ลำดับตอนที่ #6
คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #6 : บทนำ Ver.2 (ทำเล่นๆค่ะ ออกแนวดราม่าหน่อยนะ >w
✖ quality
คนเราเกิดมาทำไม.......
คำถามที่จนบัดนี้ไม่ว่าใครก็หาคำตอบที่แท้จริงไม่ได้
ดูเหมือนว่าจะยากเกินไปนะ ^^
งั้นผมเฉลยให้ฟังก็แล้วกัน
ฟังให้ดีๆนะ
คำตอบของคำถามที่ว่าเราเกิดมาทำไมนั้นก็คือ.......
"มันไม่มีหรอก"
เพราะของอย่างนี้น่ะ มันไม่ตายตัว
สิ่งนี้น่ะมันไม่แน่นอน
ถ้ายกตัวอย่างว่า
มีชายคนหนึ่งบอกว่า "เราทุกคนเกิดมาเพื่อชดใช้กรรมที่เคยทำไว้ในชาติที่แล้ว ซึ่งเมื่อชดใช้กรรมจนหมดก็จะตายลงและไปสู่สวรรค์"
ดูงี่เง่ามากเลยใช่มั้ย!
ต่อมาหญิงม่ายผู้ซึ่งสูญเสียสามีของเธอไป ซึ่งสามีของเธอคนนี้ก็เป็นถึงหัวหน้าหน่วยพิเศษของ CIA. เธอได้รับการสัมภาษณ์จากสื่อโทรทัศน์หลายช่อง แต่ว่ามีช่องหนึ่งซึ่งถามคำถามได้จี๊ดสุดๆเลย ก็เป็นอย่างนี้
นักข่าวสาวจากรายการชื่อดังได้ทำการสัมภาษณ์ความรู้สึกของหญิงม่ายผู้ซึ่งสูญเสียสามีอันเป็นที่รักของเธอไป ซึ่งนักข่าวได้ถามเธอว่า "คุณจะทำอย่างไรหลังจากที่สูญเสียสามีของคุณไปคะ"
ผมก็แอบสงสารผู้หญิงคนนี้เหมือนกันนะ นักข่าวคนนี้นี่แย่จริงๆ
ผมในตอนนั้นกำลังดูช่องทีวีช่องหนึ่งซึ่งได้ไปออกสัมภาษณ์ที่บ้านของหญิงคนนี้
แต่แทนที่เธอจะเศร้า เธอกลับยิ้มอย่างมีความสุข
"ฉันตอนนี้ยังรู้สึกเสียใจอยู่ค่ะ"
"ถ้าอย่างนั้นแล้วทำไมคุณถึงยังยิ้มได้อย่างนี้ล่ะคะ?"
"เพราะถ้าฉันมัวแต่เศร้าแล้วใครจะดูแลลูกน้อยๆของฉันสองคนนี้ล่ะคะ"
ภาพเลื่อนลงมาข้างล่าง เห็นเด็กสองคนกำมือของหญิงสาวไว้แน่น
"ถ้าฉันไม่ลุกขึ้นสู้เด็กทั้งสองคนนี้จะอยู่อย่างไร"
"ถ้าฉันท้อเด็กทั้งสองคนนี้จะเป็นอย่างไร"
"ดังนั้นฉ้นจะต้องพยายามเข้มแข็งและดูแลลูกเผื้อในส่วนของสามีฉัน"
"และที่สำคัญเด็กทั้งสองคนนี้ก็ยังช่วยเป็นกำลังใจให้ฉันไม่ย่อท้อแลสู้ต่อไปได้!"
เธอก้มลงและสวมกอดลูกน้อยทั้งสองของเธอ และภาพก็ตัดจบลง
นี่คือคำตอบของการเกิดมาทำไมของเธอ.......อย่างน้อยผมก็คิดว่าอย่างนั้น
อีกคนสุดท้ายก็แล้วกัน
ผมชอบคำตอบของเธอคนนี้เป็นอย่างมาก
เด็กสาวคนหนึ่ง เธอเกิดและใช้ชีวิตในโรงพยาบาลมาเกือบจะตลอดชีวิตของเธอ ผมเคยถามเธอว่า เธอเกิดมาทำไมซึ่งเธอก็บอกผมว่า
"หนูไม่รู้ว่าคำตอบที่ถูกต้องคืออะไรแต่ว่าตามความรู้สึกของหนูแล้วหนูรู้สึกว่า.......การที่คนเราเกิดมานั้นก็เพื่อหาคำตอบนี้ด้วยตนเอง หรือก็คือคนเราเกิดมาเพื่อหาคำตอบของคำถามนี้โดยเฉพาะค่ะ!?"
ผมมองเด็กสาวผมทองผู้เปล่งประกายแม้จะอยู่ท่ามกลางความมืดคนนี้
เมื่อเวลาผมไม่สบายใจผมมักจะหาเวลาว่างมาคุยกับเธอ
.........แต่ทุกอย่างก็ไม่มีวันยั่งยืน
สุดท้ายเธอก็เสียชีวิตลงเพราะโรคHIVซึ่งเธอได้รับการถ่ายทอดมาจากแม่ของเธอ
เธอแทบไม่ได้ออกไปไหน
เธอแทบไม่รู้จักผู้คน
เธอไม่เคยได้มีชีวิตเหมือนเด็กสาวธรรมดาทั่วไป
สุดท้ายเธอก็ได้ให้คำตอบที่ดีที่สุดให้กับผม ที่เธอเองก็ยังไม่รู้......เป็นเหตุผลที่เธอนั้นเกิดมาทำไม
นั่นก็คือการ........
เติมเต็ม.......และมอบความสุขให้กับผมคนนี้
เธอสอนให้ผู้ชายคนนี้รู้จักกับคำว่าความสุข ความทุกข์ ความเศร้า และการจากลา......
ผมจะคิดถึงเธอตลอดไป "เวนดี้"
เด็กสาวผู้เปรียบเสมือนดวงอาทิตย์ในใจของผมตลอดกาล
วันนี้เป็นวันครบรอบวันตายของเธอ
ผ่านมาได้4ปีแล้ว
ถ้าตอนนี้เธอยังมีชีวิตอยู่ คงอายุซักประมาณ17-18ปี
ผมที่ตอนนี้มาหยุดอยู่หน้าหลุมศพของเธอ
ป้ายหลุมศพหินอ่อนสีขาวสะอาด
"เวนดี้......" ผมอดไม่ได้ที่จะเรียกชื่อเธอ
น้ำตาของผมไหลออกมาโดยไม่รู้ตัว
ผมใช้แขนเสื้อเช็ดน้ำตาของตัวเองแบบลวกๆ
"ฮึกๆ...." โถ่ห์เอ๊ย!?จนถึงตอนนี้ ผู้ชายคนนี้ก็ยังอ่อนแอเหมือนเดิม.....ไม่สิ! แค่เฉพาะเพียงเธอ แค่เธอเท่านั้นที่ผมถึงแสดงความอ่อนแอออกมาให้เห็น แค่เธอเท่านั้น
ช่อดอกฮอลลี่ฮ็อคสีชมพูถูกวางข้างหลุมศพสีขาว
ดอกฮอลลี่ฮ็อคนั้นมีความหมายว่า "ผมไม่เคยลืมเธอ ไม่มีวัน"
ซ่าๆๆ
สายฝนตกลงมาอย่างบ้าคลั่ง เหมือนกับว่าหัวเราะเยาะผมอยู่
ผมได้แต่ยืนมองหลุมศพนี้อยู่อย่างเดิม
'อย่าฝืนตัวเองมากนักสิคะ ^^' เสียงเธอในความทรงจำดังก้องขึ้นมา
ตอนนี้ผมคงต้องไปแล้วสินะ.........ชุดสูทสีดำของผมเปียกไปหมด
ผมรีบวิ่งไปที่รถปอร์เช่ รุ่น 911 Carrera 4S Cabriolet ปี 2013 สีดำ ของตัวเอง
ผมรีบขึ้นรถสตาร์ทและเหยียบออกไปอย่างรวดเร็ว
หนีจากความเป็นจริงที่น่าเศร้านี้.......
ไม่รู้ว่าตอนนี้ผมมาอยู่ที่ไหน(!?)
ผมเปิดฟังค์ชั่นแผนที่ ที่ผมเพิ่งดาวน์โหลดมาจากศูนย์ ตอนนี้ผมจอดรถข้างๆถนนก่อน
แผนที่แบบภาพโฮโลแกรมฉายกับหน้ากระจกรถ มันคลอบคลุมทั้งกระจกรถหน้าทั้งหมด
ตอนนี้ผมอยู่ห่างจากเขตตัวเมืองหลายร้อยไมล์!
ผมเลี้ยวรถกลับตามทางเดิม
สัญญาณไฟจราจรกลายเป็นสีแดง
ปิ๊ง!!!
ผมรีบขับไปทันทีที่มันเปลี่ยนเป็นสีเขียว
"อึก!?!?" แสงไฟดวงใหญ่ส่องมาที่ผม
รถบรรทุกขนาดยักษ์พุ่งมาหาผมด้วยความเร็วสูง!!!!!
เอี๊ยดดดดด!!!
เสียงยางรถของผมเบรคอย่างกระทันหัน
แต่ว่าเจ้ารถยักษ์คันนี้มันก็ยังพุ่งมาอย่างรวดเร็วโดยไม่คิดที่จะหักหลบเลยสักนิด
โครมมมมมม!!!!!
อ่า........ทุกอย่างมันมืดไปหมดเลย.........
*ME*
-------------------------------------------------------------------------------------------------
ไม่รู้วันนี้เป็นอะไร มาถึงก็อยากเขียนอะไรซึ้งๆดราม่ามาม่าขึ้นอืด(?)เฉยเลยค่ะ =___=;
ช่วยcommentเป็นกำลังใจให้ฉันด้วยนะค๊าาาา!?!?!? >v<!?
เก็บเข้าคอลเล็กชัน
ความคิดเห็น