คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #69 : ~ Happy Family ~ 41
อาทิตย์นี้คงเป็นอีกอาทิตย์ที่พนักงานภายในบริษัทต้องทำงานกันให้วุ่นเพื่อให้งานทุกอย่างเสร็จทันกำหนดเปิดตัวสินค้ารุ่นใหม่ในวันอาทิตย์ที่จะถึงนี้ ใน ทุกๆวันยุนโฮมักจะลงไปตรวจสอบกลไกลการผลิตด้วยตนเองส่วนแจจุงก็ดูความเรียบร้อยของสถานที่ที่จะใช้จัดงานรวมถึงดูแลในเรื่องความพร้อมของกิจกรรมที่เตรียมไว้สำหรับงานนี้ด้วย ต่างคนก็ต่างยุ่งอยู่กับหน้าที่ของตัวเองเลยทำให้ภายในหนึ่งวันนั้นแจจุงกับยุนโฮได้มีเวลาอยู่ด้วยกันแค่ช่วงพักกลางวันและหลังเลิกงานเท่านั้น
ส่วนลูกหมีตอนนี้คงปล่อยให้อยู่กับคุณปู่คุณย่าไปก่อนเพราะถ้าให้พามาบริษัทด้วยคงจะไม่สะดวกเท่าไหร่เพราะทั้งยุนโฮและแจจุงต้องเดินไปตรวจงานที่แผนกต่างๆแทบจะตลอดทั้งวัน
และหลังจากที่ละครออนแอร์ได้ไม่กี่วันเว็บไซด์ของบริษัทก็มีจำนวนผู้เข้าชมมากขึ้นเป็นเท่าตัว โดยเฉพาะที่หน้าเว็บบอร์ดมีคนมาตั้งกระทู้สอบ ถามเกี่ยวกับโน๊ตบุ๊ครุ่นที่พระเอกนางเอกในเรื่องใช้กันเป็นจำนวนมาก
“ มีคนสนใจเยอะเหมือนกันแฮะ ” ร่างสูงที่นั่งอยู่หน้าจอเอ่ยออกมาด้วยน้ำเสียงพึงพอใจกับกระแสตอบรับของสินค้าตัวใหม่
นี่ขนาดยังไม่ได้เปิดตัวอย่างเป็นทางการนะเนี่ยแค่เปิดตัวในละครเพียงอย่างเดียวยังได้รับความสนใจมากขนาดนี้ ดูเหมือนว่าแผนนี้ของแจจุงจะใช้ได้ผลจริงๆ
“ ก็แจบอกแล้วว่าเดี๋ยวนี้ดารามีอิทธิพลกับคนดู ” ร่างบางที่นั่งเช็ครายชื่อคนที่สมัครประกวดเต้น cover ในงานวันเปิดตัวสินค้าบอกยิ้มๆ
นี่แค่แฟนละครในประเทศเท่านั้นนะเนี่ย เดี๋ยวรออีกสักสองสามวันให้แฟนคลับอัพโหลดลงบนอินเทอร์เน็ตก่อนเถอะเดี๋ยวจะมีแฟนคลับต่างประเทศอีกกลุ่มใหญ่ตามเข้ามาหาข้อมูลอีกเพียบไม่เชื่อคอยดูสิ
ร่างสูงพยักหน้าเห็นด้วยเบาๆมือหนายกขึ้นมาเคาะปลายคางอย่างใช้ความคิด“ ถ้าอย่างนั้น ยุนว่าเราเปิดให้เขาสั่งจองล่วงหน้าก่อนดีมั๊ย ”
“ ยุนหมายถึงเปิดสั่งจองผ่านเว็บน่ะเหรอ ” ร่างบางรวบแฟ้มเอกสารขึ้นมาถือก่อนจะเดินไปหาสามีที่นั่งอยู่ที่โต๊ะทำงาน
“ ใช่ ....หรือแจคิดว่ายังไง ”
“ ก็ดีเหมือนกันนะ” ร่างบางเห็นด้วย “ แจกำลังคิดว่าวันเปิดตัวสินค้าเราก็น่าจะเปิดให้สั่งจองด้วยเลย ”
“อืม...งั้นเดี๋ยวยุนสั่งให้เขารีบจัดการเลย ”
“ แล้วสินค้าตัวอย่างล่ะ ผลิตไปถึงไหนแล้ว ” เสียงหวานเอ่ยถามด้วยความเป็นห่วงเพราะกลัวว่าจะผลิตให้เสร็จไม่ทันวันเปิดตัว
“ เกือบร้อยเปอร์เซ็นต์แล้วล่ะ เหลือเช็คอะไรนิดหน่อยนะ ”
“ อืม.... ” พยักหน้ารับเบาๆก่อนจะลุกขึ้นยืนเต็มความสูง “ งั้นเดี๋ยวแจลงไปดูคุณกาอินคัดเลือกคนที่มาสมัครcover ก่อนนะ ”
หลังจากประกาศรับสมัครไปได้ไม่กี่วันก็มีผู้สนใจเข้าร่วมประกวดเต้นในงานนี้เป็นจำนวนมากซึ่งส่วนมากก็ล้วนแล้วแต่เป็นคนในช่วงวัยเรียน และจากที่ตั้งใจเอาไว้ว่าจะให้ขึ้นแสดงทุกวงก็ต้องมาทำงานคัดเลือกเพื่อหาวงที่ดีที่สุดขึ้นไปแสดงจำนวนห้าวงเท่านั้นด้วยเหตุผลในเรื่องของเวลาที่มีจำกัดนั่นเอง
ยุนโฮพยักหน้ารับเบาๆแต่ก็ยังไม่ลืมกำชับว่าตอนเที่ยงพวกเขามีนัดห้ามภรรยาคนสวยทำงานจนลืมเวลาเหมือนเมื่อวานอีกเป็นอันขาด
“ ตอนเที่ยงยูชอนกับจุนซูจะแวะเข้ามาทานข้าวด้วยแจจำได้ใช่มั๊ย ”เอ่ยกำชับ
“ จำได้ครับผม ” บอกยิ้มๆเมื่อเห็นสายตาเตือนว่าห้ามลืมเวลาเป็นอันขาดส่งมาจากสามี “ แจไปนะ ”
ยุนโฮได้แต่มองตามหลังภรรยาคนสวยที่เพิ่งเดินออกไปก่อนจะส่ายหน้าออกมาเบาๆ สงสัยว่าถ้าเสร็จจากงานนี้แล้วเขาคงต้องให้แจจุงกลับไปอยู่บ้านเลี้ยงลูกเหมือนเดิมแล้วล่ะ เพราะไม่อย่างนั้นเก้าอี้ประธานบริษัทของเขาต้องสั่นคลอนแน่ๆ ร่างสูงส่ายหัวให้กับความคิดของตัวเองก่อนจะหันกลับไปสนใจงานของตัวเองต่อ
....................................................
แจจุงกลับขึ้นมาบนห้องอีกครั้งหลังจากที่ปล่อยให้ผู้สมัครไปพักทานข้าวเที่ยงเพื่อที่จะได้กลับมาคัดเลือกและฟังผลการตัดสินในช่วงบ่าย ปากอิ่มวาดยิ้มเมื่อเห็นว่าภายในห้องนั้นมีใครนั่งรออยู่ก่อนแล้ว
“ มานานแล้วเหรอ ” เสียงหวานเอ่ยถามพร้อมรอยยิ้มก่อนจะเดินไปนั่งลงข้างๆสามี
“ สักพักแล้วล่ะ ” จุนซูตอบยิ้มๆ “ เห็นยุนโฮบอกว่านายไปเป็นกรรมการคัดเลือกวง cover มาเหรอ ”
“ อืม...ทุกวงมีความสามารถหมดเลยงานหนักก็เลยมาตกอยู่ที่กรรม การ ”
คนที่มาคัดเลือกวันนี้ทุกคนทำได้ดีมากดีซะจนกรรมการปวดหัวเพราะไม่รู้ว่าจะเลือกใครดี นี่ถ้าไม่ติดว่ามีข้อจำกัดเรื่องเวลาแจจุงก็อยากจะให้ขึ้นแสดงทุกวงเลยเพราะร่างบางมองเห็นความตั้งใจของทุกคน
“ แล้ววันนี้ยูชอนไม่ได้เข้าบริษัทเหรอ ” หันไปถามร่างสูง
“ ฉันว่าจะเข้าตอนบ่ายๆน่ะ ” เพราะวันนี้ไม่มีอะไรสำคัญนอกจากเซ็นต์เอกสารที่ค้างไว้ยูชอนจึงเข้าบริษัทแค่ช่วงบ่าย
“ เห็นคุณป้าบอกว่ามีโมเดลลิ่งมาทาบทามให้มุนบินไปเป็นนักแสดงเด็กเหรอ ” ยูชอนเอ่ยถามเรื่องที่ได้ยินมา
ก่อนจะมาที่นี่เขากับจุนซูแวะเอาของฝากของบิดาไปให้พ่อกับแม่ยุนโฮที่บ้าน คุณนายชอง ยูนาจึงเล่าเรื่องที่มีคนมาทาบทามให้มุนบินไปเป็นดาราเด็ก
แต่น่าเสียดายที่ตอนที่เขากับจุนซูไปถึงนั้นมุนบินออกไปข้างนอกกับคุณปู่เพราะถ้าไม่อย่างนั้นคงได้ชวนลูกหมีมาหาพ่อหมีที่บริษัทด้วยกัน
“ อืม...แต่ฉันปฏิเสธไปน่ะ ” ยุนโฮบอกตามจริง
“ ดีแล้วล่ะ ฉันเห็นดาราเด็กแต่ละคนทำงานหามรุ่งหามค่ำกันทั้งนั้น ” จุนซูเห็นด้วยกับการตัดสินใจของยุนโฮกับแจจุง
เพราะถ้าหากเป็นเขาก็คงจะทำเหมือนยุนโฮกับแจจุงนั่นแหละ เขาไม่อยากให้ลูกต้องไปทำงานที่ไม่มีกำหนดเวลาแน่นอนแบบนั้นเพราะมันคงไม่เป็นผลดีต่อเด็กแน่นอน
“ แต่ก็ยังมีติดต่อเข้ามาเรื่อยๆนะ ” หลังจากวันนั้นก็ยังมีบริษัทต่างๆติดต่อเข้ามาเรื่อยๆ แต่แจจุงกับยุนโฮก็ตอบปฏิเสธทุกครั้งจนตอนนี้แจจุงมีนามบัตรของโมเดลลิ่งค่ายต่างๆมากกว่าสิบใบแล้ว
“ ฉันว่าเราลงไปคุยกันต่อที่ร้านอาหารดีกว่านะ ” ยุนโฮยกนาฬิกาข้อมือขึ้นมาดูก่อนจะเอ่ยชวนคนที่เหลือเมื่อเห็นว่าตอนนี้ได้เวลาอาหารเที่ยงแล้ว
“ ไปสิ ” ยูชอนเห็นด้วย ร่างสูงรีบลุกขึ้นประคองจุนซูให้ลุกขึ้นจากโซฟา ท่าทางที่เรียกรอยยิ้มน้อยๆจากคนที่ยืนดูอยู่ใกล้ๆ
จุนซูเองก็ขี้เกียจจะบ่นแล้วเช่นกันเพราะบ่นไปยูชอนก็ไม่มีท่าทีว่าจะลดอาการห่วงเขากับลูกลงแม้แต่น้อย สุดท้ายจึงยอมให้ร่างสูงทำอะไรตามใจ
ยุนโฮกับแจจุงหันมายิ้มให้กันก่อนที่ร่างสูงจะเดินไปหยิบกระเป๋าของคุณแม่คนสวยมาถือไว้แล้วเดินตามจุนซูกับยูชอนออกไป
“ ยุนยิ้มอะไร มีเรื่องอะไรดีๆหรือเปล่า ” เสียงหวานเอ่ยถามสามีด้วยความสงสัยเมื่อเห็นว่าร่างสูงกำลังยิ้มอารมณ์ดี
“ ไม่มีอะไรหรอก ยุนแค่ตลกยูชอนน่ะ ” บอกเบาๆเพราะกลัวว่าเพื่อนรักที่เดินอยู่ข้างหน้าจะได้ยิน
“ ตลกเรื่องอะไรเหรอ ” แจจุงยังไม่เข้าใจอยู่ดี ตากลมมองดูร่างโปร่งตรงหน้าแต่ก็ไม่เห็นว่ายูชอนจะผิดปกติตรงไหนแล้วยุนโฮตลกเรื่องอะไรล่ะเนี่ย
“ ยุนตลกตรงที่ยูชอนมันเห่อลูกเว่อร์เกินไปน่ะ ” พูดไปก็หัวเราะไปคนอะไรเห่อลูกได้เว่อร์จริงๆ
ตากลมเหล่มองร่างสูงที่ยืนขำเพื่อนตัวเองไม่หยุด ร่างบางส่ายหน้าเบาๆพร้อมกับแอบคิดในใจว่าให้คนอื่นไม่ได้ดูตัวเองเลยนะครับคุณชอง ยุนโฮ ได้ข่าวว่าตอนที่เขาท้องมุนบินก็มีหมีบางตัวที่เห่อลูกไม่แพ้ยูชอนเหมือนกันเผลอๆเป็นหนักกว่าด้วยซ้ำ
จากที่ตอนแรกตั้งใจว่าจะไม่ให้มุนบินรับงานเกี่ยวกับวงการบันเทิงเป็นอันขาด แต่สุดท้ายแล้วลูกหมีก็ต้องเข้ามาสัมผัสกับวงการนี้จนได้เมื่อถูกเพื่อนของคุณย่าขอร้องให้มุนบินมาช่วยเป็นนายแบบให้หน่อย จะขอปฏิเสธก็ปฏิเสธไม่ได้เพราะเป็นคนรู้จักแถมยังลงทุนมาขอร้องด้วยตนเองอีกต่างหาก
และตอนนี้พ่อหมีกับคุณแม่คนสวยก็กำลังยืนอยู่ภายในสตูดิโอแห่งหนึ่งย่านใจกลางเมืองซึ่งเป็นสถานที่ที่จะใช้ถ่ายแบบในวันนี้ ซึ่งการถ่ายแบบในวันนี้เป็นการถ่ายปฏิทินเพื่อนำไปจำหน่ายหารายได้ไปช่วยเหลือมูลนิธิเพื่อเด็กด้อยโอกาส และเพราะเห็นว่าเป็นงานการกุศลยุนโฮกับแจ
จุงจึงปฏิเสธที่จะรับค่าตัวของมุนบิน
คุณแม่คนสวยยืนดูลูกชายที่ตอนนี้โดนช่างแต่งหน้าเสริมหล่อให้ ซึ่งกว่ามุนบินจะยอมให้ช่างแต่หน้าเข้าใกล้ก็ต้องใช้เวลาเกลี่ยกล่อมอยู่นานเลยล่ะ
“ คุณแม่ หนูอยากกลับบ้าน ” บอกอย่างเอาแต่ใจ มุนบินไม่อยากอยู่ที่นี่แล้วอ่ะ พี่สองคนนั้นมาทำอะไรมุนบินก็ไม่รู้มุนบินเบื่ออ่ะ
ร่างบางทรุดตัวลงนั่งคุกเข่าอยู่ตรงหน้าลูกชาย “ ยังกลับไม่ได้ครับ หนูยังไม่ได้ถ่ายรูปเลยนะ ” เสียงหวานบอกด้วยน้ำเสียงอ่อนโยน
“ หนูไม่ถ่ายแล้ว ”
“ ไม่ถ่ายไม่ได้ลูกพี่เขาเตรียมชุดเอาไว้ให้หนูแล้วนะ ”
“ แต่หนูขี้เกียจรอนี่นา ” คุณแม่บอกจะพามุนบินมาถ่ายรูปตั้งแต่เช้าแล้วแต่จนถึงตอนนี้มุนบินยังไม่ได้ถ่ายเลยสักภาพ มุนบินไม่อยากรอแล้วนะ
“ งั้นเอาแบบนี้ไหมลูก หนูไปเปลี่ยนชุดแล้วมาซ้อมถ่ายรูปกับคุณแม่ก่อน ” คุณแม่คนสวยพยายามหาอะไรมาให้ลูกชายทำแก้เบื่อ
เจ้าหนูตาเป็นประกายขึ้นมาทันทีที่ได้ยินคำว่าถ่ายรูปกับคุณแม่ “ ให้คุณพ่อถ่ายด้วยน๊าคุณแม่ ” บอกเสียงใสเมื่อนึกขึ้นได้ว่าครั้งที่แล้วคุณพ่อไม่ได้ถ่ายด้วย
“ ได้สิครับ งั้นเดี๋ยวเปลี่ยชุดเสร็จเราไปตามคุณพ่อมาถ่ายรูปด้วยกันดี มั๊ย ”
“ ดีครับ ”
“ งั้นเราก็ไปเปลี่ยนเสื้อกันเถอะ ”
แจจุงอุ้มลูกชายลงจากเก้าอี้ก่อนจะจูงมือเจ้าตัวเล็กแล้วพาเดินไปหยิบเสื้อผ้าที่ทีมงานเตรียมเอาไว้ให้มาเปลี่ยนให้ลูกชาย ใช้เวลาไม่นานคุณแม่คนสวยก็เปลี่ยนเสื้อผ้าให้ลูกชายเสร็จเรียบร้อย
“ เป็นไงบ้างเรียบร้อยดีมั๊ย ”ร่างสูงที่พึ่งเดินกลับมาจากคุยกับทีมงานเอ่ยถามภรรยาก่อนจะเอ่ยชมเมื่อเห็นลูกชายแต่งตัวเสร็จเรียบร้อยแล้ว “ โอ้โห.....วันนี้ลูกชายคุณพ่อหล่อจังเลย ”
แจจุงส่ายหน้าให้กับอาการจี้ของลูกชายเพราะพอพ่อหมีชมเสร็จเจ้าตัวเล็กก็หัวเราะชอบใจพร้อมกับบอกว่า หนูหล่อ
“ ทีมงานบอกหรือเปล่าว่าจะเริ่มถ่ายตอนไหน ” เสียงหวานเอ่ยถามเพราะเห็นว่าทีมงานยังไม่เริ่มถ่ายทำซะที
“ อีกสิบนาทีก็น่าจะเริ่มถ่ายได้แล้วล่ะ ” เมื่อกี๊ยุนโฮพึ่งคุยกับทีมงานมาทางทีมงานบอกว่าอีกสิบนาทีจะเริ่มถ่ายเซ็ตของเดือนมกราคมเป็นเซ็ตแรก
“ หวังว่าคงไม่ใช้เวลานานนะ แจกลัวลูกงอแง ” คุณแม่คนสวยอดที่จะกังวลไม่ได้
แจจุงกลัวว่าถ้าหากใช้เวลาถ่ายทำนานเกินไปมุนบินอาจจะเหนื่อยแล้วพาลงอแงไม่ยอมถ่ายต่อน่ะสิ
“ คงไม่นานหรอกมั้ง” ยุนโฮก็ไม่แน่ใจเหมือนกันว่าการถ่ายทำในวันนี้จะใช้เวลานานเท่าไหร่เพราะทีมงานไม่ได้บอกกำหนดเวลาที่แน่นอน “ พาลูกออกไปเตรียมตัวกันเถอะ ” บอกกับภรรยาเมื่อเห็นว่าใกล้ถึงเวลาแล้ว
แจจุงพยักหน้ารับเบาๆก่อนจะหันไปเรียกลูกชายที่นั่งดูรปถ่ายในโทรศัพท์ของคุณแม่
“ มุนบินครับ ไปถ่ายรูปกันลูก ”
***** ช่วงนี้ใครๆก็เพ้อหาแต่คิมแจ คนอะไรทำอะไรก็น่ารักไปหมด
ช่วงนี้หลายคนเลยเกิดอาการเปลี่ยนเมนชั่วคราว 555
ยิ่งเพื่อนไรเตอร์แล้วยิ่งอาการหนักหลังจากกลับมาจากตามคิมแจ
อัดรายการก็เพ้อตลอด พอตื่นเช้ามา มันต้องรีบนั่งดูละครดูคลิป
ชิมมินใหญ่เลยเพราะมันกลัวว่าถ้าเพ้อถึงคิมแจมาก เดี๋ยวชิมมิน
จะมา Why y y y Baby !! ใส่ 5555+
***** ตอนแรกก็ไม่อยากจะดราม่าหรอกนะ แต่สำหรับคนบางคน
คำว่าแคสสิโอเปีย มันสูงเกินไปสำหรับเขาจริงๆ
***** ฝากนิดนึงนะค่ะ
ความคิดเห็น