ตั้งค่าการอ่าน

ค่าเริ่มต้น

  • เลื่อนอัตโนมัติ
    ตรวนเสน่หา

    ลำดับตอนที่ #7 : ตอนที่ 1 >>> 2---25%

    • อัปเดตล่าสุด 27 พ.ย. 63


    E-Book พร้อมโหลดแล้วค่ะ 

    สนใจโหลดตัวอย่างอ่านก่อนซื้อได้ค่ะ


    “คราวนี้ใครสำลักน้ำใกล้ตายอีกล่ะยะ ถึงต้องหอบกันมารบกวนพวกฉันถึงนี่”

    มัสยารู้ดีกว่าแม่กับน้องมักจะบึ่งมาโรงพยาบาลทุกครั้งที่เจ็บป่วย ไม่ว่าจะหนักหรือเบา ครั้งสุดท้ายที่จำได้คือแม่กินปลาแล้วก้างติดคอ น้องก็พามาทันที

    ครั้งนั้นก็ถูกสองแม่ลูกนี้ค่อนขอดไม่หยุดหย่อน แต่เท่าที่จำได้ยังไม่เคยมีครั้งไหนที่มารักษาด้วยอาการสำลักน้ำสักที

    หญิงสาวเลยไม่ตอบอะไร นอกจากยืนมองตัวเลขในลิฟต์นิ่งๆ ใจก็ภาวนาขอให้มันถึงชั้นล่างเร็วๆ หรือไม่ก็ขอให้มีใครเข้ามาร่วมโดยสารด้วยกันสักคน จะได้ไม่ถูกเหน็บแนมอีก

    แต่ดูเหมือนจะไม่มีเจ้าหน้าที่คนไหนอยากก้าวเข้ามา เมื่อเห็นว่าคนใหญ่โตของโรงพยาบาลอยู่ข้างใน แขกโรงพยาบาลก็เหมือนจะหายหน้าไปหมด

    “ฉันถามจริงๆ เถอะนะ เมื่อไหร่ริ้นไรอย่างพวกเธอจะพอ จะสูบเลือดพวกฉันไปจนวันตายเลยหรือไง”

    ซ้ำร้ายไปกว่านั้น นวลปรางค์กลับกดให้ลิฟต์หยุดกึก แล้วหันมาจ้องมองเธอเหมือนเป็นสิ่งของหรือสัตว์อะไรสักอย่างที่น่ารังเกียจน่าขยะแขยง เมธาวีก็มีกิริยาไม่ต่างจากแม่นัก

    “โธ่คุณแม่! ใครมันจะเลิกล่ะคะ ในเมื่อมันรู้ว่าคุณพ่อมีเลือดให้คอยสูบเป็นโกดังอย่างนี้ เลิกก็โง่สิคะ”

    แถมยังเหยียดหยามด้วยถ้อยคำอีกต่างหาก มัสยาอยากจะตอบโต้ แต่คิดอีกทีการกระทำของแม่และน้องก็มีส่วนให้คนทั้งสองว่าหรือแสดงกิริยาแบบนี้ไม่น้อย

    ตัวเองเลยต้องกลายเป็นรับศึกทั้งสองด้าน หนึ่งคือแม่กับน้องมักจะบ่นเวลาเธอห้ามไม่ให้มารบกวนคนพวกนี้ และอีกด้านก็กับสองคนตรงหน้าที่จ้องตามาอย่างหาเรื่องไม่ว่างเว้น

     

     * * * * *

    เวลาพบกัน จันทร์ - พฤหัสฯ 9:00, 17:00

    ศุกร์ เสาร์ อาทิตย์ เพิ่ม 7:00

    * * * * * *

    E-Book พร้อมโหลดแล้วค่ะ 

    สนใจโหลดตัวอย่างอ่านก่อนซื้อได้ค่ะ

    ****** ขออนุญาตแจ้งอีกทีนะคะ ว่านิยายทุกเรื่องจะลงให้อ่านได้ราว 70% เท่านั้นค่ะ ต้องขอโทษด้วยนะคะถ้าทำให้ค้างคา แต่กันเกราเชื่อว่านักอ่านที่น่ารักทุกท่านจะเป็นกำลังใจต่อให้ด้วยการตามหาหนังสือมาไว้ในครอบครองอยู่แล้วค่ะ ******


    ยิ้มมมมมมมมมมมมมมมมมมมมมมม

     

    และหนึ่งคอมเม้นต์ของท่าน คือหนึ่งแรกผลักดันและกำลังใจของคนเขียนนะคะ แต่ก็ยินดีต้อนรับและขอบคุณนักอ่านเงาทุกท่านด้วยค่ะ
    รู้งี้แล้วอย่าลืมเม้นท์ให้เค๊าหลังอ่านด้วยนะตะเอง


    เข้าไปทักทาย พูดคุย หรือติชมผลงานได้

    ตามเพจด้านล่างนี้เลยนะคะ
    ยินดีต้อนรับทุกๆ ท่านค่ะ และยินดีรับฟังทุกความคิดเห็นค่ะ

    สงวนลิขสิทธิ์ตามพระราชบัญญัติลิขสิทธิ์ พ.ศ. ๒๕๓๗

    ห้ามหยิบยก คัดลอก หรือดัดแปลงส่วนใดส่วนหนึ่งของหนังสือเล่มนี้ รวมทั้งถ่ายทอด ถ่ายเอกสาร สแกน ในรูปแบบใดๆ ทั้งสิ้น เว้นเสียแต่จะได้รับอนุญาตจากผู้ประพันธ์เป็นลายลักษณ์อักษร ยกเว้นเพื่อการประชาสัมพันธ์อันเป็นประโยชน์แก่หนังสือเล่มนี้เท่านั้น

           


    ติดตามเรื่องนี้
    เก็บเข้าคอลเล็กชัน

    ผู้อ่านนิยมอ่านต่อ ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    อีบุ๊ก ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    ความคิดเห็น

    ×