ตั้งค่าการอ่าน

ค่าเริ่มต้น

  • เลื่อนอัตโนมัติ
    Mystery Dimension

    ลำดับตอนที่ #69 : -Jenes's Valentine-

    • อัปเดตล่าสุด 8 มิ.ย. 60


    JENES

    วันวาเลนไทน์ วันแห่งความรักที่ทุกคนรู้จักกันดี และแน่นอนว่าหลายๆคนคงมีประสบการณ์
    ในวันๆนี้เป็นอย่างดี

    ผู้หญิงจะให้ช็อคโกแล๊ตกับผู้ชายที่เธอชอบ

    วันวาเลนไทน์ วันแห่งความรักและเป็นวันเดียวกันกับวันที่นักบุญเซนต์วาเลนไทน์ถูกประหาร
    ชีวิตเพราะอุทิศตนให้กับความรัก

    เหล่าคู่รักจะสารภาพรักกันในวันนี้ซะส่วนมาก บรรยากาศของเมืองจะเต็มไปด้วยบรรยากาซแห่ง
    ความสุขและอ่อนหวาน ไม่ว่ามองไปทางไหนก็มีแต่คู่รักที่ออกมาเดินเที่ยว ซื้อของ ด้วยกัน
    ทุกๆคนต่างก็มีความสุขในวันนี้

    นั่นคือสิ่งที่มีบอกในหนังสือและสิ่งที่เธอได้ยินจากคนรอบตัว...หมายถึง...พวกสาวใช้

    ดวงตาสีม่วงกลมโตของเด็กสาวอายุ16ปีมองออกไปนอกหน้าต่าง หิมะยังคงตกอยู่
    ไม่ยอมหยุด 

    วันวาเลนไทน์...อย่างนั่นหรอ...?

    "เจนิส ได้เวลาแล้วนะ" เสียงเรียกที่คุ้นเคยดังขึ้น ทำให้เด็กสาวละสายตาจากนอกหน้าต่าง
    หันมายิ้มบางๆให้กับหญิงวัยกลางคนซึ่งแต่งตัวด้วยสูทแบบสตรีสีเข้ม ท่าทางดูเจ้าระเบียบ
    ไม่น้อย

    "จะไปเดี๋ยวนี้แหละค่ะ คุณเอ็มม่า" เด็กสาวผละตัวจากข้างหน้าต่างพลางเดินเข้าไปหาผู้จัดการ
    ส่วนตัวของเธอ "ฉันพร้อมแล้วค่ะ" รอยยิ้มบางๆปรากฏขึ้นบนริมฝีปากเล็กของเด็กสาว
    นาม เจนิส เซอร์รีน
    .
    .
    .
    .
    เรือนผมสีขาวถูกเกล้าขึ้นเป็นมวยเล็กๆเพียงครึ่งศีรษะเท่านั่น นอกนั่นปล่อยยาวลงมาจนถึง
    กลางหลัง ร่างเล็กในชุดราตรีเปิดไหล่สีแดงราวกับสีของดอกกุหลาบก้าวขึ้นสู่เวทีพร้อมกับ
    รอยยิ้มสดใส

    "ขอบคุณทุกท่านที่เสียสละเวลาอันมีค่าเพื่อมารับฟังการแสดงของฉันในวันนี้ด้วยนะคะ"
    รอยยิ้มอ่อนหวานปรากฏบนใบหน้าขาวกระจ่าง
    "เชื่อว่าทุกท่านในที่นี้คงจะมีความสุขในวันวาเลนไทน์เช่นนี้ ดังนั่นแล้ว...ฉันขอมอบ
    เพลงนี้แด่ทุกท่าน...ที่มีความรัก"

    มือเรียวเล็กยกฟลูตสีเงินสว่างประจำตัวของเธอขึ้นก่อนที่จะจรดริมฝีปากลงบน
    ปากฟลูต เสียงหวานๆของเครื่องดนตรีดังก้องไปทั่วทั้งฮอลล์จัดแสดง ทำนองเพลง
    อ่อนหวานจากฟลูตสีเงิน ทำให้บรรดาผู้ชมผ่อนคลายลงอย่างน่าประหลาด คู่รักหลาย
    คู่เริ่มจับมือกันและกัน ราวกับเสียงฟลูตที่เจนิสบรรเลงมีอิทธิพลทำให้พวกเขาเคลิ้ม

    บรรยากาศอ่อนหวานที่คลอไปด้วยเสียงฟลูตหวานๆที่กำลังบรรเลงเกี่ยวกับ
    ความรักหวานชื่นของชายหนุ่มและหญิงสาว แม้จะมีระหว่างทางที่ทะเลาะกัน 
    เสียงฟลูตกระสับกระส่าย สับสน แต่ก็กลับมาเป็นทำนองอ่อนหวานได้อีกครั้ง
    ราวกับพวกเขาเข้าใจและร่วมเดินทางไปด้วยกันอีกครั้ง

    จบด้วยการเล่นจังหวะให้แผ่วลงก่อนจะเงียบไป เสียงปรบมือดังก้องไปทั่วทั้งฮอลล์แสดง
    เจนิสในวัย16ปีย่อตัวลงอย่างสวยงามแสดงความขอบคุณให้กับท่านผู้ชมที่มาชมการแสดง
    ของเธอ
    .
    .
    .
    .
    "เหนื่อยจัง..." เจนิสยืนพิงขอบหน้าต่างกระจกบานใหญ่ในระหว่างที่รอรถมารับ
    เธอกลับบ้าน ดวงตาสีม่วงกลมโตมองออกไปบนท้องถนนที่ตอนนี้ถูกปกคลุมไป
    ด้วยหิมะหนา เธอมองบรรดาคู่รักที่เดินจับมือกันอยู่ข้างนอกอย่างเงียบงัน

    ดีจังเลยนะคะ... เด็กสาวยิ้มเล็กๆให้กับความคิดของเธอเอง เจนิสเองก็เคย
    มีความคิดที่อยากจะมีเพื่อนกับเขาบ้างเหมือนกัน...ตลอดเวลา เธอไม่ค่อยได้ออกจากบ้านไปที่ไหน
    มีเพียงแค่ออกมาขึ้นแสดงดนตรีเพียงเท่านั้น เธอพบปะคนมากมาย มีคมากมายที่ชื่นชอบบทเพลง
    ของเธอ มีคนมากมายที่เธอเคยรวมเล่นวงด้วย...เพียงแต่ ไม่มีใครเลยที่เธอจะเรียกว่า เพื่อน ได้อย่าง
    สนิทใจ...

    "เจนิส...จริงๆสินะ" เสียงที่ไม่คุ้นเคยดังขึ้นเรยกความสนใจให้ดวงตาสีม่วงกลมโตหันไปมองอีกฝ่าย

    ชายหนุ่มคนหนึ่งที่ดูแล้วน่าจะอายุมากกว่าเธอยืนอยู่ไม่ไกลจากเธอมากนัก และเขาถือช่อดอกลิลลี่
    สีแดงอยู่ด้วย เด็กสาวมองอย่างงุนงงเมื่ออีกฝ่ายก้าวเข้ามาใกล้

    "การแสดงวันนี้ เพลงเพราะมากเลยล่ะ น้องเก่งขึ้นเยอะเลยนะ" เขายิ้มก่อนที่จะยื่นช่อลิลลี่สีแดง ดอกไม้
    ที่เธอชื่นชอบมากที่สุดให้กับเธอ "ยินดีด้วยสำหรับการแสดงนะครับ"

    "ขอบคุณค่ะสำหรับคำยินดีค่ะ" เจนิสเอื้อมมือไปรับช่อดอกลิลลี่สีแดงมาพร้อมกับยิ้มอ่อนหวานให้กับ
    อีกฝ่าย แต่ก็ต้องชะงักเล็กน้อยเมื่ออีกฝ่ายจับมือของเธอขึ้นก่อนที่จรดริมฝีปากลงบนหลังมือขาว
    ของเด็กสาว

    อีกฝ่ายปล่อยมือก่อนจะยิ้มให้เจนิส

    "เราจะได้พบกันอีกครั้งเมื่อเธอพร้อม เมื่อถึงเวลานั่น พี่ไม่มีทางปล่อยให้เธอหลุดมืออย่างแน่นอน"
    ว่าจบ เขาก็เดินจากไปโดยไม่มีช่องว่างให้เธอทวงถามอะไรสักคำ

    คนคนนี้...ใครกันนะ? แล้วเวลานั่น..คืออะไรกันแน่...

    นั่น...เป็นวาเลนไทน์ที่แปลกที่สุดในชีวิตของเจนิส
    STAR
    ติดตามเรื่องนี้
    เก็บเข้าคอลเล็กชัน

    ผู้อ่านนิยมอ่านต่อ ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    อีบุ๊ก ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    ความคิดเห็น

    นักเขียนปิดการแสดงความคิดเห็น
    ×