คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #287 : Poison Arrow
1
เรือนผมสีน้ำตาลระต้นคอ ลูกนัยน์ตาสีน้ำตาลชวนพิศวง ส่วนสูงชะลูดและหุ่นที่เต็มไปด้วยมัดกล้าม ไม่ว่าจะให้มองในแง่มุมใด ริวเซย์ ฟุคาดะก็เป็นผู้ชายที่สมบูรณ์แบบที่สุดเท่าที่แคนดิซได้เคยพบเจอมาตลอดสิบแปดปี
2
ตำราปรุงยาเล่มเก่าคร่ำครึกับลายมือและภาพวาดน่าสยดสยองชวนให้รู้สึกหนาวลึกไปจนถึงไขกระดูก ภายใต้เทียนหอมกลิ่นดอกไลแลคกับหลอดไฟสีทองสลัว ในห้องใต้หลังคาซึ่งอับชื้นไปด้วยกลิ่นเชื้อรา ถึงกระนั้น ความพรั่นพรึงกลับกระตุ้นให้เกิดความตื่นตัว ราวกับกำลังโลดแล่นอยู่ในดินแดนของเทพนิยายอันมืดหม่น จนแคนดิซไม่อาจเพิกสายตาไปจากมันได้แม้สักบรรทัดเดียว
3
ผมสีทองสลวยเหยียดยาวเลยบั้นท้าย ลูกนัยน์ตากลมโตสีฟ้ากระจ่าง ร่างที่แสนจะบอบบางและเล็กกระจ้อยร่อยจนไม่พ้นช่วงอกของเขาเมื่อยืนทัดเทียมกัน ออร่าของเด็กสาวผู้นั้นเปล่งประกายเจิดจ้า ไม่ได้ใกล้เคียงกับคำว่า ‘อัปลักษณ์’ ที่แคนดิซเขียนย้ำซ้ำๆ บนหน้ากระดาษที่ถูกปลายปากกาขนนกอันแหลมคมกรีดใส่จนยับเยินเลยเพียงนิด หากการที่หล่อนเสนอหน้าทำตัวเป็นเจ้าเข้าเจ้าของ ก็มากพอที่จะทำให้หล่อนเป็นผู้หญิงที่แสนชิงชังและน่ารังเกียจที่สุดเท่าที่แคนดิซได้เคยพานพบเจอ
4
หนึ่งในวัตถุดิบที่ใช้ทำยาปรารถนาแห่งความรักคือดอกกุหลาบสีแดง แคนดิซเพิ่งได้ค้นพบเดี๋ยวนี้เองว่าเรือนเพาะชำของคุณยายมีดอกกุหลาบสีแดงที่สดเหมือนกับเลือด ซึ่งทิ่มแทงผ่านหนามแหลมคมที่ปลายนิ้วให้รู้สึกเจ็บแปลบปลาบ
5
ไม่มีอีกแล้วกับการเรียกขานชื่ออันแสนสามัญด้วยน้ำเสียงที่ทำให้รู้สึกว่ามันพิเศษ มีก็แค่เพียงรอยยิ้มและเสียงหัวร่อต่อกระซิกของคนทั้งสอง ดั่งหนามกุหลาบนับพันล้านกำลังทิ่มแทงอยู่ข้างในอก แคนดิซไม่รู้สึกถึงหยดเลือดหรือความเจ็บที่ฝ่ามือผ่านปลายเล็บสีดำยาวที่จิกแน่นลงไปเลย
6
โชคดีที่แคนดิซเจอเศษกระดูกอยู่ในลิ้นชักของห้องใต้หลังคานี้เอง เธอไม่ฉลาดพอที่จะเดาได้ว่ามันคือส่วนไหน และไม่สนใจที่จะหาคำตอบด้วยว่ามันมาได้อย่างไร แค่ไม่ต้องลำบากไปขุดศพเหม็นเน่าในสุสานประจำเมืองยามค่ำคืน เพียงเพื่อนำมาบดใช้ไม่กี่กรัมก็ดีถมถืด
7
เพราะว่าแสนดีเกินไป เขาจึงตกเป็นเหยื่อของนังผู้หญิงจอมมารยาพรรค์นั้นได้อย่างง่ายดาย แคนดิซตระหนักถึงข้อความจริงนี้อยู่แก่ใจ เธอจึงไม่อาจยอมทนปล่อยผ่านมันได้อีกต่อไป
8
ส่วนผสมอันแสนพิลึกพิลั่นทั้งหมดถูกบดผสมรวมกันพันละนิดละหน่อย ก่อนเลือดสีชาดที่ปลายนิ้วซ้ำรอยแผลเดิมแต่เปิดกว้างขึ้นในคราวนี้จะถูกหยดลงไป จนเศษผงร่วนซุยในครกหินอ่อนใบเล็กจับตัวกันเป็นของเหลวข้นคลั่ก เมื่อคิดถึงผลลัพธ์ที่จะเกิดขึ้นหลังจากจุ่มปลายลูกธนูเหล็กถูกอาบไล้จนชุ่มโชกแล้ว แคนดิซก็อดไม่ได้ที่จะเริงระบำในชุดกระโปรงสีขาวหมดจด พร่ำรำพันถึงแต่ชื่อและใบหน้าของชายผู้เป็นที่รักหมดทั้งดวงใจด้วยความสุขสม
9
ไม่มีใครในโรงเรียนจะมีฝีมือด้านการยิงธนูได้เท่ากับแคนดิซอีกแล้ว ไม่ว่าจะใกล้หรือไกลเพียงไร เธอก็สามารถเล็งเข้าเป้าหมายได้อย่างแม่นยำ เพราะฉะนั้นจากระยะห่างเพียงแค่บานหน้าต่างของห้องใต้หลังคากับบ้านต้นไม้จึงไม่มีทางพลาด และนั่น...มันปักเข้าไปที่กลางหน้าอกแล้ว
10
บัดนี้ หัวใจของเขาตกเป็นของเธอแต่เพียงผู้เดียว
_______________
ความคิดเห็น