คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #7 : Chapter 6 : แผนการของกาอาระ
“ห้าวววว”ผมตื่นขึ้นมาพร้อมห้าวไปหนึ่งที
ผมตื่นแต่เช้าเพื่อออกมาดูพระอาทิตย์ขึ้น แหมมมม ! มันสวยจริงๆน่ะฮะ ลองจินตนาการว่ามีลูกกลมสีสดใสพุดออกมาจากทะเล สวยชะมัด !
“นายตื่นเช้าจังน่ะ”ซาสึเกะพูดกับผม หมอนี้ตื่นเช้าชะมัดเลย
“ก็มันนอนเต็มอิ่มไปเมื่อวานแล้วนี้”ผมนอนตอน 6 โมงกว่าๆเองน่ะ !
“นั้นซิ ฉันปลุกนายต้องนาน นายนี้ขี้เซ้าจังเลยน่ะ”ซาสึเกะบ่น
“ฉันขี้เซ้าแล้วมันหนักตรงไหนนายล่ะ !?”
“ก็จริงของนายน่ะ”ซาสึเกะพูด ผมว่ามันประชด !
“เช๊อะ ! ฉันไม่สนนายแล้ว”ผมพูดพร้อมกับหันหน้าไปทางระเบียง
“พระอาทิตย์ขึ้นสวยจังน่ะ ว่าไหม ?”ซาสึเกะถามผม
“อืม ฉันก็ว่างั้นแหละ เออ! นายรู้ไหมว่าตอนฉันเด็กเคยมีคนบอกว่าผมของฉันเหมือนพระอาทิตย์ดวยแหละ”
“นายจำได้ด้วยเหรอ ?”ซาสึเกะถามผมเหมือนไอ้นี้จะรู้เลยแฮะ
“นายรู้เรื่องฉันด้วยเหรอ ?”
“เปล่าหรอก ดูนั้นซิพระอาทิตย์ขึ้นแล้ว”ซาสึเกะชี้ไปทางทิศที่พระอาทิตย์ขึ้น
“สวยจัง…”ผมพูดออกไปเบา
(บันทึก : กาอาระ)
“ซาอิ ! นายอย่าเบียดฉันซิ”ผมพูดกับซาอิ
“กาอาระคุง ! นายนั้นแหละที่เบียดผม”ซาอิพูด
ทุกคนคงสงสัยใช่ไหมว่าทำไหมเราสองคนถึงต้องมาเบียดกันแบบนี้ เหตุผลก็คือผมกับซาอิกำลังจะมาปลุกนารูโตะ แต่เจ้าตัวมันตื่นแล้วแถมบรรยากาศในห้องตอนนี้มันหว๊านหวาน ผมเลยแอบดูมันสองคน นับวันผมยิ่งเหมือนโรจิตตามซาอิ (!?)
ตอนนี้ที่ผมกำลังส่องเจ้าสองคนนั้นผมก็เกิดปิ๊งไอเดียขึ้นมา ในเมื่อเจ้าซาสึเกะบังอาจมาชอบนารูโตะ แต่มันลีลามากเลยไม่ยอมบอก ผมเลยจะทำให้เจ้านารูโตะหึงซาสึเกะสักหน่อย หึหึ !
“ซาอิ ฉันมีแผนอะไรดีๆแล้วล่ะ”ผมสะกิดซาอิ
“อะไรเหรอกาอาระคุง ?”ซาอิถามผม มันจะน่ารักไปแล้วน่ะ (ใครเอากาอาระสุดที่รักของนอสไปไหน ? -*-)
“เดียวฉันจะโทรตามยัยคารินมาที่ทะเล ทำให้อิ่โตะหึงอิ่เกะดีไหม ?”ผมถาม
“คะ คารินซังน่ะเหรอฮะ”ซาอิพูดพร้อมปาดเหงือ
สงสัยเหรอว่าทำไหมแค่เด็กผู้หญิงคนเดียวถึงกลัวขนาดนี้ เพราะว่ายัยนั้นเป็นญาติของผม ซึ่งเรื่องนันมันไม่เกี่ยว แต่มันเกี่ยวที่ว่ายัยนั้นชอบซาสึเกะมากมาย มากขนาดที่ว่าเมื่อก่อนแถบจะย้ายจะโรงเรียนของเธอมาอยู่ที่โคโนฮะเลยแหละฮะ!
ทั้งซาอิ ผมและซาสึเกะรู้ความสยองของยัยนั้นดี แต่ถึงแบบนั้นมันก็น่าลองเสี่ยงไม่ใช่ดีไม่ใช่เหรอฮะ ? เจ้านารูโตะอาจจะเลิกชอบซาสึเกะก็ได้น่ะ !
“ใช่แล้ว อาจจะทำให้นารูตะเลิกชอบซาสึเกะก็ได้น่ะ”
“แต่ว่ายัยนั้นร้ายมากๆเลยน่ะฮะ แต่ว่าโทรก็ได้ฮะ”แล้วแกจะบอกแต่ตั้งแต่ต้นทำไหม !?
“อืม”พูดจบผมก็จัดการจิ้มโทรศัพท์หาคาริน
ตู๊ด ตู๊ด
คือผมจะพูดกับยัยคารินไม่ได้จะพูดกับตุ๊ดน่ะ !และยัยนั้นก็รับแล้ว
“ฮัลโลคาริน ฉันกาอาระน่ะ”
(“มีอะไรย่ะ ไอ้หน้าแพนด้า”)มันจับมาถีบส่งทะเลจริงๆ !
“แค่จะบอกว่ามีงานให้ทำ คืองี้…”จากนั้นผมก็เล่าแผนการให้ฟัง แต่ว่าผมบอกให้ยัยนั้นมากำจัดนารูโตะให้ไกลๆทางเท่านั้นแหละ
(“เหรอ ซาสึเกะคุงมีคนมาติดหนึบงั้นเหรอ !”)
“ใช่แล้ว แถมยังสวยแล้วก็เป็นผู้ชายด้วยน่ะ”ใส่ไฟไปเยอะๆกาอาระ !
(“โอเค ทะเลที่ไหนน่ะ โอกินาวาใช่ไหม? พรุ่งนี้เจอกัน หึหึ!”)พูดจบยัยนั้นก็วางสายไป พร้อมหัวเราะแบบโรงจิตฉบับมุคุโร่ (เฮียมุคุเกี่ยวไรด้วย ?)
“ว่าไงฮะ”ซาอิถามผม
“เรียบร้อย ฉันเริ่มจะกลัวญาติตัวเองซะด้วยซิให้ตาย !”
“ฮ่าๆๆ งั้นเราไปกินข้าวเถอะฮะ ผมหิวแล้ว”หิว ? นายกินฉันก็ได้น่ะ เฮ้ยยยย ผมจะคิดอกุศลอีกแล้ว !
“อืม” หลังจากนั้นผมก็ไปกินข้าวกับซาอิ แล้วเจ้าสองหน่อนั้นก็ลงมา ผมสังเกตว่าผมนารูโตะยาวขึ้นมาก แถมผอมลงด้วย เอาเป็นว่าตอนนี้เอวเป็นเอว คือง่ายๆคือเอวคอดเหมือนผู้หญิงล่ะกันฮะ ผิวก็ขาวขึ้นขึ้นมากด้วย ตัดใจจากกระดาษขาวไปหาน้องแมวทันไหม ? เฮ้ย !ไม่ซิ แพนด้าต้องรักเดียวใจเดียว
“หิวๆ มีออะไรกินบ้างงง”นารูโตะเดินมาที่โต๊ะอาหาร
“เท่าที่นายเห็นแหละ”ผมพูด
“เหรออออออ ? งั้นฉันกินล่ะน่ะ”จากนั้นเราทั้งสี่ก็นั่งกินไปคุยไป แต่ผมรำคาญสายตาซาสึเกะนี้แหละ !
(จบบันทึก : กาอาระ)
(บันทึก : ซาสึเกะ)
วันนี้พอพวกผมสี่คนกินข้าวเสร็จก็ว่าจะไปเที่ยวทะเล แต่ตอนนี้กินข้าวผมล่ะหมั่นไส้กำสายตาที่ไอ้แพนด้ามองนารูโตะจริงๆ !
และแล้วเวลาที่ผมรอคอยก็มาถึง…เหรอ !? ผมไม่อยากให้เวลานี้มาถึงเลยให้ตายซิ นารูโตะต้องใส่กางเกงสามส่วนตัวเดียวด้วย คิดแล้วเลือดกำเดาจะพุ่ง ! มันทำให้ผมเก็บอาการไม่ค่อยอยู่เลยให้ตาย
“เฮ้นารูโตะ ! นายจะเข้าไปนอนในนั้นรึไง”กาอาระตะโกนถาม
“ยุ่งน๊า ! ขอยางมันผมหน่อยดิ่ ผมฉันมันเริ่มยาวแล้วอ่ะ”นารูโตะเดินออกมาจากห้องน้ำ พ่อจ๋าแม่จ๋าอิ่เกะคนนี้เลือดกำเดาจะพุ่ง ! ผิวออกสีแทนหน่อยๆ หน้าท้องแบนราบ พร้อมกับหน้าหวานๆ โอ๊ยยยย! เกะเป็นลม
“ตงลงมีไหมยางมันผม ?”นารูโตะถามย้ำอีกรอบ
Up J [15/11/55]
“ไม่มี”กาอาระพูดใส่นารูโตะแบบสั้นๆ
“อ่า…งั้นก็ช่วยไม่ได้ ไปเล่นน้ำกันเถอะ”พูดจบนารูโตะก็วิ่งไปเล่นน้ำ
ทำไหมวันนี้ผมคิดอกุศลหลายรอบจัง ! ตอนนารูโตะเล่นน้ำผมสีทองที่เริ่มยาวเปียกน้ำแล้วมันเซ็กซี่ดีจังแฮะ !
พอเราเล่นน้ำกันเสร็จซาอิก็พาออกไปเดินเล่นแล้วก็กลับเข้าที่พัก
วันนี้ผมมีลางว่าพรุ่งนี้ผมจะเจอเรื่องปวดหัวชัวร์ป๊าบเลยซิน่ะ !!
วันรุ่งขึ้น
วันนี้ผมตื่นเช้ากว่านารูโตะผมเลยออกมาเดินนอกโรงแรมสักหน่อย อากาศเย็นสบายดีจัง แต่ในขณะที่นั่งคิดอะไรเพลินๆก็มีเสียงนรกเรียกผม
“ซาสึเกะค่า”สะ เสียงนี้มัน…ไม่จริงหรอก ยัยนั้นจะมาอยู่ที่นี้ได้ไง ?
“…"
“ซาสึเกะคุงค่า”ผมชักจะรำคาญเสียงที่เรียกผม พอผมหันไป…พระเจ้า !!!! คนที่เรียกผมคือยัยคาริน
“คะ…คาริน ?”ผมพูดแบบไม่เชื่อหัวตัวเอง ผมจะโดดทะเลตายทันไหม ?
“ว๊ายยยยยยย ! จำคารินได้ด้วย”เสียงตอแหล อุ๊บ ! ดัดจริตแบบนี้ก็มีแค่เธอคนเดียวเท่านั้นแหละ
“เอิ่ม…เธอมีธุระอะไรกับฉันอีก ?”
“แหมมม ! ซาสึเกะคุงก็ คารินก็มาหาเพราความคิดถึงไงค่ะ คิคิ"
“แต่ฉันไม่คิดถึงเธอ !”ผมพูดแบบตัดเยื่อใย
“แล้วไง ? ก็คารินคิดถึงคิดถึงซาสึเกะคุงนี้ ”ยัยคารินพูดพร้อมกับกอดผม ขยะแขยง !!
“ซาสึเกะ !!!!!”เสียงใสปนหวานเรียกผม
“นารูโตะ…”ผมเรียกพร้อมทำหน้าแบบว่า “ช่วยตูด้วย”
“หมอนี้เป็นใครกันซาสึเกะ ?”คารินมองหน้านารูโตะ
“อ่อออออ ! ฉันน่ะเหรอ ก็แฟนซาสึเกะน่ะสิ”นารูโตะพูด
เดียว… แฟน… เฮ้ยยยยยยย ! อะไรกันเนี้ยยยยยยยยยยยยย ?
“นี้ซาสึเกะคุงง ไปเที่ยวกันเถอะน่ะ”นารูโตะพูดแล้วก็กอดแขนผม แถมยังเอาหน้ามาซุกที่หน้าอกผมอีก
“นาย !!!!”ยัยคารินพูดพร้อมชี้นิ้วเหมือนจะด่านารูโตะ
“อ่อ ! ฉันชื่อ อุซึมากิ นารูโตะ เอ๊ะ ! ไม่สิ ต่อไปคงเป็นอุจิฮะ นารูโตะมากกว่า”นารูโตะยิ้มหวานใส่คาริน
“แก กร้อกกกก !”
“ไปเถอะซาสึเกะ ปล่อยยัยหน้าบานนี้กรี๊ดเป็นชะนีต่อไป”นารูโตะลากผมออกไปจากสถานที่ที่น่าเชียร์มวยมากมาย !
“นายนี้สุดยอดไปเลยน่ะนารูโตะ”
“ฮิ ! มารยาหญิงคนเราก็ต้องมีกันบ้าง ไม่งั้นจะเอาตัวรอดไดไง จริงไหม ?”นารูโตะเริ่มน่ากลัวขึ้นทุกวันจริงๆซิน่ะ
“ก็คงงั้นแหละ”
“งั้นฉันไปล่ะน่ะ เดียวต้องไปโทรไปถามพ่อว่าจะเอาของฝากหรือเปล่า”นารูโตะพูดพร้อมวิ่งออกไป
(จบบันทึก : ซาสึเกะ)
“อุซึมากิ นารูโตะ ! นางมารอย่างแกต้องเจอดี !!!”คารินพูดจบก็หยิบโทรศัพท์ต่อหาคุณพ่อของเธอ
“พ่อค่ะ ! หนูมีอะไรให้ช่วยค่ะ”หญิงสาวพูด
“…”
“ค่ะ ! เอาให้เดินไม่ได้ หรืออัมพาตไปเลยก็ได้ค่ะ”
“…”
“ขอบคุณค่ะ”หญิงสาวพูดจบก็เดินออกจากโรงแรมไป
“นารูโตะ…แกเสร็จฉันแน่ !”หญิงสาวพูดพร้อมกับหัวเราะกับตนเองเหมือนคนเสียสติ
===========================================================
มาต่อแล้วน่ะเออเอ้ย :)
ช่วงนี้ขี้เกียจมากมาย (ได้ข่าวว่าขี้เกียจทุกวัน)
ตอนนี้นังคารินมันน่าตบมากเลยค่ะ ! อิ่โตะก็...เอิ่มมม...แล้วแต่จะคิดค่ะ #ห้ะ =[]=
อาจจะไม่ค่อยได้อัพฟิค เพราะช่วงนี้ไม่ค่อยว่าง #แหลสด - -'' อันที่จริงแค่คิดไม่ออก ตันนั้นเอง = ='
ความคิดเห็น