NC

คำเตือนเนื้อหา

เนื้อหาของเรื่องนี้อาจมีฉากหรือคำบรรยายที่ไม่เหมาะสม

  • มีการบรรยายฉากกิจกรรมทางเพศ
  • มีเนื้อหาที่เครียดหรือหดหู่มาก ซึ่งอาจกระทบต่อภาวะทางจิตใจ

เยาวชนที่มีอายุต่ำกว่า 18 ปี ควรใช้วิจารณญานในการอ่าน

กดยอมรับเพื่อเข้าสู่เนื้อหา หรือ อ่านเงื่อนไขเพิ่มเติม
ปิด
ตั้งค่าการอ่าน

ค่าเริ่มต้น

  • เลื่อนอัตโนมัติ
    (ss1+2+3) | Fic Jujutsu Kaisen x OC | The Grim reaper eye

    ลำดับตอนที่ #62 : Special: ชะตาลิขิตถึงอนาคต (2)

    • อัปเดตล่าสุด 5 ต.ค. 67


    ตั้งแต่วันนั้นเป็นต้นมา ซาโตรุกับยูกิฮิเมะก็ได้ติดต่อกันผ่านจดหมายอยู่หลายๆครั้ง โดยมีนกพิราบที่ซาโตรุเลี้ยงไว้เป็นนกส่งจดหมายไปให้ หากมีวันไหนที่เจ้านายของซาโตรุมีธุระที่คฤหาสน์ชิโรซากิอีก ซาโตรุก็จะแอบออกมาแวะหาเธออยู่เป็นประจำ ทำให้พัฒนาการทางด้านอารมณ์ของหญิงสาวเปลี่ยนแปลงในทางที่ดีขึ้นมาเล็กน้อย



    จนกระทั่ง

     

    ตกกลางคืน

    “?” ในระหว่างที่ยูกิฮิเมะกำลังจะดับเทียนเพื่อเข้านอน จู่ๆเธอก็ได้ยินเสียงซ่อกแซกแว่วมาจากด้านนอก เธอจึงกระเถิบร่างตัวเองไปอยู่ตรงประตูแล้วค่อยๆเลื่อนออกด้วยความระแวงแล้วเจอกับคนที่ไม่น่าจะมาอยู่ ณ ที่ตรงนี้ได้

    “ท่านยูกิฮิเมะ?”

    “ซาโตรุ?” หญิงสาวตาโตตกใจ “นี่เจ้าแอบปีนเข้ามาเหรอ ไม่กลัวโดนจับ-”

    “คือว่า! ข้าอยากพาท่านไปที่ๆนึงน่ะขอรับ”

    “...ห๊ะ?” ประโยคพูดแทรกของชายหนุ่มทำเอายูกิฮิเมะอึ้งไปเลย “อยากพาไปที่ๆนึง? ในเวลานี้เนี่ยนะ?”

    “ขอรับ ข้ารู้ว่ามันแปลกๆแต่ว่าข้าอยากพาท่านไปจริงๆ” ซาโตรุพูด “ท่านบอกว่าท่านอยากจะออกไปข้างนอกซักครั้งไม่ใช่เหรอขอรับ โอกาสแบบนี้ไม่ได้มีบ่อยนะขอรับ”

    “...” ยูกิฮิเมะฟังแล้วเม้มปากหนักใจว่าจะเอายังไงดี ถามว่าอยากไปมั้ยมันก็อยากไป แต่ในเวลาแบบนี้เนี่ยนะ 

    “...ก็ได้ ข้าไปก็ได้”

    “เฮ้อ~ ค่อยยังชั่วข้านึกว่าท่านจะปฏิเสธแล้ว” แต่พอหญิงสาวเบือกที่จะไปแล้วซาโตรุก็ถอนหายใจออกมาอย่างโล่งอก 

    “ถ้างั้น…ขอเสียมารยาทนะขอรับ”

    “?-!?” หญิงสาวทำหน้างงก่อนจะตาเบิกกว้างที่อีกฝ่ายถือวิสาสะอุ้มเธอขึ้นมา

    “งั้นไปกันเลยนะขอรับ” แล้วชายหนุ่มก็กระโดดออกไปแล้วเคลื่อนที่ด้วยความว่องไวราวกับนินจา ด้านยูกิฮิเมะที่ไม่เคยเจออะไรแบบนี้ก็โอบรอบคออีกฝ่ายตามสัญชาตญาณและหลับตาแน่นเพราะกลัว

    “อ…เอ่อ…” พอชายหนุ่มมาถึงยังที่หมายแล้วพอเห็นว่าคนที่ตนพามาด้วยกอดเขาแน่นก็เกิดหน้าแดงพูดติดอ่างอย่างเขินอาย 

    “ท่านยูกิฮิเมะ ลืมตาได้แล้วขอรับพวกเรามาถึงแล้ว”

    “…?!” หญิงสาวเจ้าของชื่อลืมตาขึ้นมาช้าๆแล้วอึ้งไปกับทิวทัศน์ตรงหน้าตน

    เพราะตอนนี้พวกเขาสองคนอยู่กันกลางป่าที่มีเต็มไปด้วยหิ่งห้อยส่องประกายท่ามกลางราตรี อีกทั้งท้องฟ้าก็ยังมากด้วยหมู่ดาวที่คอยส่องแสงเช่นเดียวกันกับในป่าและดวงจันทร์ที่ถึงแม้คืนนี้จะเป็นจันทร์เสี้ยวแต่ก็สวยไม่แพ้กัน ยูกิฮิเมะเห็นแล้วก็รู้สึกตะลึงกับภาพตรงหน้าจนพูดไม่ออกเลยทีเดียว ส่วนซาโตรุเห็นว่าอีกฝ่ายตะลึงจนพูดไม่ออกก็ลองเชิงถามไป

    “เป็นไงบ้างขอรับ?”

    “สวย ข้าไม่เคยเห็นอะไรที่สวยขนาดนี้มาก่อนเลย” 

    “ดีใจจังที่ท่านพูดแบบนี้นะขอรับ” ซาโตรุยิ้ม “ข้าบังเอิญไปเจอที่นี่เข้า บวกกับที่ท่านบอกว่าอยากออกไปดูโลกภายนอกพอดีข้าเลยพาท่านมาที่นี่ก่อนน่ะขอรับ”

    “...” หญิงสาวมองภาพด้วยนัยน์ตาเป็นประกาย “นี่ซาโตรุ”

    “ขอรับ?”

    “โลกภายนอกนี่มันใหญ่ขนาดไหนเหรอ”

    “ก็ใหญ่กว่าที่เราจินตนาการอีกน่ะขอรับ”

    “...มากกว่านี้” 

    “ขอรับ?” ประโยคของยูกิฮิเมะทำเอาซาโตรุไม่เข้าใจไปพักนึง

    “ข้าอยากจะเห็นโลกภายนอก…มากกว่านี้” พอยูกิฮิเมะพูดแบบนั้นซาโตรุก็เข้าใจทันที เขานิ่งเงียบไปพักนึงก่อนจะพายูกิฮิเมะไปนั่งบนโขดหินที่อยู่ใกล้ๆส่วนตัวเองก็นั่งคุกเข่าอยู่ตรงหน้าเธอ

    “ซาโตรุ?”

    “ถ้าข้ามีฐานะที่ดีกว่านี้”

    “?”

    “ถ้าข้ามีฐานะที่ดีกว่านี้ข้าสัญญาว่าข้าจะพาท่านออกมาจากคฤหาสน์ชิโรซากิให้ได้ หลังจากนั้นหากท่านอยากจะไปเที่ยวที่ไหน ข้าก็พาท่านไปให้ได้” ชายหนุ่มเอ่ยด้วยน้ำเสียงจริงจังและหนักแน่น ทำให้ยูกิฮิเมะถึงกับอึ้งไปทั้งๆที่เขาและเธอรู้จักกันได้ไม่นาน ทำไมถึงได้กล้าพูดขนาดนี้กัน

    แต่ในขณะเดียวกัน

    “…ขอบคุณนะ ซาโตรุ” ที่อีกฝ่ายพูดมา มันกลับทำให้เธอรู้สึกอิ่มเอมใจอย่างบอกไม่ถูกจนยิ้มออกมา ด้านชายหนุ่มได้เห็นรอยยิ้มของหญิงสาวที่ตนแอบชอบก็นิ่งค้างไปเพราะในสายตาของเขาตอนนี้สิ่งที่สวยงามที่สุดไม่ใช่แสงจากหิ่งห้อย ดวงดาว หรือดวงจันทร์อะไรทั้งนั้น

    แต่เป็นรอยยิ้มของหญิงสาวที่ตนแอบชอบที่ยิ้มออกมาอย่างอ่อนโยนต่างหาก นี่คือสิ่งที่งดงามที่สุดในชีวิตเขาแล้ว และสัญญากับตัวเองว่าจะปกป้องรอยยิ้มนั้นให้ได้

    หากตอนที่ซาโตรุได้ตกหลุมรักยูกิฮิเมะตั้งแต่วันแรกที่เจอแล้ว การที่เห็นเธอยิ้มแบบนี้มันยิ่งทำให้เขายากที่ถอนตัวออกมาได้ แต่ถึงอย่างนั้นเขาก็ยอมตกอยู่ในหลุมนั้นด้วยความยินดี และสัญญาว่าในอนาคตจะทำให้เธอเป็นหญิงสาวผู้เปี่ยมไปด้วยรอยยิ้มและความมีชีวิตชีวาให้ได้

     

    และนี่คืออนาคตที่ซาโตรุวาดฝันไว้มันควรจะเป็นแบบนี้

     

     

    ถ้าไม่มีตัวแปรเสียก่อน

     

     

     

    ในเวลาเดียวกัน

    ณ ศาลเจ้าที่ตั้งอยู่ที่ใดที่นึงของประเทศญี่ปุ่น ในนั้นมีชายหนุ่มเรือนผมสีเงิน มีผมหน้าม้าปิดบังตาทั้งสองข้างและมีเขามังกรงอกตรงบริเวณศีรษะกำลังนอนตะแคงข้างมองผลึกน้ำแข็งลอยได้และผลึกนั้นมีภาพของยูกิฮิเมะอยู่

    “เจอตัวแล้ว ว่าที่เจ้าสาวของข้า~”

     

     

     

     

     

    .

    .

    .

    Talkๆdesu: มีการเปลี่ยนชื่อตอนพิเศษจาก ‘จิตผูกพันรักมั่นนิรันดร’  เป็น ‘ชะตาลิขิตถึงอนาคต’ เพราะว่าในตอนพิเศษชุดนี้จะมีEaster egg ที่จะไปพูดถึงในซีซั่น3 รวมทั้งเรื่องในอดีตของเรียวตะที่ยังไม่ได้พูดถึงเราจะมาเล่าในตอนพิเศษชุดนี้แต่จะเป็นมุมมองของยูกิฮิเมะแทนนะคะ คิดว่าตอนอดีตช่วงก่อนแม่เป็นคำสาปอาจจะมีซัก4-5 ตอน หลังจากนั้นก็เป็นตอนที่แม่ที่สนิทกับเรียวตะแล้ว ไม่รู้ว่ามันจะพีคสำหรับคนอ่านมั้ยแต่สำหรับเราไอ่สตอรี่ช่วงหลังนี่แอบพีคอยู่ (มั้ง?)

    สนุกไม่สนุกยังไงก็เม้นกันมาได้นะคะ จะได้มีกำลังใจแต่งต่อ


    เจอกันตอนหน้า บะบุยยยยยยยยยยยย



    S Q W E E Z   T H E M E  @  D E K - D  

    SQW
    ติดตามเรื่องนี้
    เก็บเข้าคอลเล็กชัน

    ผู้อ่านนิยมอ่านต่อ ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    อีบุ๊ก ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    ความคิดเห็น

    ×