โกดังเก็บของจ้ะ ^ ^

ลำดับตอนที่ #57 : พี่แตงกวา

Application main actress of Siwon

ใบสมัครนางเอกของซีวอน สีแดง

ตอบเป็น ตัวบาง สีดำ นะ

ข้อมูลตัวละคร

ชื่อตัวละคร [ภาษาเกาหลี+อังกฤษด้วย] :: ซอง อึนฮวา Song Eunhwa

ชื่อเล่น[ภาษาอังกฤษด้วยนะ] :: อึนฮวา Eunhwa

อายุ[ห้ามต่ำกว่า 18 สูงกว่า 26] :: 20

ส่วนสูง / น้ำหนัก :: 173 / 45

วัน/เดือนเกิด :: 15 ตุลาคม

นิสัย[4ขึ้นไป ยิ่งยาวยิ่งดี] :: เป็นคนที่สวย เซ็กซี่หุ่นดี มีสาวๆ หนุ่ม ๆ มาชอบเพียบ ! แต่เธอก็ไม่สนใจเลย เป็นคนรัก เสรี กล้าหาญ รักความเป็นส่วนตัว ชอบอยู่คนเดียวบางครั้ง และไม่ก้มหัวให้ใครเด็ดขาด! มีความเป็นตัวของตัวเอง ฮา บ้า รั่ว กวนประสาท และ อวัยวะล่าง ๆ ดื้อรั้น หัวแข็ง พอใจที่จะทำทุกอย่างด้วยตัวเอง และ ไม่สนใจด้วยว่าใครจะคิดยังไงกับตัวเอง มีอารมณ์ ค่อนข้าง รุนแรง กระด้าง แข็งกร้าว <<< เคยวีนแตกครั้งหนึ่ง บ้านพังเลย = =”  คิดอะไรก็พูดไปอย่างนั้น ปาดจัด ด่าเจ็บ  <<< ย้ำนะว่าเจ็บมาก ๆ เถียงเก่งมากๆ ฉลาด หัวไว ร้ายลึก เจ้าเล่ห์ มากๆ ซ่อนอารมณ์เก่ง เป็นคนที่รักใครแล้ว รักจริง รักเดียวใจเดียว ไม่มีวันทิ้ง ขี้หึง แต่ไม่แสดงออก แอบเป็นคนขี้น้อยใจ แต่จะไม่ชอบแสดงออกเท่าไหร่ เป็นคนที่มีเพื่อนสนิทเยอะ ใจกว้าง รักเพื่อน รักครอบครัว

ประวัติครอบครัว,,ความรัก,,การเรียน,,อาชีพปัจจุบัน :: เป็นลูกสาวคนเล็กของครอบครัวมีพี่ชาย 1 คนและก็ติดพี่ชายมากๆด้วย ครอบครัวประกอบธุรกิจ ร้านอาหาร และ โรงแรมระดับ 5 ดาว/ ไม่เคยมีความรัก / มหาลัย ปี 4 คณะ บริหารธุรกิจ / บาร์เทนเดอร์ (เป็นงานพิเศษน่ะค่ะ จะรับแค่ช่วงที่ว่างๆเท่านั้น ว่าง่ายๆคือ ช่วง เบื่อ ๆ ว่าง ๆ อ่ะ) แต่งานจริงๆคือไม่มีค่ะ ว่างงาน พี่บอกไว้เรียนจบก่อนแล้วค่อยทำ + +

สิ่งที่ชอบ :: ทำอาหาร เล่นดนตรี ขี่ม้า บาส ดอกลิลลี่ขาว

สิ่งที่เกลียด :: งู คนขี้โกหก ใจแคบ ทะลึ่ง ดอกกุหลาบแดง สีชมพู หรือ สีสันแบบ แสบตากลัวอ่ะ = =” คนขี้ตื๋อ กวนโอ๊ย ตุ๊กแก จิ้งจก อ้ากก กลัวๆๆๆ T T

ความสามารถพิเศษ :: เล่นดนตรีได้ทุกชนิด ความเจ้าเล่ห์เหลือล้น

อิมเมจของคุณ [ 3 รูปพอ ให้เข้ากับนิสัยมากที่สุดนะ เอาแบบสวยๆเลยนะ] ::

ชื่อเจ้าของอิมเมจคุณ :: ซองฮี

อิมเมจคู่ของคุณ [ 2 รูปพอ เข้ากับนิสัยของเขาด้วย เอาแบบหล่อๆเลยนะ] ::

อื่นๆ [อยากเพิ่มเติมอะไรบอกมา] :: มีพี่ชาย 1 คน ชื่อ ซอง ชินโฮ

…………………………………………………………………………………………………………………………………

คำถามทั่วไป

ชื่อของคุณ :: เอิร์ธ

อายุล่ะ :: 15

E – mail สามารถติดต่อได้ :: High_WhitePriest@hotmail.com

ยินดีที่ได้รู้จักนะเค๊อะ :: เช่นกันค่ะ พี่แตง

ถ้าติดแล้วมารายงานตัวภายใน 1 อาทิตย์นะคะ :: ค่ะ

ถ้าติดแล้ว ต้องเม้น ต้องโหวต อย่างน้อยเดือนล่ะ 5 ครั้ง นะ :: อ่าจ้ะ

ถ้าไม่เม้น ไม่โหวต นางเอกของคุณจะตายอย่างเขียดได้นะ เราจะตัด ชึ๊บๆ เลยนะ :: O_O รับทราบค่ะ!

คิดว่าพร็อตเป็นยังไงบ้าง? :: ชอบจ้ะ >w< อยากตบพระเอกอ่ะ อิอิ (เกี่ยวป่ะ)

ทำไมถึงอยากสมัครพระเอกคนนี้ล่ะ :: ชอบซีวอน อ่า ดีใจมากๆเลยนะ ที่ยังไม่มีคู่ >w<

เราจะไม่บอกบทสำลอง คุณอาจจะได้หรือไม่ได้ก็ได้ แต่ที่แน่นอนคือ คุณมีคู่ของคุณนะ คุณอาจจะเป็นนางร้าย แต่มีคู่ คู่ของคุณอาจจะเป็นคนจาก วงอื่น เช่นวง BigBang Shinee อะไรอย่างนี้ คงรับได้นะ แต่ถ้าไม่เอาก็ว่ากันอีกหนึ่ง :: OK ค่ะ

คำถามอยากไปสัหน่อย คงไม่ว่ากันนะ อยากได้นางเอกที่มีคุณภาพดีเลิศที่สุด!! :: จะพยายามอย่างเต็มทีค่ะ

คิดว่าเจ้กวาเป็นคนอย่างไร[ไม่เกี่ยวกับคำถาม แค่อยากรู้ ใส่มาเลย บ้าบอคอแตกไงใส่มาโลด!!] :: ติ๊งต๊อง ใจดี น่ารัก

ขอบคุณที่สละเวลาอันมีค่ามาสมัครเป็นนางเอกของเจ้กวานะ :: ไม่เป็นไรค่ะ รบกวนด้วยนะค่ะ

…………………………………………………………………………………………………………………………………

คำถามชิงบท [ตอบตามนิสัยนางเอกคุณนะ]

คุณเจอกับเขาอย่างไร แล้วเหตุการณ์นั้นเป็นอย่างไรบ้าง? [บทพูด + บทบรรยาย 10 บรรทัดขึ้นไป]

::  วันนี้ฉันรับจ้อบมาทำงานเป็น บาร์เทนเดอร์ ค่ะ พอดีมันว่างๆอ่ะแล้วก็เบื่อๆด้วยอ่าหละ ฉันก็ทำงานตามปกติ

“หวาดดีค้าบบบ ผมชื่อ ชเว ซีวอน คุณนี้ สวย เซ็กซี่ ถูกใจผมจังเลยนะครับ ^ ^” อืมม์ เป็นแบบนี้ประจำ ชินซะแล้วล่ะค่ะ

“ ขอบคุณค่ะ ที่ชม จะรับอะไรดีล่ะค่ะ ?” ฉันยิ้มตอบรับไปเป็นมารยาท

“ขอคุณได้มั้ยล่ะครับ  ^ ^ ”

“ - - * ไม่ได้หรอกค่ะ ฉันไม่ใช่ของซื้อของขายนะค่ะ ”

“อ้าว หรอ ครับ ขอโทษด้วยครับ  ^ ^ ” - - กวนโอ๊ย จังเลยนะค่ะ

“ตกลงจะเอาอะไรล่ะค่ะ ?”

“สิงคโปร์ สลิง ครับ ”

“รอสักครู่นะค่ะ ” ฉันรับออเดอร์มาแล้วรีบทำ สิงคโปร์ สลิง ให้เค้าทันที เค้าจะได้ไปๆจากฉันสักที น่ารำคาญจริงๆ

“ได้แล้วค่ะ สิงคโปร์ สลิง ” ฉันพูดและยื่นแก้วสิงคโปร์ สลิงให้เค้า

“ขอบคุณครับ” หมอนั่นพูดและเดินจากไป ดีใจจัง ไปซะที

.

.

.

.

.

หลังร้าน

“อ่ะ อึนฮวา ไม่เป็นไรจ้ะ เดี่ยวพี่จัดการเอง” พี่ยองวอนพี่ที่ทำงานเป็นบาร์เทนเดอร์เหมือนกับฉันเอ่ยขึ้น

“ปล่อยเค้าเถอะค่ะ พี่ยองวอน อึนฮวาน่ะ ถึกจะตายไป ฮิฮิ” ซึลกิเพื่อนสนิทของฉันแซว

“ย่ะ ฉันถึก ” ฉันพูดและยกลังเบียร์เข้าไปเก็บที่ร้าน

.

.

.

“เฮ้อออ เสร็จสักที ” ฉันพูด

“เสร็จแล้วหรอ เก่งจังเลยนะ ยกลังเบียร์กับไวท์ได้เยอะ ขนาดนี้” พี่โซวอนเป็นแฝดของพี่ยองวอนค่ะเป็นคนพี่และก็เป็นเจ้าของร้านด้วย

“ไม่เป็นไรหรอกค่ะ อึนฮวา ยินดีช่วย ^ ^ ” ฉันยิ้มให้พี่โซวอน

“แหมม ~ ขอบใจมากๆเลยนะ อึนฮวา วันนี้กลับไปบ้านได้จ้ะ ”

“เอ๋ ? แต่ร้านยังไม่ปิดเลยนี้ค่ะ ” ฉันค้าดขึ้น

“ไม่เป็นไรหรอกจ้ะ อึนฮวา เหนื่อยมามากพอแล้ว วันนี้กลับบ้านเถอะนะ” พี่โซวอนบอก

“ก็ได้ค่ะ ขอบคุณมากๆเลยนะค่ะ”

“จ้ะ” ฉันจึงเดินไปเปลี่ยนชุดและกำลังกลับบ้าน

.

.

.

.

.

       เฮ้ออ ~ ดีใจจังเลย วันนี้ได้เลิกเร็วด้วยแถมยังได้เงินค่าพิเศษมาอีก อิอิ ฉันพูดและเดินไปที่รถอย่างสบายใจ

“ไง ~  สาวน้อย ”  ฉันหันไปทางปลายเสียงนั่น

O_O ! นั่นมันนายคนที่กวนโอ๊ย ฉันนิ = =”

“นายมาทำอะไรที่นี่ ” ฉันถามเค้า

“ป่าวหรอก ว่าแต่เธอเถอะ ให้ฉันไปส่งมั้ย ?”

“ไม่ล่ะ ขอบคุณนะ ” ฉันพูดและเดินไปที่รถ แต่ถูกแขนแกร่งจับไว้

“เดี่ยวสิ”

“เฮ้ย ปล่อยนะ”

“ฉันแค่อยากจะคุยด้วยเฉยๆ”

“แต่ฉันไม่อยากคุยนิ ปล่อยเดี๋ยวนี้” ฉันพูดและจ้องเค้า

“ไม่” เค้าทำหน้าทะเล้น - * - กวนโอ๊ยจริง!

 บัก!!

   ฉันต่อยหน้าหมอนั่นไปที

“เธอ เธอต่อยฉัน - - ”

“ก็ใช่น่ะสิ ข้อหาอยากมายุ่งวุ่นวายกับฉัน ” ฉันพูดและรีบเดินไปขึ้นรถทันที

 ตุ๊บ ๆ ๆ

“นี้ เธอเปิดประตูรถเดี๋ยวนี้เลยนะ ”

“ไม่วันซะหรอก” ฉันพูดและใส่เกียร์ขับรถไปโม่สนใจเค้า

“ฝากไว้ก่อนเหอะ ยัยตัวแสบ !”

อยากให้ตอนกลางเรื่องมีอะไรเกิดขึ้น? [บทพูด + บทบรรยาย 10 บรรทัดขึ้นไป]

:: วันนี้ฉันมางานเลี้ยงฉลองบริษัทของเพื่อนพ่อน่ะค่ะ

“อึนฮวา ดีใจจังเลยที่เธอยอมมา ” ซึลกิ ทักขึ้น

 “แหมม จะให้ไม่มาได้ไงล่ะ ซึลกิ นี้มันงานเลี้ยงสำคัญของเธอนะ”

“ขอบคุณนะจ้ะ ป่ะ..เราไปเล่นกันที่ห้องของฉันกันดีกว่า”

“จ้ะ อึนฮวา ไปก่อนนะค่ะ พี่ชินโฮ” ฉันพูดและหันไปบอกพี่ชินโฮ ส่วนพี่ชินโฮก็ยิ้มให้ฉันและพยักหน้า งิ ๆ

.

.

.

.

ในห้องของ ซึลกิ

“อึนฮวา หิวมั้ย ? ฉันจะไปหาอะไรกันทานล่ะกัน” ซิลกิถามขึ้น

“อืมม ก็ดีนะ ” ฉันตอบไป

.

.

“เฮ้อออ ทำไม ซิลกิไปนานแบบนี้ล่ะ น่าเบื่อที่สุดเลย!” ฉันนั่งบ่นคนเดียวอยู่ในห้องกว้างๆของซึลกิ

“เชอะ ! ออกไปเดินเที่ยวเล่นดีกว่า”

.

.

.

สวนดอกไม้

“อืมม์ หอมจัง ดอกลิลลีเนี่ย” ฉันพูดพรางสูดกลิ่นของดอกลิลลี่ขาวเข้าซะเต็มปอด

“เจอกันอีกแล้วนะ ซอง อึนฮวา!” เฮ้ย ! เสียงนี้มัน ดู คุ้นๆนะ ฉันจึงหันไปทางปลายเสียงนั้น

O[]O”

นั่นมัน ชเว ซีวอน นิน่า โอ๊ย! ให้ตายเหอะ ทำไมต้องมาเจอหมอนี้ที่นี้ด้วยนะ

“นายมาทำอะไรที่นี้ไม่ทราบ ??” ฉันถามขึ้น

“ก็นะ เหตุผลเดียวกันกับเธอล่ะมั้ง ” หมอนั่นยักไหล่ - - กวนซะจริง

“นี่ ! นาย อย่ามากวนกันนะ”

“ป่าวซะหน่อย ” เถียงอีก - -

“ชิ ! เอาเถอะ ฉันไม่อยากเถียงกับนายแล้ว” ฉันพูดพรางเดินกลับเข้าไปในงาน

“เดี๋ยว” หมอนั่นรั้งฉันไว้

“อะไร ? ”

“คุยกันก่อนสิ ”

“ไม่”

“ช่วยไม่ได้นะ”

“หืม ?”

.

.

.

 จุ๊บ

O[[]]o

อ้ากกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกก ไม่นะ ! ไม่นะ ! อ้ากกกก ไม่นะ  ๆๆ  ๆๆ  ๆ ๆ ๆ ๆ จูบแรกของช้านนนนนนนนนนนนนนน ทำไมต้องเสียให้ไอบ้านี้ด้วย อ้ากกก ไม่ๆๆๆๆๆๆๆๆๆ

“ไอบ้า  ไอผู้ชายฉวยโอกาส ไอผู้ชายไม่มีมารยาท...” ฉันด่าเค้าอย่างแรงและก็ตุบตีเค้าเป็นว่าเล่นแต่ดูท่าทางแล้วเค้าจะไม่เจ็บเลยนะเนี่ย = =”

“บ่นจบยัง ?”

“ยัง!! ไอ...” แล้วฉันก็ด่าเค้าต่อค่ะ - -

“ถ้าเธอยังไม่หยุด คราวนี้ฉันปล้ำเธอนะ”

“เฮือก ” ฉันหยุดด่าเค้าทันใดค่ะ ไม่งั้นมีหวังเสียเวอร์จิ้นแน่ฉัน T T

“ก็แค่นั้นหละ ฉันแค่อยากจะคุยกับเธอเท่านั้น”

“แน่ใจ ??”

“อืม”

“งั้นว่ามา”  [ เฮ้ย ๆ ง่ายๆงี้เลยหรอ ? ]ก็ง่ายๆ งี้หละค่ะ ครั้งแรกที่เจอกันเห็นหน้าเขาไม่น่าไว้ใจเลยไม่อยากยุ่งด้วยแต่พอได้คุยกันจริงๆแล้ว กลับเลวร้ายยิ่งกว่าอีก = =” แต่ดูท่าเขาคงไม่ทำอะไรฉันแล้วล่ะ ฉันก็เลยคุยๆไป ก็ได้ จบๆ !  

เนรมิตฉากจบที่แสนหวานของคุณมาให้เราหน่อยสิ [บทพูด + บทบรรยาย 10 บรรทัดขึ้นไป]

:: “ซีวอน นี่จะนอนไปถึงไหน น่ะ นี่มัน เที่ยงแล้วนะ ไอบ้า!”  ให้ตายเหอะ ร้อยวันล้านปีไม่เห็นมานอนตื่นสายแบบนี้เลย ทำไมวันนี้มาตื่นสายได้นะ

“นี้ ซีวอ... อ้าว ไม่อยู่ ?” ฉันเดินไปกระชากที่นอนของเค้าออกแต่ก็ไม่พบอะไรพบแค่หมอนข้างเปล่าๆเท่านั้น ไปไหนกันนะ หมอนั่น - - ช่างเหอะ ไปเที่ยวดีกว่า ฉันไม่พูดเปล่ากดโทรศัพท์โทรหา ซิลกิ แล้วชวนไปเที่ยวกัน

.

.

.

.

“นี้ อึนฮวา เธอเป็นอะไรไปน่ะ”  ซึลกิถามฉัน

“เป็นอะไร ??” ฉันเลิกคิ้ว

“อืม ฉันเห็นเธอ เดิน แวะ ร้านแต่ เสื้อผ้า กับ ของ ผู้ชายทั้งนั้นเลยนะ”

“อ๋อ  ๆ ไม่มีอะไรหรอก แค่จะซื้อของฝากเพื่อนน่ะ”

“เพื่อน ? แน่ใจนะ ” ซิลกิเลิกคิ้ว

“จ้ะ ^ ^ ” ฉันยิ้มให้เธอ

“ - - เอาเถอะ ๆ ว่าแต่เธออยากจะซื้ออะไรให้เพื่อนเธอคนนั้นล่ะ ฉันจะได้ช่วยเลือกให้” ซิลกิเสนอ

“อืมม์ เอาไอนั่นล่ะกัน”

“ไอนั่น ?”

“ใช่ คิดว่าเค้าน่าจะชอบนะ ^ ^”

“อ๋อ ๆ OK ๆ หาไม่ยากหรอก”

.

.

.

.

.

.

ตกเย็นที่บ้าน

  อ่ะ! บ้านเปิดไฟไวนิ สงสัย ซีวอน กลับมาแล้วล่ะมั้ง

“กลับมาแล้วจ้า” ฉันพูดและเดินเข้าบ้านมาพรางมองหาซีวอน

“อ้าว กลับมาแล้วหรอ ไปไหนมาอ่ะ” ซีวอนถามขึ้น

“อ๋อ ไปเที่ยวกับซิลกิน่ะ”

“หรอ อืมม์ นี้ อึนฮวา มานั่งนี้สิ” ซีวอนพูดและตบไปที่โซฟาข้างๆตัวเค้า หา? หมอนี้คิดอะไรอยู่เนี่ย

“ฉันไม่ทำอะไรเธอหรอกน่า ^ ^” หมอนั่นพูดและยิ้มให้ เชื่อใจได้มั้ยฟระเนี่ย - - เอ้า นั่งก็นั่ง

“มีอะไรอ่ะ” ฉันถามขึ้น

“ป่าวหรอกแค่อยากให้นั่งเฉยๆ”

“เอ้า - - แปลกคนเนอะ = =” ” 

“..........” ความเงียบเริ่มเข้าคลุมพวกเราทั้ง 2 ช่วยไม่ได้แฮะ

“เอ่อ...ซีวอน” ฉันพูดขึ้น

“หืม ?”

“เอ้า นี่” ฉันยื่นกล้องขนาดกลางให้เค้าและหันไปทางอื่น

“เนื่องในโอกาสอะไรหรอ ?” เค้าถาม

“ก็เนื่องในโอกาส....โอ๊ย! จะอะไรก็ช่างเหอะ รับๆไปเถอะ” จะให้บอกได้ยังไงล่ะ ว่าวันนี้เป็นวันที่ฉันเสียจูบแรกให้นายแล้วก็เป็นวันที่เราสนิทกันด้วย

“อืมม ขอบใจนะ ^ ^” ซีวอนเอ่ยและแกะกล้องออก

“ชอบรึป่าว” ฉันถามเค้า

“ชอบสิ ผ้าพัดคอ อันนี้ฉันอยากได้มานานแล้วล่ะ เธอรู้ใจฉันดีจังเลยนะ  ^ ^” ซีวอนหันมายิ้มให้ฉัน ยิ้มแบบที่ฉันไม่เคยเห็นมาก่อน -//- ฉันเขินนะ ไอบ้า

“ฉันเองก็มีอะไรให้เธอเหมือนกัน”

“อ่ะ ? ดะ..เดี๋ยวสิ” ฉันพูดและแปลกใจนิสๆว่าทำไมเค้าต้องเอาผ้าปิดตามาปิดตาฉันด้วยนะ

“นี่ ฉันแกะผ้าปิดตาออกได้ยัง ??”

“ยัง ๆ” ให้ตายเหอะ จะทำอะไรของเค้านะ

“อย่าพิ่งลืมตานะ” ซีวอนพูดและแกะผ้าปิดตาฉันออก

“จ้ะ ๆ ” ฉันตอบรับไป

“ลืม ตาได้แล้ว”

“O_O ซะ..ซีวอน ” ฉันพูดและหันไปทางซีวอนที่ยิ้มอยู่ข้างๆฉัน

“ ^ ^ ฉันตัดสินใจแล้วล่ะ แต่งงานกับฉันนะ ” ซีวอนพูดพรางหยิบแหวนที่อยู่ที่มือของฉันขึ้นมาแล้วสวมเข้าที่นิ้วนาง

“ดะ..เดี่ยวสิ ฉันยังไม่ได้ตอบเลยนะ”

“ไม่ต้องตอบ ฉันก็รู้คำตอบของเธอนะ อึนฮวา”  ซีวอนยื่นหน้าเข้ามาใกล้ๆฉันแล้ว

จุ๊บ

กริ๊ดด >0< อีกแล้วนะ เจ้าบ้าซีวอน

“-///- ฉันเขินนะ เจ้าบ้า” ฉันพูดและหันไปทางอื่น

“แล้วเธอ ตกลง หรือป่าวล่ะ ”

“อะ..อืมม”

“เย้ !! จุ๊บ” ซีวอนพูดและหันมากอดแก้มฉัน

“นี้ ตาบ้า ฉันเขินนะ >///<”

“ ^ ^ เธอเป็นของฉันแล้วนะ” ซีวอนพูดพรางกอดฉัน โอ๊ย! ให้ตายเถอะ ทำไมหมอนี้ต้องเป็นแบบนี้ทุกทีเลยนะ แต่ทำไม ฉันถึงรักหมอนั่นจังเลยนะ ^ ^

…………………………………………………………………………………………………………………………………

คำถามชิงบท 2 [ตอบตามนิสัยนางเอกคุณนะ]

คำถามนางเอกซีวอน

1.       คุณกับซีวอนนั้นไม่ถูกกันมากๆเลยทีเดียว แถมเขายังเป็นคนทะลึ่ง ทะเล้นอีกต่างหาก คุณน่ะเป็นคนที่เซ็กซี่มากๆเลนทีเดียว คุณจะโดนสายตาของซีวอนที่มองมาที่รูปร่างของคุณตลอดเวลา แล้วมีอยู่วันหนึ่งที่คุณกำลังอาบน้ำในห้องน้ำอยู่นั้น ตอนนั้นคุณลืมล๊อคกลอนประตู ส่วนคุณนั้นยืนอาบน้ำนะ แต่ก็มีม่านสีขาวบังเรือนร่างอันสวยงามของคุณเอาไว้อยู่ และเมื่อซีวอนเดินเข้ามาในห้อง เพราะคุณและซีวอนต้องนอนด้วยกัน ถึงจะเป็นเตียงนอนขนาดคิงไซด์ก็ตามที แต่คุณก็ไม่วางใจซีวอนอยู่ดี ซีวอนเดินเข้ามาในห้อง เขานั้นใส่ผ้าขนหนูเพียงตัวเดียวเท่านั้น เขาไม่รู้เลยว่าคุณอยู่ในห้องน้ำ จึงเปิดประตูห้องน้ำเข้าไปเพื่อจะอาบน้ำ แต่เขากับเจอคุณเข้า คุณดูตกใจอย่างมากที่เขาเข้ามาในห้องน้ำ ถ้าจะไปเอาผ้าเช็ดตัวก็อยู่ไกลมากเลยทีเดียว แถมตอนนี้คุณกำลังเปลือยเปล่าอยู่ คุณจึงกำม่านนั้นปิดบังเรือนร่างของคุณเอาไว้ เมื่อเห็นสายตาแสนเจ้าเล่ห์ของซีวอนที่สามารถทะลุผ้าม่านมามองเรือนร่างของคุณได้แล้ว คุณจะทำอย่างไร และคุณจะต่อว่าเขาอย่างไร เพื่อให้เขาออกไปจากห้องน้ำให้ได้ [เอาตั้งแต่ซีวอนเข้ามาในห้องน้ำและคุณตกใจเลยนะ บทพูด+บทบรรยาย 10 บรรทัดขึ้นไป]

:: “เฮ้อ เหนื่อยๆอาบน้ำดีกว่า” ซีวอนเอ่ยและเดินไปเข้าห้องน้ำ

กึก!

“หืมม ? ”

.

.

.

O_O”

O[[]]O”

“กะ...กริ๊ดดดดดดดดดดดดด” ฉันร้องลั่นและดึงม่านมาปังร่างกายของฉันเอาไว้

“ไอบ้า ไอทุเรศ นายเข้ามาได้ไงยะ” ฉันตะโกนด่าและปาพวก สบู่ แชมพูใส่เขา

“นี่ อึนฮวา ใจเย็นก่อนๆ มันไม่ใช่แบบนั้นนะ” เขาพูดคิดหรอว่าฉันจะฟังน่ะ

“ไม่ต้องมาแก้ตัวเลยนะ ไอคนลามก ซกมก (เกี่ยวป่ะ) ฉันอาบน้ำอยู่ต่อให้นายไม่รู้ยังไงแต่นายก็น่าจะได้ยินเสียงน้ำนิ แล้วทำไมยังเข้าอีกห๊ะ ! ” ฉันต่อว่าเขา แต่แล้วสายตาของฉันก็เลือบไปเห็นแววตาของเขาที่มองมายังเรือนร่างอันเปลือยเปล่าของฉัน ยังไม่สำนึกอีกนะ!

บัก!

“อึยย !! ไอบ้า เอ๊ย จ้องไรย่ะ เลิกจ้อง เลิกมองเลยนะ แล้วลุกไปหยิบผ้าเช็ดตัวให้ฉันเดี๋ยวนิ” ฉันปาแชมพูใส่หน้าเขา ซีวอนดูอึ้งๆแต่ก็ยอมทำตามที่ฉันบอก

“อ่ะ นี่”

“หยุดเลย!” ฉันบอกเขาที่ขณะที่กำลังเดินเอาผาเช็ดตัวมาให้ฉัน

“โยนมา”

“หา ??”

“บอกให้โยนมาไงเล่า แล้วหันไปด้วย!” ฉันพูดเชิงสั่ง

“คะ..ครับๆ” ซีวอนโยนผ้าเช็ดตัวให้ฉันและหันไปทางอื่น พอฉันได้ผ้าเช็ดตัวแล้ว ฉันจึงจัดการนำผ้าเช็ดตัวมาปิดเรือนร่างเอาไว้และเดินไปแต่งตัวปล่อยเขาไว้อย่างงั้น

“ไปแต่งตัวซะ”

“แต่ฉันยังไม่ได้อาบน้ำเลยนะ”

“ไม่ต้องมาเถียง! ไปแต่งตัวให้เสร็จภายใน 1 นาทีแล้วออกมาหาฉันที่นี่” ฉันสั่งเขาและนั่งรอที่โซฟา

“ครับๆ” ซีวอนรีบเข้าไปห้องและแต่งตัวให้เสร็จภายใน 1 นาทีที่ฉันสั่ง

“มาแล้ว ”

“ดี เตรียมใจไว้ยังล่ะ”

“เตรียม ?” เขาเลิกคิ้ว

“ยังจะมาทำเป็นไม่รู้เรื่องหรอย่ะ เขาไปในห้องน้ำตอนฉันกำลังอาบน้ำเนี่ยถือว่าเป็นการล่วงละเมิดสิทธิของผู้อื่นนะ มีความผิดตาม กฏหมาย แต่ฉันเป็นคนใจดีดังนั้น ฉันจะไม่ไปฟ้องตำรวจ แต่นายต้องรับฟังคำเทศนาของฉันและมัดของฉันเข้าใจมั้ย !!”

“ครับ ๆ อ้ากกกกกก ผมขอโทษษ อึนฮวา ยกโทษให้ผมเถอะ T T” ฉันไม่ฟังคำขอขอซีวอนฉันนั่งด่าเขาถึงเช้าและอัดเขาไปนิดหน่อยด้วย เฮ้ออ ออกแรงมาตั้งแต่ค่ำ เช้าแล้วหรอเนี่ย ไปนอนดีกว่า ^ ^ ฉันคิดและเดินไปนอนอย่างสบายใจปล่อย ซีวอนที่โดนอัดอยู่แบบนั้น

2.       เมื่อเหตุการณ์ครั้งนั้นผ่านไปแล้วซีวอนไม่กล้าเข้าไปในห้องน้ำเวลาคุณอาบน้ำอีกเลย เพราะเขาเข็ดกับเหตุการณ์ครั้งนั้นเป็นอย่างมากเลยทีเดียว มีอยู่วันหนึ่งที่เขากำลังนั่งรออยู่บนเตียงเพื่อจะเข้าไปห้องน้ำต่อจากคุณ อยู่ๆเขาก็ได้ยินเสียกรีดร้องของคุณออกมาจากห้องน้ำ และเขาก็ได้ยินเสียงคุณเรียกชื่อเขาให้ไปดูในห้องน้ำแบบด่วนๆเลยด้วย ซีวอนดูตกใจไม่น้อย แต่ก็ไม่กล้าที่จะเปิดประตูเข้าไปดู เพราะตอนนั้นคุณกำลังเปลือเปล่าไมได้ใส่เสื้อผ้าหรือเสื้อคลุมอะไรเลย แต่คุรกลับบอกให้เขาเข้ามาให้เร็วที่สุด เขาจึงจำใจเข้าไปเพราะได้ยินเสียงกรีดร้องแสบแก้วหูของคุณไม่ไหวแล้ว เมื่อเขาเปิดประตูเข้าไปสิ่งที่ทำให้คุณกรีดร้องคือ ตุ๊กแกตัวโตมากที่คุณและเขาไม่เคยได้พบได้เห็นมาก่อนเลยสักครั้งเดียว คุณพยายามบอกให้เขาเอาตัวตุ๊กแกนั่นไปไกลๆคุณสักที เพราะคุณทนไม่ไหวจะตายอยู่แล้ว แต่คุณรู้จักคุณอย่างซีวอนดี ถ้าซีวอนจะทำอะไรก็ต้องมีข้อแลกเปลี่ยนเสมอ คุณจะให้อะไรตอบแทนเขา เพื่อให้เขาช่วยเอาตุ๊กแกน่าขยะแขยงที่คุณเกลียดมากที่สุดออกไปเสียที [เอาตั้งแต่คุณกรีดร้องเสียงดังเลยนะ บทพูด + บทบรรยาย 10 บรรทัดขึ้นไป]

::  “กะ..กรื๊ดดดดดดดด!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!! ”

“อึนฮวา เป็นอะไรน่ะ ?!” ซีวอนที่ได้ยินเสียงร้องของฉันตะโกนเข้ามาถาม

“ซะ..ซีวอน เข้ามาหน่อยเร็ว ” ฉันตะโกนบอก

“หา ? เธอจะบ้าหรอไง เธอกำลัง โป๊ อยู่ไม่ใช่หรอจะให้ฉันเข้าไป เธอก็ด่าฉันเละสิ - -”

“ไม่ด่าหรอกน่า รีบเข้ามาเร็วๆเถอะ ฉันกลัวจะตายอยู่แล้ว!!”

“แต่.”

“เร็ว ! กรื๊ดดดดดดดดด!!!” ฉันเริ่มร้องอีกครั้งทำให้เขารีบเข้ามา

O_____o”

  ซีวอนอึ้งกับภาพที่เห็น นั่นคือ ภาพตุ๊กแตตัวใหญ่เท่าที่สุดที่เขาเคยเห็นมาก่อน มิน่าล่ะ มันถึงทำให้คนอย่าง ซอง อึนฮวา ร้องได้

“นี่ ตาบ้า อย่ามั่วแต่ยืนอึ้งสิยะ ช่วยทำอะไรสักอย่างสิ เอาไอตุ๊กแกบ้านิ ออกไปที ฉันกลัวจะตายอยู่แล้ว T T” ฉันพยายามอ้อนวอนเขา

“เหอะ ๆ  คิดหรอว่า มันจะง่ายขนาดนั้น ต้องมีขอแลกเปลี่ยนอะไรกันหน่อย” เขาเสนอ ให้ตายเหอะ เจ้าเล่ห์จริงๆ

“นายต้องการอะไรล่ะ ??”

“เธอต้องเลิก ด่าฉัน และมานอนเตียงเดียวกันกับฉัน ”

“O_O ไม่มีทางย่ะ!”

“งั้นฉันก็ไม่ช่วยไปล่ะ” ซีวอนพูดและกำลังจะเดินไป

“เดี๋ยวๆ OK ๆ ฉันตกลงๆ” ด้วยความจำใจอย่างที่สุด จึงต้องยอมตกลงไป T T ฮือๆ งานนี้ซวยแน่ๆเลย อึนฮวา เอ๋ย

“งั้นก็ OK ฉันจะช่วย” ซีวอนพูดและช่วยไล่ตุ๊กแกตัวนั้นออกไปจาก เฮ้ออ ค่อยยังชั่วหน่อย แต่ฉันจะต้องมานั่งหนักใจกับสัญญาที่ฉันให้ไว้ใช่มั้ยเนี่ย ?? เห้อออ ชีวิตของอึนฮวา T T อ้ากก อยากบ้า ๆ