เก็บตัวละครเจ้าค่ะ

ลำดับตอนที่ #68 : Let Monsters Chat! #ปีศาจติดแชท┇ รับสมัครตัวละคร

APPLICATION

 

"( ...ร้อน....พระอาทิตย์เฮงซวย)"

 

บท : บุคคลในกลุ่มแชท Let Monsters Chat!

ชื่อ l นามสกุล : มูนไลท์  เอสไซเรป

ชื่อเล่น l ฉายา : มูน / มูนนี่ / มูนมู้นมู๊นนน  ll จันทราสีขาว

ชื่อในแชท : moonlight [หอยย่างแช่แข็ง]  (ชื่อในแชทยาวจริงๆต้องใส่ทั้งหมดห้ามตัดออกนะ)

เพศ : ช (จิ้นได้ตามสบายแล้วแต่อารมณ์เลยเจ้าค่ะท่านแม่)

อายุ : 1300 (นางแอ๊บบอกคนอื่นว่า 13 เสมอ)

เผ่าพันธุ์ :  ปีศาาจหิมะ ครึ่งลม

รูปร่างหน้าตา :  เด็กหนุ่มหน้ากึ่งหล่่อกึ่งสวยเรียกได้ว่าไปได้ทั้งสองสาย จับได้ทั้ง หญิงงาม ยันเก้งกวางที่รัก ผิวขาวซีด (ตากแดดได้ที่ไหนละ) ผมสีขาวราวหิมะแรก แซมดำ จนถูกเข้าใจผิดว่าแก่เสมอ ถ้าไม่เห็นหน้าตา ซึ่งเป็นที่พออกพอใจของเจ้าตัวมาก(ก็อายุจริงๆนางปาไปหลักพันแล้วนิ)  ดวงตาสีแดงเลือดราวโลหิตสดๆอันเป็นที่ชื่นชอบของพวกผู้บริโภคด้านนี้ทั้งหลาย (รวมถึงนางเอง)

 

นิสัย :

เฉื่อยชาต่อทุกสิ่งรอบตัว เกิดอะไรขึ้นทั้งเกี่ยวและไม่เกี่ยวกับตัวก็จะไม่สนใจ ไม่สิ น่าจะเรียกว่าหัวช้ามากกว่า ถึงอายุจะปาไปหลักพันแล้วก็ตาม แต่นิสัยเฉื่อยชาไม่สนอะไรรอบตัวทำให้ตามเรื่องที่ชาวบ้านพูดไม่ค่อยทัน จะติดสถานะเงียบสัก 5วิ ก่อนถึงจะเข้าใจไม่ก็ปล่อยผ่านไปซะ ประมาณว่า โอเคเรื่องของเอ็ง ไม่ยุ่งกะได้  อย่าเอาอะไรมาขู่มูนนะ เห็นแบบนี้ก็เถอะ มูนนะ มูนนะ ขี้กลัวเรื่องของร้อนที่สุดเลยละ! ถ้าขู่นะ มูนจะ จะ เผ่นหนีไปหาที่แอบ! มูนเป็นคนโกรธยาก แต่ใช่ว่าจะไม่โกรธเลย เพียงแต่ว่า โกรธแปปๆ ให้ได้คิดอะไรเรื่อยเปื่อยกับตัวเองสักพักก็หายแล้ว แต่ถ้าโกรธมากๆจนถ้าคิดว่าทนไม่ไหวละก็จะเดินหนีไปหลบอยู่มุมเงียบๆ เพื่อกันตัวเองไม่ให้เผลอแช่แข็งชาวบ้าน เป็นพวกมีความคิดและจินตานาการอันสูงส่ง เวลาหน้าสิ่วหน้าขวานสามารถสังเกตผู้อื่นแล้วคิดว่า อืม ร้านข้างทางนั้นน่าอร่อยดีนะ ถ้าราคาไม่แพงก็ดีนะสิ มีหน้าเดียวคือหน้าตายสนิท ติดทนนาน สีทนได้ กาวตราช้าง ยี่ห้อม้าบิน  ไม่ใช่ไม่ยิ้ม แต่คิดว่ายิ้มไปก็เท่านั้นน่าเบื่อ น่ารำคาญ ขี้เกียจด้วย ซึ่งถือว่าเป็นเรื่องธรรมดา ใครจะขออะไรกับมูนต้องดูเวลาหน่อยนะ เพราะบางทีถ้าตอนนั้นอยู่ในช่วงขี้เกียจมูนจะไม่ทำอะไรเลยเอาสะดื้อๆ ตามอารมณ์ที่เปลี่ยนไปมาปุปๆปัปๆ ขี้กลัวคนแปลกหน้าเพราะไม่ค่อยไว้ใจใคร แต่ไม่แสดงออกเพราะกลัวคนอื่นเห็นว่าเป็นพวกขี้ระแวงจนเกินไป ถ้ามูนกลัวคนไหนสังเกตง่ายๆจากการเว้นระยะห่างและการลากเพื่อนที่สนิทไปเป็นกันชนในการคุย(เห็นได้เลยว่าเวลาเกิดเรื่องอะไรนางหยิบคนใกล้มือมาบังหน้าแน่ๆ)

 

วิธีการพิมพ์แชท :

มูนเป็นพวกชอบพิมพ์แชทสั้นๆเวลาขี้เกียจ แต่เวลาไหนขยัน(ซึ่งมีน้อยนิดจ)ะพิมพ์ยาวๆขึ้นมาเทียบเท่ากับคนปกติ คำเรียกแทนตัวก็แล้วแต่อารมณ์อีกนั้นแหละแต่ส่วนใหญ่จะออกแนวสุภาพซะมากกว่า (มั้ง)

เวลาเจอคนไม่รู้จักจะ

"........"(ขออภัยอยู่ในสถานะกินจุด)

เวลาเจอคนไม่รู้จักถามจะ

"........ฮะ"

".............น้ำแข็ง" (คำถามคือชอบกินอะไร โปรดระบุให้แน่ชัดไม่งั้นคำตอบนางจะกวนทันที)

"...............แชท" (คำถาม ทำไรอยู่)

เวลาเจอคนรู้จัก

"............"(ก็ยังอยู่ในสถานะกินจุด อาจตอบสวัสดีบ้างบางสภาพอากาศ และของกินวันนั้น)

เวลาคุยกับคนรู้จัก

"..อืม ผมก็คิดงั้นฮะ"

"..ผมคิดว่าเธอควรทำไฮไลสีแดงเพิ่ม" (คำถามคือ คนนั้นเป็นไง)

เวลาโกรธ

"......................................" (มันต่างกับอันอื่นตรงที่จุดนะ จุดเยอะกว่าดูสิ!)

".... ผมไม่อยากคุยกับคนที่คิดว่าตัวเองดีทั้งที่ข้างในเน่าเฟะหรอก"

 

ระดับความสนิทสนมกับคนในแชท : มาก (คนที่หายหัวบ่อยที่สุดในแชท ไม่ได้อะไรนะ เนื่องจากนางมีพลังหิมะเยอะเลยละลายง่ายๆ เพราะงั้นห้องต้องเย็นตลอดเวลา ถ้านางหายไปโปรดเข้าใจว่าตอนนั้นกำลังยัดของเย็นเข้าตัว)

 

สนิทกับคน(ในแชท)ประเภทไหน : สนิทกับคนที่ดูอบอุ่น  พวกรู้ทันคนอื่น(จะได้ประหยัดพลังงานไม่ต้องพูดเองมีเครื่องแปลภาษาให้)

 

งานอดิเรก :

เป็นเกมเมอร์แคสเกมส์ให้ชาวบ้านดูงับ ซึ่งบอกตามตรงไอ้ที่แคสไปเนี่ยไม่ค่อยได้ยินเสียงพูดหรอก จะแปลไทยซับ พวกเนื้อเรื่องอังกฤษ ไม่ก็ไปช่วยแปลเนื้อเรื่องร่วมกับแคสคนอื่นซะมากกว่า  เรียกได้ว่า เหมือนมาเป็นเงา คอยแปลซับ และแนะนำที่ซ่อนลับให้

เวลาว่างก็จะมาเป็นโปรแกรมเมอร์ คอยเขียนโปรแกรมส่งไปยังที่ต่างๆตามแต่มีคนขอมา ซึ่งราคาที่ได้ก็แล้วแต่งานต่างๆแต่บอกเลยว่าเยอะมาก เป็นเหตุให้มูนมีกินมีใช้อยู่จนถึงทุกวันนี้

 

ความสามารถพิเศษ l พลัง :

ความสามารถพิเศษ -- ถึงจะไม่ใช่มนุษย์แต่มูนมีความสนใจเกี่ยวกับเทคโนโลยีมาแต่ไหนแต่ไร เลยทำให้ศึกษาด้านนี้มาพอสมควร ถึงขั้นสามารถเขียนโปรแกรมเองได้

พลัง -- ควบคุมหิมะ น้ำแข็ง และสามารถเสกขึ้นมาได้  นอกจากนั้นยังลอย (เน้นว่าลอยนะ) ไปตามลมได้ ไม่ใช่ว่ามูนควบคุมลมได้เหมือนหิมะ หรือน้ำแข็งนะ ถ้าจะเรียกว่า ลม หิมะ เป็นพันธมิตรของมูนมากกว่า สายลมจะคอยพามูนไปเที่ยวที่ต่างๆ ตามแต่ที่มูนขอ และคอยคุมด้วยเวลาเหงา

 

ประวัติ : มูนเกิดมาไร้ความทรงจำ สิ่งที่เค้าจำได้คือเค้าในร่างของเด็ก 6 ขวบผิวขาวซีด  ยืนอยู่ตัวคนเดียวท่ามกลามหิมะสีขาวโผลน มองไปทางไหนก็เจอแต่หิมะสีขาว ไร้สิ่งมีชีวิต เหมือนยืนอยู่บนโลกอันเป็นนิจรันดร์ เหมือนเค้าเกิดมากจากองหิมะอันว่างเปล่า เค้าเดินทางไปเรื่อยๆ พบเจอสิ่งต่างๆ แต่ก็ต้องถูกพรากจาก เหมือนวงเวียนของวัฐจักร พบเจอ ลาจาก ปกปิด หลบซ่อน เค้าต้องไม่ให้ใครรู้ว่าเค้าอยู่มาพันกว่าปีแล้ว หลากหลายชื่อ หลากหลายสีสัน บนร่างกายถูกเค้าแปรเปลี่ยนไปเรื่อยๆ บางครั้งก็ต้องพบเจอเหล่าคนรู้จักร และต้องเดินผ่านกันไป แสร้งทำเป็นไม่รู้ ไม่เห็น เป็นคนใหม่ ภายใต้ตัวตนที่ถูกแปรผัน

 

ชอบ l เกลียด l แพ้ :

ชอบ -- หิมะ สายลม ของเย็นๆทุกอย่าง โค้ดโปรแกรม

เกลียด - พวกเอาแต่ใจ เนื่องจากขี้เกียจทำทุกอย่างให้ถูกใจ คนแปลกหน้า (ไม่เชิงเกลียด เรียกว่ากลัวน่าจะถูกกว่า) ไฟ ถั่วงอก และพวกสัตว์ความรู้สึกไหว(อันนี้ก็ไม่เชิงเกลียด แค่รำคาญตอนปิดตัวตน เนื่องจากมูนถือกำเนิดจากหิมะ รอบๆตัวจึงมักมีกลิ่นอายของหิมะแรกตกอยู่เสมอ เป็นไอเย็นอ่อนๆชวนสบายใจ แต่ก็หนาวเหน็บอยู่ในตัว อาจรวมถึงสายลมที่พัดเบาๆรอบๆตัวด้วย ซึ่งพวกสัตว์จะสามารถรับรู้ได้ว่ามูนต่างจากคนทั่วไปอยู่นิดๆ  แต่ตราบใดที่ยังไม่ใช้พลังก็ยังไม่รู้ อาจคิดว่าเป็นวิญญาณ)

แพ้ -- ไฟ ของร้อนๆ ทุกอย่าง ตั้งแต่สะเก็ดไฟ ยันอากาศตอนกลางวัน เนื่องจากมันทำให้รู้สึกอึดอัด เหมือนจะละลาย ปวดหัว เวียนเกล้า ท้องไส้บิดตัว คล้ายจะเป็นลม ต้องหาผู้ชายส่อง แค่กๆ อันหลังของแม่เองลูก

อื่นๆ :  เสียงมูนเพราะมากนะตัว  เคยเป็นนักพากย์แต่ก็ เลิกไปเพราะเป็นนานๆไม่ได้เดี่ยวคนอื่นจับได้  ตระเวนไปหลายที่เลยทำให้พูดได้หลายภาษา