คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #71 : ~KEEP~ :: ~From Audition // I am Dong Bung ~
Audition : ใบสมัครนางเอกยูชอน :)
คำถาม:สีแดงเลือดหมู คำตอบ:สีเงิน
หมายเหตุ : ตอบคำถามเฉพาะสีที่กำหนดเท่านั้น
คำถามตัวผู้สมัคร
ชื่อ : กลอย
อายุ : 15 ปี
อีเมลล์ : Kloyploysiri@hotmail.com
ยินดีที่ได้รู้จักค่ะ : เช่นกันค่ะ น้องมิ้นท์
คำถามตัวละคร
ชื่อ เกาหลี (ต้องมีความหมาย) : คิมแตซู [ความหรูหรา เเละ ความใสซื่อ]
Name Eng : Kim Taesu
อายุ : 19 ปี
วันเกิด : 12 มกราคม
ส่วนสูง/น้ำหนัก : 167/47
บุคลิกที่เห็นจากภายนอก : เงียบๆนิ่งๆ รื่นเริง น่ารัก ใสซื่อ
ลักษณะ นิสัย ll5+ll : เป็นคนที่เงียบๆ เฉยๆ เย็นชาตามบุคลิก เเต่จริงๆเเล้วเธอเป้นคนที่แข็งเเกร่ง เข้มเเข็งมากๆ เพราะความอ่อนแอคือจุดจบของชีวิต!! เธอเป็นพวกไม่ชอบให้ใครมาสั่งไม่ชอบอยู่บนส้นด้ายของใคร ไม่ชอบเอาตัวเองไม่ยุ่งกับคนไร้สาระ!! เกลียดที่สุดผู้ชาย!! โดยเฉพาะผู้ชายที่ชอบตะคอกใส่คนอื่น!! ชอบใช้ความรุนเเรง โดยไม่ใช่เหตุผล!! เป็นคนที่เหตุผลพอสมควร!! เเต่ทว่าจะเกิดอ่อนแอยวบเยียบมาเฉยๆก็เป็นได้ เธอเป็นคนที่อารมณ์ร้อนข้างในเเต่อารมณ์น้ำเเข็งข้างนอกเธอจะไม่มีทางเปิดเผยความอ่อนแอหรือจุดด้อยของตัวเองออกมาเลยเเม้เเต่ครั้งเดียว!! เป็นคนที่ชอบอะไรง่ายๆเเต่ก็เบื่อมันง่ายๆเหมือนกัน รักใครเเล้วรักจริงเเต่เมื่อเจ็บเเล้วต้องจำ!! ใครทำให้เธอเจ็บมันคนนั้นตรงเจ็บเป็นร้อยเท่า!! เธอร้ายกาจความที่ทุกคนเห็น!! ความโกธรเธอมีขีดจำกัดเมื่อมันสุดจะทนเธอจะระเบิดอารมณ์ออกมาทันที..เป็นคนที่แถเก่งพอตัว แถเพื่อเอาตัวรอด แถเพื่อให้ตัวเองไม่ผิด!! เป็นคนมีเหตุผล รักความยุติธรรม ตัดเเล้วตัดเลย ไม่เเคร์สักนิด เธอจะเป็นคนที่บางทีก็ สวย เริ่ด เชิด หยิ่ง ไม่แคร์ใครทั้งสิ้น เวลาเธอโกธรเธอจะหลบหลีกโดยการหนี!! หรือไม่ก็เย็นชาใส่ทันที!! เบื่อพวกตามตื้อ เบื่อพวกริษยา!! เซ่อบ้าง เเต่ ไม่ซุ่มซ่าม!!
ประวัติความรัก /ครอบครัว /การเรียน : เธอเคยมีความรักตอนเธออายุได้ 15 ปี! เป็นรักแรกที่บริสุทธิ์ แต่ก็๖องจบลงเมื่อผู้ชายเลวๆ!! มีคนใหม่ที่ดีกว่า เเล้วใช้ข้ออ้างว่า เธอผิดที่ไม่ดี!!! เธอจึงเกลียดผู้ชายมา ณ ปัจจุบัน /
เธอเป็นลูกคนเดียวที่หลงเหลืออยู่ในครอบครัวคิมแต! พ่อแม่พี่น้องของเธอเสียชีวิตตั้งเเต่เธอยังเด็ก!/
การเรียน ของเธอเป็นได้ตามพอใช้!
ชอบ : ดอกไม้สีขาว! , เลือด[ในบางเวลา]
ไม่ชอบ เกลียด กลัว : เลือด[เเต่บังคับตัวเองให้ไม่ต้องการไม่ได้]
งานอดิเรก : เลี้ยงสุนัข!
ความสามารถพิเศษ : บางครั้งเธอก็ไม่รู้ตัวเองว่า ทำไมบางครั้งมองไปยังดวงตาของคนที่เธอไม่ชอบหรือไม่ชอบเธอ!! คนๆนั้นจะเหมือนโดนสะกดให้เเน่นิ่งไปทันที!!
อื่น ๆ : ไม่มีค่ะ
ชื่ออิมเมจ : Jung Hyewon
อิมเมจ 4-5 รูป :
อิมเมจคู่คุณ 4-5 รูป :
คำถามทั่วไป
ถ้าออติดรายงานตัวใน 5 วันได้มั้ย? : ได้จ๊ะ! [ถ้าติดธุระหรืออย่างไรจะบอกเน้อ]
เม้นทุกครั้งที่อัพได้มั้ย? : เม้นจ๊ะ!
ถ้าไม่ติดต้องการบทยัดรึป่าว? : เอิ่ม! ถ้าคาเเรกเตอร์ได้ก็เอาจ้า
ชื่อพระเอกของคุณล่ะ? : ปาร์ค ฮยองจุน
ช่วยคิดชื่อเรื่องหน่อยสิ : I Love U~สัมผัสรักข้ามภพ
ขอให้โชคดีนะ : ขอบคุณจ๊ะ
คำถามชิงบท
Q1.คุณคือ สาวครึ่งมนุษย์ คุณคิดอย่างไรกับบทนี้บ้าง
:: ชอบค่ะ เพราะว่าไม่ค่อยจะเห็นคาเเรกเตอร์หรือพล็อตแบบนี้เลย!
Q2.อดีตที่เคยเจ็บปวดของคุณคืออะไร?(บรรยาย)
:: เป็นการที่เสียพ่อแม่ไปตั้งเเต่ยังเล็ก!! เเละถูกเกลียดชังด้วยญาติพี่น้อง!! ที่คิดว่าเธอคือตัวกลากิณี[เขียนผิดนะ!]
อยู่กับใครก็มีเเต่คนช่วย!! ครั้งหนึ่งเธอเคยไปอยู่กับป้าห่างๆ
อยู่ไปประมาณหนึ่งอาทิตย์ป้ากลับตายโดยไม่รู้สาเหตุ
ทำให้ไม่มีคนต้องการเธอไปรับเลี้ยงเลย!!
ทุกคนหาว่าเธอคือตัวซวย!! เธอต้องอยู่ตัวคนเดียวตลอดมา!!
Q3.คิดมาหน่อยนะ 1 ฉาก อะไรก็ได้...... (บรรยาย+บทพูด)
:: หน้าโรงเรียน ชื่อดัง!!
ชายหนุ่มร่างสูงกับหญิงสาวร่างบาง
เดินออกมาด้วยสีหน้าสดชื่น
หลังเลิกเรียนตอนเย็นๆ
"นี่!! ฮยองจุน!! ฉันถามอะไรหน่อยสิ!!"
ร่างบางนามว่า 'คิมแตซู' เอ่ยถามชายตรงหน้า
"ว่ามาสิ!!"
ชายร่างสูงทำหน้าเก๊กเเล้วมองลงมาที่ฉัน!
"ทำไมนายถึงต้องเอามือล้วงกระเป๋าเเล้วทำหน้าเก๊กเย็นชาด้วย!!"
ฉันถามออกไปตรงๆ มันรู้สึกอึดอัดเเละรำคาญ!![มาก!!]
"อย่างรู้เหรอ?"
ชายร่างสูงยิ้มเล็กน้อยเเล้วเดินนำไป
"เดี่ยวก่อนสิ!!"
ฉันวิ่งตามไปจนถึงหน้าห้องพักของฮยองจุน
"นาย...ยังไม่ตอบ....ฉันเลยนะ!! แฮ่กๆ!"
ฉันพูดพรางหอบร่างของตัวเองเข้าไปนั่งที่โซฟาสีดำเงาของฮยองจุน[ถือวิสาสะมั่กๆ!]
เเล้วยังเปิดเพลงในเครื่องเล่น MP3 ของฮยองจุนฟังอีกด้วย
"นายฮยอน.....O_O"
ไม่ทันที่ฉันจะพูดจบ!!
ชายที่เดินออกมาจากห้องในร่างเปือยท่อนบน!!
กำลังเดินไปยังครัวของเค้า ด้วยสภาพเปือย!!!
อ๊ายยยย!!!!
ฉันกรีดร้องด้วยเสียงที่ตกใจก่อนจะ!!เอาหัวมุดลงไปที่โซฟา!![บ้า!]
"เป็นอะไรของเธอ!!"
เสียงฮยองจุนเอ่ยถามถามฉัน
"นายถอดเสื้อทำไมหล่ะ!!"
"ก็ฉันร้อน!! เเละ อยากถอด ทำไมล่ะ!! หรือเธออยากดูชัดๆ!!"
พูดไม่พอนายฮยองจุนยังจับมือฉันดึงออกจากตาเเล้วเตวเข้ามาใกล้ฉันอีก!!
T^T....
ไอ้ลามก!! ไอ้ทุเรศ!! งือๆๆๆ
"เป็นยังไง!! รู้รึยังทำไมฉันถึงเอาต้องท่าแบบนั้นทุกครั้ง!!"
"ไม่รู้!T_T"
"ก็เพราะว่าถ้าฉันไม่ทำท่าเก๊กทุกคนก็เห็นฉันเป็นแค่ผู้ชายธรรมดาที่ไม่หล่อไม่น่าชวนค้นหาหล่ะสิ!!"
"อยากค้นหาตายหล่ะ!!"
ฉันเอ่ยเเล้วเอามือผลักนายฮยองจุนออกไปไกลๆ
"ทำไม กลัวหลงฉันเหรอไง?"
ว่าเเล้วนายฮยองจุนก็ดึงฉันเขาไปสัมผัสทรวงอกขาวเนี่ย
หน้าหลงไหล!! อ๊ากกกกกไม่นะ!!!
อย่าให้ฉันคิดไปไกลกว่านี้!!
Q4.เมื่อคุณรู้ความจริงว่าคุณคือตัวละครที่อยู่ในเกมส์วีดีโอคุณรู้สึกอย่างไรบ้าง? เพราะตอนที่คุณออกมาจากเกมส์คุณนึกว่าที่นี่คือเมืองอื่นในเกมส์ที่เธอไม่เคยเห็น งงมั้ย?? (บรรยาย+บทพูด)
:: "อะไรกัน!!"
ตอนนี้ฉันงงไม่หมดเเล้ว
ว่าที่นี่คือที่ไหนกันเเน่!!
มันคือเมืองลึกลับ
หรือเป็นโลกมนุษย์!!
ใครก็ได้ช่วยอธิบายให้ฟังที!!
Q5.บทหื่น ........ เอาตั้งแต่เริ่มยันจบเลย จบยังไงก็ได้ (บรรยาย+บทพูด)
:: นี่ไม่ใช่ครั้งเเรกที่ฉันเดินเข้าเดินออกในห้องของฮยองจุน
ตอนนี้ฉันคิดว่าห้องนี้ คงจะตกเป็นของฉันในไม่ช้านี้เเล้ว!!
ตอนดึกๆในห้อง ปาร์ค ฮยองจุน
"นี่เธอ!! ทำไมยังไม่กลับบ้านอีกหล่ะ!!"
ฮยองจุนเอ่ยถามฉันที่นั่งกินป๊อปคอร์น+นักดูหนังรักโรเเมนติก[ของนายฮยองจุน!!!]
"ไม่เอา!! กลับไปก็ไม่มีอะไรทำ!! ไม่รู้จะกลับทำไม อยู่ดีซะกว่า!!"
ฉันเอ่ยพร้อมกับยกน้ำเปล่าในแก้วที่วางอยู่ตรงหน้าขึ้นมาดื่ม
ฮยองจุนก็เช่นกันเขาก็หยิบน้ำขึ้นมาดื่ม!!
ฉันมองไปยังหน้าของฮยองจุนที่กำลังดื่มน้ำด้วยความเช็กซี่!!
ยั่วยวนใจเเละร่างกายของฉัน!! ว๊ากกกก!!!
เกิดอะไรขึ้นทำไมฉันกลายเป็นคนเเบบนี้!! T___T
ฉันรีบเรียกสติกลับมาเเล้วหันไปทางโทรทัศน์ทันที
"ฉันว่าฉันควรจะกลับบ้านเเล้วหล่ะ!!"
จู่ๆฉันก็ลุกพรวดขึ้นมาทันที
เเต่ก็.....
พรึ๊บบบ!!
ถูกดึงกลับไปด้วยมือหนาของชายที่นั่งอยู่ข้างๆ
ฉันล้มลงไปบนตักของฮยองจุนชายหนุ่มที่ดึงตัวของฉันลงมา
"เธอต้องการฉันรึเปล่า?"
คำพูดของฮยองจุนดูน่ากลัวผิดปกติ
"นายหมายความว่ายังไง?"
ฉันตอบเสียงสั่นพอตัว
เพราะตอนนี้ฉันเหมือนลูกไก่ที่อยู่ในกำมือของมนุษย์!!
"ต้องการฉันรึเปล่า?"ฮยองจุนเอ่ยเเล้วยื่นหน้าเข้ามาใกล้ๆ
"ไม่!!"ฉันลุกพรวดขึ้นมาทันที
"อย่าโกหกตัวเองสิ!! เธอแค่ตอบตามใจของเธอ!!"
ฮยองจุนเอ่ยเเล้วดันเธอดึงกลับผนังหน้าประตูห้องนอน
"...."
ฉันงงกับคำพูดของเค้าเป็นอย่างมาก!!
"ฉันต้องการเธอ!!"
^
^
ฉันหลุดพูดอะไรออกไปเนี่ย!!
ไม่ทนทีคำพูดของฉันมันจะเว้นช่องระยะ!!
นายฮยองจุนก็ถลาตัวเข้ามาประกบริมฝีปากลงที่ปากของฉันทันที
ตอนนี้ความรู้สึกของฉันมันเหมือนฉันกำลังล่องลอยอยู่ในอากาศบนก้อนเฆข
ในร่างกายของฉันตอนนี้กำลังถูกลุกลามด้วยลิ้นอุ่นของฮยองจุน
ที่กำลังจูมพิษของฉันอย่างร้อนเเรง
กึก!!
ร่างบางถูกผลักด้วยเเรงมหาศาลของร่างสูงจนตัวติดประตู
พรึ๊บบบ!!!
ณ บัดนี้ร่างบางถูกปล่อยให้นอนลงบนเตียงนุ่มสีขาว
เสื้อชั้นนอกของฉันมันหายไปไหนไม่รู้!!
เลือดแค่เพียงชุดซับในตัวเดียวเท่านั้น
รู้เเค่ว่า!! ตอนนี้ร่างกายของฉัน
ถูกสัมผัสด้วยมือซนของชายหนุ่มตรงหน้า
มือสองข้างที่คล้องคอของชายหนุ่ม
เเละปากที่กำลังถูกจูมพิษด้วยความร้อนเเรง
ตอนนี้ร่างกายของฉันมันปฎิเสธไม่ได้เลยว่า!!
ฉันไม่อยากหยุด!!
ก๊อก ก๊อก ก๊อก!~
เสียงประตูสวรรค์หรือประตูขัดความสุขของความรู้สึก!!
"อื้อ!!~~...."<<เสียงฉันที่กำลังมองฮยองจุนด้วยความเสียดายกับความโกธร~ปนกัน!
สายตาของเขาบ่งบอกถึงความเสียดายอย่างสุดขีด
ก่อนที่จะลุกขึ้นเเล้วติดกระดุมที่มันหลุดไปซะทุกเม็ด...เเล้วเดินออกไปเปิดประตู
ฉันได้เเต่นั่งเเล้วรีบติดกระดุมเม็ดที่หลุดเเล้วหลบเข้าห้องน้ำไปทันที~
Q6.คุณได้หัวเราะเป็นครั้งแรก ทำไมคุณถึงหัวเราะล่ะ (บรรยาย+บทพูด) (ตั้งแต่เริ่มยันจบ)
:: "โอ๊ยยยเบื่อๆๆๆๆๆ"
ฉันนั่งหน้าหงิกหน้าหงออยู่หน้าทีวีห้องฮยองจุน[อีกเเล้ว!!]
"เป็นอะไรขอเธอหน่ะ นั่งหน้างอเป็นตะขอเกี่ยวเบ็ดเเหนะ"
ฮยองจุนเอ่ยพร้อมกับเดินมานั่งข้างๆ
"ก็เซงอะ ไม่มีอะไรทำเลย....ไม่มีความสุขในชีวิต...."
"ว่าไป....ฉันยังไม่เคยเห็นเธอยิ้มเลยนะ....เธอชอบเอาเเต่ทำหน้าเครียด ยิ้มให้ฉันดูหน่อยสิ...."
ฮยองจุนเอ่ยเเล้วเอามือมาจิ้มๆที่แก้มของฉัน
"ไม่เอา...ไม่ยิ้ม ฉันรู้เเค่ว่าฉันเกิดมาฉันไม่เคยยิ้มเลย ฉันยิ้มไม่เป็นหรอก...."
"ทำไมอ่า?"
"ไม่รู้สิ..."
"อยากดูอ่า ยิ้มให้ดูหน่อยนะ นะนะนะนะนะ"
ฮยองจุนเอ่ยพร้อมตื้อๆๆๆๆ
เเต่ฉันก็ปฎิเสธไปจนได้....ทุกครั้ง
"ยิ้มหน่อยนะกั๊บ! คนจ๋วยยยย!!!"
ฮยองจุนหายไปในห้องนานสองนานพร้อมออกมาด้วยชุดหมีน้อยน่ารัก
"ตาบ้า.....^๐^ ฮ่าๆๆๆๆๆๆๆ"
ฉันเผลอยิ้มออกมาโดยไม่รู้ตัวเเล้ว
เขาน่ารักจริงๆนะ นึกหน้าเขาตอนใส่ชุดหมีน้อยสิ
"นั่นไงเธอยิ้มเเล้ว.....แย้ๆๆๆๆๆๆ"
ฮยองจุนทำท่าดีใจในฉับบหมี[-มันเป็นยังไงหว่า?-]
Q7.ตอนจบของคุณเป็นอย่างไร ??? (บรรยาย+บทพูด)
:: "ฮยองจุน!!~~~"เสียงสายลมเอ่ยเรียกชื่อผู้ชายที่นอนอยู่บนเตียงสีขาว
"ฮยองจุน!!~"เสียงของสายลมยังคงแว่วผ่านมาตลอดเวลา
ร่างกายของผู้ชายที่จากเมื่อก่อนเป็นยังไงตอนนี้กลับกลายเป็นตรงกันข้าม
"แตซู!!!!"
ฮยองจุนสะดุ้งตื่นขึ้นมาด้วยสีหน้าตกใจ!!
"เป็นไรของแกว่ะ!!"เพื่อนสนิทของเขาเอ่ยถาม
"ฉันฝันว่าแตซู....กำลังจะกลับมาหาฉัน!!!"
ตอนนี้เขาเหมือนคนสติไม่ดี
เขาพร่ำเพ้อถึงผู้หญิงที่ชื่อ คิมแตซู ทุกวัน....ทุกคืน....ทุกเวลา....
ย้อนกลับไปเมื่อ 1 เดือนก่อน
ร่างกายของแตซูเริ่มอ่อนแรงลงไปทุกที
โดยไม่มีสาเหตุ...
ชายหนุ่มได้เเต่เฝ้ารอ!! ให้หญิงสาวหายเเล้วกลับมาเหมือนเดิม
เเล้ววันที่หัวใจของเขาเเตกสลายก็มาถึง...
เขาทำใจไม่ได้ที่ต้องสูญเสียคนที่เขารักไป...
มันไม่ใช่ความต้องการของเขาเลยเเม้เเต่น้อย...
ถึงเข้าจะชอบรังแกเเละแกล้งเธอเสมอตลอดเวลา...
เเต่เขาปฎิเสธไม่ได้เลยว่าเขาขาดเธอไม่ได้!! เเม้เเต่นาทีเดียว!!
จนกระทั่งผ่านมา 1 เดือน
เขาได้เเต่นอนโทรมเเละไม่ทำอะไรเลยวันๆ
ได้เเต่นั่งรอ การกลับมาของแตซู!!
ผู้หญิงที่เขารัก....
"แกคงบ้าไปเเล้วเเน่ๆ แกกินยาซะเเล้วรีบไปนอนฉันไปก่อนหล่ะ"
ว่าเเล้วเพื่อนสนิทของเขาก็ออกไปทันที...
กลางดึกของคืนวันนี้....
ณ สนามหญ้าอันกว้างใหญ่ไพศาล...
"ฮยองจุน!!"
ร่างบางของหญิงสาวที่เขารอมานานเอ่ยเรียกเขาจากด้านหลัง
"แตซู!!"
ทันทีที่ได้ยินเสียงอันคุ้นเคยเขาหันกลับไปตามต้นเสียงทันที
เเล้วก็ปรากฎร่างของหญิงสาวที่ชื่อว่า ' คิมแตซู '
เธอใส่ชุดสีขาวพริ้วไหวไปกับสายลม
ร่างสูงไม่รอช้าวิ่งเข้าไปกอดร่างบางทันทีเเต่....
ฟรึ๊บบ!!
แตซู!!!
เขาสะดุ้งตื่นขึ้นมากลางดึกของคืนนี้!!
"ฉันฝันไปเหรอ? แตซูเมื่อไหร่เธอจะกลับมาหาฉันสักทีจะแกล้งฉันไปถึงไหน!!"
ฮยองจุนถอดหายใจอย่างหดหวังกอดจะพริกตัวกลับไปนอนเเต่....
โฮ๊ะ!! O_O << ฮยองจุน
แฮะ!! ^_^ << แตซู
ร่างบางตัวเล็กที่นอนอยู่ข้างกลับเขากำลังส่งยิ้มหวานมาให้กับเขา
"แตซู!! เธอจริงๆใช่มั้ย?"
เขาถามด้วยน้ำเสียงสั่นๆ
"อือ...ฉันเอง!! จะพิสูจมั้ย ว่าใช่ฉันรึเปล่า?"
ไม่รอช้าร่างบางพริกตัวเขาไปประกบริมฝีบางของชายตรงหน้าทันที
"เชื่อรึยัง?"
เเล้วชายหนุ่มก็เผยยิ้มที่สุดเเสนจะHaPPyออกมา
"ฉันรักเธอนะ คิมแตซู!!"
ชายหนุ่มกอดร่างบางเเล้วเอ่ยคำที่ใครๆก็อยากได้ยิน
"ฉันก็รักนายมากๆนะ"
เเล้วทั้งคู่ก็.......
End*,,____________
_________________________________________________________________________________________
ความคิดเห็น