คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #6 : SENT : Another World สงครามศิลาเทวะ
Critic family รับวิจารณ์นิยาย
นักวิจารณ์ : ริกุ
1. ชื่อเรื่อง : 10/10
‘Another World (สงครามศิลาเทวะ)’ ชื่อเรื่องถือว่าตั้งได้ดีนะคะ ตรงกับเนื้อหาที่ไรท์เตอร์ได้เขียนออกมาเลยล่ะค่ะ ส่วนเรื่องการดึงดูด อืม... ถือดึงดูดในระดับหนึ่งนะ ไม่รู้สิ...ตรงนี้อธิบายไม่ถูกเหมือนกันว่าทำไมถึงดึงดูดได้ระดับหนึ่งล่ะนะ แต่ที่จริงชื่อเรื่องอันนี้มีจุดติอยู่อย่างหนึ่งด้วยล่ะ คือตรงเครื่องหมายวงเล็บเปิด-ปิด ริว่าไม่น่าจะใส่มันเข้าไปนะ เพราะส่วนมากริไม่เคยเจออ่ะ แล้วอีกอย่างหนึ่งคือ เห็นเขาเขียนภาษาอังกฤษนำหน้าตามด้วยไทยก็ไม่เสียหายอะไรนะ ตรงนี้ขอฝากไปปรับเปลี่ยน(เพื่อความดูดี)ด้วยนะคะ (แต่ที่จริงจะไม่เปลี่ยนก็ได้นะ)
2. โครงเรื่อง : 30/30
ยอมรับเลยค่ะ! คือเนื้อหาโครงเรื่องของไรท์เตอร์ ‘เข้มข้น’ จริงๆ ค่ะ คืออ่านไปแล้วแบบว่า ‘น่าติดตาม’ ...ส่วนเรื่องการดำเนินเรื่องถือว่ากำลังดี แต่ค่อนข้างเร็วนะคะ สุดท้ายคือเรื่องความสมเหตุสมผล อื้ม... ตรงนี้ไม่มีปัญหาค่ะ //ผ่านเลยแล้วกันนะ
3. การบรรยายและการใช้ภาษา : 25/30
งั้นเริ่มทีละเรื่องเลยแล้วกัน เรื่องแรกคือการบรรยายที่ขึ้นใหม่แบบงงๆ ค่ะ (ริแอบงงนิดหน่อยอ่ะค่ะ)
(ตอนที่ 1 : 01 วัตถุประหลาด)
เปิดเรื่องตอนแรกมาคือ ประธานาธิบดีประชุม(ถูกเปล่าหว่า)กับพลเอก ธีโอดอร์ เรื่องวัตถุประหลาดที่ได้ตกลงมาบนพื้นโลก แล้วผลกระทบจากหินพวกนี้ทำให้คนบางคนมีพลังพิเศษ เนื้อหาในตอนที่ 1 : 01 วัตถุประหลาดคงประมาณนี้ ถูกไหมคะ? ตอนท้ายไรท์เตอร์ได้บรรยายไว้ว่า
“ใช่ครับ มันเคลื่อนไหวได้ มันใหญ่กว่าประเทศเราเสียอีก และมันอยู่ในชั้นบรรยากาศของเรามานานแล้ว ผมไม่มั่นใจว่ามันจะปกป้องเราหรือกำลังรอคอยอะไรอยู่ เมื่อถึงเวลาจริง เราคงได้แต่ภาวนาให้มันปกป้องโลกของเรา” พลเอกพูดจบแล้วก็ออกจากห้องไป
(ตอนที่ 2 : 02 ระเบิดวาร์ปต่างมิติ)
“ตอนนั้นฉันนั่งเหม่อลอยอยู่ที่ไม้หินอ่อน ในหัวเพียงแต่พยายามนึกให้ออกว่าตัวเองเป็นใคร ครอบครัวฉันอยู่ไหน แต่ฉันนึกเท่าไหร่ก็นึกไม่ออก สงสัยคงเป็นเพราะแรงระเบิดครั้งนั้นล่ะมั้ง” ครอสพูดกับก็บบี้ขณะที่พากันสำรวจบริเวณต่อสายไฟทางลำเลียงพลังใต้ดิน ...แล้วก็บลาๆๆ
ริงงตอนขึ้นใหม่ของตอนที่ 2 : 02 ระเบิดวาร์ปต่างมิติน่ะค่ะ ตอนแรกประชุมคุยกันอย่างเคร่งเครียด จู่ๆ มาตัดเป็นบทของครอสกับก็อบบี้เฉยเลย น่าจะมีอะไรเกี่ยวโยงกันนะคะ จะได้ไม่งงน่ะค่ะ
เรื่องที่สอง การเปลี่ยนมุมมองตามใจฉัน ถือว่าเป็นเรื่องที่พลาดขนาดหนักเลยนะคะ ตามความจริงริว่าน่าจะบรรยายมุมมองใดมุมมองหนึ่งนะคะ ตอนแรกไรท์เตอร์ได้บรรยายแบบมุมมองพระเจ้า(คือเกาะบรรยายตัวละครไหนรู้หมด//เฉพาะที่เราบรรยายให้รู้เท่านั้น สามารถบรรยายได้อย่างอิสระ) คือถ้าบรรยายสลับมุมองไปมาเดี๋ยวนักอ่านเขาจะสับสนกันน่ะค่ะ (ไม่พูดเปล่า ยกตัวอย่างเลยแล้วกัน)
(เนื้อหาบางส่วนจาก ตอนที่ 2 : 02 ระเบิดวาร์ปต่างมิติ)
“โวร๊ยยยยย!!!!@#$!#” นั่นคือคำกล่าวอำลาระหว่างทั้งสองคน บางทีงานที่ทำอยู่ก็เครียดๆเกินไป พวกเค้าก็เลยเส้นหลุดกันบ้างโดยมิได้นัดหมาย และแล้ววันทร์ก็ผ่านพ้นไปอีกวัน
.
.
ช่างวันจันทร์มันประไร ยังไงก็ต้องกลับมาทำงานอยู่ดี(ถึงอยากจะลาออกก็เถอะ) ผมชื่อครอส และผมเป็นพระเอกของเรื่องนี้ แน่ล่ะ...ไม่มีว่ามนุษย์จะมีกี่คนบนโลก ทุกคนก็เป็นตัวเอกในโลกของตัวเองกันทั้งนั้นสินะ บางทีคนอื่นอาจจะคิดว่า การคุยกับตัวเองเป็นเรื่องไร้สาระแต่ผมมักจะสนุกกับโลกส่วนตัวของผมเอง บางทีผมก็คิดเผื่อเหมือนกับว่า ‘มีคนกำลังอ่านความคิด’ ของผมอยู่ เขาก็คงประหลาดใจว่า เอ๊ะ!มันรู้ได้ยังไงว่าเราอ่านใจมันอยู่ ทะลุมิติมาคุยกับเราเฉยซะงั้น? ซึ่งมันก็น่าสนใจดีนะ ^ ^ ถ้ายังไงก็จำอดีตตัวเองไม่ได้ ก็แต่งเติมมันเองแทนซะเลย เอาล่ะ นี่คือประวัติของชีวิตผมโดยคร่าวๆ
‘ผมเกิดมาในครอบครัวของราชวงศ์ฝรั่งเศสที่ยิ่งใหญ่ มีหน้าตาในสังคมพอสมควร คฤหาสน์หรูสไตล์โรมันโบราณสีขาวครีม ประดับประดาไปด้วยหินอ่อนจำนวนมาก หากจะประมาณราคาที่ดินผืนนี้รวมทั้งค่าบ้านอาจจะได้งบราวๆพันล้านดอลลาร์ แล้วก็ตามแบบหนุ่มธุรกิจไฟแรงทั่วไป ผมมักจะสะสมรถหรูเป็นของเล่านประดับประดาเสมอ ส่วนพ่อของผมนิยม...’
ครอสเดินคิดเหม่อลอยไปเรื่อยๆระหว่างเดินทางกลับบ้าน เขาใช้เส้นสาธารณะเพื่อตัดผ่านถนนสองสายทุกวัน และเพราะความที่ใจลอยบ่อยๆเขาจึงไม่สังเกตเห็นความปกติของถนนในวันนี้
(ตัวอักษรสีส้มคือ เนื้อหาในนิยาย / สีเขียวคือ จุดติ แต่ไม่ใช่เรื่องที่จะพูดถึงในเรื่องนี้)
แล้วก็บลาๆๆ ... เห็นไหมคะ? ว่าเปลี่ยนมุมมองตามใจฉันจริงๆ ตอนแรกคือบรรยายมุมมองของนักเขียน แล้วมาเป็นการบรรยายมุมมองตัวละครในนิยาย ตรงนี้ฝากไปปรับเปลี่ยนแก้ไขด้วยนะคะ
ถึงไรท์เตอร์จะบรรยายมันไม่ออกจริงๆ แต่ยังไงก็ต้องพยายามเขียนมันออกมานะคะ (เพราะนั่นคือการฝึกฝนค่ะ)
เรื่องที่สาม ‘อิโมติค่อน’ นี่ถือว่าพลาดพอสมควร เท่าที่ริอ่านมาเจออยู่ที่หนึ่ง(ที่เน้นสีเขียวเอาไว้น่ะค่ะ) ส่วนมากที่ริเจอมา ‘นักอ่านส่วนมากไม่ชอบการบรรยายนิยายเรื่องที่มีอิโมติค่อน’ แน่นอนว่าริเองก็เป็นหนึ่งในนั้น คุยกับเพื่อนในแชทหรือเด็กดีมันก็น่ารักดีนะคะ แต่ในนิยายริว่าไม่สมควรเขียนอิโมติค่อนลงไปค่ะ เพราะอ่านแล้วค่อนข้างลายตา ทำให้รู้สึกไม่ค่อยอยากอ่าน
เรื่องที่สี่ บรรยายเห็นภาพ ตรงนี้ริว่าไรท์เตอร์ยังไม่บรรยายไม่ชัดเจนสักเท่าไหร่ คือเห็นภาพ แต่ไม่ชัดเจนค่ะ และยังไม่ได้อรรถรสถึงสถานการณ์นั้นสักเท่าไหร่นะคะ แบบว่าน่าจะบรรยายนิดหนึ่งว่าพวกเขามาทำอะไร สิ่งที่พวกเขากำลังพูดหมายถึงอะไร ประมาณนี้น่ะค่ะ (ถึงไรท์เตอร์จะมีการบรรยายเป็นบางส่วน แต่ริว่าน่าจะทำให้ทั้งหมดสิคะ ฮ่าๆ)
เรื่องที่ห้า ตัวเลข ตัวเลขเนี่ย... ริว่าให้เลือกระหว่าง เขียน หนึ่ง สอง สาม หรือ 1 2 3 อย่างใดอย่างหนึ่งแทนน่าจะดีกว่านะคะ ถึงแม้มันจะมีตัวอักษรภาษาอังกฤษก็เขียนแบบนี้(ถ้าหากเลือกเขียนแบบตัวอักษร) อาร์วัน(R1) แทนก็ได้ค่ะ ถ้าจะเขียนแบบตัวเลข ต้องเขียนให้ทั้งหมดนะคะ
เรื่องที่หก การเว้นวรรคค่ะ ริว่าไรท์เตอร์ยังเว้นวรรคไม่ถูกต้องสักเท่าไหร่นะคะ วิธีการเช็กคือการอ่านเปล่งเสียงนี่แหละค่ะ การอ่านในใจมันดูไม่ออกกันหรอกค่ะ ลองเอาไปใช้ดูนะคะ (น่าจะพบจุดทะแม่งๆ เยอะอยู่เหมือนกันนะ) แล้วก็ไม้ยมก ไรท์เตอร์ต้องเว้นวรรคมันด้วยนะคะ แบบนี้น่ะ (เช่น) หึๆ นั่นสินะ คนๆ นั้น แบบนี้ค่ะ
เรื่องเจ็ด คำผิดค่ะ แหม... พึ่งบอกคำผิดละเอียดแบบนี้เป็นครั้งแรกนะเนี่ย (คำผิด = คำที่ถูกต้อง)
ชั้น = ฉัน (คำว่าชั้นควรเขียนเป็นฉันในภาษาเขียนให้หมดนะคะ)
พิเรน = พิเรนทร์
ซัก = สัก (มาแบบเดียวกับคำว่าชั้นกับฉันเลยค่ะ)
ทฤษฏี = ทฤษฎี
โว๊ย , โวร๊ย = โว้ย
@#$!# = ไม่ควรใช้ค่ะ
ยู่ = อยู่
ฮาฮาฮา = ฮ่าฮ่าฮ่า
อืม...คำผิดน่าจะประมาณนี้
4. ตัวละคร : 18/20
ตัวละครยังไม่ค่อยมีเอกลักษณ์สักเท่าไหร่(เรื่องการบรรยาย) แต่ก็มีบางสนทนาที่แปลกอยู่บ้าง เช่น
(เนื้อหาบางส่วนจากตอนที่ 1 : 01 วัตถุประหลาด)
“เดี๋ยวก่อนนะ ถ้าผมฟังไม่ผิดคุณพึ่งจะบอกว่าเพชรใช่มั้ย? คุณรู้หรือรึเปล่าว่านั่นจะผลาญงบประมาณเราไปเสียเท่าไหร่ ถึงภาษีจะเป็นครึ่งหนึ่งของรายได้ทั้งประเทศ แต่ผมก็มีโครงการอีกมากที่ต้องรับพิจารณา ถ้าคุณดูโครงสร้างพวกนี้ให้ดีๆคุณก็คงจะรู้ว่าอาคารของคุณหน่วยหนึ่งใช้งบประมาณถึงหนึ่งหมื่นล้านเหรียญเชียวนะ คุณแน่ใจรึเปล่าว่าที่คุณกำลังทำอยู่น่ะสำคัญจริงๆ”
ริว่าแก้เป็น “ถ้าผมฟังไม่ผิดคุณบอกว่าเพชรใช่มั้ย? คุณรู้หรือเปล่าว่านั่นจะผลาญงบประมาณเราไปเสียเท่าไหร่” แบบนี้ดีกว่านะคะ (ไม่ได้มีแค่ที่เดียวเท่านั้น มีอีกหลายที่ด้วยเช่นกัน ลองไปตรวจดูนะคะ)
เรื่องสุดท้าย(ของตัวละคร)ค่ะ จำตรงที่ซาเวียร์มาได้ใช่ไหมคะ? ริว่าริฮาตรงนี้อ่ะ คือซาเวียร์มาเพื่อประชุม แต่มาแล้วโดนไล่ให้รอมากันให้ครบเนี่ยนะคะ? มันไม่ดูแปลกไปหน่อยเหรอ? ยังไงก็ฝากตรงนี้เอาไว้ด้วยค่ะ
5. ความสวยงาม : 9/10
หน้าบทความถือว่าไม่รกสักเท่าไหร่ แต่ก็ดูแล้วเหมือนไม่ค่อยเป็นระเบียบ ฟ้อนต์ป้อมๆ ของเด็กดี ในการอ่านริไม่ชอบเลยอ่ะ แล้วเนื้อหาด้านใน ฟ้อนต์ค่อนข้างใหญ่นะคะ แนะนำว่าให้ใช้ cordiaUPC ขนาดฟ้อนต์ 18 ค่ะ เพราะอ่านแล้วกำลังดีสบายตาค่ะ ถ้าให้ดูก็ใส่ธีมบทความแบบใหม่ออกแนวเรียบๆ หน่อย ก็โอเคนะคะ
เพิ่มเติม : ริอาจจะวิจารณ์ไม่หมดทุกเรื่องนะคะ เพราะเมื่อหลายวันก่อนได้ปิดคอมฯ ไปแล้วลืมเซฟงานบทวิจารณ์ของไรท์เตอร์น่ะค่ะ(เลยต้องมาเขียนใหม่หมด) แต่นี่ก็ถือว่าโอเคแล้วล่ะน่ะ
รวมคะแนน : 92/100
ชื่อ :
จากนิยายเรื่อง :
วันที่เซ็นต์รับงาน :
อยากพูดอะไรกับนักวิจารณ์มั้ย :
อย่าลืมแปะแบนเนอร์ให้ร้านนะครับ :
รบกวนท่านลูกค้าผู้ใจดีโหวตให้ร้านหน่อยนะครับ :
ขอบคุณที่ใช้บริการครับ ^^
ความคิดเห็น