ตั้งค่าการอ่าน

ค่าเริ่มต้น

  • เลื่อนอัตโนมัติ
    Oh!My Superstar [Yunjae ft.TVXQ]

    ลำดับตอนที่ #6 : CHEPTER 4 0%

    • อัปเดตล่าสุด 2 พ.ค. 55


    อื้มมมม แสงสว่างที่ผ่านเข้ามาทางหน้าต่าง ทำให้ร่างบางที่อยู่บนเตียงขยับตัวไปมา พร้อมกับยกมือขึ้นมาขยี้ตา เฮ้ออออ มึนหัวโว้ยยย

    ตื่นซะได้ก็ดี ฉันหิวแล้วนะโว้ย เสียงที่ดังมาจากปลายเตียง ทำให้แจจุงต้องสะดุ้งลุกขึ้นทันที และพบว่า ชองยุนโฮ ซุปเปอร์สตาร์หน้าหมียืนกอดอดอยู่ที่ปลายเตียง

    เฮ้ยยยยย แล้วเมื่อคืน เมื่อคืน ม่ายยยยยยยย แจจุงสะบัดหัวไปมาหนีความคิดที่กำลังโผล่เข้ามาในสมอง

    แกอย่าบอกนะว่า....เมื่อคืน....ม่ายยยยยยยยย แจจุงชี้นิ้วไปทางยุนโฮด้วยความตกใจ แจจุงเสียจิ้นแล้ววววว ม่ายยยยยย

    ก็ใช่อ่ะดิ แกเมาไม่ได้เรื่อง สมแล้วล่ะ  แล้วก็รีบๆลุกขึ้นได้แล้ว ไม่มีใครทำอาหารเช้าให้กิน หิวโว้ยยยยย ยุนโฮตอบออกไปทั้งๆที่แจจุงยังถามไม่ทันจบ แล้วก็เดินออกไปจากห้องอย่างรวดเร็ว

    ม่ายยยยยยยยย เวอร์จิ้นช้านนนนน ไอ้หมียุนนนนนนนน แจจุงตะโกนลั่นอยู่ภายในห้องนอนของตัวเอง ก่อนที่จะลุกขึ้นยืนเพื่อที่จะเดินไปห้องน้ำ แต่ก็ต้องรู้สึกแปลกๆ เมื่อสิ่งที่ตนเองคิด มันไม่ได้เป็นไปตามสภาพร่างกาย

    ทำไมมันไม่เจ็บวะ....ปกติมันก็เจ็บนี่หว่า....ร่างบางพึมพำก่อนที่จะเดินเข้าห้องน้ำไป




    --------





    แจจุง เมื่อคืนเป็นไงบ้างวะ โทษทีที่ไม่ได้อยู่ช่วยอ่ะนะ ยูชอนพูดก่อนที่จะยกรีโมตขึ้นเปลี่ยนช่องทีวี

    เมื่อคืน.....ก็งั้นๆแหละ แจจุงที่ยังไม่เข้าใจว่ายูชอนถามถึงอะไรได้แต่ตอบออกไปด้วยความมึน

    ดีขึ้นยังวะครับ ไอ้คุณผู้จัดการ ถ้าดีขึ้นแล้ว ก็ทำอาหารให้ด้วย หิวแล้วโว้ยย ร่างสูงที่ยืนถือแก้วกาแฟอยู่ด้านหลังถามขึ้น ก่อนที่จะไล่ให้ไปทำอาหารเมื่อเห็นว่าอีกคนเป็นปกติดี

    รีบทำก็ดีแจจุง พอดีวันนี้ฉันมีนัด หิวแล้วเหมือนกันว่ะ ไอ้ยุนนี่ยังไงวะ เล่นเอามันไม่มีแรงลุกขึ้น ยูชอนพูดขึ้นก่อนที่จะปิดทีวีเดินไปนั่งรอที่โต๊ะอาหาร ทิ้งแจจุงให้ยืนจมอยู่กับความคิดของตอนเอง

    เร็วๆนะแจจุง ฉันก็มีนัดเหมือนกัน ยุนโฮที่ยืนถือแก้วกาแฟอยู่พูดขึ้น ก่อนที่จะเดินไปนั่งรอที่โต๊ะอีกคน แจจุงที่ทำอะไรไม่ได้ ได้แต่ไปเอาอาหารสำเร็จรูปเข้าไมโครเวฟ ปกติแจจุงก็ทำอาหารธรรมดาให้กินอ่ะแหละ แต่ว่าวันนี้ตื่นสาย เพราะว่า...เอ่อ..นั่นแหละ ทุกคนก็รู้ดี ก็เลยได้แต่จับของยัดๆเข้าไปในไมโครเวฟ ดีกว่านั่งรอไอ้สองตัวนั้นมันบ่นอยู่

     

    แจจุง ฉันไปก่อนนะเว้ย น้องแกนัดฉันไว้อ่ะ น่ากลัวชิบ ยูชอนควงกุญแจรถก่อนที่จะเดินออกไปจากบ้านด้วยสีหน้าราวกับกลัวอะไรสักอย่าง ทิ้งยุนโฮให้อยู่กับแจจุงสองคน

    งั้นเดี๋ยวฉันออกไปก่อนนะเว้ย ยุนโฮพูดขึ้นหลังจากเห็นว่ายูชอนขับรถเลยเขตบ้านไปแล้ว

    หยุดนะเว้ยยยยยย แจจุงรีบร้องห้ามก่อนที่ยุนโฮจะได้เดินออกจากบ้าน

    อะไรวะ มันใกล้จะถึงเวลานัดของฉันกับน้องโบอาแล้วนะโว้ย แกมีอะไรวะ ยุนโฮหันมาถามร่างบางที่ยืนเท้าสะเอวอยู่

    เรื่องเมื่อคืน เอาให้เคลียร์นะโว้ยยยย แจจุงเท้าสะเอวเอามือชี้หน้ายุนโฮ

    เรื่องไรวะ

    ก็เรื่องที่แก...แก....โว้ยยยยยย เรื่องที่แกมีซัมทิงกับฉันอ่ะโว้ยยยยย แจจุงเอามือขยี้หัวไปมาพร้อมกับชี้นิ้วไปทางยุนโฮ

    ซัมทิงบ้าบออะไรวะ มีแต่แกที่นอนป่วย ชักแด่วๆอยู่ ฉันจะเปลี่ยนเสื้อแล้วเช็ดตัวให้ มันซัมทิงตรงไหนวะ ยุนโฮที่พอจะเข้าใจอะไรลางๆก็ตอบออกไป เพราะรู้ดีว่าหากตัวเองตอบผิดๆถูกๆ องค์จะลงแมร่งงง

    แกแน่ใจ แก แกไม่ได้ทำอะไรฉันนะโว้ยยยยยย แจจุงที่ยังไม่เชื่อยุนโฮง่ายๆถามขึ้นอีกครั้ง

    ให้ทำอะไรวะ รึแกคิดว่าชองยุนโฮรูปหล่อจะฟันดะไม่เลือดเพศ ฉันมีความรู้สึกนึกคิด มีสมองนะโว้ยยยย กลับไปนอนพักซะไป๊ ฉันจะไปหาน้องโบอาแล้วโว้ยยย ยุนโฮไม่รอให้แจจุงได้พูดอะไรอีก ก็คว้ากระเป๋าสตางค์ที่ตั้งอยู่บนดต๊ะ แล้ววิ่งออกจากบ้านทันที ทิ้งให้แจจุงนั่งดึงหัวตัวเองอยู่อย่างเอาเป็นเอาตาย

    แล้วเมื่อคืน......แจจุงพึมพำก่อนที่จะนั่งนึกย้อนกลับไปเรื่อยๆ

    เหตุการณ์แรก ไอ้สองคนนั่นมันได้รางวัลสตาร์ อวอร์ด หลังจากนั้น เราก็โทรไปชวนจุนซูไปผับ ต่อจากนั้นก็ดวลเหล้ากับไอ้หมี แล้วไงต่อวะ......เราแพ้ ไม่!!ไม่มีทาง เราคอแข็งจะตาย รึว่าแพ้จริงๆวะ ถ้าแพ้...แล้วจุนซูไปไหนวะ......แต่เหมือนเมื่อคืนได้ยินเสียงจุนจังมันลากไอ้ไก่กลับบ้านนี่นา แล้วเรากลับกับไอ้หมี...งั้นเหรอ หลังจากนั้น มันก็เช็ดตัว เปลี่ยนเสื้อ...แล้วไงวะ ทำไมมันไม่เล่าให้เคลียร์ฟะ  เปลี่ยนเสร็จมันก็กลับห้อง แล้วมาปลุกเราตอนเช้าเหรอ แล้วเมื่อคืน...ฝันเหรอ บ้าน่า เหมือนจริงออก.....สมมุติว่าฝันละกันวะ ว่าแต่วันนี้ทำไรดีวะ

    ร่างบางที่เริ่มนึกถึงเหตุการณ์เมื่อคืนได้ลางๆ ก็เริ่มเบาใจนิดนึงที่มันไม่ใช่เรื่องจริง พลางหันซ้ายหันขวาเพื่อที่จะหาอะไรทำพลางๆ แต่ก็ต้องตกใจเมื่อหันไปเห็นหนังสือเล่มหนึ่งที่วางคว่ำอยู่ใต๊โต๊ะรับแขก

    เฮ้ยยยย หนังสือพี่ฮีชอลลลล ซวยแล้วไอ้แจ ยืมมาสิบชาติยังไม่ได้คืน ตายแน่ๆไอ้แจเอ้ยยยยย แจจุงที่นึกขึ้นได้ว่าตัวเองเคยไปยืมหนังสือนิยายของฮีชอลมานานมากและยังไม่ได้คืน แถมยังอ่านไม่จบ จึงรีบคว้าหนังสือเล่มนั้นขึ้นมาแล้วหามุมดีๆนั่งอ่าน

    Becase you're my boy….มันเรื่องของเรากับยุนโฮที่แฟนคลับแต่งนี่หว่า รึว่าเมื่อคืนนนน กูอ่านมากเกินไปถึงขนาดเอาไปฝันเลยเหรอวะ ม่ายยยยยยยย แจจุงเริ่มประทุษร้ายกับหน้าสือโดยการตั้งหนังสือบนโต๊ะ แล้วหยิบหมอนที่นั่งพิงอยู่มาตี

    เป็นเพราะแก อับอายไอ้หมีกับไอ้ไก่ว้อยยยยยยย เพราะแก เพราะแกกกกกกก ย๊ากส์ แจจุงเริ่มเอาหมอนตีหนังสือแรงขึ้นเรื่อยๆ แต่ก็ต้องหยุดเมื่อนึกคิดได้ว่าเป็นของฮีชอล

    สงสัยคงต้องเปลี่ยนแนวอ่านแล้ว อ่านเอ็นซีทีไร คิดมาทุกที แจจุงหยิบหนังสือขึ้นมาก่อนที่จะหันซ้ายหันขวา เมื่อเห็นว่าสภาพบ้านเรียงร้อยดีก็ออกจาก้านเพื่อไปหาฮีชอลเพื่อคืนหนังสือและยืมเรื่องใหม่มาก็แหม...มันน่าอ่านดีนี่ พวกแฟนคลับไอ้สองตัวนั่นเขียนกันดีจะตาย เคยเคยอ่านเรื่องของยุนโฮกับยูชอนอยู่ครั้งหนึ่ง มันก็โอเคอ่ะนะ แต่พอพี่ฮีชอลแนะนำเรื่องของเค้ากับไอ้ยุนโฮ รู้สึกเหมือนจะดีกว่าให้ไอ้สองตัวนั่นมันเอากันเองนะ เฮ้ยยยยย อย่าคิดนะว่าแจจุงจะคิดแบบนั้น ไม่...ม่ายยย ก็แค่เช็คเรตติ้งตัวเองอ่ะ ไม่นึกว่าแค่เป็นผู้จัดการก็อืม...มีคนกรี๊ดเหมือนกันแหะ ก็มันหล่ออ่ะนะ



    ---------------------------
    มาลงอย่างมึนๆ เดี๋ยวจะกลับมาแก้ตอนค่ำๆนะคะ ขอตัวไปทำภารกิจกอ่นค่ะ ^^

     

    ติดตามเรื่องนี้
    เก็บเข้าคอลเล็กชัน

    ผู้อ่านนิยมอ่านต่อ ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    อีบุ๊ก ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    ความคิดเห็น

    ×