คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #7 : ตอนที่ 1 >>> 2---25%
E-Book พร้อมโหลดแล้วค่ะ
“คราวนี้ใครสำลักน้ำใกล้ตายอีกล่ะยะ
ถึงต้องหอบกันมารบกวนพวกฉันถึงนี่”
มัสยารู้ดีกว่าแม่กับน้องมักจะบึ่งมาโรงพยาบาลทุกครั้งที่เจ็บป่วย
ไม่ว่าจะหนักหรือเบา ครั้งสุดท้ายที่จำได้คือแม่กินปลาแล้วก้างติดคอ
น้องก็พามาทันที
ครั้งนั้นก็ถูกสองแม่ลูกนี้ค่อนขอดไม่หยุดหย่อน
แต่เท่าที่จำได้ยังไม่เคยมีครั้งไหนที่มารักษาด้วยอาการสำลักน้ำสักที
หญิงสาวเลยไม่ตอบอะไร
นอกจากยืนมองตัวเลขในลิฟต์นิ่งๆ ใจก็ภาวนาขอให้มันถึงชั้นล่างเร็วๆ
หรือไม่ก็ขอให้มีใครเข้ามาร่วมโดยสารด้วยกันสักคน จะได้ไม่ถูกเหน็บแนมอีก
แต่ดูเหมือนจะไม่มีเจ้าหน้าที่คนไหนอยากก้าวเข้ามา
เมื่อเห็นว่าคนใหญ่โตของโรงพยาบาลอยู่ข้างใน แขกโรงพยาบาลก็เหมือนจะหายหน้าไปหมด
“ฉันถามจริงๆ
เถอะนะ เมื่อไหร่ริ้นไรอย่างพวกเธอจะพอ จะสูบเลือดพวกฉันไปจนวันตายเลยหรือไง”
ซ้ำร้ายไปกว่านั้น
นวลปรางค์กลับกดให้ลิฟต์หยุดกึก
แล้วหันมาจ้องมองเธอเหมือนเป็นสิ่งของหรือสัตว์อะไรสักอย่างที่น่ารังเกียจน่าขยะแขยง
เมธาวีก็มีกิริยาไม่ต่างจากแม่นัก
“โธ่คุณแม่!
ใครมันจะเลิกล่ะคะ ในเมื่อมันรู้ว่าคุณพ่อมีเลือดให้คอยสูบเป็นโกดังอย่างนี้
เลิกก็โง่สิคะ”
แถมยังเหยียดหยามด้วยถ้อยคำอีกต่างหาก
มัสยาอยากจะตอบโต้
แต่คิดอีกทีการกระทำของแม่และน้องก็มีส่วนให้คนทั้งสองว่าหรือแสดงกิริยาแบบนี้ไม่น้อย
ตัวเองเลยต้องกลายเป็นรับศึกทั้งสองด้าน
หนึ่งคือแม่กับน้องมักจะบ่นเวลาเธอห้ามไม่ให้มารบกวนคนพวกนี้ และอีกด้านก็กับสองคนตรงหน้าที่จ้องตามาอย่างหาเรื่องไม่ว่างเว้น
* * * * *
เวลาพบกัน จันทร์ - พฤหัสฯ 9:00, 17:00
ศุกร์ เสาร์ อาทิตย์ เพิ่ม 7:00
* * * * * *
E-Book พร้อมโหลดแล้วค่ะ
****** ขออนุญาตแจ้งอีกทีนะคะ ว่านิยายทุกเรื่องจะลงให้อ่านได้ราว 70% เท่านั้นค่ะ ต้องขอโทษด้วยนะคะถ้าทำให้ค้างคา แต่กันเกราเชื่อว่านักอ่านที่น่ารักทุกท่านจะเป็นกำลังใจต่อให้ด้วยการตามหาหนังสือมาไว้ในครอบครองอยู่แล้วค่ะ ******
ยิ้มมมมมมมมมมมมมมมมมมมมมมม
และหนึ่งคอมเม้นต์ของท่าน คือหนึ่งแรกผลักดันและกำลังใจของคนเขียนนะคะ แต่ก็ยินดีต้อนรับและขอบคุณนักอ่านเงาทุกท่านด้วยค่ะ
รู้งี้แล้วอย่าลืมเม้นท์ให้เค๊าหลังอ่านด้วยนะตะเอง
เข้าไปทักทาย พูดคุย หรือติชมผลงานได้
ตามเพจด้านล่างนี้เลยนะคะ
ยินดีต้อนรับทุกๆ ท่านค่ะ และยินดีรับฟังทุกความคิดเห็นค่ะ
สงวนลิขสิทธิ์ตามพระราชบัญญัติลิขสิทธิ์ พ.ศ. ๒๕๓๗
ห้ามหยิบยก คัดลอก หรือดัดแปลงส่วนใดส่วนหนึ่งของหนังสือเล่มนี้ รวมทั้งถ่ายทอด ถ่ายเอกสาร สแกน ในรูปแบบใดๆ ทั้งสิ้น เว้นเสียแต่จะได้รับอนุญาตจากผู้ประพันธ์เป็นลายลักษณ์อักษร ยกเว้นเพื่อการประชาสัมพันธ์อันเป็นประโยชน์แก่หนังสือเล่มนี้เท่านั้น
ความคิดเห็น