็ลุกพรวดออกไปเลย สื่อนัยๆ ว่าทำอะไรก็ทำไป ข้ายอมแพ้ (ก็ได้) !//

                เวลาโกรธ – “เจ้า! เจ้าคนพูดไม่รู้เรื่อง! (?) ตายซะเถอะ! ! !” //แล้วก็พุ่งเข้าไปจัดการฝ่ายศัตรูทันที//

                เวลากลับโหมดเดิม – “งานชิ้นนี้สำคัญมาก เจ้าก็รู้ ถ้ามันผิดพลาดขึ้นมาเจ้าจะรับผิดชอบอย่างไร? ทำไมทำอะไรเจ้าไม่ถามข้า ห๊ะ? แล้วข้าบอกเจ้าตอนไหนกันว่าเจ้าสามารถตัดสินใจทุกอย่างได้ด้วยตัวเองน่ะ” //ดุลูกน้องที่ทำอะไรตามใจตนเองยาวเหยียดไปสามโลก แต่ความจริงไม่ได้รู้ตัวว่าโหมดเอ๋อของตัวเองอนุญาตไปเรียบร้อยแล้ว..เอวัง//

ประวัติ  : ลูกสาวของชาวบ้านธรรมดาๆ ไม่ได้มีเงินล้นฟ้า อำนาจท่วมล้ม หรือมีคนมานับหน้าถือตามากมาย ยูกิโนะก็แค่คนธรรมดาๆ ที่มีพ่อ แม่ และน้องอีกคนหนึ่ง ที่มีฐานะพอใช้ แต่มีดีที่ สมอง ยูกิโนะถือเป็นคนที่ฉลาดมาก สมัยเรียนเธอถือว่าเรียนเก่งที่สุดในห้อง และได้รับคำชมจากทั้งครูและผู้ปกครองของตนและคนอื่น รวมถึงเพื่อนๆ ของเธอด้วย เธอมักทำได้รับงานสำคัญๆ ต่างๆ เสมอ ทำให้ยูกิโนะกลายเป็นคนที่มีความหนักแน่น มีการตัดสินใจที่เฉียบขาด และมีความเป็นผู้นำสูงมาก แต่พอเป็นเทพมาได้สัก200ปี สมองเจ้าหล่อนเกิดอาการเออเร่อเพราะทำงานหนักเกินไป จากท่านยูกิโนะผู้เฉียบขาดและน่าเคารพ ก็กลายร่างเป็นสลอตยูกิโนะ ที่หาสาระใดๆ ไม่ได้เลยในชีวิต และก็เอวังด้วยประการฉะนี้เองนะเออ..

รูปร่างหน้าตา : เป็นผู้หญิงที่มีรูปร่างแบบนางแบบ และตัวสูงมาก ด้วยส่วนสูง 176 ซม. และน้ำหนัก 50 กก. กับสัดส่วนมีน้ำมีนวลได้รูปราวกับนาฬิกาทรายก็ไม่ปาน อกเป็นอก เอวเป็นเอว ทั้งใบหน้าคมสวยมีเสน่ห์ อีกทั้งยังมีดวงตาสีเงินออกเทาคมเรียวน่าหลงใหล รับกับคิ้วโก่งดั่งคันศรสีเงิน เหมือนกับเส้นผมตัดสั้นระต้นคอแต่ดูยุ่งเหยิง ทว่ากลับทำให้ดุสวยเฉี่ยวอย่างน่าประหลาด โดยมีการเหลือปอยผมทิ้งส่วนไว้เป็นจุด ซึ่งจับผูกปลายติดริบบิ้นไว้อย่างสวยงาม ริมฝีปากอวบอิ่มสีส้มอ่อนสุขภาพดี จมูกโด่งรั้นได้รูป เครื่องหน้าสวยงามเรียงตัวสวย ผิวขาวสะอาดสะอ้านดูดีมีระดับราวกับลูกผู้ดี (แต่ความจริงก็แค่คนธรรมดาๆ เท่านั้นแล...)

ชุดที่ใส่ : กิโมโนสีฟ้าอ่อนซีดจนกลายเป็นสีขาว พิมพ์ลายเกล็ดหิมะสีน้ำเงินสดสว่างอย่างดงาม รัดเอวด้วยโอบิสีน้ำเงินผูกเป็นโบว์อันใหญ่ไว้ด้านหลัง ที่คอสวมสร้อยเงินห้อยจี้ทรงสี่เหลี่ยมผืนผ้า เป็นจี้กรอบเงินที่ส่วนกลางเป็นกระจกสะท้อนภาพ ปอยผมบางส่วนผูกริบบิ้นโบว์อย่างสวยงาม บนศีรษะประดับดอกไม้น้ำแข็งสองดอกไว้เหนือใบหูขวา สวมรองเท้าเกี๊ยะเนื้ออ่อนและถุงเท้าสีขาวสะอาดของสตรี นิ้วนางที่มือข้างซ้ายสวมแหวนเงินเกลี้ยงธรรมดาๆ เอาไว้ ซึ่งเป็นของที่เจ้าตัวเก็บได้ตามพื้น แล้วเอามาสวมเล่นเพราะคิดว่าสวยดี โดยไม่คำนึงถึงความหมายของการสวมแหวนแบบนั้นเลยแม้แต่น้อย----

อาวุธ : ดาบหิมะ เป็นดาบยาวสีฟ้าใสราวน้ำแข็งทั้งตัวเล่ม ทั้งคมมีด และด้ามดาบ รวมทั้งพู่ประดับที่ผูกติดไว้เป็นเครื่องรางอีกด้วย มีความคมมาก ขนาดที่ตัดผ่านเหล็กได้ อีกทั้งยังสามารถใช้ควบคุมหิมะได้ในระดับหนึ่งอีกด้วย / แต่ยูกิโนะก็สามารถใช้มือของเธอบังคับหิมะและทำการแช่แข็งได้เหมือนกันนะ / เป็นดาบที่สร้างจากผลึกน้ำแข็งล้ำค่า ซึ่งยูกิโนะสามารถเรียกและเก็บได้ตามใจชอบ ไม่ต้องหิ้วไปไหนต่อไหนก็ได้----

ชอบ : หิมะ / ของกิน / เตาผิงอุ่นๆ

ไม่ชอบเกลียด : การพ่ายแพ้ (ในบางครั้ง) / การถูกพูดถึงเรื่องที่ไม่เข้าใจใส่รัวๆ / การที่ต้องทำอะไรยุ่งยาก

งานอดิเรก : นั่งโง่ (?) ทำหน้าเป็นสลอตเปื่อยอยู่วันๆ

เพิ่มเติม : ไม่ว่าจะบุคลิกไหนๆ ความรู้สึกทางเพศของยูกิโนะก็ต่ำเตี่ยเรี่ยดินแบบที่ไม่มีทางโผล่มาแตะขอบฟ้าได้เลยทีเดียว แต่ก็ใช่ว่าจะมีความรักไม่ได้ล่ะนะ แค่อาจจะไม่รู้ตัวเท่านั้นแหละ...

Question(ให้ตัวละครตอบ)

ถาม  ถ้าอยู่ๆตัวเองกลายเป็นมนุษย์ขึ้นมาจะทำยังไง

ตอบ ไม่เห็นต้องทำอะไรเลยไม่ใช่เหรอ? มนุษย์น่ะ..มันต่างกับเทพตรงไหนกัน? ก็นั่ง กิน นอน เหมือนกันนี่นา..//เงยหน้ามองด้วยสีหน้าสงสัยปนอึนๆ แบบไม่รู้อะไรเลยสักนิด----

ถาม รู้สึกภูมิใจไหมที่มนุษย์ต่างเคารพตัวเอง

ตอบ ..มีคนเคารพข้าด้วยเหรอ? // ทำหน้าตกใจนิดๆ [เบิกตาขึ้นจากเดิมสักมิลฯนึง----]

คุยกับอิคนเขียนหน่อยค่ะ

“สวัสดีค่ะ คนเขียนชื่อรินนะค่ะ คุณแม่ชื่ออะไรค่ะ?”

-Hello รันคนสวยเองค่ะ ว๊ายว๊ายยยย----//โดนตบหัวหมุน

“ทีส่งลูกมาที่นี้คิดดีแล้วใช่ปะค่ะ?”

-แน่นอนค่า ถวายพานให้เลยก็ได้นะลูกคนนี้ ขี้เกียจเลี้ยงแล้วค่ะ โง่---เอ๊ย! เอ๋อเกิ๊นนนน

“ทำไมถึงมาสมัครค่ะ?”

-ชอบค่ะ ชอบมากเลย เป็นแฟนกันไหมคะ----//ผิดย์//อะแฮ่ม! เช่นเดิมนะคะ ชอบเทพเจ้าของญี่ปุ่นค่ะ ฮะฮ่า!

“เราชอบดองนะ บอกเลยค่ะ”

-เห็นหลายคนสารภาพ (?) เราเอาด้วยคนค่ะ พวกเดียวกัน ดองหมักหมมจนราขึ้นแล้วค่ะ เว----

“สุดท้ายอยากบอกอะไรคนเขียนค่ะ

-รู้สึกปวดกระโหลกกับยูกิโนะมากค่ะ ตอนเขียนนางนี่แบบ เฮ้ย..นางจะมีชีวิตรอดจนจบเรื่องได้ไหมเนี่ย (หมายถึงถ้าติดนะคะ ฮา---) ยังไงก็ฝากนางด้วยนะคะ เอ๋อๆ อึนๆ แต่สวยนะเออ----//รอท่านอามัตสึมิกะโบชิ อิซานามิ ก่อนนะคะ///

ป.ล. ตอนแรกจะปั่นน้องโคะโนะจังมาแหละค่ะ แต่อิมเมจน้องหาย เลยปั่นยูกิ อนนะมาให้แทน-----

ขอบคุณค่ะ!