ตั้งค่าการอ่าน

ค่าเริ่มต้น

  • เลื่อนอัตโนมัติ
    FANTASIA

    ลำดับตอนที่ #72 : 7sins

    • อัปเดตล่าสุด 30 มี.ค. 59


    Application




    " การตัดสินให้ผู้บริสุทธิ์ต้องมารับโทษในสิ่งที่ไม่ได้ก่อ ถือเป็นตราบาปของผู้มอบความอยุติธรรมนั้นเรื่อยไป "

    บทที่สมัคร :: บุตรแห่งรากูเอล / ตัวเอกคนที่ 7

    ชื่อ :: ออร์ดีล ทาร์รัสไมน์ { Ordeel Tarasmine } 

    ชื่อเล่น :: ออร์ดีล | ดีล { ORDEEL | DEEL }

    อายุ :: 22

    เขตที่อยู่ :: เขต Justice

    อาชีพ :: ผู้ตัดสินคดีความ

    รูปร่างหน้าตา :: หญิงสาวรูปร่างสะโอดสะอง ผิวขาวสะอาด เรือนผมสีดำสนิทหยักศกปล่อยยาวถึงกลางหลัง นัยน์ตาสีแดงสด ส่วนสูง 167 ซม. น้ำหนัก 51 กิโลกรัม ไม่ขาดไม่เกิน

    นิสัย :: ออร์ดีลหรือดีล เป็นหญิงสาวที่มีความเป็นผู้หญิงสูง ทุกท่วงท่าดูสง่างามดุจราชินีจนละสายตาแทบไม่ได้ งานบ้านงานเรือนเย็บปักถักร้อยถือเป็นของถนัด ดีลเป็นคนเจ้าเล่ห์ ใบหน้าของเธอแต่งแต้มไปด้วยรอยยิ้มแทบจะตลอดเวลา คนอื่นๆเลยไม่เคยรู้ว่าเธอกำลังคิดอะไรอยู่ แต่ถ้าสนิทกันในระดับนึงจะดูออกว่ารอยยิ้มในแต่ละเวลาของเธอหมายถึงอะไร ดีลเป็นคนเข้มงวด ทุกอย่างต้องตรงตามกฎเกณฑ์ ไม่นิยมออกนอกกรอบมากนัก ถึงจะเข้มงวดแต่ก็ใจดี แคร์คนอื่นๆรอบตัว เป็นคนที่เรียกได้ว่าโหดในระดับนึง ที่น่ากลัวคือรอยยิ้มของเธอนั่นแหละ ชอบความเป็นผู้นำแต่ก็ใช่ว่าจะเกลียดการเป็นผู้ตาม เธอโอเคทั้งคู่แต่ถ้าเป็นผู้นำได้ก็ดี เพราะฉะนั้นเลยชอบความรู้สึกตอนตัวเองตัดสินคดีอยู่ และถึงอย่างนั้นก็รักความยุติธรรมเอามากๆเพราะในอดีตก็เคยเจอเหตุการณ์บางอย่างมาจนฝังใจ ดีลเป็นคนปากจัดพอสมควร ซึ่งบางทีก็จัดเกินไป... เป็นคนแน่วแน่ ถ้าคิดจะทำอะไรก็ทำจริง ใจแข็งปานหินผา มั่นใจในตัวเองสูงแต่มักจะไม่ค่อยแสดงออก มีมนุษย์สัมพันธ์ดี ดีลไม่ค่อยโกรธใครถ้ามันไม่สุดๆจริงๆ ซึ่งเธอโกรธยากแต่ดันหายง่าย ถ้าถึงจุดนั้นแล้ว เธอจะหุบยิ้ม พอรอยยิ้มหายไปจะมีแต่บรรยากาศมาคุเข้ามาแทนที่แล้วพูดจาเชิงขู่ ซึ่งที่พูดออกมา ทำจริงทุกอย่างแน่นอน ขี้บ่น อาจจะทำให้คนอื่นรำคาญไปบ้างแต่ก็ให้รู้ไว้ว่าไม่รักจริงไม่บ่นหรอก... รู้สึกอะไรก็ไม่ค่อยแสดงออก จนบางทีก็เหมือนพวกตายด้าน ดีลแค่แสดงออกไม่เป็น ไม่รู้จะแสดงออกยังไง เลยแก้ปัญหาโดยการไม่แสดงออกอะไรเลย เป็นคนใจเย็นมากๆ มีความอดทนสูง ค่อนข้างรักสงบไม่อยากออกแรง(?) แต่ถ้าเลี่ยงการปะทะ ใช้สันติแล้วไม่ได้ผลก็ไม่ขัดข้องที่จะบวกกันตัวๆ เป็นคนชอบเก็บรายละเอียดต่างๆรอบตัว ทั้งสภาพแวดล้อม สภาพจิตใจคนรอบข้าง หรือสิ่งต่างๆที่คนอื่นมองข้าม เลยรู้ว่าอะไรเปลี่ยนแปลงไปบ้างถึงแม้จะเป็นอะไรเล็กน้อยก็ตาม

    ประวัติ :: ครอบครัวของดีลฐานะธรรมดาค่อนไปทางจน ประกอบไปด้วยพ่อ แม่ ดีล และน้องสาวอีกหนึ่งคน แม่กับพ่อแต่งงานกันเพราะผู้ใหญ่บังคับ ดีลเป็นลูกติดแม่ซึ่งปัจจุบันก็ยังไม่รู้ว่าใครเป็นพ่อที่แท้จริงของตัวเอง ด้วยเหตุนี้สามีของแม่ในปัจจุบันเลยไม่ค่อยจะชอบขี้หน้าเธอเท่าไหร่นัก พ่อเปิดร้านอาหารแล้วทำงานอย่างขยันขันแข็ง จริงๆครอบครัวของเธอควรจะรวยไปนานแล้ว แต่ติดตรงที่น้องสาวของดีล เธอเป็นคนฟุ่มเฟือย เอาจริงๆคือเห็นคนอื่นได้ดีแล้วเงิน(อันน้อยนิด)ในมือมันสั่นต้องรีบผลุนผลันไปใช้แล้วเอาไปโม้คนอื่นอย่างสนุกปากทุกครั้งไป ถ้าจะให้จัดการมันก็ได้อยู่หรอก แต่เธอดันมีแบคอัพตัวเป้งอย่างคุณพ่ออยู่น่ะสิ เพราะน้องสาวของดีลเกิดจากพ่อกับแม่แท้ๆ น้องสาวโดนหวงแหนตามใจยังกับอะไรดี ยุงไม่ให้ไต่ไรไม่ให้ตอม แตะนิดตีหน่อยเป็นอันต้องมีเรื่องใหญ่โต เพราะพ่อของเธอเป็นคนโมโหร้ายอยู่แล้ว คราวล่าสุดก็แทบจะเลือดตกยางออกเลยไม่มีใครอยากมีปัญหาอีก ส่วนคุณแม่ก็เรียกได้ว่าเป็นที่พึ่งสุดท้ายของดีล คุณแม่ก็ไม่ใช่คนดีอะไรมากมายแต่เมื่อเทียบกับอีกสองคนเธอก็กลายเป็นนางฟ้าไปอย่างไม่ต้องสงสัย เธอเป็นคนใจดีแต่เสียที่ว่าหน้าบางและติดนิสัยคุณนายไปหน่อย คุณแม่มักจะรับไม่ได้กับฐานะของตัวเองและในวันๆนึงก็แทบจะไม่ทำอะไรเลยนอกจากนอนทาเล็บ เม้ามอยกับชาวบ้านแล้วส่องผู้ชายรวยๆ เห็นอย่างนี้ดีลก็ช่วยพ่อทำมาหากินแล้วกัน... 
    แต่อยู่มาวันนึง วันนั้นเกิดสุริยุปราคา และเชื่อกันว่าเหล่าบาปจะตื่นขึ้นในขณะที่ความมืดมิดเข้ากลืนกินโลก(อันนี้มั่วเอาค่ะ----แค่ก) ในขณะที่เธอกำลังช่วยพ่อในร้านอาหารแล้วไปเสริฟอาหารที่โต๊ะหนึ่ง ลูกค้าคนนั้นเป็นชายวัยกลางคนหน้าตาดูมีภูมิฐาน ในตอนที่เขาวางหนังสือที่กำลังอ่านอยู่ลงแล้วมองหน้าดีลชัดๆ เขามีสีหน้าตกใจสุดขีด จับมือหญิงสาวไว้แล้วพูดซ้ำไปซ้ำมาว่า ลูกพ่อใช่มั้ย? ดีลทำอะไรไม่ถูก เธอคิดไปว่าคนตรงหน้าจิตไม่ปกติหรืออะไรซักอย่าง จนพ่อของดีลเดินออกมาดู ด้วยความเหนื่อยบวกความร้อนทำให้ทุกอย่างดูขัดหูขัดตาไปหมด เขาชี้หน้าด่าชายคนนั้นอย่างโกรดเกรี้ยว ดีลแอบดีใจอยู่ในใจเล็กๆ อย่างน้อยพ่อก็เป็นห่วงเรา แต่คำพูดของพ่อก็ทำให้เธอแทบกลืนความสุขเล็กๆนั้นไปแทบไม่ทัน เพราะสิ่งที่พ่อพูดออกไปคือการกล่าวหาว่าชายคนนั้นจะมาขโมยเงินแล้วเข้าไปทำร้ายเขาทันที
    ในตอนนั้นเธอรู้สึกว่าดวงอาทิตย์ค่อยๆมืดลง
    { พ่อเลี้ยงของเธอตกเป็นทาสของบาปโทสะ }
    ในวันเดียวกันพ่อถูกจับไปขึ้นศาลรอการตัดสินคดี แล้วแม่ของเธอมาบอกเองกับปากว่าชายคนนั้นเป็นพ่อของเธอ พ่อแท้ๆของดีลเอาเงินมาล่อน้องสาวกับแม่ของเธอจนพวกเขาตัดสินใจจะทิ้งพ่อที่กำลังรอการพิพากษาอยู่แล้วไปอยู่กับคนรวยกว่าแทน
    เหมือนว่าตอนนั้นดวงอาทิตย์ถูกกลืนกินไปแล้วครึ่งนึง
    { แม่และน้องสาวของเธอตกเป็นทาสของบาปโลภะ }
    ดีลแกล้งทำเป็นไม่ได้ยินแล้วตัดสินใจไปฟังคำพิพากษา น่าแปลกที่คำตัดสินคือประหารชีวิตพ่อเลี้ยงของเธอ วินาทีนั้นเธอได้ยินอะไรแว่วๆจะที่นั่งของพยานในเหตุการณ์ เธอได้ยินเรื่องที่ว่า พ่อแท้ๆของเธอยัดเงินให้ทั้งผู้พิพากษา ทนายและพยานเพื่อทำให้พ่อเลี้ยงโดนโทษประหารชีวิตเพราะไม่อยากให้ตัวเองเสียชื่อเสียงว่าไปมีเรื่องกับคนจนๆ แน่นอนว่าดีลไม่ยอม เธอพยายามบอกความจริงในฐานะพยานคนนึง ถึงพ่อของเธอจะผิด แต่โทษนั่นก็ไม่ยุติธรรม และเพราะเธอไม่มีเงินมากพอจะมาเปิดหูผู้พิพากษาให้ฟังเธอได้ พ่อเลี้ยงของเธอเลยต้องจบชีวิตลง ในวันเดียวกันนั้นเอง ดีลตัดสินใจไปอยู่กับพ่อแท้ๆของเธอซักพักเพื่อตั้งหลัก แต่ไม่ทันไรตอนที่เธอเพิ่งอาบน้ำเสร็จแล้วกำลังจะแต่งตัวนั้นเอง พ่อแท้ๆของดีลก็เข้ามาลวนลามแล้วพยายามจะข่มขืน แม่ของดีลพอเข้ามาเห็นก็ต่อว่าดีล หาว่าเป็นคนผิด หนำซ้ำยังตบลูกสาวตัวเองจนหน้าหัน สร้างรอยแดงไว้ต่างหน้าอีก ดีลไม่พูดอะไร ร้องไห้เบาๆ โค้งให้แม่ทีหนึ่งแล้วตัดสินใจเก็บของหนีไปอยู่ที่บ้านเก่าของพ่อเลี้ยง
    ในตอนนั้นดวงอาทิตย์ถูกกลืนกินจนหมดสิ้น
    { พ่อแท้ๆของเธอตกเป็นทาสของบาปราคะ }
    ดีลตั้งต้นชีวิตใหม่ของตัวเองโดยทำงานในร้านอาหารของพ่อเลี้ยงเพื่อเก็บเงินเรียนแล้วทำงานเป็นผู้ตัดสินคดีความต่อไป

    ลักษณะการพูด :: แทนตัวเองว่าข้า แทนคนอื่นว่าท่านหรือเจ้า ในกรณีคุยอะไรที่มันซีเรียสหรือคุยกับคนไม่รู้จัก ไม่คุ้นเคย ส่วนถ้าเป็นเวลาปกติจะแทนตัวเองว่าฉัน แทนคนอื่นด้วยสรรพนามบุรุษที่ 2 ทั่วไป นาย เธอ ชื่อ

    " ในกรณีนี้ ข้าเกรงว่าท่านจะไม่สามารถฟ้องจำเลยได้ "
    " สะสางเรื่องระหว่างข้ากับเจ้าให้มันจบๆไปดีกว่า "
    " ฉันว่าเราคงต้องฝึกอะไรกันอีกหลายๆอย่างเลยล่ะ "
    " ช่วยไม่ได้ ฉันจะช่วยเธอแค่คราวนี้นะ "
    " ข้าจะตัดสินมันอย่างยุติธรรมที่สุด "
    " จะยอมเชื่อใจฉันมั้ย "

    ของที่ชอบ :: 
    ผีเสื้อ { ถ้าเจอจะยิ้มๆแบบอบอุ่นแล้วเข้าไปดูหรือไม่ก็ยืนดูเฉยๆอยู่ห่างๆ }
    การตัดสินคดีความ { จะมีความกระตือรือร้นมากกว่าปกติ }
    เครื่องประดับ { ยิ้มแบบเด็กๆ ดวงตาเป็นประกายแล้วเข้าไปดู }
    ความยุติธรรม { ไม่มีรีแอคชั่นอะไรพิเศษ }
    เพลงเศร้า { หลับตาแล้วนั่งฟังเงียบๆ }

    ของที่ไม่ชอบ/เกลียด :: 
    ความอยุติธรรม { มองด้วยความเกลียดชังแล้วพยายามดึงเอาความยุติธรรมกลับคืนมา } 
    กระต่าย { พยายามเดินหนี ดีลไม่ได้ไม่ชอบแต่กลัวกระต่ายแบบไม่มีเหตุผลอะไรพิเศษ } 
    กลิ่นน้ำหอมฉุนๆ { ย่นจมูกแล้วขมวดคิ้ว และพยายามออกจากบริเวณนั้น อาจจะบ่นเล็กน้อยๆบ้าง }

    แพ้ :: ไม่แพ้อะไร

    จุดแข็ง :: ความใจแข็ง แน่วแน่ และเที่ยงตรง

    จุดอ่อน :: เป็นคนปากจัดเกินไป... มั่นใจในตัวเองมากเกินไป ผ่อนผันไม่ค่อยเป็น และมีทิฐิค่อนข้างสูง

    ของพกติดตัว :: ที่ติดผม(ไม่เชิงพก ใส่ติดผมเลยมากกว่า)

    อาวุธ :: เรเปียร์
     
    พลังพิเศษ :: กระโดดสูง

    เพิ่มเติม :: 

    สถานการณ์จำลอง

    ร่างของดีลตื่นขึ้นมาในที่ไหนสักแห่ง รอบตัวของเธอมีเต็มไปด้วยป่าที่หนาทึบ และในขณะ
    ที่ดีลกำลังตกใจกับสถานการณ์ตรงหน้าอยู่นั้นเอง ก็มีลูกแก้วประหลาดปรากฎขึ้นตรงหน้า
    แล้วเอ่ยปากออกมาว่า " สวัสดี "

         หญิงสาวเหลือบมองลูกแก้วตรงหน้า ก้มลงปัดกระโปรงเล็กน้อย แล้วเอ่ยทักทายกลับไป " สวัสดีเช่นกันคุณคนแปลกหน้า " จะให้เรียกว่าคนแปลกหน้าก็กระไรอยู่เพราะเขาก็ไม่ใช่คน... ดีลอยากถามอีกทีให้แน่ใจว่าสิ่งตรงหน้าเธอคืออะไรกันแน่ แต่ก่อนจะได้พูด เสียงของลูกแก้วก็ดังขึ้นเสียก่อน

    " ข้ารู้ว่าเจ้ามีคำถามมากมาย แต่เจ้าเก็บคำถามนั้นไว้ก่อน เพราะข้ามาที่นี่เพื่อพิสูจน์คุณสมบัติในตัวเจ้า
    เจ้ารู้จัก บาปทั้ง 7 หรือไม่? " ลูกแก้วพูดขึ้นมาเมื่อเห็นว่าดีลกำลังจะเอ่ยปากถามอะไรบางอย่าง

         " ผู้ตัดสินคดีความเช่นข้าจะไม่รู้จักได้ยังไง ในเมื่อบาปเหล่านั้นคือสิ่งที่ชักนำผู้คนมาให้ข้าตัดสินความยุติธรรมในสิ่งที่ได้กระทำลงไป " ดีลเอ่ยยิ้มๆ แต่รอยยิ้มนั้นไม่ได้แสดงถึงความดีใจหรือมีความสุข มันเป็นรอยยิ้มที่ว่างเปล่าเหมือนแค่ทำตามมารยาทไปเท่านั้น เธอสงสัยเกี่ยวกับคำว่าพิสูจน์คุณสมบัติแต่ก็เลือกที่จะไม่ถามออกไป เพราะถึงถามไปก็คงไม่ได้คำตอบอยู่ดี

    เมื่อได้ยินคำตอบดังนั้นลูกแก้วตรงหน้าก็นิ่งเงียบไป ดีลเริ่มรู้สึกว่าบรรยากาศในตอนนี้เย็นลง
    อย่างรวดเร็ว จนเธอต้องยกมือขึ้นมากุมกันไว้ เมื่อผ่านไปสักพักลูกแก้วก็เอ่ยขึ้นมาต่อว่า
    " เจ้าคิดว่าบาปตนไหนน่ากลัวและร้ายกาจที่สุด "

         ดีลถูมือตนเองเพื่อสร้างความอบอุ่นเล็กน้อย เธอหลับตาลงหลังจากได้ยินคำถาม หายใจเข้าลึกๆแล้วตอบคำถามอย่างใจเย็น " ถ้ายึดตามประสบการณ์ของข้าแล้ว คงจะเป็น ปาปแห่งอัตตา ล่ะมั้ง "

    เมื่อได้ยินคำตอบดังนั้นลูกแก้วก็นิ่งเงียบไปอีก นั้นทำให้บรรยากาศที่เย็นอยู่ในตอนนี้ยิ่งเย็นนักขึ้น
    แต่นั้นไม่ใช่สิ่งที่ดีลสนใจอีกต่อไปแล้ว สิ่งที่เธอสนใจตอนนี้คือลูกแก้วตรงหน้าเธอต่างหาก
    เมื่อลูกแก้วเริ่มรู้สึกว่าตนเองถูกจ้องมอง ก็เอ่ยปากถามอีกว่า "เพราะอะไรที่ทำให้เจ้าคิดเช่นนั้น"

         " เมื่อมนุษย์มีความเย่อหยิ่ง จึงไม่อยากรับผิดในสิ่งที่ตนได้ก่อ โทษที่สมควรจะได้ก็กลายเป็นความทรมานของผู้บริสุทธิ์ " ดีลหยุดพูดเล็กน้อยเพราะภาพในอดีตเริ่มกลับเข้ามาในหัว ดวงตาฉายแววเจ็บปวดออกมาชั่วครู่ เธอสูดหายใจเข้าลึกๆแล้วพูดต่อ " ในฐานะผู้ตัดสินคดีความ นั่นจึงเป็นบาปที่น่าหวาดกลัวและน่ารังเกียจที่สุด "

    เมื่อได้ยินคำตอบในครั้งนี้ลูกแก้วก็กลับหัวเราะขึ้นมาอย่างถูกใจ สร้างความสงสัยให้กับดีล
    ขึ้นไปอีก แล้วลูกแก้วก็ถามด้วยน้ำเสียงที่อารมณ์ดีผิดจากเมื่อกี้ไปว่า "เอาล่ะ คำถามสุดท้าย
    เจ้าคิดว่าตนเองจะตกเป็นทาสของบาปทั้ง 7 หรือไม่"

         คำถามนั่นทำให้ดีลหลุดขำออกมาเล็กน้อย " ข้าผ่านอะไรมาเยอะจนทำให้แน่ใจว่าตัวเองจะไม่ตกเป็นทาสของบาปหน้าไหนแล้วล่ะ "

    คำตอบของดีลทำให้ลูกแก้วหัวเราะออกมาอย่างน่ากลัว และค่อยๆหายไปในความมืด
    ก่อนที่จะหายไปลูกแก้วดวงนั้นก็ได้พูดทิ้งท้ายไว้ว่า "แล้วข้าจะรอดู..หึหึ"

    ดีลโบกมือลาลูกแก้วนั้นน้อยๆแล้วลดมือลง จากนั้นรอยยิ้มที่ดูน่ากลัวก็ค่อยๆผุดขึ้นมา
    " พามาแล้วไม่พากลับนี่ เป็นคุณลูกแก้วที่น่าทุบทิ้งจริงๆเลยนะ "


    คุยกับผปค.

    สวัสดีค่ะ ไรท์ชื่อมัดหมี่ค่ะ ผปค.ชื่ออะไรคะ
    - ยูสค่ะ

    อ๋อ ยินดีที่ได้รู้จักค่ะ ทำไมถึงมาสมัครเรื่องนี้คะ
    - ว่างขรั่บ----แค่ก ชอบแฟนตาซีฮะ บวกกับเพิ่งดูเมะเกี่ยวกับเจ็ดบาปมาด้วย

    เรื่องนี้เป็นดาร์กแฟนตาซี และไม่มีเรื่องรักเลย ลูกผปค.ต้องขึ้นคานนะคะ
    - ถึงจะมีคู่ก็คิดว่านางคงไม่มีใครเอาอยู่แล้วค่ะ *หัวเราะ*

    ถ้าไม่ติดตามถี่ๆ แล้วไม่เม้นเลย ลูกของผปค.มีสิทธิ์ตายทันทีเลยนะคะ รับได้ใช่ไหมคะ?
    - ได้ขรั่บ

    เรื่องนี้ไม่ได้ทยอยประกาศผลนะคะ จะประกาศผลทีเดียวตอนปิดรับสมัครแล้ว ช่วยทำความ
    เข้าใจด้วยนะคะ
    - อะเคค่ะ ขอให้ติด 55555

    ไรท์ชอบดองนิยายนะคะ แต่ก็ไม่ได้หมายความว่าจะทิ้งไปเลย..
    - อย่าดองนานน้าเรารออยู่----แค่ก

    ไม่มีอะไรแล้วค่ะ มีอะไรอยากจะบอกไรท์ไหมคะ?
    - ขออภัยที่บางที่มันยาวไปนะคะ ปั่นเพลินไปนิด และเหมือนคนอื่นค่ะ ไม่ค่อยมั่นใจตรงประวัติ 5555
    แล้วก็ลักษณะการพูดของดีลถ้ามันดูจักรๆวงศ์ๆ(?)เกินไปก็ปรับเปลี่ยนได้เลยค่ะ





    ติดตามเรื่องนี้
    เก็บเข้าคอลเล็กชัน

    ผู้อ่านนิยมอ่านต่อ ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    อีบุ๊ก ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    ความคิดเห็น

    ×