คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #6 : Chapter 5 ความจำเสื่อม
Chapter 5 ความจำเสื่อม
“อืม...” ตอนนี้ผมอยู่ที่ไหนเนี่ยข๊าว ขาว~ โรงพยาบาลมั้งเนี่ย - -
“คีย์!!!!!!!!!”
เสียงแบบจะเป็นเสียใครไม่ได้ นอกจากไอ่เห็ด
“ฟื้นแล้วเหรอ ? เป็นไงบ้าง”
“นายเป็นใครอ้ะ” แกล้งมันสักหน่อย บังอาจมัวแต่สวีทกับพี่มินโฮดีนัก!
Jonghyun Talk :
“นายเป็นใครอ้ะ” ผมที่นั่งอ่านหนังสืออยู่เงยหน้ามองไปที่คีย์ทันที
จำไรไม่ได้เลยเหรอ สาบานว่านั่นเป็นความจริง! แต่คุณหมอก็บอกว่าคีย์อาจจำเรื่องที่เกิดขึ้นไม่ได้ ถ้าเจ้าตัวคิดว่าความทรงจำเมื่อตอนนั้นมันเลวร้ายเกินไป สมองก็จะลบความทรงจำส่วนนั้นทิ้ง แต่มันไม่น่าจะรวมไปถึงชื่อแทมินเพื่อนรักสมัยเด็กนี่!
“คีย์ จำฉันไม่ได้จริงเหรอ ?” เสียงแทมินตะโกนถามเลยครับ
“นายเป็นใครออกไปนะ” เฮ้ย! คีย์เริ่มร้องไห้แล้ว(แสดงได้เก่งมากคีย์กุน)
“คีย์ๆ จำพี่ได้ไหม ? จงฮยอนน้ะ” คีย์มองผมด้วยแววตาใสๆ ก่อนจะยิ้มออกมา จำได้งั้นสิ หึๆ คนช่วยชีวิตไว้นี่จะลืมได้ไง
“หล่อดีนี่ โทษทีนะคีย์จำไม่ได้” ป๊าดเถอะ ! แล้วยิ้มทำไมกันแม่คุณอุตส่าห์ดีใจ ตอนนี้แทมินร้อนรนไปหมดแล้วครับ วิ่งตะโกนรอบห้องพร้อมกับน้ำตามากมาย -__-
“เอ่อ..คนไข้อาจความทรงจำหายไปสักพักนึงนะครับ เพราะเกิดจากอาการช็อค ถ้าอยากให้ความทรงจำกลับมาเร็วๆ ก็ไปที่ที่คิดว่าเป็นความทรงจำที่สำคัญกับคนไข้ดูนะครับ”
“หมอ คีย์จะจำได้แน่ๆ ใช่ไหม” แทมินเอ่ยถามหลังจากร้องไห้มานาน
“แน่สิครับ ขอตัวล้ะครับ”
“แทมิน เลิกร้องได้แล้วนะ เดี๋ยวคีย์ก็จำได้แล้ว” มินโฮปลอบน้องแทมินครับ เฮ้อ...ช่วงนี้มันคบกับแทมินอยู่ป่าวว้ะ ไปไหน อยู่ไหนก็มีแทมินตลอด ขนาดก่อนนอนยังคุยโทรศัพท์กันเลย ชิ! (ชิไรจ้ะจง)
“นี่ๆ ...เฮ้อๆ” เสียงของพี่อนยูดังขึ้นจากทางเดิน สงสัยพี่แกคงรีบมากเหงื่อท่วมตัวเลย
“คีย์จำพวกเราไม่ได้เหรอ แล้วพี่ล้ะ! จำได้ไหม”
“อื้อ พี่อนยูผมถามแล้ว ฮึก คีย์...คีย์จำเราไม่ได้ จำผมไม่ได้ จำพ่อแม่ไม่ได้ คีย์บอกว่าคีย์ลงมาจากสวรรค์ TT คีย์!!! พี่อนยู!!!” เอิ่ม...โทษทีครับ คีย์เป็นบ้าไปแล้วหรือป่าว?
“ไม่เป็นไรอย่าร้องนะน้องพี่ พี่ขอเขาไปดูคีย์ก่อน มินโฮฝากน้องพี่แปป”
“อื้อ! พี่อน..แทมไปหาคีย์ด้วย”
“คีย์ จำพี่ไม่ได้เหรอ ?” พี่อนยูถามคีย์ที่กำลังนั่งดูทีวีเงียบๆ อยู่
“อืม..ฮะ จะ..จำไม่ได้ โทษด้วยนะครับ ^^”
Onew Talk :
ก่อนที่คีย์จะบอกผม แววตามันเหมือนรู้จักนี่ เฮ้อ! คีย์จำไม่ได้จริงเหร๊อ ?? ต้องพิสูจน์ ชอบเล่นอะไรแผลงๆ มาตั้งแต่เด็กล้ะ ยิ่งบอกว่าตกลงมาจากสวรรค์ยิ่งแล้วใหญ่ - -
“นี่แทมิน หมอบอกให้ไปสถานที่แห่งความทรงจำใช่ไหม ?”
“ครับพี่..” เสร็จแน่ คีย์น้องรักเอ้ย!
“งั้นเราไปปราสาทเซเรเทกันเถอะ”
“ห๊ะ!!/ห๊ะ!! ไม่มีที่อื่นแล้วเหรอพี่ ไม่เอานะ บ้านผีสิงชั้นดี! เกรดเอ!” เมื่อกี้ผมหูฝาดไปป่าวครับ ผมได้ยินเสียงแหลมๆ อีกเสียงนึงข้างผม
“แหม มันเป็นความทรงจำที่คีย์ลืมยากแน่ๆ หึๆ คีย์...รับลองนายจำได้แน่ๆ”
บอกผมทีนี่มันพี่อนยูที่ผมรู้จัก น้ำเสียงแอนด์หน้าตาชั่วร้ายมาก! คิดถูกคิดผิดว้ะแกล้งไอ้เห็ดแบบนี้ ไม่อ๊าวว ว! TT ที่นั่นน้ะ! เหมือนกับแทมินบอกเลย บ้านผีสิงชั้นดีเกรดเอ มันมีคนตายจริงๆ นะครับ เศรษฐีคนนึงได้จัดงานเลี้ยงฉลองขึ้นที่นั่น แต่ก็โดนสังหารทั้งงานเลี้ยง ของที่มีค่าที่สุดของเศรษฐีก็หายไป อื้อ..ไม่เอามันน่ากลัวเกิน ไม่อยากคิดถึง ตอนผมไปตอนเด็กๆ ผมสัมพัทธ์ถึงของจริงได้ด้วยล้ะ แมร่ง...ไอ้คนนั้นก็ทำเป็นสถานที่ท่องเที่ยวอีก ป๊าดเถอะ! มันใช้ส่วนไหนคิดมาทำเป็นโรงแรม อยู่ในกลางป่าด้วย! ไม่เอานะครับพี่! TT
ตะ..แต่ถ้าให้เผยความลับนี้ก็ไม่เอาหรอก เพราะว่าที่นั่นไม่มีผีอย่างเดียว ที่นั่นอ้ะเป็นแคมป์ที่สนุกอย่าบอกใครเลย คึๆ ยิ่งถ้าไปด้วยกันเยอะๆ แล้ว!
“เออ มีโปรโมชั่นที่นั่น เขียนมาโฆษณาเมื่อวานด้วยว่า ถ้าไป 5 คน นอนในโรงแรมนั่นได้ทุกห้อง แค่ไม่กี่บาทเอง และที่สำคัญเข้าให้นอนในห้องของเศรษฐีคนนั้นด้วย และก็เป็นเตียงที่เขาโดนฆาตรกรรม!”
พี่อนยูล้อเล่นเหรอ ???
“จงฮยอนพี่รู้ว่านายกลัวผีหมอดู แต่ถ้านายเจอนี่แล้วแกจะไม่กลัวพี่หมอดูเลยล้ะ ไปเถอะนะ”
“ไมเหรอครับพี่อนยู” มินโฮของไอ้เห็ดเอ่ยปากถาม
“ก็...ผีที่นั่นน่ากลัวกว่าไง มากๆ เน้นๆ เลย ฮ่าๆ จงฮยอนไปไม่ได้มีเคือง นายมีส่วนทำให้คีย์จำได้นะ ฉะนั้นไปซะ..เห็นแก่คีย์น้องพี่เถอะ” พูดเสร็จพี่อนยูก็เดินออกจากห้องไปเลย
ปัญหาใหญ่ ใหญ่โคตร! อยากยอมรับว่าตัวเองจำได้ตั้งแต่ตื่นมา แต่...ถ้าจงฮยอนไปด้วยก็... =.,= เห็ดมันก็คงคิดเหมือนผมล้ะ =.,= หึๆ ผีก็ผีอ้ะงานนี้! =,,=
===========R0MANTIC==========
ใจอ่อนอัพจนได้ TT แต่ต่อจากนี้ไม่แล้วนะเออ!
ต่อจากตอนนี้ต่อไป เราแต่งเพลงรอไว้แล้วด้วย 55.
อันนี้แค่เริ่มต้นของความวุ่นวาย -___- มันจะดูแปลกๆ ไปนีส
อ่านแล้วทะแทงๆ เราว่างั้น. เอาเถอะติดตามชมล้ะกัน.
ชอบแล้วกด like ด้วยนะค้ะ โหวตๆ ^^'
I don't want short comment. อยากบอกว่าเรื่องมากเลยค้ะ
เราจะได้มีกำลังใจน๊า TT
ความคิดเห็น