คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #6 : ของขวัญสำคัญ (-_-)
เช้าวันที่สดใส อย่างน้อยๆ ก็สำหรับคนทั่วไป เด็กชายร่างผอมกระหร่องและซีดเผือดราวกับคนเป็นโลกโลหิตจาง นั่งโดดเดี่ยวอยู่ในห้องนอนเพียงลำพัง ผมยาวเกือบแตะไหล่สีดำสนิทที่เคยสลวยเกินไปจนดูแปลกๆ เริ่มผลิตน้ำมันออกมาหล่อเลี้ยงผมมากเกินไป ทำให้ดูลีบแบนและเป็นมันเยิ้ม ตามประสาเด็กที่ย่างเข้าวัยรุ่น
จมูกที่เคยเหมือนจะเป็นสันตรงเริ่มงุ้มใหญ่สะดุดตามากขึ้น หากจมูกนั้นมิได้คดงออย่างผู้ชายทั่วไป มันโค้งอย่างสง่างามตามแบบของผู้หญิงชาวอาหรับ รับกับดวงตาที่ประดับด้วยแพขนตาหนาที่ขับให้ดวงตาดูคมเข้มและคิ้วดกดำได้รูป ทะว่าริมฝีปากบางที่อ่อนนุ่มชวนสัมผัสกลับมีรอยแผลแตกปริอย่างน่าอนาจใจ
"เซเวอรัส.... เราไปฮอกมิสด์ ด้วยกันมั้ย พรุ่งนี้น่ะ"
เด็กชายเงยหน้าจากหน้าหนังสือขึ้นมองแฟนสาวซึ่งนับวันจะไม่เหมาะสมกับเค้ามากขึ้น เธอกำลังนั่งลงข้างๆ เค้า ผมสีแดงที่รับกับแดงอาทิตย์และดวงตาสีเขียวสดใสราวกับแมกไม้ทำให้เค้าอดยิ้มตอบเธอไม่ได้ ท่ามกลางกระแสวิพากษ์วิจารณ์ถึงความไม่เข้ากันระหว่างเจ้าตัวประหลาดหัวเป็นเมือก กับ เด็กสาวที่แสนจะป๊อบปูล่ามากขึ้นทุกวันทำให้เค้าหวั่นไหว
..................หวั่นไหวจนแทบจะร้องไห้....................
"เธอสวยเหลือเกิน..........สวยราวกับดวงจันทร์" เซเวอรัสมักพูดแบบนี้เสมอ
"ถ้าชั้นเป็นดวงจันทร์เธอก็เป็นโลก" ลิลี่ก็มักตอบแบบนี้เหมือนกัน "โลกกับดวงจันทร์อยู่ด้วยกันตลอดเวลาอยู่แล้ว เธอจะแคร์คนอื่นทำไม"
นั่น..... นั่นแหละที่ทำให้เค้าหวั่นไหวมากเหลือเกิน แม่ไง แม่เป็นคนแรกที่บอกว่าเค้าคือโลก ลิลี่รู้บ้างมั้ยว่า ......เมื่อมองจากโลก ดวงจันทร์งดงามและรายล้อมด้วยหมู่ดาว....... และเมื่อดวงอาทิตย์ขึ้น ดวงดาวก็เลือนหายเพราะสู้แสงอาทิตย์ไม่ไหว เหลือแต่ดวงจันทร์เท่านั้นที่ค้างฟ้า....
...........แล้วตอนนั้นดวงอาทิตย์ก็จะมองเห็นดวงจันทร์..............
.........สำหรับเซเวอรัส ดวงอาทิตย์ก็คือเจมส์ พอตเตอร์..........
.........เธอรู้มั้ยว่าทุกปี ดวงจันทร์จะหนีห่างจากโลกทุกๆ 3 หลา กับอีก 1 ฟุต(3 เมตร) ยิ่งเวลาผ่านไป ดวงจันทร์ก็ยิ่งถอยห่างออกไป จนในที่สุดก็ลาจากโลก........ ถ้าชั้นคือโลกแล้วเธอคือดวงจันทร์..............? เซเวอรัสหลับตาลงอย่างเจ็บปวด
.............สักวันหนึ่งเธอจะจากชั้นไป................
.........และชั้น จะถูกแสงอาทิตย์กลืนกิน.......
*************************************************
"ให้ตายสิลิลี่ เธอน่าจะเลิกยุ่งกับเจ้าเด็กขี้โรคนั่นได้แล้วนะ" อะมีเลียว่า
"แล้วทำไมจะต้องเลิกยุ่งด้วยล่ะ" ลิลี่ตั้งคำถาม
"เค้าเป็นสลิธีรีน" อะมีเลียตอบ "เธอน่าจะรู้ว่าพวกนี้เป็นคนยังไง แล้วตานั่นคลั่งไคล้ศาสตร์มืดออกปานนั้น ใครๆ ก็รู้"
"คนที่มาจากสลิธีรีนแล้วชอบในศาสตร์มืดน่ะ ไม่ได้แปลว่าจะเป็นคนเลวทุกคนนะ" ลิลี่เอ็ดเข้าให้ "มองคนในแง่ดีหน่อยสิแม่คุณ"
"ถ้าเธอจะนึกบางอย่างออก" อลิสว่า "ชั้นไม่ได้รังเกียจสเนปหรอก แต่ดูสิ่งที่พวกตัวกวนนั่นทำกับเค้าสิ เห็นได้ชัดว่าเค้าน่ะ แค่ดูแลตัวเองยังทำไม่ได้ แล้วจะดูแลเธอได้ยังไง ถ้าเธอคิดจะชอบผู้ชายที่เธอต้องคอยปกป้องไปตลอดแบบนี้ล่ะก็ เลิกเถอะ ถ้าคบเพราะสงสารล่ะก็ เธอทำไมไม่ขอดูแลเค้าในฐานะเพื่อนล่ะ"
เซเวอรัสที่กำลังหาหนังสืออยู่ที่หิ้งด้านหลังพวกเธอทันได้ยินคำพูดของอลิส และตอนนั้นเองที่ลิลี่เจอเซเวอรัส หลังลุกจากเก้าอี้เพื่อเอาหนังสือมาเก็บพอดี ทั้งคู่สบตากันชั่วขณะ ก่อนที่เซเวอรัสจะตัดสินเดินจากไปโดยไม่พูดอะไร
น้ำตาไหลลงมาจากตาคู่สวยของเด็กหนุ่ม ความน้อยใจมีมากเหลือเกิน ที่พวกนั้นพูดน่ะถูกแล้ว เค้าชั่งไม่คู่ควรกับเธอเลย
..............ไม่คู่ควร......................
"เซเวอรัส!!! รอเดี๋ยว" ลิลี่ที่ตามมาทันคว้าแขนไว้
เซเวอรัสก้มหน้า ขณะที่อีกผ่ายซึ่งสูงกว่าพูดเสียงดัง "ใครจะพูดอะไรก็ช่าง เธอจะแคร์ทำไม"
"เพราะพวกเธอพูดความจริงครับ" เซเวอรัสตอบอย่างสุภาพ ลิลี่พูดขึ้นอย่างหงุดหงิด
"เราจะไปฮอกมีดส์ด้วยกัน"
"แต่ว่า"
"วันพรุ่งนี้เราจะเดทกัน ห้ามพาใครไปด้วย" ลิลี่เดินจากไป ไม่รอให้เซเวอรัสตอบ
"เอ้อ...พาไปได้ตัวหนึ่ง แฮร์รี่ไง..." เธอว่า "ลูกชายของเราไง"
"นี่แฮร์รี่............" เซเวอรัสพูดกัแมวดำเบาๆ "แม่ดวงจันทร์ของชั้นชวนชั้นไปฮอกมีดส์พรุ่งนี้เช้า.... เธอบอกให้ชั้นพาแกไปด้วย.... แกจะไปกับชั้นมั้ย"
เสียงหง่าวราวกับเสียงผีโป่งตอบรับคำชวนของเจ้านาย ชั่งเป็นแมวที่หาความน่ารักไม่ได้เอาเสียเลย............
เจ้าแฮร์รี่เป็นแมวดำตัวโตที่มีขนขาวแซมไปตามตัว มีแผลเป็นมากมายเป็นอนุสรณ์จากการกัดกับแมวตัวอื่นมาอย่างห้าวหาญ หางไม่ได้งอธรรมดา แต่หักไปมาสามตลบดูคล้ายสายฟ้าฟาด แถมหน้าตายังหาเรื่องอีกต่างหาก(ถ้ายึดตำราก็ถือว่าไม่ถูกลักษณะด้วยประการทั้งปวง) แต่ทะว่ามีจุดหนึ่ง จุดหนึ่งเท่านั้นที่เซเวอรัสรู้สึกว่ามันช่างงามจับใจ............ดวงตา
................ตาสีเขียวราวกับแมกไม้....................
"แม่คงดีใจที่ชั้นได้คะแนนวิชาปรุงยาดีมากๆ รู้มั้ย แม่พูดตลอดเวลาที่เราอยู่ที่บ้าน ก่อนที่ชั้นจะมาที่นี่แล้วได้อยู่บ้านสลิธีรีน แม่บอกว่ายายของชั้นนะเป็น นักปรุงยาที่เก่งที่สุดเลย ศาสตราจารย์ก็บอกว่าจะจัดให้ชั้นเรียนร่วมกับเด็กปี 6, ปี 7 ในปีหน้านะ ถ้าท่านอาจารย์ใหญ่ตกลงน่ะ"
ร่างผอมบางล้มลงนอน บางทีเค้าก็นึกฝัน ว่าสักวันเค้าจะก้มหน้าลงพูดคุยกับลิลี่บ้าง สักวันเค้าคงจะเป็นผู้ชายที่รูปร่างสูงใหญ่ มีความสามารถ มีสิ่งต่างๆ ที่คู่ควรกับเธอ เค้าเอารูปภาพที่แม่เก็บเอาไว้อย่างหวงแหนมาตลอดก่อนจะมอบให้เค้าเป็นของขวัญวันเกิดเป็นครั้งสุดท้ายขึ้นมาดู
รูปที่เคลื่อนไหวได้แสดงภาพ ผู้ชายจมูกงุ้ม อายุประมาณ 40 ปี(ทั้งที่ตอนถ่ายรูปอายุตั้งเกือบ 100 ปีเข้าไปแล้ว) ผมดำสนิทเป็นมันเยิ้มยาวประมานต้นคอ ดวงตาสีดำล้ำลึก กำลังเต้นรำกับผู้หญิงสาวสวยอายุราว 30 ปี เธอมีผมดำยาวสลวยถึงกลางหลัง มีตาสีทองแปลกประหลาด ทั้งคู่ดูสง่างามและสวมชุดดำสนิท อะไรบางอย่างในตัวทั้งคู่บอกให้รู้ได้ทันทีว่า พวกเค้าเป็นพ่อมดแม่มดศาสตร์มืด
......................คุณตากับคุณยายของเซเวอรัส..................
*******************************************
"ลิลี่.... สุดที่รักของเธอมาแล้ว" อลิสว่า
"งั้นชั้นขอตัวนะ" ลิลี่พูดแล้วก็วิ่งออกไปหาทันที ท่ามกลางแสงของดวงอาทิตย์ เธอช่างดูสว่างไสวจนแสบตา ทำให้อะมีเลียพูดเน็บแนมอย่างอดรนทนไม่ไหวไม่ได้
"ให้ตายสิ............. เจ้าขี้มูกโป่งหัวเป็นเมือกมันนั่นมีดีตรงไหนนะ นอกจากเรียนเก่ง เป็นยอดนักปรุงยาที่ได้คะแนนเต็มในการสอบทุกครั้ง ไม่เกะกะระรานชาวบ้าน แล้วก็ไม่เคยทำให้ใครต้องเดือดร้อนน่ะ"
"ที่เธอพูดมาทั้งหมดน่ะเป็นข้อดีของสเนปทั้งนั้นเลยนะ" อลิสว่า
"เออ.........จริง" อะมีเลียพึมพำ
ลิลี่วิ่งมาจนถึง เธอก้มหน้ามองเซเวอรัส(ซึ่งอีกคงอีกนานหลายปีกว่าจะสูงทันเธอ) ดวงตาสีเขียวใบไม้ฉายความปิติ มันช่างงดงาม........... สว่างไสวจนทำให้เซเวอรัสรู้สึกตาพร่า........... ตอนนี้เจมส์ พอตเตอร์ก็เริ่มจะสูงขึ้นอีกแล้ว แถมยังให้ความสนใจลิลี่ที่มักอยู่กับเซเวอรัสมากขึ้นด้วย แล้วพอตเตอร์ก็เพอร์เฟ็กออกปานนั้น
........ถ้าหมอนั้นเกิดสนใจลิลี่ขึ้นมา เค้าจะไปเหลือเหรอ..........?
ลิลี่มองดูเด็กชายที่เริ่มจะเป็นเด็กหนุ่มขึ้นมาบ้าง เสื้อผ้าที่ตัวใหญ่เกินเหตุนี่คงจะเป็นของพ่อเค้าแน่ๆ ดูจากแขนเสื้อที่ม้วนขึ้นหลายตลบ กับ ขากางเกงที่บรรจงพับขึ้นมา แล้วก็เข็มขัดที่ช่วยพยุงไม่ให้หัวกางเกงไหลหลุดลงมากองที่พื้น แถมแมวที่อุ้มอยู่ก็อัปลักษณ์อย่างหาที่เปรียบมิได้ แม้อยากจะหัวเราะแทบตายกับความตลกของคนตรงหน้า แต่เธอก็หัวเราะไม่ออกเมื่อสังเกตเห็นชุดที่เลือกใส่ เนื้อตัวที่สะอาดสะอ้านจนแทบจะดมความสะอาดได้ของทั้งแมวและเจ้าของ เห็นได้ชัดว่าเด็กชายเจ้าระเบียบและปราณีตมากเพียงใด
ร่าง 2 ร่าง ที่เดินคู่กันมาทำให้เจมส์ฉุนกึกเมื่อพบ เจมส์จะแสดงอาการไม่พอใจทุกครั้งที่เห็นเซเวอรัสอยู่กับลิลี่ ยิ่งถ้าเห็นทั้งคู่ดูมีความสุขแบบเมื่อกี้ยิ่งโกรธมาก ทำให้ทุกคนเริ่มจับตามองว่าเมื่อไหร่ ยอดนักควิดดิชสุดเท่คนนี้ จะทำสงครามชิงดอกลิลี่จากเจ้าตัวประหลาดที่เอาแต่ขลุกกับศาสตร์มืดคนนั้นเสียที
"อย่าไปรบกวนตอนนี้ดีกว่านะเจมส์" รีมัสปราม "ไม่งั้นลิลี่ต้องขยะแขยงนายมากกว่าเดิมแน่ๆ"
"เอาเลยเจมส์...." ซีเรียสดูกระหายขึ้นมาเฉยๆ "แสดงให้เธอเห็นเลยว่านายกับไอ้ขี้มูกโป่งนะมันคนละชั้นกัน"
เจมส์ไม่ตอบ.......... มือทั้งสองกำแน่น.............. ดวงตาสีน้ำตาลมองตรงไปยังร่างเล็กที่ดูไม่ต่างอะไรกับลูกเป็ดขี้เหร่ในสายตาของทุกคน แต่เป็นกระต่ายน้อยแสนสวยในความคิดของเค้า ท่ามกลางอากาศก่อนวันคริสต์มาสที่แจ่มใส ร่างบางราวขาวผ่องราวกับหิมะ ดูงดงามอย่างบอกไม่ถูก เจมส์มองเห็นความงามที่ซุกซ่อนอยู่อย่างเงียบเชียบของอีกฝ่ายเสมอ
......................และแน่นอนว่าลิลี่ก็เห็น..........................
"วันพรุ่งนี้ผมต้องกลับบ้านไปหาพ่อ... คุณเองก็คงอยากจะฉลองกับครอบครัว"
"ชั้นรู้.... ถึงได้ชวนเธอมาไง"
"ผมมีของบางอย่างที่อยากจะให้"
เซเวอรัสส่งกล่องของขวัญให้กับลิลี่ ที่รับไปแกะมันทันที ดวงตาสีเขียวเบิกกว้าง เมื่อเห็นสิ่งที่เซเวอรัสมอบให้ มันเป็นแหวนที่ทำจากแก้วเจียนัยบางใส ดูบอบบาง และสวยงาม สลักลวดลายอย่างปราณีต
"เซเวอรัส........ นี่"
"เป็นแหวนแต่งงานของคุณยาย" เซเวอรัสพูดอย่างนุ่มนวล "คุณยายมอบให้แม่ บอกว่าให้แม่ใส่ในวันแต่งงานเมื่อได้พบคนที่รักและแต่งงานกับเค้า เป็นเครื่องหมายว่าแม่จะเป็นของเค้าตลอดไป แต่แม่ไม่ได้ใส่มันเลย แม่เลยให้ผม ให้ผมเอามามอบให้คนที่รู้สึกว่าพิเศษจริงๆ และผมให้คุณ ผมไม่รู้ว่าต่อไปจะเป็นยังไง แต่ ถ้าวันไหนคุณเจอคนที่วิเศษกว่าผม ขอให้คุณมีความสุขนะครับ"
ลิลี่มองเด็กชายตรงหน้า ใจอยากจะบอกว่า "ชั้นจะใส่ก็ต่อเมื่อได้แต่งกับเธอ" แต่กลับพูดไม่ออก เซเวอรัสพูดอย่างอ่อนโยน
"สุขสันต์วันคริสต์มาสล่วงหน้านะครับ ลิลี่"
**********************
TBC.
ความคิดเห็น