คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #6 : My Pretty Boy : : CHAPTERS 5
C H A P T E R S 5
ฉันอ้าปากค้างก่อนจะมองของที่อยู่ในมือ ..วะ วิกผม ฉันหันไปมองลินดาและยิ่งตกใจยิ่งกว่า นี่มัน ..คนในรูปชัดๆ
“ละ ลินดา นะ นี่เธอ”
“เฮ้อ ..ถูกจับได้จนได้สินะ”ลินดา ไม่สิ ฉันจะเรียกว่าอะไร เสียงของผู้ชายชัดๆ นี่มัน..
“เธอเป็นผู้ชายเหรอ”
ลินดามองฉันก่อนจะดึงวิกผมไปถือ “อืม”
ฉันอ้าปากเตรียมตัวจะกรี๊ดแต่ลินดากลับปราดเข้ามาแล้วปิดปากฉันเอาไว้ “อื้อ อื้อ” ฉันพยายามดิ้นแต่ก็ไม่สำเร็จ
ลินดามองหน้าฉันก่อนจะพูด “ฉันจะเอามือออก อย่ากรี๊ด อย่าโวยวาย เข้าใจไหม”
ฉันพยักหน้ารัวๆก่อนที่เขาจะเอามือออก ฉันมองหน้าเขาอีกครั้ง “ทะ ทำไม..”
“ฉันมีเหตุผลน่า”
..เหตุผลบ้าอะไรกัน ผู้ชายกลายเป็นผู้หญิงเนี่ยนะ
ผ่านไปประมาณสามสิบนาทีได้ที่ฉันตั้งสติ ฉันมองลินดาที่นั่งอยู่ที่เตียงก่อนจะลุกขึ้น
“ฉันจะเอาเรื่องนี้ไปบอกอาจารย์ใหญ่”
“...อยากจะทำอะไรก็เชิญ”
ฉันมองหน้าเขาก่อนจะกอดอก ..อก!!!
“งั้นเมื่อครั้งที่แล้วที่นายจับ ..อ๊ายยยยย”ฉันกรี๊ดเบาๆก่อนจะหยิบหมอนแล้วปาใส่เขา “ไอ้บ้า ไอ้คนบ้ากาม ลามก คนผีทะเล”
“โอ๊ย บ่นบ้องแบ้งอะไรของเธอเนี่ย”เขาพูดก่อนจะมองหน้าฉันแล้วไล่ลงมามองที่ ..หน้าอกของฉัน “ทำอย่างกับว่ามีให้จับงั้นแหละ ของฉันยังมีมากกว่าเธอเลย”
“ไอ้บ้า ไอ้คนทุเรศ”ฉันด่าเขาก่อจะเดินไปใกล้เขา “ฉันจะบอกอาจารย์แน่ นายคอยดู”
“เธออยากจะทำอะไรก็ทำไปเซ่ ..อย่างน้อยฉันก็แค่ทำไม่สำเร็จ”
“ทำอะไร”ฉันเท้าเอวก่อนจะมองเขา “ถ้านายบอกเหตุผลดีๆมา ..ฉันอาจจะใจดีมะ”
“อยากบอกก็บอกไป”เขาพูดก่อนจะลุกขึ้นยืน “น่ารำคาญชะมัด”
“ย๊า”ฉันคว้าแขนเอาไว้ก่อนจะปล่อยอย่างนึกขึ้นได้ “ฉะ ..ฉันไม่บอกก็ได้”
“...”เขาไม่พูดอะไรแต่ปรายตามองฉัน “...ก็ดี”
“แต่นายต้องรีบทำเรื่องนี้ให้ถูกต้องนะ ..ฉันไม่ถามเหตุผลของนายก็ได้”
“...”
“พอดีว่าฉันเป็นคนดีไง ..ไม่อยากให้ใครเดือดร้อนเพราะฉัน”ฉันพูดก่อนจะนั่งลงบนเตียง “อ้อ! เดี๋ยว”
“อะไร”
“นายชื่ออะไร ..”
“ทำไมฉันต้องบอก”
“..งั้นฉันเรียกนายว่าลินดานะ”
“..ลูฮาน ..ลินดาก็แค่ใครอีกคนที่สร้างขึ้นมาเท่านั้นแหละ”เขาพูดก่อนจะเดินไปที่หน้าต่าง “คราวนี้ไม่ต้องวิ่งมาดึงนะ ..ฉันไม่ได้คิดสั้น”
แล้วเขาก็กระโดดลงไป ..ฉันทิ้งตัวลงนอนบนเตียงก่อจะหมุนไปหมุนมา
นี่ตลอดเวลาเกือบเดือนที่ฉันอยู่ที่นี่ ฉันอยู่ร่วมห้องกับผู้ชายมาตลอดเลยเหรอเนี่ย ..โอ๊ย ฉันจะทำยังไงดี ฉันทำอะไรเปิ่นๆ รั่วๆให้เขาเห็นไปตั้งหลายอย่าง อ๊ากกกกกกกกกกกกกกก
บอกทีว่านี่ไม่ใช่ความจริง
....
มันเป็นความจริงที่ต้องยอมรับให้ได้สินะ ..ฮืออออออออออออออออออ
-Luhan Part-
“ว่าไงนะ มีคนรู้เรื่องแล้วงั้นเหรอ”
“อืม”ผมตอบซูโฮฮยอง “งั้นเราก็น่าจะเลิกได้แล้วนะ”
“..เรายังเลิกไม่ได้นะไอ้ลู่”ซูโฮฮยองพูดก่อนจะจับบ่าผม “อย่างน้อยเธอก็สัญญาแล้วไม่ใช่เหรอ ว่าจะไม่บอกใคร”
“...อืม”
“ทนอีกหน่อยน่าลู่ แค่ทำงานในร่างของลินดา อีกไม่นานแกก็จะไถ่บริษัทของเราคืนมาได้แล้วนะ แล้วหลังจากนั้นวงของพวกแกก็จะได้เดบิ้วท์สักทีไง ..อีกอย่าง การที่อยู่ในคราบของเน็ตไอดอลอย่างลินดา มันก็ทำให้แกได้เข้าไปเรียนที่นั่น ได้ฝึกเพิ่มเติมนะ”
“ผมรู้น่า ไม่ต้องมาอธิบายให้ยืดยาวหรอก”ผมพูด
เหตุผลที่ผมต้องมาปลอบตัวเป็นผู้หญิง ก็เพราะว่าบริษัทของลุงผมถูกยึดไปเพราะหนี้สิน และลุงของผมก็เล่นพิเรนท์ อยู่ๆก็เอาผมไปแต่งหน้าแต่งตัวเป็นผู้หญิง ..ใครจะไปรู้ว่าจู่ๆ ชื่อของลินดาก็ติดอันดับ 1 ของการเป็นเน็ตไอดอล แถมยังมีงานเข้ามามากมาย จนตอนนี้เกือบจะไถ่บริษัทของลุงคืนมาได้แล้ว
อีกอย่าง โรงเรียนนี้ก็รับแต่พวกความสามารถเยอะๆ และผมในคราบของลินดาก็ถูกทาบทามเข้าไปเรียน
นั่นแหละ เรื่องมันก็เป็นแบบนี้
“แต่แกแน่ใจนะว่าเด็กคนนั้นจะไม่บอกใคร”
ผมมองหน้าซูโฮฮยองก่อนจะนึกไปถึงยัยซอฮยอน .. “ก็คงงั้นมั้ง”
ยัยนั่นก็ดู ..จะเป็นคนดีอยู่พอสมควรล่ะนะ
-Seohyun Part-
ฉันเดินลงมาจากหอพักเพื่อไปเรียนก่อนจะเห็นว่าลินดา ..หรือนายลูฮานกำลังยืนอยู่โดยมีอีตาซิ่วหมิเกาะแกะอยู่ ให้ตายสิ ทำไมหมอนี่ไม่ระวังตัวเลยนะ เกิดซิ่วหมินจับได้ขึ้นมาจะทำไง
ฉันวิ่งไปด้วยความเร็วก่อนจะเกาะแขนลูฮาน“ลินดาอ่ะ ฉันบอกให้เธอรอฉันไง ทำไมไม่รอ”
“...”ลินดาหันมามองหน้าฉันอย่างงงๆก่อนจะพยายามแกะมือฉันออก
ฉันบีบไว้แน่นก่อนจะลากออกมา “ไปกันเถอะ เดี๋ยวไปเรียนสายนะ”
“ย๊า ยัยจูฮยอน ฉันกำลังคุยกับลินดาอยู่นะ $%#$$YQ(YT*R@”
ฉันปล่อยให้ซิ่วหมินยืนบ่นก่อนจะมองลินดา “นายไม่ควรคุยกับใครนานๆนะ ถ้าเกิดโดนจับได้จะทำไง”
“อะไรของเธอ”เขาพูดก่อนจะขมวดคิ้วมองฉัน
“ไม่รู้แหละ ฉันกุมความลับของนายอยู่ เพราะฉะนั้น ..ฉันจะเป็นคนดูแลนายเอง”ฉันพูดก่อนจะปล่อยมือออกจากแขนเขาแล้วเดินไปข้างหน้า แต่ดันสะดุดเชือกรองเท้าที่หลุดตอนไหนไม่รู้แล้วเสียหลัก แต่โชคดีที่ลูฮานดึงไว้ได้ทัน เขามองหน้าฉันก่อนจะยิ้มมุมปาก
“..ก่อนจะมาดูแลฉันน่ะ ..เธอดูแลตัวเองก่อนดีไหม ยัยบ้า”เขาพูดแล้วเดินไป
ฉันมองแผ่นหลังของเขาก่อนจะก้มลงไปผูกเชือกรองเท้า เมื่อกี๊ ..ฉันเห็นเขายิ้ม ..ตื่นเต้นชะมัดเลย
ฉันเดินกลับไปที่ห้องหลังจากไปกินข้าวที่โรงอาหารกับนิโคล แต่ต้องขอตัวขึ้นมาบนห้องก่อน เพราะนิโคลติดซ้อมเต้นกับเพื่อนๆ ฉันเลือกเดินมาที่บันไดด้านหลัง เนื่องจากด้านหน้าในช่วงเวลานี้คนเยอะเกินไป ฉันไม่ชอบอยู่ในที่ที่คนเยอะๆน่ะนะ
“ฮึก”
ฉันหยุดเดินก่อนจะถอยหลังไป 2 ก้าว ..มะ เมื่อกี๊ฉันได้ยินเสียงคนร้องไห้ ..จะ เจอดีเข้าแล้วเหรอเนี่ย
“ฮึก ฮือ”
ฉันสูดลมหายใจเข้าลึกๆก่อนจะตัดสินใจเดินขึ้นไป ..เป็นไงเป็นกัน “เอ๊ะ!
“ฮึก”
ฉันมองอย่างตกใจก่อนจะนั่งลง “อะ โอป้า”
คริสโอป้า ..เขาร้องไห้ และที่ขาของเขา ..!!!!
ความคิดเห็น