ตั้งค่าการอ่าน

ค่าเริ่มต้น

  • เลื่อนอัตโนมัติ
    My Character room

    ลำดับตอนที่ #7 : Golzwenner Turryn Carbhall[Annoy's Student Immortality]

    • อัปเดตล่าสุด 12 ก.ย. 58


    O W E N TM.
    ใบสมัคร

    ตำแหน่งที่จะสมัคร :: อาจารย์สอนวิชาการต่อสู้ การใช้และควบคุมเวทมนตร์ และควบตำแหน่งครูแนะแนวไปด้วย

    ชื่อของเจ้า :: โกลซ์เวนเนอร์ ทูร์ริน คาร์บฮอลล์

    ความหมายของชื่อ :: โกลซ์เวนเนอร์ = ผู้ตามล่า
    ทูร์ริน = อัศวินต้องคำสาป
    คาร์บฮอลล์ = การโจมตีด้วยอาวุธ 

    ลักษณะภายนอกของเจ้า :: อันดับแรกคือหล่อค่ะ5555 ต่อๆ เรือนผมสีแดงชาดเหมือนเลือด ยุ่งๆ ซอยยาวปรกต้นคอ ตาข้างขวาสีม่วงอ่อนๆถ้าอยู่ในความมืดตาข้างนี้จะเรืองแสงสีม่วงใสเหมือนอเมทิสต์ ส่วนตาอีกข้างก็เป็นสีแดงชาดเหมือนผมไม่มีความพิเศษอะไร แต่มองเข้าไปลึกๆแล้วจะรู้สึกถึงความโดดเดี่ยว..ผิวขาวแต่ออกสีแทนนิดๆเพราะออกแดดบ่อย55 การแต่งตัว? ชอบใส่เชิ้ตสีแดง ผูกด้วยเน็คไทดำ[กระดุมบนไม่ติด อาจารย์ที่ไม่ดี555] เสื้อคลุมแขนยาวสีดำ เข็มขัดหนังสีน้ำตาลแก่ แล้วก็กางเกงขายาวสีดำ รองเท้าหนังสีดำเช่นกัน ที่สำคัญที่สุดคือหมวก อันนี้ใส่ตลอดไม่ว่าจะอยู่ในร่มหรือเปล่าก็ตาม[ง่ายๆคือตามที่เห็นจากภาพ]

    นิสัยของเจ้า :: เป็นคนเฟรนลี่มากๆแต่สุภาพ ชิลล์กับชีวิต ถึงมองไกลๆจะดูขรึมๆ(?)ก็เถอะ มองโลกในแง่ดี เป็นคนที่มีความเป็นสุภาพบุรุษมาก ให้เกียรติผู้หญิง เด็ก และคนแก่ รวมถึงผู้ชายที่อ่อนแอกว่า ชอบเห็นความสุขของผู้อื่น บางครั้งก็ซื่อจนน่าหมั่นไส้[แต่ก็ซื่อจริงไม่อิงฟิค(?)] ชอบความสงบ ไม่ชอบชิงดีชิงเด่น รักเด็กกกกกกกกก บางครั้งก็หยอกเด็กเล่นเหมือนเป็นพี่น้องกัน พออยู่ด้วยจะรู้สึกอบอุ่นเหมือนอยู่กับผู้ที่ไว้ใจได้มากที่สุด มักมีรอยยิ้มกระชากใจสาวๆอยู่ที่มุมปากตลอดเวลาแต่พอขรึมทีนึงนี่...คล้ายๆกับเป็นอีกบุคลิกเลย สายตามองมาทีเย็นสันหลังวาบจะรู้สึกได้ถึงบรรยากาศความตึงเครียดที่ถูกเขาสร้างขึ้น[แต่ปกติก็ไม่มีใครเห็นบุคลิกนี้หรอก นอกจากเขาจะเครียดจริง]

    ประวัติของเจ้า :: เป็นลูกชายคนที่2ของตระกูลอัศวินที่สืบทอดสายเลือดกันมาอย่างยาวนาน โดยตระกูลนี้ ทุกคนจะต้องมีนัยต์ตาและผมสีแดงเลือด....โถวววว์ ชีวิตเขาคงไม่ต้องมาตกระกำลำบากแบบนี้ถ้าไม่เกิดความผิดปกติทางพันธุกรรมทำให้ตาข้างนึกของเขาดป็นสีม่วงซึ่งในความเชื่อของตระกูลนี้ สีม่วงเป็นสีของคำสาป...ทำให้ผู้เฒ่าผู้แก่ในตระกูลนี้เห็นพ้องกันว่าเด็กคนนี้เป็นเด็กอับมงคล ปีศาจส่งมาเกิดบลาๆ[ชื่อทูร์รินได้มาเพราะเหตุนี้] แล้วตระกูลก็เลยกะจะเอาเด็กคนนี้ไปบูชายัญเพื่อระงับโทสะและบาปตามความเชื่อ แต่แม่ของเขาได้ขอให้ไว้ชีวิตเขาไว้ แต่ตระกูลก็ยอมรับไม่ได้ เลยขับไล่ออกมาทั้งแม่ทั้งลูก แม่ของเขาก็รักลูกมากไง พาระหกระเหินไปอย่างยากลำบาก คอยพึ่งพาน้ำใจของชาวบ้านเป็นสิ่งประทังปากท้อง...แต่โชคชะตาก็ได้แสดงความโหดร้ายกับทูร์รินอีกครั้ง ความตายได้พรากแม่ของเขาไปด้วยโรคที่รักษาไม่ได้ เขาพยายามหาความรู้ทางการแพทย์จนแตกฉานด้วยตนเองแบบไม่มีใครสอน แต่แม่เขาก็ลาโลกไปก่อนตอนที่เขาอายุ13...เขาก็ต่อสู้กับชีวิตที่โหดร้ายนี่ต่อไป จนกระทั่งได้ไปแข่งขันการต่อสู้เพื่อหารายได้[ประลองอาวุธคล้ายๆคอสอสเซียม] แล้วอดีตผู้อำนวยการก็บังเอิญมาเห็นแล้วสนใจในความสามารถ จึงรับเขาเข้าไปในโรงเรียนตอนที่เขาอายุ17 แล้วก็อุปถัมภ์ไว้เป็นลูกบุญธรรม และหลังจากที่จบการศึกษามาตอนอายุ19ปี[เขาแตกฉานศาตร์และศิลป์ต่างๆจากความขวนขวายของตนเองอยู่แล้ว] ก็กลับมาเป็นอาจารย์ที่นี่[ตอนนี้อายุ24]

    ทำไมเจ้าถึงมาเข้าเรียนที่โรงเรียนนี้ :: ผอ.คนก่อนพาเข้ามา

    พลังเวทย์ของเจ้าคือ :: ไฟ[สามารถทำให้อาวุธที่ถืออยู่ลุกโชนเป็นเปลวไฟเพื่อโจมตีได้]

    ทัศนคติต่อมนุษย์ :: พวกเขาก็ดป็นสิ่งมีชีวิตที่น่ารักดีนะครับ แต่บางครั้งก็แอบดื้อไปหน่อยนะ ฮะๆๆ *หัวเราะพร้อมกับรอยยิ้มบางๆ*

    ข้อสอบสัมภาษณ์
    หากว่าเจ้าต้องมาเรียนกับอาจารย์ที่อารมย์แปรปรวนจนยากจะรับมือเจ้าจะทำอย่างไร :: เอ่อ.. เคยเจออยู่ครับ ฮ่าๆๆๆ! ก็ลองเข้าหาเขาดูครับ เผื่อเขามีปมอะไรที่ทำให้เป็นแบบนั้นก็จะช่วยแก้ให้เขา ถ้าเขาอาละวาดใส่เราก็....หนีก่อนครับแล้วค่อยกลับไปช่วย! *ยิ้มกว้างตามสไตล์คนหล่อ*
    เจ้าคิดว่าตนเองมีมนุษย์สัมพันธ์อยู่ในระดับใด :: ก็น่าจะดีนะครับ?

    เมื่อเจ้าได้ยินข่าวลือแปลกๆเกี่ยวกับเพื่อนร่วมชั้นของเจ้าจะทำอย่างไร :: ในที่นี้คงหมายถึงเพื่อนอาจารย์ด้วยกันสินะครับ? ผมก็จะ....ถ้าเป็นข่าวลือในทางที่ไม่ดีผมก็จะช่วยเขาให้กลับมาอยู่ในความถูกต้องอีกครั้งครับ แต่ถ้าเป็นข่าวลือที่ดีก็จะยินดีกับเขานะ ถ้าเป็นสมัยเรียนผมก็ทำแบบเดียวกันนั่นแหละ

    ถ้าเจ้ารักและเคารพใครสักคน แล้วเขาหรือนางโดนนินทากลั่นแกล้งเจ้าจะทำอย่างไร :: เคยเจออีกแล้วสิครับ...ก็เข้าไปแก้ต่างให้น่ะนะ แต่ก็โดนหาว่าเสื*กครับ ตอนนั้นพูดไม่ออกเลย ฮึๆๆๆ แต่ยังไงผมก็จะปกป้องเขาเต็มที่ครับ!!

    เจ้าต่อสู้ไปเพื่ออะไรและเพื่อใคร :: อืม...เพื่อให้คุณแม่ที่ล่วงลับไปภูมิใจในลูกชายคนนี้มั้งครับ...? *แอบทำสีหน้าเศร้าๆแล้วกลับมาเป็นเหมือนเดิมอย่างรวดเร็ว* โอ้ยยยยยย! หลอกถามให้ผมทำหน้าเศร้าใช่มั้ยครับเนี่ย!? *เอามือปิดปากแล้วขำ*

    เพิ่มเติม :: -สูง184ซม. หนัก73กก.

    -มีความแตกฉานในศาสตร์และศิลป์ทุกประเภทตั้งแต่ถึงโครเชต์ไปจนถึงการสงครามและการบริหาร แต่ไม่ชอบอวดตัวเอง[ถ้าให้เขาทำจริงๆก็ทำได้นะ5555

    -หมวกใบนั้นเป็นสิ่งที่แม่ของเขาซื้อมาให้ในวันคล้ายวันเกิด อายุ11ขวบ
    ติดตามเรื่องนี้
    เก็บเข้าคอลเล็กชัน

    ผู้อ่านนิยมอ่านต่อ ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    อีบุ๊ก ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    ความคิดเห็น

    ×