ตั้งค่าการอ่าน

ค่าเริ่มต้น

  • เลื่อนอัตโนมัติ
    เก็บตัวละครเจ้าค่ะ

    ลำดับตอนที่ #66 : Fic Harry Potter】The Magic of Athensnear [Yaoi, Normal] (รับสมัครตัวละคร)

    • อัปเดตล่าสุด 31 มี.ค. 59


    Application 


    ".....อย่านะ.......อย่าหยุด"



    บทตัวละคร :: เพื่อนตัวเอก 

    ชื่อ-นามสกุล :: ซีโน่ แอนเจลโล่  Zeno angelo 

    ชื่อเล่น ::  ซี

    ชั้นปีที่เรียน :: 3

    วิชาที่สอน ::-------------------------------

    สายเลือด :: เทพ (เพอร์เซโฟนี)

    ไม้กายสิทธิ์ :: ไม้ฮอร์ทอร์น แกนกลางขนนกฟีนิกส์ ยาว 10 นิ้ว ยืดหยุ่น

    สัตว์เลี้ยง :: เม่น!! ไม่ใช่เม่นธรรมดานะ มันคือเม่นแคระ! (อันตัวข้ามีนามว่าองุ่น)

    บ้านในฮอกวอตส์ :: เรเวนคลอ

    ลักษณะนิสัย :: ซีเป็นพวกไม่แยแสใครไม่แยแสโลก จะทำก็คือทำ  ไม่ทำก็คือไม่ทำ เรียกได้ว่าทำอะไรตามใจตัวเองสุดๆ ไม่ยอมให้ใครมาบงการชีวิตทั้งนั้น อยากจะอยู่ก็อยู่ อยากจะไปก็ไป เดินหนีกลางสนามสอบก็ทำมาแล้ว โดยอ้างเหตผลง่ายๆว่าตากผ้าอยู่ ขอไปเก็บก่อน นิสัยบางครั้งก็ดื้อรั้นเอาแต่ใจแบบเด็กๆ ซึ่งหลายๆคนอาจมองไม่ออกเพราะพี่ท่านมีอยู่หน้าเดียวคือหน้านิ่งสงบปานรูปปั้นกลางเทวสถาน แต่โปรดสักเกตุดีๆ ปากมันเชิดออกแนวบึ้งนิดๆนะ อย่ามองเค้าแบบนั้น เชื่อเค้าสิ! ตอนไม่ชอบอะไรจะขมวดคิ้วด้วยนะ ดูสิคิ้วกระตุกตั้ง 3.25 cm!!! และด้วยจากหน้านิ่งมาก ปากเลยนิ่งไปด้วย ถามหนึ่งประโยคนี้แทบจะตอบออกมาเป็นหนึ่งพยางค์ โปรดใช้วุ้นแปลภาษา สำหรับซีเพื่อสามารถสื่อสารกันได้ ซีเป็นพวกโกรธยากหายเร็วด้วยนะ! อย่างถ้าถูกขโมยสัตว์เลี้ยงไป ทำไม้กายสิทธิ์ จะพูดเสียงดังขึ้น 2เดซิเบล แล้วก้มหน้าก้มตาอยู่พักนึงเหมือนเสียใจอย่างสุดซึ้ง แต่พอช่วยกันสักพักกลับเห็นนางนั่งกินขนมอยู่ข้างทางอย่างเอร็ดอร่อยด้วยละ รู้สึกจะแอบสนุกอยู่นิดๆด้วยละนะถ้าตัวเองได้เป็นส่วนนึงในการแกล้งคน แถมเวลาเกิดอะไรขึ้นยังชอบดึงคนอื่นมารับเคราะห์แทนตัวเองทุกที (เคยมีอยู่คาบเรียนนึงที่ให้นักเรียนเสกคาถาใส่กัน พอมีคนพลาดพลังมันเลยพุ่งทางซี แทนที่จะหลบ ดันไปคว้าเพื่อนใกล้ๆตัวมารับลูกหลงแทนหน้าตายเฉย พอถามก็ตอบว่า ใกล้มือ) ถ้าอยากหาซีให้สำหรับคนไม่รู้จักอาจยาก แต่คนที่อยู่นานๆจนชิน แนะนำว่าให้ลองไปขุดหลุมหรือปีนต้นไม้ ส่องใต้ปะการัง(?) หาดู เดี่ยวก็เจออ่านหนังสืออยู่แถวนั้นไม่ก็คุยกับสัตว์เลี้ยงอยู่เองแหละ

    ลักษณะการพูดจา :: เสียงทุ้มนุ่มหู ที่เอ่ยออกมาแค่ทีละพยางค์ ทีละคำ จนชวนหงุดหงิดว่าเสียงก็น่าฟังทำไมไม่พูดให้เยอะๆนะ

    เมื่อมีคนถามว่ากินอะไร 

    "..................." ยกนิ้วให้พร้อมสีหน้านิ่งสนิท (อร่อยสุดๆเลยละ)

    เมื่อมีคนถามว่าต่อไปเรียนไร

    " แล้วแต่ " (เรียนอะไรก็ได้ที่อยากเรียน)

    เมื่อมีคนชวนไปเที่ยว หรือถามว่าพรุ่งนี้ว่างไหม

    "อืม" ยกมือกากบาท


    รูปร่างหน้าตา :: ซีเป็นคนผิวขาวมาก จนน่าสงสัยว่าตัวมันไม่มีการผลิตเมล็ดสีหรืออย่างไร ผมสีเหลือง เข้ากับดวงตาสีเหลืองอัมพัน คล้ายสัตว์นักล่า หน้าตาตายด้านนิ่งสนิทเสมอ จนน่าเป็นห่วงว่าอาจเกิดอาการเหน็บกินเส้นประสาทได้ แต่เวลยิ้มทีไรก็เล่นเอาสาวๆ และไม่ใช่สาวหันมามองตามๆกัน (สงสัยรำคาญไม่ก็เข็ดหลังเหตการณ์อีแร้งรุมทึ้ง เลยเอาผมลงมาปรกหน้าปรกตาให้มันปิดๆไปซะจะได้หมดปัญหา แถมฮู้ดด้วยอีกชั้นเป็นการป้องกัน )

    ส่วนสูง/น้ำหนัก :: 181 / 70

    ประวัติ :: 

    ซีเกิดมาอาศัยอยู่กับพ่อ แต่ต่อมาได้ไม่นานพ่อของเค้าก็หายตัวไป แม่ที่ไม่เคยพบตั้งแต่เกิดมาก็ไม่มีวี่แววจะกลับมา ทำให้เค้าในวัยเด็กต้องอาศัยอยู่คนเดียวตลอด กับเงินที่พ่อของเค้าเหลือให้เยอะ พอที่เด็กน้อยคนนึงจะใช้โดยไม่ต้องทำอะไรเลยไปหลายสิบปี แต่นั้นยังไม่พอใจสำหรับซี เค้าอยากได้อะไรบางอย่างที่มันท้าทายกว่านี้จึงได้ทำการออกเดินทางไปเรื่อยๆ เพื่อหาประสบการณ์ให้ชีวิต ไปดำน้ำหาปลากระเบนและปลาดาวเพื่อเก็บมาเลี้ยง ปีนขึ้นต้นไม้ เดินกลางทะเลทรายเพื่อหาหนังสือหายากอ่านและแย่งกล้วยลิงกิน มุดขุดลงดินเพื่อขุดหาซากฟรอสซิล

    ทางบ้านก็ไม่ต้องเป็นห่วงมีเมดเม่นคอยดูแล(หรือทำให้รก)บ้านอยู่แล้ว 

    พลังของสายเลือด :: 

    พลังของซีจึงเกี่ยวข้องกับพวกธรรมชาติซะส่วนใหญ่ เค้าสามารถรับฟังเสียงจากธรรมชาติได้ เสมือนเป็นเพื่อนคนนึง ทำให้สามารถรับรู้หลายสิ่งได้เร็วก่อนใครๆ แต่การได้ยินเสียงก็ไม่ใช่ว่าจะดีเสมอไป เพราะเค้าไม่สามารถเลือกได้ว่าอยากได้ยินหรือไม่ ทำให้เวลาธรรมชาติกรีดร้อง ซีต้องเจ็บปวดทุกครั้งไป นอกจากนั้นซียังมีพลังในการควบคุมและร้องขอความช่วยเหลือ กับดอกไม้และต้นไม้ต่างๆด้วย 

    แก้ไข 

    อันนี้ต้องเกี่ยวกับนรกคือตันอย่างแรงค่ะ ประมาณว่าต้องเกี่ยวกับฤดูใบไม้ผลิและนรกชิมิ (นั่งกลางกองหนังสือประวัติเทพเจ้า)  

    พลังของซีจะเกี่ยวข้องกับวิญญาณ ความตาย ทำให้ซีสามารถมองเห็น และสามารถสื่อสารกับวิญญาณได้ แต่ข้อเสียคือ วิญญาณพวกนั้นก็เหมือนคนคุยกัน เค้าไม่สามารถบังคับได้ว่าอยากได้ยินเฉพาะตนนี้ ตนนั้น 

    นอกจากนั้นยังสามารถกลืนไปกับบรรยากาศตอนกลางคืนจนไม่มีใครมองเห็นได้อย่างดี (แถวบ้านเค้าเรียกถูกลืมค่ะ #โดนตบหัวทิ่ม) แถมยังมองคนตายได้อย่างไม่สทกสท้านเลยนะ (แถวบ้านเค้าเรียกเลือดเย็น #  แอ๊บ  สรุปเอ็งจะไม่มีพลังอะไรเป็นชิ้นเป็นอันเลยใช่ไหม) งั้นเอาเป็นทำให้วิญญาณปรากฎตัวช่วยแกล้งชาวบ้านได้เป็นพักๆ (นั้นก็โกงไป เอ็งไม่ใช่ฮาเดส # แง๊ว หัวโนหมดแล้ว ช่างมันแหละ! //ถีบลูกไปเป็นที่รองบาทาชาวบ้าน ไม่ต้องให้มันเก่งหรอก)

    ชอบ :: สถานที่สงบๆ เม่น ของหวาน ลูกอมลูกกวาดได้หมด มีคนที่คุยกันรู้เรื่อง

    ไม่ชอบ/เกลียด :: การถูกขัดใจ พวกดื้อด้าน เอาตัวเองเป็นที่ตั้งบอกไรไม่ยอมฟัง ขี้วีนขี้เหวี่ยง

    แพ้/กลัว :: การถูกกักขัง แพ้ ปลาตะเพียนทอด น้ำยาล้างจาน  พิษงู

    เพิ่มเติม ::

    เมื่อก่อนเคยมีเหตการณ์ที่ซีเคยอมยิ้มนิดๆขึ้นมาทำให้ถูกหมาป่าตามรังควาญ ตอนที่ถูกไล่ล่าอยู่นั้นเอง ซีก็ได้หันหลังและยกมือห้ามก่อนจะดึงสมุดและปากกาขึ้นมา(จากตรงไหนก็ไม่รู้) เมื่อเขียนเสร็จก็ส่งมอบให้อย่างสง่างาม อาศัยจังหวะที่หมาป่ากำลังอ่านหนังสือเผ่นหนีอย่างรวดเร็ว 

    "เราขอตัวก่อนนะ ท้องเสียหนักมากเลยละ ไม่ไหวแล้วจริงๆ เพราะงั้นอย่าตามเรามาเลย เดี่ยวกลิ่นโชยไม่รู้ด้วย" -- เนื้อความในจดหมาย

    ** ถ้าพลังแก้ไขแล้วไม่ถูกใจยังไงก็เปลี่ยนเป็นเทพีดิมิเทอร์ได้เลยนะค่ะ


    อย่าถามน่ะคะ่ว่าใส่มาทำไม ล้ำๆแบบนี้ต้องแบ่งปัน แค่กๆ

    ติดตามเรื่องนี้
    เก็บเข้าคอลเล็กชัน

    ผู้อ่านนิยมอ่านต่อ ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    อีบุ๊ก ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    ความคิดเห็น

    ×