คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #71 : ยูตะ vs อากาเนะ
โตเกียว ประเทศญี่ปุ่น
“หิว…หิวจัง-”
ฉับ!!
“?!” ณ ที่ใดที่หนึ่งในโตเกียว มีวิญญาณคำสาปออกมาหาเหยื่ออย่างหิวโหยแต่ก็ถูกใครบางคนจัดการเพียงดาบเดียวและสลายหายไปในที่สุด
“ถึงที่นี่จะเป็นโซนร้างแต่มันหนวกหูนะ” เด็กสาวเรือนผมสีแดงในเสื้อเชิ้ตสีดำสวมทับด้วยแจ็กเก็ตสีขาว ท่อนล่างเป็นกางเกงขาสั้นสีดำ รองเท้าผ้าใบสีขาว ถุงเท้าสีดำและมีสายรัดต้นขาพูดเสียงเอื่อยเฉื่อย พูดง่ายๆก็คือคนที่จัดการคำสาปไปเมื่อครู่คือฟุบูกิ อากาเนะที่หลบหนีจากเบื้องบนนั่นเอง
‘แต่เพราะเป็นโซนร้างไม่มีคนนี่แหละ ก็เลยออกมาจัดการคำสาปได้สะดวก ถ้าเกิดมีคนธรรมดามาเจอเข้าก็ลำบากอีก’ อากาเนะคิดในใจระหว่างเก็บดาบเข้าฝักและถุงเก็บดาบ ‘แต่ขออย่าเยอะ-’
“ฮ-ฮัดชิ้ว!” แต่แล้วเธอก็จามออกมาเนื่องจากยังไม่หายจากหวัดแต่เธออยากจะออกมาล่าคำสาป สุดท้ายเธอก็ฝืนตัวเองไปกินยาบวกกับเอาเจลลดไข้มาแปะหน้าผากแล้วออกมาล่าคำสาปอย่างที่เห็น
“อุตส่าห์กินยากับเอาเจลมาแปะแล้วนะ”
“แบบนั้นมันจะปฏิหาริย์เกินน่ะสิ เป็นหวัดไม่ถึงวันแล้วหายเลย” ในตอนนั้นเองก็มีชายหนุ่มเรือนผมสีหมึกจีนอย่างเรียวตะในลุคเสื้อผ้าall black บินมาหาเธอ
“ข้าอุตส่าห์บอกให้พัก เจ้าก็จะดื้อตามพวกข้ามาอีก”
“ก็ฉันไม่อยากนอนอืดอยู่ที่ห้องนี่” เด็กสาวกอดอกยู่ปากไม่พอใจ ยมทูตหนุ่มเห็นแล้วก็ถึงกับเอามือก่ายหน้าผากในความดื้อรั้นของอีกฝ่าย ที่จริงพวกเขาไม่ได้มากันแค่สองคน ยังมีชิอง อดีตคำสาปรับใช้ของยูกิฮิเมะที่มาเกิดใหม่ในร่างมนุษย์อีกด้วย
“แล้วคุณชิองล่ะ?” อากาเนะถาม
“ไปตบกับคำสาปที่อยู่อีกฝั่งนึงนู่น”
“งั้น-” แต่จู่ๆอากาเนะก็ชะงักเงียบขึ้นมาดื้อๆจนเรียวตะสงสัย
“อากาเนะ?”
“...เรียวตะ นายไปสมทบกับคุณชิองก่อนนะ”
“อย่าบอกนะว่าเจ้าจะอยู่ที่นี่?” ยมทูตหนุ่มรู้สึกเดจาวูเลยถามออกไป
“ก็ตรวจดูอีกทีเผื่อยังมีเหลือไง”
“...ให้ไวด้วยล่ะ”
“จ้าาาา” เขาหรี่ตามองไม่ไว้ใจแต่สุดท้ายก็ปล่อยให้เธออยู่ต่อไปก่อนจะวาร์ปหายไปเพื่อไปหาชิอง ส่วนอากาเนะก็ทำการจัดผมหน้าม้าให้บังเจลลดไข้ที่หน้าผาก สาเหตุที่เธอขอให้ยมทูตหนุ่มออกไปก่อนก็เป็นเพราะ
“...รู้นะคะว่าแอบดูอยู่ เพราะงั้นออกมาเลยค่ะ” เธอสัมผัสได้ว่ามีใครบางคนแอบมองอยู่ บวกกับที่สถานการณ์เธอฝันก่อนหน้านี้มันคล้ายๆกับสถานการณ์ตอนนี้ชัดๆ
“…ทำไมเธอถึงไล่ผู้ชายคนนั้นออกไปล่ะ จะสองรุมหนึ่งฉันก็ไม่มีปัญหานะ” และแล้วก็มีเด็กหนุ่มเรือนผมสีดำปัดข้างในชุดนักเรียนโรงเรียนไสยเวทสีขาวปรากฏตัวออกมาจากซอยเปลี่ยว
“ก็แค่ไม่อยากให้ใครมากวนค่ะ”
‘ชุดนักเรียนสีขาว…คุณอคคทสึ ยูตะสินะ เนตรยมทูตก็ทำงานดีเกิ๊น’ แม้ปากจะพูดเหมือนมั่นใจ แต่ในใจแอบกังวลเพราะมันไม่ใช่ฝันแต่มันคือภาพอนาคตของเนตรยมทูตต่างหาก และคนที่เธอเจออยู่ตอนนี้ก็คือผู้ใช้คุณไสยระดับพิเศษเหมือนกับโกะโจและยูกิ
นักเรียนปีสองแห่งโรงเรียนไสยเวทโตเกียว อคคทสึ ยูตะ
“เธอคือฟุบูกิ อากาเนะสินะ?”
“ส่วนคุณก็อคคทสึ ยูตะใช่มั้ยล่ะคะ กลับมาตอนไหนกันคะเนี่ย”
“กลับมาตอนไหนมันไม่สำคัญหรอก ที่ผมมาที่นี่เพราะมีคำสั่งจากเบื้องบน” เด็กหนุ่มพูดเสียงเย็นแล้วเอาดาบชี้มาทางอากาเนะ
“ว่าให้ประหารเธอซะ”
“…หึ” เด็กสาวได้ยินแบบนั้นกลับยกยิ้มมุมปากออกมา ทำเอาคนพูดขมวดคิ้วกับท่าทางของเธอ
“ผมว่าที่พูดไปไม่ใช่เรื่องตลกนะ” ยูตะเอ่ยด้วยน้ำเสียงจริงจัง
“ขอโทษทีค่ะ แค่คิดว่าไม่ต่างจากที่คาดไว้เท่าไหร่” เด็กสาวตอบ
“แต่ว่านะคุณอคคทสึ ทางนี้ดันมีเรื่องที่ต้องทำก่อนตายให้ได้อยู่ และที่สำคัญ-” แต่แล้วเธอก็เอาดาบออกมาจากถุงเก็บดาบก่อนจะชักออกมาแล้วชี้ไปที่ยูตะบ้าง
“ฉันอยากหนึ่งหนึ่งกับคุณค่ะ”
“…” ด้านคนฟังได้ยินแบบนั้นก็อึ้งอยู่ภายในใจที่อีกฝ่ายใจกล้าจะขอท้าสู้กับเขาตัวต่อตัวแบบนี้
“ถือว่าเตือนแล้วไม่ฟังเองนะ”
“ค่าๆ” ทั้งคู่ตั้งท่าเตรียมโจมตีก่อนจะสูดลมหายใจเข้าปอดแล้วพุ่งโจมตีใส่กันทันที ค่ำคืนที่เงียบสงบถูกแทนที่ด้วยเสียงดาบกระทบกันจากหนุ่มสาวสองคนที่กำลังสู้กันอย่างไม่มีใครยอมใคร
‘เปิดเลยดีมั้ยเนี่ย-’ ระหว่างที่ต่างฝ่ายต่างตั้งรับการโจมตีด้วยดาบเปล่าๆ อากาเนะก็คิดว่าตัวเองควรใช้พลังไสยเวทเปิดความได้เปรียบให้ตัวเองดีมั้ย จนกระทั่งมีรถถูกโยนมาทางเธอ เธอจึงรีบฟันรถให้ขาดออกเป็นสองส่วน แล้วสาดพลังน้ำแข็งใส่ยูตะทันทีแต่เขาก็หลบได้ทันก่อน
‘ฟันรถขาด? แถมพลังน้ำแข็งนั่นก็เร็วด้วย’ ยูตะที่เห็นฝีมือของอากาเนะแล้วก็คิดว่างานนี้ประมาทไม่ได้แล้ว
‘ดูจากฝีมือกับพลังแล้ว น่าจะฝึกมานานถึงได้ใช้ดาบคล่องขนาดนี้ ที่เป็นระดับพิเศษได้ไม่ใช่เพราะโชคช่วยด้วยสินะ’
‘พลังคำสาปเยอะมาก แถมยังเป็นสายใช้ดาบเหมือนกันอีก ไม่แปลกใจแล้วว่าทำไมเขาถึงอยู่ระดับพิเศษ’ ระหว่างที่ทั้งสองคนยังสู้กันอยู่ ต่างคนต่างประเมินความสามารถของคู่ต่อสู้ไปด้วย ยิ่งเป็นผู้ใช้ดาบเหมือนกันทำให้ฝีมือของทั้งคู่นั้นสูสีและคิดไปในทางเดียวกันว่า อย่าประมาทแม้แต่นิดเดียวไม่งั้นได้ตายจริงๆแน่
ถึงอาวุธหลักของทั้งคู่จะเป็นดาบ แต่ก็มีเปลี่ยนไปใช้การเตะต่อยบ้าง อย่างยูตะใช้จังหวะทีเผลอออกหมัดต่อยอากาเนะไปหนึ่งที พอเธอโดนต่อยเสร็จก็เตะเข้าก้านคออีกฝ่ายสวนกลับต่ออย่างรวดเร็ว
‘ที่ต่อยเมื่อกี้โคตรเจ็บเลย!?’
‘แรงแตะที่เท้าไม่ใช่น้อยๆด้วย’ สุดท้ายทั้งคู่ก็ต้องถอยออกมาไปตั้งหลักใหม่ก่อนจะส่งพลังไสยเวทไปยังดาบของตัวเองแล้วฟาดใส่พร้อมกันทันที แต่อากาเนะเหลี่ยมใส่ด้วยการสร้างน้ำแข็งพุ่งใส่ยูตะจนเขาต้องรีบตั้งรับป้องกันไว้
“…หายไปแล้ว?” และการโจมตีเมื่อครู่นี้ทำให้เด็กสาวหายตัวไป แต่ชายหนุ่มยังรู้สึกได้ถึงพลังไสยเวทของเธออยู่ เขาจึงตามรอยอีกฝ่ายไป
‘ใช้จังหวะที่โจมตีพร้อมกันสร้างน้ำแข็งแล้วหนีไปซ่อน…นอกจากจะมีฝีมือแล้วยังหัวไวอีก-’
พรึ่บ!
“?!” แต่ในตอนนั้นเอง เขาก็รู้สึกได้ถึงพลังไสยเวทของอากาเนะมาจากด้าน เขาจึงรีบหันไปแล้วเอาดาบฟันใส่ แต่สิ่งที่อยู่ตรงหน้าเขานั้นกลับไม่ใช่คนที่เขาตามหา
“เสื้อแจ็คเก็ต?-” เพราะที่เขาฟันไปนั้นคือแจ็คเก็ตของเด็กสาวแต่กลับไร้วี่แววของเจ้าตัว จนกระทั่งเขามารู้ตัวเขาโดนหลอกเข้าให้แล้ว
เพราะอากาเนะตอนนี้อยู่ข้างหลังเขาและเตรียมเอาดาบแทงเข้าหัวใจแล้ว
‘ขอโทษนะคะ คุณอค-!?’ แต่ว่าในจังหวะที่จะแทง เนตรยมทูตกลับเอาภาพที่เธอโดนคำสาปริกะปรากฏตัวจากด้านหลังและจับเธอไว้พอดี
‘เมื่อกี้นี้-’
“จะทำอะไร” และริกะก็ปรากฏตัวตามที่เนตรยมทูตคาดการณ์ไว้ไม่มีผิด อากาเนะเลยรีบหลบออกมาอย่างรวดเร็วจนรอดมาได้อย่างฉิวเฉียด
‘คำสาป? อย่าบอกนะว่านั่นคือริกะที่คุณมากิเคยพูดถึงน่ะ!?’
“อย่าทำ…ยูตะ…นะ!”
‘แย่แล้ว!?’ ยังไม่ทันจะได้ทำอะไร ริกะก็พุ่งตัวมาหาเพื่อเตรียมจับแล้ว พออากาเนะเพิ่งเคยเจออะไรแบบนี้ก็ทำตัวไม่ถูกนอกจากหลับตาและยกแขนตั้งการ์ดทั้งๆที่ไม่ช่วยอะไร
“…?”
“ริกะจัง?” ทว่าเด็กสาวกลับไม่รู้สึกว่าตัวเองโดนจับเลย พอเธอลืมตาขึ้นมาก็เห็นว่าริกะที่ยื่นมือมาจับเธอนั้นกลับหยุดชะงักอย่างไม่มีสาเหตุ ทำให้เธอสงสัยว่าเกิดอะไรขึ้นแน่แม้กระทั่งตัวยูตะเองก็เช่นกัน แม้สองคนนั้นจะเห็นว่าริกะตัวหยุดค้างอย่างไม่มีสาเหตุ แต่คำสาปริกะกลับเห็นบางอย่างที่ทั้งคู่มองไม่เห็น
“อย่างนี้นี่เอง แม้โอริโมโตะ ริกะ จะไปสู่สุขคติแล้ว แต่ก็หลงเหลือพลังไว้อยู่สินะ” เพราะในสายตาของริกะนั้น เธอมองเห็นทัตสึยะที่ยืนบังอากาเนะและกอดอกมองด้วยสายตาเจ้าเล่ห์
พูดง่ายๆก็คือ ริกะถูกทัตสึยะดึงให้มาพูดคุยผ่านโทรจิตเหมือนกับที่เขาเคยทำกับอากาเนะ
“ที่จริงข้าเองก็ไม่ได้เกลียดอะไรเจ้าหรอกนะ แต่จะมาทำร้ายคุณหนูน้อยแบบนี้ ข้าคงปล่อยไว้ไม่ได้”
“อ…อ…” ริกะเองก็อยากจะพูดโต้ตอบกลับแต่ก็ทำไม่ได้ นอกจากยูตะแล้วเธอก็ไม่ได้กลัวใครทั้งนั้น
แต่ทำไมผู้ชายตรงหน้าเธอกลับทำให้เธอรู้สึกขนลุกกันได้ล่ะ
“นี่ อยากเห็นเจ้าหมอนั่นไม่รู้จักเจ้ารึเปล่า ริกะ”
“?!” ประโยคของคำสาปหนุ่มทำเอาริกะอึ้งหนักกว่าเดิมผิดกับทัตสึยะที่ฉีกยิ้มอย่างชั่วร้าย
“ถึงเจ้าไม่อยากแต่ข้าอยากนะ งั้นมาทำกันเลยดีกว่า” แล้วทัตสึยะเดินไปหายูตะและยกนิ้วขึ้นมาเพื่อเตรียมดีดนิ้วลบความทรงจำของยูตะ
“3 2 1–”
“ยูตะ!!!” แต่แล้วทุกอย่างก็กลับมาเป็นปกติ ริกะที่กลัวคำสาปปริศนาจะลบความทรงจำของยูตะ เธอจึงกลับไปหาเขาและกอดทันที
“ริกะจัง? เกิดอะ-”
“ยูตะ! อย่าทิ้งริกะนะ!” เธอกอดพลางร้องห่มร้องไห้
“ผมไม่ทิ้งเธอหรอก”
“จะไม่ลืมริกะใช่มั้ย”
“ไม่ลืมหรอก” เขาปลอบประโลมคำสาปของตัวเองซักพักก่อนจะมองมายังอากาเนะด้วยสายตาเย็นตา
“เธอทำอะไรกับริกะจัง?”
“ฉันเองก็อยากจะรู้เหมือนกันเถอะค่ะ” เด็กสาวเถียงกลับ
‘แต่ได้ยินมาว่า ริกะไม่เคยกลัวใครนอกจากคุณอคคทสึ-!?’ แต่ในระหว่างที่เธอคิดอยู่ จู่ๆเธอก็รู้สึกปวดหัวขึ้นมาดื้อๆ
‘แย่แล้ว?! ปวดหัวเพราะหวัด-’
ฉัวะ!
“?!” และในจังหวะเดียวกันนั้นเอง ยูตะก็ดาบแทงอากาเนะไปเรียบร้อยแล้ว
“ขอเอาคืนเมื่อกี้นะ” และนั่นเป็นประโยคสุดท้ายที่เธอได้ยินก่อนจะสลบไปในที่สุด
.
.
.
“!?” ตัดมาทางเรียวตะกับชิองที่กำจัดคำสาปอยู่ เรียวตะก็รู้สึกขนลุกแปลกๆราวกับสัมผัสได้ถึงเรื่องไม่ดี ชิองเห็นอาการของยมทูตจึงทักถาม
“เป็นอะไร”
“รู้สึกไม่ค่อยดียังไงก็ไม่รู้”
“หา? พูดอะไร-?!”
“!?!” แต่แล้วทั้งคู่ก็รู้สึกได้ถึงพลังคำสาปมหาศาลมาจากด้านหลัง พอหันไปก็เจอกับต้นตอพลังคำสาปนั้นอย่างยูตะ
ที่กำลังอุ้มร่างของอากาเนะอยู่
“ชิอง”
“หือ?”
“ตบแม่งเลย-”
“จะทำอะไรยูตะน่ะ…!”
“?!/!!?” แต่สองคนนั้นไม่ทันจะได้ทำอะไร ก็โดนริกะจับตัวไว้จากด้านหลังซะแล้ว
.
.
.
Talkๆ desu: ขึ้นซีซั่น 3 แล้วค่าาาาาาาาาา!!!! ในที่สุดพี่ยูตะกับอากานะก็ได้เจอกันซักที แต่เจอกันปุ๊บก็สู้กันเลย
ถามว่าเนื้อหาในซีซั่น 3 มีอะไรบ้าง ก็จะมีเนื้อเรื่องเกมล้างบางที่เป็นสตอรี่หลัก รวมถึงมีพูดถึงอิฟรินแบบละเอียด จากที่เคยเกริ่นๆไปทั้งตอนท้ายของภาค2 และตอนพิเศษชะตาลิขิต
ขึ้นซีซั่น 3 ทั้งที หาแฟนให้ลูกสาวเราดีมั้ย5555555555
สนุกไม่สนุกยังไงก็เม้นกันมาได้นะคะ จะได้มีกำลังใจแต่งต่อ
เจอกันตอนหน้า บ๊ายบายยยยยยย
S Q W E E Z T H E M E @ D E K - D
ความคิดเห็น