ตั้งค่าการอ่าน

ค่าเริ่มต้น

  • เลื่อนอัตโนมัติ
    ใบสมัครตัวละคร ของเค้า

    ลำดับตอนที่ #61 : Draconian

    • อัปเดตล่าสุด 13 เม.ย. 59


    Application


    "ผมแค่อยากให้พ่อแม่มองผมบ้าง.."

     

    บทที่สมัคร :เพื่อนพระเอก, หนึ่งในฮาเร็มซีรีเนีย(?)(อันนี้ล้อเล่นค่ะ)

    ชื่อ-นามสกุล : เดรโกเนี่ยน มิดไนท์ | Draconian Midnight 

    ชื่อเล่น : เดร(ให้แค่ซีรีเนีย พ่อ แม่เรียกชื่อนี้), เดรโก, เดรโกเนี่ยน

    อายุ : 15ปี

    รูปร่างหน้าตา : ผมสีดำน้ำตาลที่แวววาวเงางามสมเป็นลูกคนเดียวของตระกูลอันยิ่งใหญ่ ดวงตาสีเขียวที่เดาความคิดของเจ้าตัวไม่ออก ผิวเนียนนุ่มขาวดุจสำลี ร่างโปร่งสูง170ซม. น้ำหนัก45กม.

    ธาตุ : ดาร์คไลท์(Darklight) นับได้ว่าเป็นพลังที่แปลกอย่างนึงเพราะดาร์คคือความมืดแต่ไลท์เป็นแสงสว่างทำให้ไดความรู้สึกแบบคำว่า 'ความหวัง' พลังเขาแยกไปสองทางคือ ไลท์ สามารถเป็นแสงในการเดินทาง รักษาบาดแผลแบบเล็กๆเช่นโดนมีดบาด ดาบฟันมาเป็นรอยแต่ไม่สามารถรักษาแผลใหญ่ๆแบบโดนแทงได้ แต่พลังไลท์มันเป็นพลังที่สามารถใส่คำสาปและความทุกข์ลงไปขณะรักษาบาดแผลถ้าเจ้าของพลงัต้องการไม่สิเขาเรียกว่าแรกเปลี่ยนโชคดีโชคร้ายมากกว่า ดาร์คกลับกันเป็นพลังมืด ความสงบ สามารถจบชีวิตสิ่งมีชรวิตที่กำลังจะตายให้ตายแบบสงบและเจ็บปวดน้อยที่สุด เป็นพลังแห่งการสร้าง เป็นพลังที่สามารถทำให้วิ่งที่พังมาแล้วกลับมาเป็นดั่งเคย

    เพศ : จะช-ญ ช-ช ได้หมดค่ะ

    หอ : หอสดาร์ก

    ชั้นปี : ปี 3

    วิชาที่สอน --

    อาณาจักรที่ปกครอง --

    ศักดิ์ฐานะ/อาชีพ : ลูกชายของอัศวินชุดดำ

    นิสัย : เป็นคนที่ออกแนวฉันเหนือกว่า ฉันเด่น เป็นคนที่หยิ่งเห็นแก่ตัวและไม่สนใจคนอื่น ไม่แคร์ใคร ใครจะเป็นตายร้ายดียังไงเขาก็ไม่สนยกเว้นก็แต่หญิงสาวผมสีขาวดุจหิมะกับดวงตาสีฟ้าสดใสที่ครอบครองดวงใจเขาตั้งแต่วัย3ขวบ 

              เขาเป็นคนที่ชอบดูถูกคนอื่นและซ้ำเติม(ยกเว้นต่อหน้าซีรีเนีย) เป็นพวกที่ชอบเห็นใบหน้าอันทรมาณของผู้อื่นและทำทุกอย่างเพื่อที่จะคีอบครองและได้ในสิ่งที่ต้องการ เขาทำได้ทุกอย่างจริงๆ เขามักจะไม่ชอบเห็นใบหน้าเศร้าโศกของคนที่ตนรักและมักจะหาทางแก้แค้นให้หรือให้กลับมายิ้ม

               เขาเป็นคนที่เก่ง ฉลาด มีไหวพริบและรู้จักการแก้สถานการแต่เขาก็ขี้วีน ขี้น้อยใจอยู่เหมือนกัน เขามีความเอาแต่ใจสูงสมกับเป็นลูกคนเดียวที่ถูกตามใจตั้งแต่เล็กๆ

               คุณมักจะเห็นถ้ำๆมองๆอยู่ที่หออัลบัสเหมือนรอใครซักคนตอนเช้าๆก่อนเข้าเรียนเสมอและมักจะเห็นเขาไปทุกที่ ที่ตัวป่วนประจำหออัลบัสอยู่ เรียกได้ว่าคนทั้งโรงเรียนก็รู้ว่าเขาชอบใคร..ยกเว้นแต่เจ้าตัวนี่น่ะสิ เห้อ~

               เขามักจะไม่ค่อยยิ้มอย่างมีความสุขต่อหน้าคนอื่นๆ แต่เป็นแสยะยิ้ม ยิ้มมุมปาก หรือ ยิ้มแบบที่ยิ้มเข้าสังคม เขามีรอยยิ้มจริงๆจากใจให้คนๆเดียวคือ ซีรีเนีย แม้แต่พ่อกับแม่ก็ไม่เคยได้รับรอยยิ้มนั้น

    ประวัติ : เขากับซีรีเนียไม่ได้เป็นญาติกันแต่อย่างใด ไม่สิไม่ใช่ญาติใกล้ๆมากกว่า เพราะตระกูล Midfrost กับ Midnight ได้แยกจากตั้งแต่ทวดของทวดของทวดของทวดของทวดไปแล้ว ทำให้ทั้งสองตระกูลเรียกได้ว่าสนิทแต่ไม่ใช่ญาติกัน

                  พ่อแม่เขาตามใจเขาทุกอย่างแต่ก็ไม่ค่อยได้อยู่พร้อมหน้าพร้อมตานัก และเพราะไม่ได้รับความรักจึงเป็นคนไม่ค่อยแสดงออกตามที่ตัวเองคิดแต่แสดงออกตามที่ตนอื่นต้องการ สมัยเด็กๆเขามักจะบอกให้พ่อบ้านพาไปหาบ้านของซีรีเนียบ่อยๆเพราะเขาเข้ากับพี่ของซีรีเนียได้แต่คนน้องนี่...เอ่อ คงยากหน่อยเพราะเจ้าตัวนี่เหมือนน้ำแข็งเลย

                   เขาไว้ใจซีรีเนียมากที่สุดและเลือกที่จะเปิดดผยตัวตนที่แท้จริงของตนโดยไม่ปิดบังทำให้ทั้งสองเากันได้ดี เขาและซีรีเนียเล่นด้วยกันตลอดจนเจ้าโอริส! เริ่มเข้ามาเล่นกับซีรีเนีย! และทำให้ซีรีเนียมีเวลาให้เขาน้อยลง! 

                    เขได้พูดกับตนเองว่าซีรีเนียอยู่ไหนเขาจะอยู่ที่นั่นจึงตามมาเรียนที่โรงเรียนนี้

    ลักษณะการพูด : สรรพนามแทนตนเองว่า 'ผม' และคนอื่นว่า 'คุณ' 'เจ้า' 'นาย' 'เธอ' หรือไม่ก็ฉายาของคนๆนั้นแต่เขาจะใช้ชื่อกับพวกตระกูลแบลนซ์โรสเนื่องจากว่าเขาอยากจะไปเป็นน้องเขย(?)บ้านนั้นและมีหางเสียงกับผู้ใหญ่หรือผู้ที่อวุโสกว่า และบางครั้งใช้ ท่าน เรียกคนสำคัญ

    -"นี่เจ้าแว่น(โอริส)นายน่ะไปไกลๆซีรีเนียเลยนะ!"

    -"สวัสดีครับพี่สโนว์ ซีรีเนียอยู่ไหมครับ?"

    -"หึ! พวกชั้นต่ำก็มีแค่นี้แหละ เป็นที่รองเท้าของพวกฉันไป!" ยิ้มมุมปาก

    -"ตายแล้วเธอได้ที่โหล่ล่ะ! เป็นอะไรไหมคุณที่โหล่ โชคดีนะที่ผมไม่เคยได้ที่โหล่แบบคุณ" แกล้งให้เขาช้ำใจเล่น โดยการพูดคำเดิมๆตอกย้ำ

    -"ซีรีเนีย..ผมรักซีรีเนียน-นะ" -///- หลังจากรวบรวมความกล้าซีรีเนียก็ยังคงไม่รู้ว่าเขาชอบมากกว่าเพื่อน

    ของที่ชอบ :ซีรีเนีย, หนังสือ, 

    ของที่ไม่ชอบ/เกลียด : ไม่ชอบพวกที่เก่งแต่ปาก อวดเก่งโดยที่ไม่เป็นตามที่พูด ถ้าเห็นจะมองด้วยหางตาและเมื่อทำอะไรผิดจะซ้ำเติม/ เกลียดพวกที่หลองลวง เขาจะไม่เชื่อคนๆนั้นเป็นครั้งที่สอง

    แพ้ : --

    จุดอ่อน : ซีรีเนีย(เอาซีรีเนียมาขู่นี่มาดคุณชายหายเลย=_=)

    ของพกติดตัว : สร้อยคอกับหนังสือจดบันทึกเก่าๆ(ในหนังสือจะมีรายละเอียดการเรียน บันถึก และรายชื่อคนและนิสัยของคนในตระกูล พูดง่ายๆมีทุกๆอย่างเนื่องจากสืบทอดจากรุ่นสู่รุ่น)



    อาวุธ : 

    เพิ่มเติม :ซึนค่ะ

    พูดคุยกับตัวละคร

    สวัสดี

    ::ยินดี...ที่ได้รู้จักท่าน..เอ่อ

    นามของข้าคือ ลิออน ดิ อาสโทนอน เป็นผู้อำนวยการของโรงเรียนแห่งนี้ แล้วเจ้าละ..นามของเจ้าคืออะไร?

    ::นามของข้าคือ เดรโกเนี่ยน เดรโกเนี่ยน มิดไนท์

    อืม..ช่างเป็นชื่อที่มีความหมายดีนิ..เอาละข้าขอถามเจ้าหน่อย..ทำไมเจ้าถึงได้มาสมัครที่โรงเรียนนี้

    ::ขอบใจท่านมาก...ข้ามาสมัครเพราะข้าอยากมา..ก็เท่านั้น(เบือนหน้าหนีและไม่คุยเรื่องตามคนแอบรักเขาข้างเดียว)

    หือ? อย่างงั้นรึ? เจ้ามีความฝันหรือไม่?

    :อืม..แต่ไม่ใช่เรื่องของท่านหนิ...เอาเป็นว่าข้าไม่อยากบอก (ความฝันของข้าคือการที่จะให้พ่อกับแม่มีเวลาให้ข้าบ้าง สนใจข้าหน่อย คุยกับข้าและอยากให้ซีรีเนียมองข้าคนเดียว...เธอคือคนที่ข้าอยากได้มาเป็นคู่ครอง..)

    เราทุกคนย่อมมีความฝัน ข้าเองก็มีฝันของข้าคือการที่ได้เห็นเด็กนักเรียนนั้นมีความสุขในการเรียน..นี้ข้าพาออกนอกเรื่องไปแล้วเสียนี้//หัวเราะ

    ::...เป็นความฝันที่...ดี..

    ข้าขอถามอีกสักคำถาม..ระหว่างเพื่อน คนรักและความถูกต้อง เจ้าจะเลือกอะไร?

    ::คน(ที่แอบ)รัก

    ทำไมเจ้าถึงเลือกเช่นนั้น?

    ::ข้าไม่รู้แต่ข้าไม่อยากให้นางรู้สึกไม่มีใครเคียงข้างคอบแรอบนางในเวลาที่ต้องการ..ก็เท่านั้น

    อืม..ข้าเข้าใจละ..งั้นข้าขอต้อนรับเจ้าสู่ โรงเรียนเวทย์ world pretends หวังว่าเราจะได้พบกันอีก..

    ::อืม...

    พูดคุยกับ ผปค.

    สวัสดีค่า//ย่อตัวเคารพอย่างสวยงาม

    ::สวัวดีค่ะ/ก้ม90องศา

    ไรท์ชื่อ แฟรี่ นะคะ ยินดีที่ได้รู้จัก ว่าแต่คุณละคะ ชื่อไร?

    ::mangaloverเจ้าแรกเจ้าเดียวค่ะ(?)

    อ่อ..ทำไมถึงได้ส่งลูกๆของคุณเข้ามาในเงื้อมมือ(?)ของไรท์ละคะ

    :เพราว่าชอบปั่นลูกส่งค่ะ อีกอย่าง...อยากทำให้ชีวิตโอริสไม่ง่ายค่ะ รักลูกอยาให้เผชิญความลำบากบ้าง(อยากแกล้งโอริสก็บอกเหอะ...)

    อิๆ ถ้าไรท์จะนำลูกของคุณไปปูยีปูยำจะว่าไหมคะ?

    ::โอเคโนเวอร์รี่ค่ะ!

    ถือว่าอนุญาตแล้วนะคะ..ถ้าหากไรท์เขียนให้ลูกคุณตายจะ คุณจะเสียใจไหมคะ?

    ::....0_0

    คะ..อ้อ! ได้กดติดตามนิยายเรื่องนี้ยังคะ ถ้ายังรีบกดติดตามได้เลยคะ

    ::alreadyค่ะ!

    ถ้าลูกของคุณติดอย่าลืมมารายงานตัวด้วยนะคะ

    ::รับทราบ สบม. ค่ะ

    งั้นพอแค่นี้ดีกว่า..บายค่า

    ::บายๆ

     ปล.อันที่ไรท์เพิ่มเติมไปนั้น คนที่ส่งมาแล้วเพิ่มเติมลงไปด้วยนะคะ

    ติดตามเรื่องนี้
    เก็บเข้าคอลเล็กชัน
    นิยายแฟร์ 2024

    ผู้อ่านนิยมอ่านต่อ ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    อีบุ๊ก ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    ความคิดเห็น

    ×