Critic family รับวิจารณ์นิยาย

ลำดับตอนที่ #8 : SENT : บ่วงรัก...รอยอดีต

Critic Family รับวิจารณ์นิยาย

นักวิจารณ์ : ฮานะ

*** แจ้งคุณศิศิรานะคะ :: หากที่วิจารณ์ไปมีส่วนไหนไม่พอใจหรือมีเหตุผลส่วนตัวที่คุณศิศิราได้วางเอาไว้แล้วตั้งแต่ต้น ฮานะขออภัยล่วงหน้านะคะ // เตรียมใจก่อนอ่านสักนิดก็ดีค่ะ

1.ชื่อเรื่อง : 8/10

เรามาเริ่มที่ชื่อเรื่องเลยนะคะ ^^ จริงๆแล้วชื่อเรื่องของไรท์ถือว่าน่าสนใจ แต่ส่วนตัวของฮานะเองรู้สึกว่ามันยังไม่ค่อยดึงดูดสักเท่าไหร่ โดยเฉพาะการใช้จุดคั่น(อันนี้ความรู้สึกส่วนตัวล้วนๆ) ฮานะคิดว่าหากคุณศิศิราลองเอาจุดออกแล้วเปลี่ยนเป็นเว้นวรรคแทนมันคงจะดูดีขึ้น ถึงอย่างนั้นก็ไม่ได้มีปัญหาอะไรเพราะชื่อเรื่องนี่สอดคล้องกับเนื้อหาสุดๆทีเดียวค่ะ // แหะๆ ไม่ต้องคิดมากนะคะ ความรู้สึกส่วนตัวเฉยๆค่า

2.โครงเรื่อง : 28/30

จุดๆนี้ฮานะขอชื่นชมค่ะว่าวางเรื่องได้โอเคสุดๆ ถึงแม้ตอนแรกยังแอบงงบ้างนิดหน่อย แต่อ่านไปสักพักแล้วรู้เลยค่ะว่าเนื้อเรื่องวางไว้ได้โอเค การผูกปมคลายปมเป็นไปตามขึ้นตอนและช่วงเวลาดีค่ะ ขอตินิดนึงนะคะ ช่วงที่ริซ่าฟื้นขึ้นมานี่ฮานะรู้สึกว่ามันเร็วไป หลับไปสามเดือนแต่พอฟื้นก็พูดได้อย่างคล่องแคล่วแถมร่างกายก็ยังโอบกอดคนรักแบบไม่มีอาการเจ็บปวดเลย โดยเฉพาะวันรุ่งขึ้นก็ตื่นไปหาธีร์ที่บริษัทได้ทั้งๆที่หมอก็บอกว่าต้องกายภาพ หากให้พูดถึงความสมจริงของส่วนนี้แล้ว... เรียกได้ว่าอัศจรรย์เกินตัวค่ะ คงจะไม่มีเจ้าหญิงนิทราคนไหนที่ตื่นขึ้นมาแล้วทำอะไรได้คล่องแคล่วแถมยังสามารถพูดเสียดคนอื่นได้ไวขนาดนี้(ถ้าคุณศิศิราต้องการความสมจริง ส่วนนี้คงจะเป็นจุดพีคที่ทำให้เรื่องดูแปลกๆนะคะ ^^)

อ้อ! อีกจุดหนึ่ง ตอนแรกเอาฮานะนี่สับสนพอตัวเลย ฮ่าๆๆ (บ่นให้ฟังเฉยๆงับ) ตอนที่พี่ธีร์บุกไปบ้านแล้วไรท์ตัดบท ฮานะนี่นั่งลุ้น ช่วงแรกก็แบบ เอ๊ะ! นุรินเป็นของพี่ธีร์รึยังนะ? อ่านไปสักพักก็อ๋อ... นุรินเราไปแล้ว T^T แอบมองว่าพี่ธีร์เลวนิดนึงค่ะ // บ่นเยอะชะมัดอย่าไปฟังคนขี้บ่นเลยค่ะคุณศิศิรา -,- เดี๋ยวนะ... ก็เราเองไม่ใช่เหรอที่บ่นให้เขาฟัง #เอาหูไปตาเอานาไปไร่แทนแล้วกันนะคะ ><

3.การบรรยาย : 24/30

ว้าว! มาถึงการบรรยายแล้วแฮะ (ทำหน้าดีใจสุดติ่ง) จุดนี้ฮานะขอหักเยอะหน่อยนะคะ ^^ ไม่มั่นใจว่าหลังไมยมกที่ไรท์เว้นวรรคเพราะตั้งใจหรือเปล่า ถ้าตั้งใจก็ไม่เป็นไรค่ะ ฮ่าๆๆ ส่วนนี้เท่าที่ฮานะอ่านมาคำผิดไม่ค่อยมีนะคะ แต่จะติดปัญหาตรงวรรคตอนมากกว่า เช่น

อุปสรรคในการปฏิบัติงานของเจ้าหน้าที่ จึงดูจะหนักหนาขึ้นไปกว่าเดิมอีกหลายเท่าตัว -à อุปสรรคในการปฏิบัติงานของเจ้าหน้าที่จึงดูจะหนักหนาขึ้นไปกว่าเดิมอีกหลายเท่าตัว (ถ้าลองเอามาติดกันประโยคคงจะสวยขึ้นค่ะ)

....แสดงความเป็นห่งเป็นใย ด้วยการแนะนำ.... (ขี้เกียจพิมพ์ฮานะขอโต้ดค้าบ TOT) -à ....แสดงความเป็นห่งเป็นใยด้วยการแนะนำ....

*** ส่วนนี้ยกตัวอย่างเพียงในเฉพาะบทแรกนะคะ พอดีว่าช่วงแรกการวรรคของคุณศิศิราดูยังไม่ค่อยจะโอเคเท่าไหร่ ซึ่งการวรรคเป็นส่วนสำคัญอย่างหนึ่งที่ช่วยสื่ออารมณ์และนิสัยของตัวละคร รวมถึงความสละสลวยของประโยค พวกนี้จะช่วยให้คนอ่านอ่านแล้วราบลื่นไม่ติดขัดแถมยังสามารถช่วยทำให้คนอ่านเข้าใจเนื้อเรื่องและตัวละครมากขึ้นด้วยค่ะ ^^ แต่ช่วงหลังๆก็ยังมีนะคะ แต่ถึงอย่างนั้นก็ยังไม่เยอะเท่าช่วงแรกค่ะ ฮานะยกตัวอย่างน้อยเพราะส่วนอื่นยังมีให้ติ หากมันน้อยเกินไปฮานะขอโทษด้วยนะคะ บางทีมันก็หาไม่เจอว่าอยู่ส่วนไหนเพราะอ่านผ่านมาแล้ว

อ้อๆ! จุดนี้ก็เกี่ยวกับวรรคตอนค่ะ ถึงจะไม่มีตัวอย่างแต่ก็เห็นอยู่ประปรายทีเดียว ฮานะสังเกตนะคะ คุณศิศิราไม่ชอบเขียนประโยคยาวๆ เวลาจะบรรยายเหตุการณ์จึงมีช่วงที่ไม่สมควรวรรคเยอะค่ะ ตรงนี้ฮานะจำได้ลางๆ คือเวลาไรท์อธิบายช่วงเวลา เช่น (สมมติเฉยๆนะคะ ไม่ได้มีในเนื้อหาที่ไรท์เขียนแต่อย่างใด) ‘ร่างสูงเค่นยิ้มบางๆอย่างชอบใจ ก่อนที่จะใช้แขนกำยำโอบรัดเอวหญิงสาวด้วยท่าทีหยอกล้อคล้ายลูกแมวตัวน้อยที่กำลังออดอ้อนขอคืนดี’ สังเกตตรงคำว่า ‘ก่อน’ นะคะ คือฮานะรู้สึกว่ามีหลายประโยคที่ควรติดกันอย่างประโยคนี้ แบบ... มันเป็นการบรรยายช่วงเวลา หากอ่านแล้วเว้นวรรคก็รู้สึกไม่ลื่นไหลแปลกๆ (คุณศิศิราลองไปตรวจสอบดูนะคะ)

ตินิดนึงค่า เรื่องการใช้จุด ฮานะเห็นว่าไรท์ชอบจุดแล้วไม่เว้นวรรค (เอ๋... วรรคอีกแล้ว เมื่อกี้บอกอย่าวรรคแต่ทำไมตอนนี้บอกให้วรรคละน้อ // บ่นไปงั้นแหละค่ะ แฮร่ๆ) เช่น

ยกเว้นวสุ...หนุ่มตาตี่ -à (ลองวรรคหลังจุดสักเคาะสิคะ รับรองอ่านง่ายขึ้น) ยกเว้นวสุ... หนุ่มตาตี่ [อันนี้มีเยอะมากค่ะ ไม่วรรคไม่เป็นไร แต่ว่าฮานะแนะนำนะคะ วรรคแล้วคนอ่านจะอ่านง่ายขึ้นและไม่ดูรกตาค่ะ] *มีเรื่องจุดอีกเยอะทำใจทนอ่านหน่อยน้า

ใบหน้าที่แต่งแต้มไว้งดงาม...บึ้งตึงยิ่งกว่าเก่า -à (ฮานะคิดว่า ไม่มีจุดจะดีกว่าค่ะแค่วรรคเฉยๆก็พอ) ใบหน้าที่แต่งแต้มไว้งดงาม บึ้งตึงยิ่งกว่าเก่า

ถึงแม้จะพยายามอย่างไร...ก็ดูเหมือนจะไร้ผล -à (เอาจุดออกเหมือนกันค่ะ ><) ถึงแม้จะพยายามอย่างไรก็ดูเหมือนจะไร้ผล

รุ่นน้องที่เคยขึ้นชื่อว่าเป็น...ศัตรูหัวใจ! -à (ตรงนี้ควรตัดจุดออกแล้วเปลี่ยนเป็นเคื่องหมาย ‘’ แบบนี้แทนนะคะ มันจะสามารถสื่อให้ผู้อ่านรู้ว่าเราอยากจะย้ำคำนี้ได้ดีกว่าการใช้จุด *มีหลายที่ที่คล้ายๆแบบนี้ค่ะ) รุ่นน้องที่เคยขึ้นชื่อว่าเป็น ‘ศัตรูหัวใจ!’

*** เรื่องจุดก็ขอยกตัวอย่างเท่านี้นะคะ หลายช่วงที่เจอจุดแล้วทำให้ฟีลการอ่านขัดค่ะ คือบางตอนไม่น่าจุด แต่ก็มีจุด อารมณ์ของตัวละครก็เลยเปลี่ยนไปแบบไม่ค่อยตรงสถานการ์ จุดนี้แก้ได้ไม่ยากเพราะไม่ค่อยหนักหนาเท่าไหร่นัก

คุณศิศิราลองใช้คำสรรพนามในการบรรยายก็ได้ค่ะ พวกคำว่า ‘เธอ เขา’ อะไรทำนองนี้ มีหลายช่วงตอนเหมือนกันที่คำซ้ำพวก ‘คนร่างสูง คนร่างบาง คนตัวเล็ก’ พอซ้ำเยอะๆแล้วมันรู้สึกอ่านแล้วสะดุดค่ะ บางช่วงที่อธิบายว่าใครทำอะไรอยู่ก็ลองนำคำสรรพนามไปใช้ดูนะคะ บางทีมันอาจทำให้รีดเดอร์เข้าใจง่ายขึ้น ส่วนนี้ที่ติไปมีไม่มากค่ะ โดยรวมถือว่าโอเคเลยทีเดียว ขอยกตัวอย่างสักอันนะคะ ><

นึกเคืองน้องชายอยู่ไม่น้อย à (ลองเติมสรรพนามดูค่ะ) เธอนึกเคืองน้องชายอยู่ไม่น้อย

เรื่องคำที่ตัวละครคิดค่ะ... คือเวลาที่ตัวละครคิด บางทีคุณศิศิราก็ใช้ ‘-’ แต่บางทีก็ใช้ “-” ส่วนนี้ทำให้ฮานะแอบเบลอนิดนึง ตกลงพูดออกไปหรือเปล่า? คิดเฉยๆเหรอ? ถ้าสมมติไรท์อยากจะเน้นคำเฉยๆก็ลองใช้เป็น ‘-’ ไม่ต้องตัวเอียง แต่ถ้าเป็นความคิดก็ใช้เป็นตัวเอียงและตัวหนา จะมี ‘-’ หรือไม่มีก็ได้ค่ะ ส่วนอัญประกาศควรใช้สำหรับพูดแค่อย่างเดียวนะคะจะได้ไม่สับสน

เวลาที่ต้องการเน้นชื่อตัวละคร อย่างเช่นชื่อพี่ธีร์ตอนขึ้นเวทีค่ะ ฮานะไม่มั่นใจว่าไรท์ได้แนะนะชื่อเต็มไปก่อนหน้านี้หรือยัง แต่หากยังไม่ได้แนะนำ ไรท์ควรใส่ ‘-’ คร่อมไว้เพื่อเน้นและแนะนำสิ่งใหม่ๆไปพร้อมกันค่ะ

การใช้คำซ้ำหรือการบรรยายมากเกินไปก็ใช่ว่าจะดีค่ะ บางทีเห็นภาพก็จริงแต่กลับกลายเป็นการใช้คำสิ้นเปลืองแทน ตรงนี้ฮานะหาจุดยกตัวอย่างไม่ได้เลย ขอโทษจากใจจริงเลยค่ะ ตอนแรกก็ว่าจะกลับมาดูอีกรอบ แต่ที่ไหนได้... กลับมาปุ๊ป! อ้าวววว หน้าเมื่อกี้หายไปหน้ายย แต่เท่าที่จำได้ก็คงประมาณว่า

พร้อมใจกรีดร้องทุกครั้งที่โดนน้ำเย็นสาดมาที่ตัว ไม่ต่างอะไรกับตอนที่ผีสาวโดนน้ำมนต์สาดใส่ à (ฮานะไม่มั่นใจว่าจำถูกหรือเปล่า แต่สมมติก็ได้ค่ะ อย่างอันนี้ทั้งประโยคจะเห็นได้ว่าสองประโยคก็มีความหมายเหมือนกันตรงที่โดนสาดน้ำมาที่ตัว หากเราลองตัดคำบางคำออกความหมายของประโยคนั้นๆก็จะไม่ซ้อนทับกัน แถมบางทีอาจจะอ่านง่ายขึ้นด้วย) พร้อมใจกรีดร้องทุกครั้งที่โดนน้ำเย็นสาด ไม่ต่างอะไรกับตอนที่ผีสาวโดนน้ำมนต์สาดใส่

ยื่นสองมือไปจับสองแก้มของเพื่อนสาวบีบเบาๆ à (ไม่แน่ใจว่ามีในเรื่องมั้ย แหะๆ ดูเหมือนคนความจำสั้นเลย อ้าวๆ! เข้าเรื่องดีกว่า ถ้าเป็นประโยคนี้เจอแต่คำว่าสองมันก็กะไรอยู่ ถ้ายื่นสองมือไปแล้วบีบแก้มข้างเดียวก็คงจะแปลกไม่น้อย งั้นเราลองตัดคำแล้วเปลี่ยนประโยคใหม่นะคะ ^^) 1.ยื่นสองมือไปจับแก้มของเพื่อนสาวพร้อมบีบเบาๆ 2.ยื่นสองมือไปบีบแก้มของเพื่อนสาวเบาๆ

คำผิดจ้า ^^

ซักที >> อันนี้อยู่ในประโยคสำหรับพูด ถ้าอยากให่ถูกต้องก็ใช้คำว่า ‘สัก’ แต่ถ้าอยากเอาเป็นภาษาพูดโดยยึดตามเสียงคำอ่านก็ใช้คำว่า ‘ซัก’ ได้เลยค่า

สติสะตัง >> สติสตัง

ฟุตปาธ >> ฟุตบาท

*** คำผิดไม่ค่อยมีจ้า แต่ฮานะก็ไม่มั่นใจว่ามีแค่นี้หรือเปล่า ลองเว็คดูอีกรอบนะคะ

4.ตัวละคร : 19/20

การสื่ออารมณ์โอเคมากค่ะ แต่บางครั้งช่วงที่ไรท์เตอร์ตัดบทแล้วเปลี่ยนสถาณการณ์ใหม่ทำให้ฮานะอ่านแล้วสับสนกับความรู้สึกตัวละคร โดยเฉพาะตอนที่นุรินสารภาพความจริงว่าทำไมไปหาไม่ได้นี่ก็แอบสตันต์ไปนานอยู่ค่ะ เอ... พี่ธีร์นี่เปลี่ยนอารมณ์เร็วจริงๆ(เข้าใจค่ะว่ารู้ความจริงแล้วเจ็บปวด) ส่วนนุรินนี่ไม่หายโกรธง่ายไปหน่อยเหรอ น่าจะงอนต่ออีกสักพัก -.- (ความคิดส่วนตัวล้วนๆค่ะอย่าใส่ใจ) คาแร็กเตอร์คนอื่นๆก็แสดงอารมณ์ออกมาได้ดีค่ะ แค่บางส่วนอยากให้แสดงคาแร็กเตอร์ที่แท้จริงออกมาให้มากกว่านี้

5.ความสวยงาม : 7/10

หน้าแรกของนิยายคุณศิศิราควรที่จะเพิ่มเติมเนื้อหาเพื่อให้หน้ากระดาษดูสนใจ อาจจะใส่รูป ใส่คำโปรย หรือลองใสโค้ดทีมตกแต่ง(เรื่องโค้ดไม่ค่อยจำเป็นค่ะ ^^ ) โดยเฉพาะอย่างยิ่ง เรื่องการตัดสถาณการณ์... ไรท์ตัดบทบ่อยมากค่ะ ถึงแม่จะมีการเว้นบรรทัดพร้อมขึ้นต้นประโยคด้วยตัวเอียง หากในความรู้สึกของฮานะเอง ฮานะรู้สึกว่าลองใช้ **** คั่นดีกว่ารึเปล่า (อันนี้แล้วแต่เลยค่ะจะปรับไม่ปรับก็ได้ ไรท์สบายใจจะดีที่สุด) อีกเรื่องที่สำคัญมากคือเรื่องตัวอักษร ลองใช้ฟอนต์อื่นที่อ่านง่ายขึ้นดีไหมคะ แต่เรื่องฟอนต์นั่นไม่ใช่ปัญหาใหญ่ ไรท์ไม่ต้องเปลี่ยนก็ได้ แค่เพิ่มขนาดตัวอักษรให้ใหญ่ขึ้นและเปลี่ยนเป็นสีดำเพื่อให้รีดเดอร์อ่านง่ายขึ้น อีกทั้งเว้นบรรทัดสักหน่อย ประโยคจะได้ไม่ดูติดกันเกินไปค่ะ ><

*** ขอติคำโปรยนิดนึงค่ะ ฮานะไม่อยากให้ไรท์เสียใจนะคะ แต่ถ้าไม่บอกแล้วฮานะรู้สึกวิจารณ์ไม่สุด คือคำโปรยคุณศิศิราควรลองไปปรับแก้เพื่อเพิ่มความน่าสนใจค่ะ คำโปรยของท่านไม่ดึงดูดหรือสร้างความน่าสนใจเท่าที่ควร บางทีน่าจะลองใช้จุดพีคของเรื่องมาแนะนำผู้อ่าน ฮานะไม่เก่งเรื่องนี้แต่ว่าฮานะเชื่อว่าคุณศิศิราต้องปรับแก้เพื่อเพิ่มความน่าสนใจได้อย่างแน่นอนค่ะ รับประกัน!!

6.เพิ่มเติม

แหะๆ พอได้งานฮานะก็รีบปั่นทันที ตอนแรกแอบนึกว่า ตายแล้ว! จะใช่เรื่องเกี่ยวกับประวิติศาสตร์ไหมนั่น? แต่พอลองอ่านแล้วแบบ แอร้ย -//- ติดใจค่ะ 10 ตอนไม่พอ ขออ่านจนจบเลยแล้วกัน แอบไปเม้น

ไว้ตอนล่าสุดด้วย แบบว่า... หุๆ อีก 3 ตอนจะจบสินะ(ประมาณนี้ค่ะ) ไม่รู้ว่าเร็วทันใจรึเปล่า ถึงแม้บางส่วนที่แทงใจดำไปบ้างฮานะต้องกราบงามๆเลยค่ะ ตัวเราเองก็เขียนแนวเศร้าอยู่บ้าง แต่ไม่ได้วางพล็อตเรื่องเนื้อหาเลยไม่ค่อยเข้าท่า ช่วงนี้ก็รีไรท์อยู่เหมือนกัน ^^ ยอมรับค่ะว่าแนวรักผู้ใหญ่เป็นแนวที่ฮานะชื่นชอบเป็นพิเศษ ปั่นแป๊ปเดียวจบ (แต่ต้องดูเนื้อหาด้วย) แม้ว่าลักษณะพล็อตของคุณศิศิราจะไม่ได้ต่างกับนิยายรักเศร้าทั่วไปสักเท่าไหร่ แต่ว่าปมของเรื่องที่ค่อยๆคลายออกนี่แหล่ะค่ะที่ทำให้ฮานะชอบ แอบสงสัยอยู่ตั้งนานว่านายวีร์หายไปไหน สุดท้ายก็คือม่องเท่งไปแล้ว... ภาษามีติดๆขัดๆบ้างแต่ว่าการบรรยายนี่ค่อนข้างเชี่ยวชาญค่ะ เพียงแค่เวลาไรท์ตัดบททีนี่แทบจะลุ้นตาย แอบค้างนิดๆ ถึงอย่างนั้นก็ช่างมันเถอะค่ะ ตอนนี้รออ่านสามตอนสุดท้ายดีกว่าว่าจะจบแบบไหน

เรื่องอะไรที่วิจารณ์ไปแล้วไม่พอใจหรือไปขัดวัตถุประสงค์ของคุณศิศิรา ฮานะขอโทษจริงๆค่ะ ส่วนเรื่องสำนักพิมพ์นี่ฮานะไม่ทราบว่าเรื่องของคุณศิศิราเหมาะกับสำนักพิมพ์ไหน ถึงอย่างนั้นก็สู้ต่อไปนะคะ ฝึกไปเรื่อยๆรับรองว่าต้องมีสักวันที่คุณศิศิราจะไปถึงจุดนั้นค่ะ ^^

ขอบคุณที่ท่านไว้ใจให้ฮานะวิจารณ์ ยินดีต้อนรับสู่ ‘Critic Family รับวิจารณ์นิยาย’ ของเราเสมอค่ะ ^^

รวมคะแนน : 86/100
 

ชื่อ :
จากนิยายเรื่อง :
วันที่เซ็นต์รับงาน :
อยากพูดอะไรกับนักวิจารณ์มั้ย :
อย่าลืมแปะแบนเนอร์ให้ร้านนะครับ :
รบกวนท่านลูกค้าผู้ใจดีโหวตให้ร้านหน่อยนะครับ :

ขอบคุณที่ใช้บริการครับ ^^

O W E N TM.