คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #7 : chapter 7 คุณต้องเป็นแฟนกับผมหนึ่งวัน
“ฮยอกแจ...”
ยูชอนยืนขึ้นอย่างรวดเร็วเมื่อเห็นว่าริมฝีปากของฮยอกแจประกบจูบกับริมฝีปากของพี่ชายของคนตัวเล็กเอง ใบหน้าหวานแดงซ่านอย่างเขินอาย แม้จะเป็นพี่ชายของตัวเอง หากแต่การจูบต่อหน้าสาธารณชนอย่างนี้ก็ทำให้ฮยอกแจซบลงบนอกแกร่งของพี่ชายเพื่อปิดบังใบหน้าที่ร้อนผ่าวนั้น
...ส่วนตัวต้นเหตุสองคนนั้นน่ะเหรอ วิ่งหนีไปอย่างไม่มีตัวตนแล้ว!!
“น้องฮยอกแจ ใครทำอะไรน้องฮยอกแจของพี่?”
รุ่นพี่เยซองที่เดินขึ้นมาบนตึกเรียนของปีสองอย่างหน้าไม่อายก่อนจะเอ่ยถามขึ้น ร่างบางจึงผละออกจากอกของพี่ชายก่อนจะหันไปมองช้าๆ
“ไม่มีใครทำอะไรฮยอกแจหรอกฮะ แต่...”
“...แต่อะไร บอกพี่มาเถอะว่ามันเป็นใคร เดี๋ยวพี่จัดการให้เอง”
ร่างบางมีท่าทางอึกอักก่อนจะมองใบหน้าของพี่ชายสลับกันรุ่นพี่เยซอง มือเล็กๆ ทาบแก้มของตัวเองราวกับจะเป็นไข้ ก็มันร้อนซะจนน่าตกใจนี่นา และริมฝีปากที่สัมผัสพี่ชายไปเมื่อครู่ ฮยอกแจก็ยังไม่ลืมซะด้วยสิ
“ว่าไงครับ? คิบอมทำอะไรฮยอกแจเหรอ? หรือว่าเป็นยูชอน?”
ยูชอนที่ถูกพาดพิงเดินออกมาหน้าห้องอย่างไม่ลังเลทันที ใบหน้าหล่อเหลาตามสไตล์เพล์บอยมองจิกรุ่นพี่อย่างเหนือกว่า ที่เหนือกว่าไม่ใช่เพราะฮยอกแจชอบเขามากกว่าหรอก
...แต่เป็นเพราะยูชอนขายาวกว่ารุ่นพี่เยซองก็เท่านั้นเอง
“อ้าว!! รุ่นพี่...พูดอย่างนี้แถวบ้านผมเรียกว่ากวนตีนนะเนี่ย”
“อย่าไปสนใจเสียงนกเสียงกาเสียงหมาเสียงไก่!!...เลยนะครับ บอกพี่มาเถอะว่าใครทำอะไรฮยอกแจ”
“คือว่า...เมื่อครู่นี้ฮยอกแจจูบพี่คิบอมฮะ!!”
เฮือก!!
ยูชอนใช้ท่อนแขนรับร่างของรุ่นพี่คู่กัดอย่างรวดเร็ว รุ่นพี่เยซองหมดสติไปแล้วเพราะคำพูดของน้องฮยอกแจ...
-- My Brother , My Love --
“วันนี้เราจะมาเรียนวิชาภาษาอังกฤษกันนะครับนักเรียน”
คุณครูจองซูที่ยืนอยู่หน้าชั้นเรียนพูดขึ้นแข่งกับเสียงของนักเรียนอนุบาล ซองมินนอนคว่ำอยู่กลางห้องพร้อมกับทับต่ายชมพูจนแบนราบไปกับพื้น
....ให้ต่ายชมพูหายใจไม่ออกยังดีเสียกว่าการปล่อยให้ต่ายชมพูตกไปอยู่ในมือของคยูฮยอนซะอีก
“คุณครูครับ”
“ว่าไงจ๊ะคยูฮยอน?”
“ผมว่าภาษาอังกฤษเนี่ยเป็นวิชาที่ต้องใช้ทักษะ ถ้าเราเรียนไปแต่เราไม่ได้ใช้ มันก็ไม่มีประโยชน์อะไรนะครับ เราเรียนวิชาอื่นไม่ดีกว่าเหรอ?”
“แหะๆ แล้วคยูฮยอนอยากเรียนวิชาอะไรเหรอ”
“เศรษฐศาสตร์ครับ!!”
“เอิ่ม!!~”
เย็นไว้ๆ ครูจองซูพ่นลมออกทางปากอย่างอดทน ซองมินเหลือบไปมองคยูฮยอนที่ยืดอกอย่างชาญฉลาด ในขณะที่มินซกมองคยูฮยอนด้วยแววตาที่หมั่นไส้ ...เด็กอะไรแก่แดดชะมัด
“น้องมินว่าเราเรียนวิชาภาษาอังกฤษเถอะฮะคุณครู”
ซองมินบอกครูจองซู หากแต่เด็กน้อยกลับนอนหงายแล้วกลิ้งไปกลิ้งมาอย่างสบายใจ พลางมือเล็กๆ ก็จับขวดนมใส่ปากดด้วย
“แล้วคนอื่นคิดว่ายังไงจ๊ะ?”
“หนูอยากเรียนทำอาหารค่ะ!!”
เสียงนิรนามที่อยู่มุมหนึ่งของห้องดังขึ้นทำให้ทุกคนหันไปมองกันเป็นตาเดียว และคุณครูจองซูก็ต้องหน้าซีดเผือดเมื่อ...
“รยออุค...หนูเป็นผู้ชายนะครับ”
“แต่คุณหญิงแม่บอกว่าหนูเป็นผู้หญิง!!”
เด็กชายที่ชื่อรยออุคบอกคุณครูด้วยแววตาที่ใส่ซื่อและบริสุทธิ์ มือบางลูบกิ๊บสีเหลืองอ๋อยที่อยู่บนหัวอย่างน่ารักน่าชัง
“รยออุคเป็นผู้ชายจ้ะ”
“ผู้หญิง”
“ผู้ชาย รยออุคเป็นผู้ชายจริงๆ นะ”
“แล้วคุณครูจะมารู้ดีกว่าหนูได้ยังไง หนูบอกว่าผู้หญิงก็ผู้หญิงสิ!!”
เด็กชายหรือเด็กหญิงรยออุคซึ่งตอนนี้ยังไม่สามารถระบุเพศได้แน่ชัดยืนขึ้นอย่างไม่เกรงใจคุณครูหน้าหวาน แต่ถึงแม้สถานการณ์ในห้องจะน่าอึดอัดแค่ไหนก็ตาม เด็กชายขวดนมบูดก็ยังนอนกลิ้งไปมาอย่างไม่ใส่ใจ
“เอาล่ะ ตอนนี้ครูจะไม่สนใจคำพูดของใครแล้วนะ ทุกคนต้องตั้งใจเรียน เข้าใจไหม?”
“ค่ะ/ครับ”
เมื่อนักเรียนทุกคนขานรับอย่างพร้อมเพรียง คุณครูจองซูก็เริ่มการสอนวิชาภาษาอังกฤษทันที แต่ซองมินก็ยังคงนอนอยู่ที่เดิม แถมตอนนี้เจ้าตัวยังไม่รู้ด้วยว่านอนกลิ้งไปจนถึงด้านหลังสุดของห้องแล้ว
“น้องมิน”
“ฮะ?”
“นั่งดีๆ ก่อนสิครับ นอนเรียนแบบนั้นไม่น่ารักเลยนะ”
ซองมินจับต่ายชมพูขึ้นมากอดไว้แล้วนั่งหันหลังชนกับผนัง ก่อนจะหันซ้ายหันขวาแล้วพบว่าตัวเองนั่งอยู่ระหว่างกลางคยูฮยอนกับมินซก และใกล้ๆ ยังมีรยออุคที่ใส่กระโปรงของนักเรียนหญิงมานั่งกระแดะให้รำคาญตาอีกด้วย
“โห!! ที่นั่งตรงนี้บรรยากาศไม่เหมาะที่จะเรียนเลยนะเนี่ย”
ซองมินบ่นอุบอิบ แก้มใสๆ พองลมอย่างน่ารักจนอีกสองคนที่นั่งประกบข้างแอบมอง แต่สักพักก็ต้องหันหน้าหนีกลับไปเพราะได้กลิ่นเหม็นๆ ออกมาจากต่ายชมพู
“นี่ซองมิน!! นายไปนั่งที่อื่นได้ไหม ฉันจะอ้วกอยู่แล้วเนี่ย”
“อะไรกันมินซก น้องมินไม่ได้กลิ่นอะไรเลยนะ”
“กลิ่นนมบูด!!”
คยูฮยอนพูดขึ้นทำให้ซองมินหันไปแหวใส่ทันที ดวงตากลมคู่เล็กๆ สั่นระริกเมื่อคยูฮยอนว่าเขา มันร้ายแรงมากเลยนะเนี่ย ป่าป๊ายังไม่เคยด่าน้องมินเลย
...เพราะป่าป๊านั่นแหละที่ไม่เคยล้างขวดนมให้น้องมิน
“อ๊ะ!! เดี๋ยวครูจองซูออกไปคุยโทรศัพท์ก่อนนะนักเรียน อย่าดื้อน้า...”
“ครับ/ค่ะ”
ร่างโปร่งของคุณครูกำลังจะเดินออกไปนอกห้อง แต่ก็ต้องหันกลับมาอีกครั้งและเอ่ยขึ้น
“มินซก...จดรายชื่อคนที่คุยกันให้ครูด้วยนะ”
“ต...แต่...ครูครับ!!”
“หือ...มีอะไรอีกล่ะ ครูออกไปคุยโทรศัพท์แปบเดียวนะ”
“แต่ผมยังเขียนภาษาเกาหลีไม่เป็นเลยนี่นา”
มินซกพูดด้วยความไร้เดียงสาทำให้ซองมินขำพรืดจนน้ำลายกระเด็นใส่ต่ายชมพู ครูจองซูได้แต่ยิ้มกลับมาอย่างเขินอายที่ลืมนึกไปว่านักเรียนของเขาอยู่แค่ชั้นอนุบาลเท่านั้น ร่างโปร่งรีบกดรับโทรศัพท์แล้วเดินออกไปจากห้องเรียนอย่างรวดเร็วทันที
-- My Brother , My Love --
วิชาสุดท้ายของวันนี้ปล่อยเร็วกว่าปกติ ฮยอกแจจึงเดินไปหาพี่คิบอมที่ตึกปีสามทันที อ่า...มันน่าตื่นเต้นจังเลยที่จะได้ขึ้นไปบนตึกเรียนของพี่ชาย และได้แอบมองตอนที่พี่ชายเรียนหนังสือ
...แต่ถึงจะรีบแค่ไหน ฮยอกแจก็ไม่ลืมซื้อช็อกโกแล็ตไปให้พี่ชายหรอกน่า
“พี่ฮะ!!”
คนน่ารักโบกไม้โบกมือให้คนพี่เป็นพี่อย่างน่ารักทั้งๆ ที่ครูกำลังสอนอยู่ คิบอมเหลือบมามองช็อกโกแลตที่อยู่ในมือของน้องครู่หนึ่งก่อนจะรีบหันกลับไปเรียนตามเดิม ทว่าคนที่ไม่มีสมาธิมากที่สุดกลับเป็นคนที่เพิ่งฟื้นจากการสลบเมื่อตอนเช้าอย่างเยซองมากกว่า
“พี่ชาย...ฮยอกแจซื้อช็อกโกแลตมาให้แล้วน้า...”
“ชู่...”
“พี่คิบอม...ช็อกโก้!! คิกคิก”
น้องชายยังคงแกล้งล้อเลียนพี่ชายที่อุตส่าห์ตั้งใจเรียน คิบอมอมยิ้มน้อยๆ ให้กับน้องชายของเขาที่ชอบทำท่าทางน่ารักซะเหลือเกิน แต่ก็ต้องบอกให้น้องชายเงียบอยู่หลายครั้ง เพราะถ้าขืนหันมามองน้องชายบ่อยๆ มีหวังคิบอมโดนไล่ออกจากห้องเรียนแน่ๆ
“พี่คิบอมฮะ...ซารางเฮ...”
ฮยอกแจพยายามทำตาโตแล้วทำมือเป็นรูปหัวใจส่งไปให้พี่ชาย แต่คนที่โดนเต็มๆ เห็นจะเป็นเยซองที่หัวใจคงละลายกับน้องฮยอกแจไปแล้ว เจ้าของใบหน้ากลมยิ้มแป้นอย่างเพ้อฝัน ก่อนจะเอามือเล็กๆ มาทาบหน้าอกไว้
...ฮยอกแจอยากจะให้เขาเป็นลมอีกสักรอบหรือไงนะ
“นายเยซอง!!”
“คร้าบ...”
“ออกไปนอกห้อง!!”
แทนที่คิบอมจะโดนไล่ออกมาจากห้องเพราะหันไปมองน้องชายของตัวเอง แต่เยซองกลับทำท่าทางมีพิรุธจนครูสังเกตุเห็น เจ้าเพื่อนตัวดีจึงโดนไล่ออกมานอกห้องเรียนอย่างไม่ทันตั้งตัว แต่ดูเหมือนว่าเขาจะจะชอบเสียด้วย
...จะไม่ชอบได้ยังไงล่ะ ก็เยซองได้ออกมายืนคุยกับน้องฮยอกแจแล้วนี่นา
“ฮยอกแจจะนั่งรอหน้าห้องนะฮะ”
ร่างบางพูดขึ้นเบาๆ แต่พี่ชายก็ยังอ่านปากออก ใบหน้าคมพยักหน้าให้น้องครู่หนึ่งแล้วก้มจดเลกเชอร์ตามที่ครูสอน ส่วนคนที่โดนไล่ออกจากห้องเรียนก็ถือกระเป๋าเดินออกมาอย่างสบายใจ ไม่มีท่าทางสลดเลยสักนิดเดียว
“ฮยอกแจครับ”
“ฮะพี่เยซอง...”
ดวงตากลมโตหันไปมองรุ่นพี่อย่างน่ารัก ทำให้เยซองแทบจะยืนไม่ตรงอยู่แล้ว คนอะไรยิ่งมองก็ยิ่งน่ารักมากขึ้นทุกที มือหนาของรุ่นพี่ต้องเกาะผนังห้องเรียนไว้เพื่อทรงตัว
“ทำไมวันนี้ถึงขึ้นมาบนตึกปีสามได้ล่ะ คิบอมไม่ว่าเหรอ?”
“ฮยอกแจขออนุญาตพี่คิบอมแล้วฮะ”
“ขออนุญาต? ต้องขออนุญาตด้วยเหรอ?”
“ฮะ...ช็อกโก้อนุญาตให้ฮยอกแจมาหาได้ แต่ต้องแลกกับช็อกโกแลตอันนี้”
มือเรียวชูช็อกโกแลตให้รุ่นพี่เยซองดู ก่อนจะหันไปมองพี่ชายที่กำลังตั้งใจเรียน แล้วนั่งรออยู่หน้าห้อง ส่วนรุ่นพี่ก็ฉวยโอกาสนั้นมานั่งข้างๆ น้องฮยอกแจด้วย โดยที่ไม่ได้สังเกตเลยว่าสายตาของฮยอกแจมีไว้มองพี่ชายแค่คนเดียว
“ถ้าวันหลังขึ้นมาตึกปีสามอีก ฮยอกแจจะซื้อช็อกโกแลตมาให้พี่บ้างได้หรือเปล่าครับ?”
ไม่พูดเปล่า หากแต่รุ่นพี่เยซองยังยื่นหน้าเข้ามาใกล้ๆ อีกด้วย ใบหน้าของฮยอกแจร้อนผ่าวขึ้นมาอย่างรวดเร็วจนต้องถอยออกห่าง พี่คิบอมที่แอบมองภาพนั้นจึงไม่มีสมาธิในการเรียนเอาเสียเลย
“คือว่า...ช็อกโก้อาจจะ...”
“ไม่ได้จริงๆ เหรอ? คิบอมไม่ว่าหรอกน่า นะน้า...”
เสียงหวานขอร้องรุ่นน้องแล้วเกยคางลงบนไหล่บางของฮยอกแจ แล้วถ้าฮยอกแจจะถอยหนีตอนนี้ มันก็คงจะเสียมารยาทมากๆ เลย คนน่ารักจึงยิ้มแหยๆ ให้กับพี่ชายที่ทำหน้าโหด
...ฮยอกแจไม่ได้ตั้งใจให้พี่เยซองทำแบบนี้จริงๆ นะพี่ชาย
“ครูครับ...ผมกินอาหารในห้อง ครูจะไล่ผมออกจากห้องเรียนด้วยหรือเปล่า”
คิบอมชูคุกกี้ให้ครูเห็นอย่างท้าทาย ครูไม่ได้พูดอะไรขึ้นเลยนอกจากถอนหายใจเสียงดังแล้วสะบัดหน้าออกมาทางประตหน้าห้อง และพี่ชายของฮยอกแจก็ยิ้มร่าทันที ก่อนจะรีบเก็บของแล้วออกมาจากห้องเรียนอย่างรวดเร็ว
“อยากตายหรือไงเยซอง!!”
“ช...ช็อกโก้”
“กลับบ้านกันฮยอกแจ แล้ววันหลังก็ไม่ต้องมาหาพี่ที่นี่อีกแล้วนะ”
เสียงทุ้มพูดขึ้นก่อนจะดึงเยซองออกจากน้องชายของตัวเอง แล้วมือแกร่งก็จับข้อมือของน้องแล้วลากออกไปจากบริเวณทันที
...บอกแล้วว่า ‘ใครจะจีบฮยอกแจ ข้ามศพผมไปก่อนเถอะ’
-- My Brother , My Love --
“ซองมิน...”
“อะไรอีกล่ะ!!”
ซองมินหันมาค้อนใส่ร่างสูงที่พยายามจะจูงมือพี่ชายของต่ายชมพูออกมารอผู้ปกครองมารับที่หน้าบริเวณโรงเรียน ซองมินจึงหันไปค้อนใส่อย่างเล่นตัว
“ผมว่าเรามาตกลงกันดีไหม?”
“ตกลงอะไร...ถ้าจะเป็นเรื่องที่นายจะยืมต่ายชมพูของฉันกลับบ้านล่ะก็ ขอบอกไว้ก่อนเลยนะว่า...เสียใจด้วย!!”
“ผมไม่มีทาง...”
“...รีบๆ พูดมาเถอะน่า”
กว่าจะเริ่มตกลงกันได้ก็อ้อมโลกกันไปหลายรอบ คยูฮยอนหยุดเดินแล้วหันมามองเข้าไปในดวงตาของเพื่อนขวดนมบูด ก่อนจะเอ่ยขึ้น
“คุณอยากให้ป่าป๊าของคุณจีบครูจองซูติดใช่ไหม?”
“แน่นอนอยู่แล้ว และฉันก็เชื่อว่าลุงหมีของฉันจะต้องชนะหม่าม๊าของนาย”
ซองมินเชิดหน้าขึ้นอย่างมั่นใจ แก้มใสแดงระเรื่อขึ้นมาอย่างน่ารักเมื่อเจอกับอากาศร้อนๆ คยูฮยอนจึงแตะมือที่ไหล่บางไว้
“ผมจะกันหม่าม๊าของผมออกจาครูจองซูให้ แต่...”
“...”
“คุณต้องเป็นแฟนกับผมหนึ่งวัน!!”
ซองมินอ้าปากค้างอย่างตกใจ ใบหน้าหวานก้มหงุดอย่างเขินอายที่คยูฮยอนเอ่ยออกมาแบบนั้น แต่พอมาลองคิดดูดีๆ แล้ว เพื่อให้ป่าป๊าของน้องมินสมหวัง น้องมินจะยอมพลีกายให้กับคยูฮยอนเจ้าตัวปัญหาหนึ่งวันก็ได้
“แต่ฉันก็มีข้อแลกเปลี่ยนอีกเหมือนกัน”
พี่ชายของต่ายชมพูผลักหน้าอกของอีกฝ่ายเบาๆ
“นายจะต้องเลิกยุ่งกับต่ายชมพูของฉันตลอดไป”
“ไม่มีปัญหา!!”
“แล้วถ้าเมื่อไหร่หม่าม๊าของนายมาจีบครูจองซูอีกล่ะก็ นายตายแน่!!”
“คุณจะทำอะไรผมเหรอ? ไม่กลัวหรอกน่า...”
“ฉันจะปาต่ายชมพูของฉันใส่หน้านาย เป็นยังไงล่ะ...กลัวล่ะซี่!! คิกคิก”
ซองมินพูดเสียงสูงก่อนจะเดินออกไปหน้าประตูโรงเรียน ทิ้งให้คยูฮยอนอมยิ้มอยู่คนเดียว แค่กันหม่าม๊าออกจากครูจองซู เขาก็จะได้เป็นแฟนกับเด็กชายขวดนมบูดแล้วเหรอเนี่ย อา...โจ คยูฮยอนนี่วางแผงเก่งชะมัดเลย
“ครูจองซูไปกับผมเถอะครับ”
“ไม่ได้...ฉันจะไปส่งครูจองซูที่บ้าน”
เสียงโหวกเหวกของผู้ปกครองตัวป่วนดังขึ้นจนซองมินกับคยูฮยอนต้องรีบวิ่งมาดูทันที
“ป่าป๊า/หม่าม๊า!!”
“ครูจองซูไปกับผมเถอะนะครับ วันนี้ผมมีเรื่องการเรียนของน้องมินจะคุยกับคุณครูด้วย”
“ไปกับผมเถอะ!! เดี๋ยวผมจะพาครูไปกินอาหารอร่อยๆ เองน้า...”
“เขาไม่ไปกับพวกคุณหรอก เพราะว่าวันนี้ครูจองซูจะต้องไปประชุมครูที่สำนักเขตกับผม”
บุคคลที่สามเอ่ยขึ้นมาจากอีกประตูของโรงเรียน ลุงหมีของน้องมินกับหม่าม๊าของคยูฮยอนนจึงหันไปมองเป็นตาเดียว แต่ดูเหมือนครูจองซูจะไม่ไปไหนกับใครทั้งนั้น ร่างโปร่งได้แต่หันซ้ายหันขวาอย่างอึกอัก
...ทำไมการเป็นคนหน้าตาดีมันถึงลำบากอย่างนี้น้า
ส่วนคยูฮยอนที่ได้รับสัญญาณจากซองมินให้กันหม่าม๊าออกจากคุณครูก็ปฏิบัติการทันที เด็กชายคยูฮยอนดึงข้อมือของหม่าม๊าออกจากบริเวณนั้น แต่ว่าไม่มีประโยชน์อะไรเลยเมื่อหม่าม๊าพยายามดึงดันที่จะไปส่งครูจองซูที่บ้านให้ได้
“ครูจองซูจะไปกับใครครับ?”
ป่าป๊าของซองมินถามขึ้น
“ไปกับผมเถอะครับ ครูจองซูไปกับผมน้า...”
ตามด้วยหม่าม๊าฮีชอลของน้องโจที่ออดอ้อนคุณครูด้วยท่าทางหน้ารักน่าชังจนครูฝ่ายปกครองชเวและคุณลุงหมีจึงหันมามองอย่างหมั่นไส้
“แต่ครูจองซูต้องไปประชุมครูกับผมนะครับ”
คุณครูฝ่ายปกครองชเวพูดโกหกอย่างหน้าด้านๆ เพื่อให้ครูจองซูไปกับเขา แต่คู่แข่งอีกสองคนก็ไม่ได้มีท่าทางว่าจะเชื่อในคำพูดนั้นเลยแม้แต่นิดเดียว
“พี่จองซูจะกลับบ้านกับผมใช่ไหมครับ”
“ฮ๊า...ฮันกยอง!!”
จู่ๆ ก็มีบุคคลที่สี่ปรากฏตัวขึ้น ร่างสูงเดินแทรกอีกสามคนเข้าไปหาครูจองซูแล้วโอบกอดกันไว้ ผู้ชายที่ชื่อฮันกยองโอบครูจองซูไว้อย่างหลวมๆ เท่านั้น แต่ครูจองซูนี่สิกอดอีกฝ่ายซะแน่นเลย
“อ่า...ผมขอตัวกลับบ้านก่อนนะครับทุกคน”
พูดจบก็เดินโอบกันขึ้นไปบนรถทันที ทิ้งให้อีกสามคนที่ยืนอยู่หน้าโรงเรียนหงอยลงไปอย่างพร้อมเพรียง อย่าบอกนะว่าทุกคนจะได้กินแห้วเป็นอาหารมื้อเย็นกันถ้วนหน้า...
...แล้วสัญญาเป็นแฟนกันของคยูฮยอนกับซองมินพรุ่งนี้ล่ะ?
-- My Brother , My Love --
Talk with Lee Seen
มาอัพให้แล้วค่ะ ช่วงนี้จิตใจว้าวุ่น ฮ่าๆๆ
จากหญิงสาว สู่...เด็กผู้ชาย!! ฮ่าๆๆ ซีนตัดผมสั้นไปแล้ว มีคนบอกว่าบ้าด้วยอ่ะ คิกคิก
ขอคอมเม้นท์ 207 คอมเม้นท์ได้ไหมคะ
แล้วเจอกันน้า...
| ||||
| ||||
Name : piggy-oun< My.iD > [ IP : 124.121.239.4 ] | ||||
| ||||
| ||||
Name : pattinium< My.iD > [ IP : 58.8.15.45 ] | ||||
| ||||
| ||||
Name : KoMi_l3ii< My.iD > [ IP : 114.128.129.34 ] | ||||
| ||||
| ||||
Name : ระนาดทุ้ม< My.iD > [ IP : 58.9.66.159 ] | ||||
| ||||
| ||||
Name : Yunho_Xiah< My.iD > [ IP : 58.8.199.33 ] | ||||
| ||||
| ||||
Name : GI FA [ IP : 125.27.185.28 ] | ||||
| ||||
| ||||
Name : HaRu_สาวกInWมSณะ< My.iD > [ IP : 125.24.154.197 ] | ||||
| ||||
| ||||
Name : baby_satan< My.iD > [ IP : 124.120.137.232 ] | ||||
| ||||
| ||||
Name : คิดไม่ออก..จิงๆนะ< My.iD > [ IP : 58.8.93.121 ] | ||||
| ||||
| ||||
Name : sneeze< My.iD > [ IP : 125.24.36.207 ] | ||||
| ||||
| ||||
Name : คุณนายลี*ไก่น้อย [ IP : 58.9.171.218 ] | ||||
| ||||
| ||||
Name : sweety_cake< My.iD > [ IP : 114.128.139.184 ] | ||||
| ||||
| ||||
Name : ICE--CREAM :]]< My.iD > [ IP : 118.174.145.187 ] | ||||
| ||||
| ||||
Name : DeirC OdnecserC< My.iD > [ IP : 58.8.203.254 ] | ||||
| ||||
| ||||
Name : Hyuk_ki< My.iD > [ IP : 125.27.149.229 ] | ||||
| ||||
| ||||
Name : หนูมนต์หรรษา< My.iD > [ IP : 58.9.206.149 ] | ||||
| ||||
| ||||
Name : lovelove_sj13 [ IP : 58.8.41.106 ] | ||||
| ||||
| ||||
Name : นางฟ้าตาสวย~ [ IP : 119.31.39.187 ] | ||||
| ||||
| ||||
Name : ~<<คาโกะเมะจัง>>~< My.iD > [ IP : 117.47.108.56 ] | ||||
| ||||
| ||||
Name : ~~HyukHyuK~~< My.iD > [ IP : 124.120.41.112 ] | ||||
| ||||
| ||||
Name : รักไก่ [ IP : 58.8.48.171 ] | ||||
| ||||
| ||||
Name : katomnam< My.iD > [ IP : 58.9.240.203 ] | ||||
| ||||
| ||||
Name : kororo03 [ IP : 124.122.184.132 ] | ||||
| ||||
| ||||
Name : kyo* [ IP : 222.123.189.45 ] | ||||
ความคิดเห็น