ตั้งค่าการอ่าน

ค่าเริ่มต้น

  • เลื่อนอัตโนมัติ
    ห้องเก็บตัวละคร

    ลำดับตอนที่ #67 : Legend of the Half -. O N E I R A

    • อัปเดตล่าสุด 4 พ.ย. 61



    _______________________________________________________________________________

    A river cuts through a rock, not because of its power but its persistence.


    No matter how far you run away, Fate will follow you everywhere. There is no escape, so you have to fight it.


    Because weak I have to die. People are struggling to stay alive and stronger.




    _______________________________________________________________________________

    Application

     


    “ก่อนที่จะสาปแช่งโชคชะตาของตัวเอง ลองหาเส้นทางที่ควรจะก้าวเดินให้เจอก่อนเถอะ" 


    ชื่อ-นามสกุล :: ลอว์เรนน์  ไฮลารีอัส I Lawrence Hilarius

    เพศ :: ชาย

    อายุ :: 180 ปี

    เผ่า :: ฮาร์ฟ (Half) (Ancient Dragon II ( มังกรโบราณ ) - Fallen Angel & Fallen Seraph II ( เทพตกสวรรค์ชั้นสูง ) )


    รูปร่างหน้าตา :: เรนมีผิวสีขาวอมชมพูและผิวก็ยังนุ่มนิ่มเพราะเขาดูแลมันเป็นอย่างดี ดวงหน้าหวานสวยราวกับหญิงสาว ดวงตาสีม่วงอ่อนน่ามองที่แววตาฉายแววความขี้เล่น ขนตาแพยาวสวย คิ้วบางสีน้ำตาลอ่อนที่โค้งราวกับพระจันทร์เสี้ยว จมูกโด่งได้รูปสวย ริมฝีปากสีแดงธรรมชาติ เรนเป็นผู้ชายที่มีรูปร่างคล้ายผู้หญิงอยู่หลายส่วนและยังมีผมที่ยาวจนถึงสะโพกนั้นทำให้เหมือนผู้หญิงขึ้นไปอีกบ่อยครั้งที่มักโดนทักเพราะคิดว่าเป็นผู้หญิง เรนมีเส้นผมสีฟ้าสว่างที่ยาวจนถึงสะโพกและเขาก็จะมีถักเปียบ้าง รูปร่างผอมบางเหมือนผู้หญิงดูบอบบางน่าปกป้อง แขนขาบางและนุ่มนิ่ม นิ้วเรียวสวย มีสามปีกข้างสีดำแต่เขาพับเก็บเอาไว้

    ส่วนสูง/น้ำหนัก :: 171 ซม. I 54 กก.


    ลักษณะนิสัย :: เรนคือหนุ่มหน้าสวยผู้ที่มีความหลงตัวเอง และยังมีความมั่นหน้าสูงอีกด้วยต่อให้คุณไล่เขาเท่าไรแต่ถ้าเขาอยากจะอยู่เขาก็จะอยู่ต่อไป และเรนก็เป็นคนที่ไม่ค่อยแคร์สื่อหรืออะไรสักเท่าไรอาจจะด้วยเพราะเขาเป็นคนที่เอาแต่ใจเอามากคนนึง เลยทำให้ส่วนใหญ่เขาจะแคร์เพียงแค่ตนเอง แต่เรนก็เป็นคนที่รักเพื่อนและก็แคร์เพื่อน เรนเป็นคนมีความมั่นใจในตัวเองเพราะตัวคายะนั้นเป็นคนมีพรสวรรค์เป็นคนที่เรียนรู้ได้ไว เป็นคนฉลาดและมีความสามารถรอบด้านนั้นทำให้เขาค่อนข้างที่จะมีความมั่นใจในตัวเองแต่ความมั่นใจของเขาก็อยู่ในความไม่ประมาทหากเป็นการแข่งขันเขาจะไม่ประมาทโดยเด้ดขาด เพราะถ้าประมาทก็หมายความว่าเขาจะมีโอกาสแพ้มากขึ้น เรนเป็นคนนที่มีมุ่งมั่นในจุดประสงค์ทุกอย่างของตน เขาจะพยายามจนสามารถที่จะบรรลุจุดประสงค์ของตน

    เรนเป็นเด็กที่ร่าเริงมากคนนึงและยังขี้เล่นมากอีก เป็นคนเฟรนลี่เข้ากับคนง่ายและยังเป็นคนพูดเก่ง เรนมักจะเข้ากับเพื่อนผู้หญิงได้ง่ายเพราะเขาก็เป็นคนที่มีนิสัยรักสวยรักงามไม่ต่างจากผู้หญิงคนอื่น แต่กับผู้ชายก็ใช่ว่าเขาจะเข้าด้วยไม่ได้ เพราะยังไงตัวเขาก็เป็นผู้ชายในบางครั้งก็ต้องมีความซนๆและขี้แกล้งบ้าง และด้วยเหตุทั้งหมดที่กล่าวมานี้ทำให้เรนค่อนข้าจะมีคนรู้จักเยอะแต่กับมีเพื่อนที่สนิทด้วยจริงๆน้อย เรนเป็นเด็กเจ้าเล่ห์ เรนสร้างบรรยากาศที่สนุกสนานได้เก่งและการจะทำลายบรรยากาศมาคุเขาก็สามารถทำได้อย่างง่ายดายและเป็นธรรมชาติ เรนเป็นคนที่ปากจัดมากๆคนนึง หากเขารู้สึกไม่พอใจขึ้นมาเขาก็จะปากจัดขึ้นมาทันที เรนในบางครั้งก็ขี้บ่นไม่ต่างจากคุณแม่ และในการบ่นบางครั้งก็ชั่งเจ็บจี๊ดไปถึงซวงอก 

    เรนเป็นคนที่รักในอิสระและไม่ชอบการโดนบังคับและเรนก็ยังเป็นคนที่ชอบการอยู่นอกกรอบ แผนการต่างๆของเขาก็จะชอบอยู่นอกกรอบความิดของคนอื่นเขา เรนเป็นคนที่มีความกล้าหาญและกล้าได้กล้าเสีย แต่เขาก็ไม่ใช้พวกชอบทำอะไรบ้าบิ่น มันก็ต้องมีการคำนวนถึงผลได้ผลเสียบ้าง ตัวเขาเป็นคนที่รักษาคำสัตย์หากพูดแล้วจะไม่คืนคำ แต่หากเขาจำได้นะน่ะ ถ้าเขาจำไม่ได้เขาก็จะไม่ปฏิบัติตาม มันอยู่ที่ว่าคำพูดนั้นมีความสำคัญมากพอที่เขาจะจำรึปร่าว  เขาเป็นคนที่รับมือได้ยาก เพราะไม่ว่าคุณจะเก่งมาจากไหน เขาก็จะสามารถหาปมด้อยของคุณออกมาได้ตลอด หากเขาตั้งใจจะโจมตีใครคนๆนั้นก็จะโดยเปิดเผยจุดอ่อนออกมาได้อย่างง่ายดาย

          เรนเป็นคนที่มีความเป็นผู้นำสูง และในบางครั้งตัวเรนก็เหมือนกับมีออร่าแห่งความสูงสักแผ่ออกมา ออร่าที่ราวกับตัวเขานั้นอยู่สูงเกินกว่าที่จะเอื้อมมือถึงทั้งที่เขานั้นยืนอยู่ตรงหน้า เรนเป็นคนควบคุมอารมณ์ตัวเองเก่ง เป็นคนโกรธยากและหายง่าย เป็นคนมีเหตุผล เรนเป็นคนที่ชอบวอนเท้าคนอื่นเอามากๆถ้าไม่เห็นแก่หน้าสวยๆของเขา เขาคงมีรอยเท้าประดับอยู่บนใบหน้าแล้ว เขาเป็นคนที่พูดปลุกใจคนได้ดีถึงคำพูดที่ใช่มันจะเจ็บจี๊ดเกินไปหน่อยก็ตาม ในบางครั้งก็ดูอ่อนโยนอย่างแปลกประหลาด โดยเฉพาะในเวลาที่คนอื่นต่างดูหม่นหมองตัวเขาที่เคยเป็นแสงอยู่แล้วในตอนนั้นกับยิ่งท่อประกายแสงมากขึ้นไปอีก เพื่อที่จะปลอบใจเพื่อนๆของตน ด้วยเพราะตัวเขาคือคนที่มีจิตใจเข้มแข็งเอามากๆคนนึงนั้นทำให้เขาสามารถปลอบใจเพื่อนได้

                เขาไม่ใช่คนที่รักใความยุติธรรมอะไรพวกนั้นมากเพราะถ้าจำเป็นจริงๆเขาก็พร้อมจะใช้กลโกงทุกอย่างทีเขาคิดได้ เป็นคนมีอารมณ์ขัน ในบางครั้งก็ดูจะเป็นคนตลกๆ เรนไม่ใช่พวกติดเพื่อนแต่ก็ไม่ใช่คนชอบปีกวิเวก ตัวเขาฉลาดเป็นกรดการคิดวิเคราะห์ในแต่ละครั้งของเขาดูจะทะลุบุโบล่งจนน่ากลัวในความฉลาดนั้น อีกทั้งยังเจ้่าแผน แผนแต่ละแผนของเขาชั่งแยบยลเกินกว่าจะแก้ได้

    ลักษณะการพูดจา :: เรนมีน้ำเสียงที่ออกไปทางหวานๆมากกว่าทุ่มๆ  และเรนก็ชอบพูดด้วยน้ำเสียงที่ดูร่าเริง มักแทนตนเองว่า"ผม/ฉัน/ข้า" แทนคนอื่ว่า "คุณ/เธอ/นาย/คุณ/ท่าน/(ชื่อตัวละคร)" ในบางครั้งก็มีลงท้ายว่า "ครับ/ฮะ"บ้าง

     

    <เวลาทักทาย>

    "สวัสดีครับ"น้ำเสียงหวานเอ่ยออกมาและโค้งนิดเพื่อเป็นมารยาท ก่อนจะส่งยิ้มที่สดใสของตนไปใส่

    "ดี!!"น้ำเสียงหวานๆปนความสดใสร่าเริงพูดออกมาเสียงดังก่อนจะโบกมือไปมาให้เพื่อนของตน 

     

    <เวลาดีใจ>

    "เอ๊? ให้เหรอ ขอบคุณน่าาาาาาาา"น้ำเสียงหวานที่ปรกคติก็สดใสอยู่แล้วในครั้งนี้กลับยิ่งสดใสเข้าไปอีก ดวงตาฉายแววดีใจและตัวเขาที่พุ้งเข้าไปกอดคนตรงหน้า

     

    <เวลาเสียใจ>

    "..."ร่างบางที่เอาแต่ยืนเงียบ ยิ่งที่ปรากฎอยู๋ตรงหน้าของงทุกคนในตอนนี้ไม่ใช่รอยยิ้มที่สดใสแต่กลับเป็นรอยยิ้มที่ดูหมนหมอง


    <เวลาโกรธ>

    "กร็อกกก..."เสียงกัดฟันที่ดังรอดออกมา แววตาที่เคยสดใสในตอนนี้กลับราวเพีองแววตาที่ดูเย็นชาต่างจากทุกๆครั้ง


    ประวัติ :: เรนเป็นเด็กที่เกิดมามีพร้อมทุกอย่าง ทั้งเงินทอง รูปร่างหน้าตา และความรักจากคนในครอบครัว พ่อของเขาเป็นมังกรส่วนแม่ของเขาเป็นเทพตกสวรรค์ ตัวเขาคือฮาร์ฟ ลูกครึ่งของทั้งสองสายพันธ์ บ้านของเขาตั้งอยู่ที่เมืองมนุษย์และแน่นนอนเด็กข้างนอกนั้นต้องเป็นมนุษย์ทั้งนั้น ตัวเรนคือเด็กที่ไม่มีโอกาสได้ออกไปเล่นด้านนอกเหมือนเด็กคนอื่นๆ เขาทำได้เพียงมองออกไปนอกหน้าต่างมองดูเด็กคนอื่นๆเล่นกัน เขาทำได้เพียงแค่เก็บความรู้สึกที่อยากออกไปเล่นนั้นเอาไว้ พ่อและแม่ของเขาจ้างครูให้มาสอนเขาและครูพวกนั้นส่วนใหญ่จะเป็นเผ่ามังกรซะส่วนใหญ่ มีน้อยนักที่จะเป็นมนุษย์  จะเรียกว่าโชคดีหรือโชคชะตาแกล้งกันที่ทำให้เขาที่เล่นอยู่ที่หลังบ้านอยู่ดีๆก็หลงเอามาในเมือง แต่ถึงจะอออกมาได้ก็ใช้ว่าเขาจะหาเพื่อนได้ ปีกที่อยู่กลางหลังเขาเป็นเครื่องยืนยันได้ว่าเขานั้นแปลกประหลาด ประหลาดจากเด็กคนอื่นๆ เขาในวัยเด็กไม่รู้ถึงวิธีเก็บปีกเพราะโดยปรกติเขาจะเล่นแค่ในบริเวณบ้านเพราะงั้เขาจึงไม่จำเป็นต้องเก็บปีก แต่ในวันนี้มันต่างออกไป เด็กคนอื่นๆต่างไม่กล้าเข้าใกล้เขาและมองเขาด้วยสายตาหลาดกลัวและต่างหนีหายกันไป

                เขาเริ่มเติบโตขึ้นและฝีมือเรื่องต่างๆของเขาก็เริ่มพัฒนาขึ้นเหมือนกัน เขาไม่ได้ออกจากบริเวณบ้านมาเป็นเวลานาน จนเขาลืมเลือนเวลาไปแล้วด้วยซ้ำ เขาที่เริ่มเบื่อหนายในชีวิตได้คิดที่จะออกเดินทางไปเรื่อยๆอย่างไร้จุดหมายและจุดประสงค์ เขาจะเดินทางจนกว่าเขาจะพบจุดหมายของตน

    ชอบ :: ของหวานต่างๆ I สีเขียวมรกต I อาหารทุกชนิด I สัตว์ดุร้าย I อิสระ I ธรรมชาติ

    ไม่ชอบ :: การโดนบังคับหรือไม่มีอิสระ I ของที่มีรสขมเกินไป I พวกที่เอาแต่ตัดพ้อชีวิต

    แพ้ :: ผั่วงอก กินแล้วผื่นจะขึ้นตามแขน

    กลัว :: -


    อาวุธ :: พัด(ดาบ) I มีดสั้นคู่

      

    พลังพิเศษ :: การสื่อสารกับธรรมชาติ ขอแค่สิ่งนั้นมีชีวิตหรือจิตวิญญาณเขาก็สามารถสื่อสารกับมันได้

    ความสามารถพิเศษ :: ทำอาหารอร่อย I เรียนรู้ไว I สมรรถภาพทางร่างกายสูง


    เพิ่มเติม :: -

    B
    E
    R
    L
    I
    N
    ติดตามเรื่องนี้
    เก็บเข้าคอลเล็กชัน

    ผู้อ่านนิยมอ่านต่อ ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    อีบุ๊ก ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    ความคิดเห็น

    ×