คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #6 : {short fic exo} ---ลูกแม่ใหญ่ออนลักปีโป้--- (ตอนเดียวจบ)
inspiration : เพลงลักปีโป้
ทำนองเพลง : Imagine all the people
magine all the people
living for today ........yoo hoooooo!!
You may say I'm a dreamer.
But I'm not the only one
I hope someday you'll join us.
and the world will be as one.
บ่ายวันหนึ่งที่ฝนพรำ
ที่หน้าร้านขายของชำ
เจ้าของร้านเข้าห้องน้ำ
ที่หน้าร้านบ่มีไผ (ที่หน้าร้าน ไม่มีใคร)
ลูกแม่ใหญ่ออนลักปีโป้ (ลูกแม่ใหญ่ออนขโมยปีโป้)
แล่นหนีตากฝน (วิ่งหนีตากฝน)
ไผได้ฟังคงหัวขวน (ใครได้ฟังคงหัวเราะ)
แล่นตากฝนบ่เหลียวหลัง (วิ่งตากฝนไม่เหลียวหลัง)
ไปลี้บัง อยู่หลังโอ่ง (ไปซ่อนตัวอยู่หลังโอ่ง)
แล้วนั่งลง แกะปีโป้
ลูกแม่ใหญ่ออนลักปีโป้ (ลูกแม่ใหญ่ออนขโมยปีโป้)
ไปกินคนเดียว.....
ปีโป้อันบักใหญ่ (ปีโป้อันใหญ่)
กินคนเดียว ไม่แบ่งใคร!!!!
ไปลี้กินอยู่หลังโอ่ง (ไปแอบกินอยู่หลังโอ่ง)
บ่สนใจไผสิว่าหยัง (ไม่สนใจ ใครจะว่าอะไร)
บ่สนใจสายฝนพรำ (ไม่สนใจ สายฝนพรำ)
...........
แม่ใหญ่ออนเราเคียดหลาย (แม่ใหญ่ออนเค้าโกรธมาก)
เมื่อได้ฟังเรื่องราวลูกชาย
เลี้ยงลูกมาไม่ได้ดั่งใจ
รู้ฮอดไสอายฮอดนั่น (รู้ถึงไหน อายถึงนั่น)
มึงลักเฮ็ดหยังซัมปีโป้ (ขโมยทำไม แค่ปีโป้!!)
คือบ่ลักแนวอื่น (ทำไมไม่ขโมยอย่างอื่น!!)
ห่ากินหัวมึงเอย (xxxxx sensor xxxxx)
ลักเฮ็ดหยังประสาปีโป้ (ขโมยทำไม กะอิแค่ปีโป้)
กะเทิ่นลักคือบ่อเอาเหล้า (อุตส่าห์ขโมยทำไมไม่เอาเหล้า)
คั่นถืกจับ มันบ่อคุ้มดอกหรรม (ถ้าถูกจับได้มันไม่คุ้มกันหรอกหรรม )
มันเสียชื่อ แม่ใหญ่ออน
---------------เวลา 9:00 น. ที่หน้าร้านขายของชำ----------------
ร่างสูงจ่อยของเด็กชายคนนึง หลบอยู่หลังต้นข่อยต้นใหญ่เท่าเสาธงโรงเรียนบ้านหนองอีเอ็กโอ ตาเหลือกโปนถลึงมองไปยังตู้แช่ไอติมของร้านขายของชำประจำหมู่บ้าน
‘ลักอันหยังดีวะ...ไอติมกะคือสิแซ่บหลาย อากาศกะแฮงกะฮ้อนได๋’
ตาปูดโปนกับแก้มตอบๆนั่นถลึงไปที่โต๊ะวางขนมที่แม่ใหญ่ยอนตั้งไว้....พลางนึกในใจอย่างไร้ความสำนึกผิด ประมาณว่าความดีไม่มีปรากฏ
‘แต่ว่าเลย์กะแพงกว่า ซาวบาทพู้นเด๋...หวา!!! มันคือจั่งเลือกยากแถะวะ!!!’
“มึงสิเฮ็ดอันหยังบักโด้!!!”
ร่างจ่อยหันขวับตามเสียงเรียก แม่ใหญ่ออน แม่บังเกิดเกล้าของมันเอง...
“บ่ได้เฮ็ดหยังดอกอิแม่ ข่อยมาแนมหาบักไค ข่อยสิไปเตะบอลกัน แฮ่!!”
แม่ใหญ่ออนพยักหน้าสามล้านแปดแสนปีแสง ก่อนจะแบกจกขึ้นพาดบ่าแล้ว เดินต่อโดยไม่ลืมที่จะตะโกนสั่งบักโด้ไล่หลังมา
“ฟ้าวเมือบ้านเด้อ บักห่านี่ เอาตะเล่นหลาย แฮงโตกะแฮงบ่ฮู้เรื่อง”
“จ้าาาาาาาาาาาา”
ตาโปนหันกลับมาที่ร้านขายของชำอีกรอบ แม่ใหญ่ยอนหายไปแล้ว!!!!!
‘ได้ทีล่ะกู ฮ่าๆๆๆๆๆ ถ่ามาโดนเติบแล้วววววว’
ร่างจ่อยรีบยกขาขึ้นด้วยความเร็วติดสปีดชนิดเสือชีต้าเห็นต้องรีบตัดใบตองมาทำบายศรีกราบ เมื่อถึงร้านแม่ใหญ่ยอนที่เดินหลังค้อมไปเข้าห้องน้ำนั้นหายไปราวกลับถูกธรณีสูบไปแล้ว
บักโด้ตาโพลงขึ้นมาทันทีที่เห็นของที่วางขายภายในร้าน
'ว้ากกกกก ไอติมรสมะเขือยาว ข่อยบ่เคยเห็นมาก่อนเลย พู้นนนนนน รสบักขามป้อม'
ร่างจ่อยเดินไปหยิบไอติมรสมะเขือยาวตามด้วยรสมะขามป้อม มันหันซ้ายแลขวาด้วยความเร็วเหมือนแมลงวันหัวเขียว
นั่นอันหยังหวา?
เยลลี่บ่?
เขาเอิ้นอันหยังหวา?
ร่างจ่อยเหมือนถูกมนต์สะกด ถ้าเรียกตามวิทยาศาสตร์ตอนป.3นั้นก็คงจะเรียกว่าแรงดึงดูด
มันเดินเข้าไปหาของแข็งที่ไม่แข็งอยู่ในหลอดพลาสติก.....
มันเป็นรูปกรวยจราจร....
ฝาของมันเป็นพลาสติก...
ปีโป้
*O*
มันคือสิแซ่บหลายน้ออออออ....
ซวบบบบบ ซู้ดดดดดด
มือแห้งของเด็กขาดสารอาหารปล่อยไอติมรสมะเขือยาวกับรสมะข้ามป้อมลงทันที
มือแห้งเอื้อมไปหยิบมันมาเกือบสิบอัน
....แต่มันตกลงพื้นเสียงดังสนั่นราวกับฟ้าผ่า!!!!
“ไผนั่น!!!!”
‘เฮ๊ยยยยย แม่ใหญ่ยอน!!!’
บักโด้รีบวิ่งออกจากร้านขายของชำทันที ทั้งๆที่หยิบปีโป้มาได้แค่สามอันเท่านั้น
ข้างนอกมีฝนตกอยู่นิดหน่อย...ทำให้ดินเละเป็นโคลน บักโด้ลื่นถลาล้มลงบนโคลน หน้าจุ่มดิน บักโด้รีบลุกขึ้นมาทั้งที่หน้าติดแต่ดินโคลนเต็มไปหมด แล้วรีบแล่น เอ๊ย! วิ่งต่อ
เมื่อมาถึงหน้าบ้าน บักโด้แนมเห็น เอ๊ย! มองเห็นแม่ใหญ่ออนยืนเต้นแน่นอกอยู่เทิงบ้าน เอ๊ย! บนบ้าน มันไม่กล้าเข้าไปเพราะกลัวแม่ใหญ่ออนจะรู้
บักโด้รีบวิ่งไปที่โอ่งหลังบ้าน มันย่อตัวลงข้างๆโอ่งแล้วแกะปีโป้อันละ 5 บาทสีเขียวที่ได้มาทันที
มันดมกลิ่นปีโป้ด้วยความภูมิใจที่ขโมยมาได้ ก่อนจะหัวเราะร่า
ฟันเจ่อกัดลงที่หน้าปีโป้อย่างไม่เกรงใจ....
‘ป๊าดดดด คือมันแซ่บหลายแท๊!!!! บักปีโป้นี่’
บักโด้รีบยัดปีโป้ลงท้องตัวเอง จนเหลืออันสุดท้ายมันก็ตัดสินใจจะเก็บไว้กินก่อนนอน
“มึงเฮ็ดหยัง บักห่านี่!!!”
“อิแม่!!!!”
หูของบักโด้ถูกดึงขึ้นตามแรงของแม่ใหญ่ออน มันร้องด้วยความเจ็บราวควายเป็นริดสีดวง
“มึงไปลักปีโป้ไผมา?!!!! เว้ามา!!!”
“เอ๊อะๆๆ แม่ข่อยเจ็บได๋ T////T”
“มึงไปลักไผมา!!! ไผได้ยินเผิ่นสิเอาไปเล่าต่อ มันสิเสียเบิ้ดบ้านได๋บักห่านี่”
“ข่อยไปลักปีโป้แม่ใหญ่ยอนมา....แม่อย่าเฮ็ดข่อย ._____.”
บักโด้หลุบตาต่ำน้ำตาคลอเบ้า มันยื่นปีโป้อันที่เหลือไว้ให้แม่ใหญ่ออน แม่ใหญ่ออนเห็นปีโป้แล้วกลับยิ่งฉุนจนฟิวส์ขาดน็อตหลุดฟ้าแทบถล่มทลายเหมือนตอนที่อังกอร์กำลังโกรธและจะแปลงร่าง
“ตายๆๆๆๆ บักโด้ กูสอนมึงจั้กเทื่อแล้ว!!!!”
“แม่....ข่อยบ่ได้ตั้งใจ....ข่อยสิเอาไปคืนกะ..”
“มึงลักเฮ็ดหยังส่ำปีโป้!!!!!”
“หะ...หา แม่ว่าหยัง?”
“คือบ่ลักแนวอื่น?!!!!!”
“=[]= อีกทีดิ”
“มึงลักมาเฮ็ดหยังส่ำปีโป้ คือบ่อลักแนวอื่น!!!!! ห่ากินหัวมึงเอ๊ยยยย!!!!”
“=[]=”
“คันถูกจับมันสิบ่คุ้มดอกบักหรรม”
“=[]= ม...แม่”
“กะเทินลักคือบ่เอาเหล้า!!!?”
“ม...แม่ = =” ”
“มึงฮู้บ่ มันเสียชื่อแม่ใหญ่ออน!!!!!”
TALK
หวัดดีค่ะ T/\T ตอนนี้ขอลงฟิคสั้นฮากันยันวันเอ็กโซท้องก่อนเนาะ
คือไม่อยากดอง That Wolf ค่ะ
แต่เราไม่มีเวลาพิมพ์เลย แล้วเรื่องนี้ก็แต่งไว้นานแล้ว
ก็เลยเอามาอัพคั่นไว้ก่อน ก่อนที่ทุกคนจะลืมเรา T^T
อย่างเดิมค่ะ ถ้ามันฮาหรือแป้กแล้วเม้นไม่ได้ก็เชิญ ----> twitter tag #ฟิคลักปีโป้
ไม่ได้ดองนะคะ แต่เอาอันนี้มาให้อ่านกันเฉยๆ
หวังว่าจะชอบ T^T
กราบขอโทษอีกที
พัชชาเองจ้า
ธีมสวยๆจาก...
ฟังเพลงประกอบด้วยนะ
ความคิดเห็น