ตั้งค่าการอ่าน

ค่าเริ่มต้น

  • เลื่อนอัตโนมัติ
    ❥ Lolita's Room ❤

    ลำดับตอนที่ #55 : [Fic Reborn] Seven G7 (Elizabeth)

    • อัปเดตล่าสุด 12 มี.ค. 59


    A p p l i c a t i o n 

    ฉันชื่อเอลิซาเบธ ชื่องามเหมือนหน้าตาใช่ไหมล่ะ? J”

                ลักษณะภายนอก

    คู่ :: ใครก็ได้ค่า ขอหล่อๆ---- #ผิด

    จุดเด่นของตัวละคร :: ดวงตาสีน้ำตาลประกายเขียวกับการชมตัวเองหน้าตายของนาง

    ชื่อ :: เอลิซาเบธ จี. เวสต์ลีย์ (เอลิซาเบธ จีอา เวสต์ลีย์) || Elizabeth Gia Westley

    ชื่อเรียก :: อลิซ (ชื่อเล่น) , ลิซซี่ (ชื่อที่ครอบครัวเรียกกัน) || Alice, Lizzy

    เพศ :: หญิง

    ว/ด/ป เกิด :: 12/3 (สิ้นคิดค่ะ เอาวันเกิดตัวเองนี่แหละ ฟฟฟฟฟ)

    อายุ :: 16 ปี

    ประวัติ :: เอลิซาเบธเป็นลูกสาวของนางแบบคนดังกับไอดอลหนุ่มที่มีชื่อเสียง ดังนั้นบ้านของเธอจึงนับว่ามีฐานะมากพอสมควร เธอจึงไม่จำเป็นต้องไปทำงานพาร์ทไทม์เหมือนเด็กบางคน หล่อนมีพี่ชายหนึ่งคนชื่ออเล็กซิส กับน้องสาวอีกคนชื่อแองเจลิน่า แม้พ่อแม่จะไม่ค่อยมีเวลาให้มากนัก แต่เธอก็ได้รับความรักจากทั้งพี่ชาย และน้องสาวมาเต็มเปี่ยม ดังนั้นเธอไม่ใช่เด็กมีปัญหาหรอกนะ!

    ลักษณะภายนอก :: สาวหน้าสวยเหมือนตุ๊กตา ผิวขาว รูปร่างโปร่งบาง ผมสีน้ำตาลแดงยาวเลยบ่า ตาสีน้ำตาลประกายเขียว เวลาไม่พูดจะดูเป็นท่านหญิงผู้เย่อหยิ่ง แต่พอเปิดปากเท่านั้นแหละ... สิ่งมีชีวิตจากนอกโลกชัดๆ (...) || สูง 168 หนัก 47

    เพิ่มเติม :: นางไม่ชอบใส่ชุดยาวๆ โดยให้เหตุผลว่ามันไม่อาร์ตเอาซะเลย...

     

                ลักษณะภายใน

    ลักษณะนิสัย :: ก็อย่างที่เห็นมาก่อนหน้า เอลิซาเบธเป็นคนหลงตัวเอง... มากๆ เรียกอย่างดูดีคือเป็นคนรักตัวเอง เธออยู่ในระดับที่สามารถชมตัวเองได้หน้าด้านๆ และทุกประโยคที่พูดออกมามักจะมีคำชมตัวเองเสมอๆ (?) เป็นคนที่ภายนอกดูหยิ่ง แต่เมื่อลองคุยกันจริงๆ คุณจะพบว่าเธอคือสัตว์ต่างดาวจากกาแลคซี่แอนโดรเมด้า (?)

                เอลิซาเบธเป็นคนอารมณ์ศิลปิน อาร์ตตัวแม่ ทุกอย่างขึ้นๆ ลงๆ เอาแน่เอานอนไม่ค่อยได้ เดี๋ยวยิ้มเดี๋ยวหัวเราะ และอยู่ดีๆ ก็จะทำหน้าบึ้งอย่างไม่มีเหตุผล (?) มักจะทำให้คนอื่นเป็นกังวลเสมอว่าไปทำอะไรให้ยัยนี่โกรธมาหรือเปล่า อยู่ดีๆ มาแยกเขี้ยวใส่อะไรงี้ เด็กสาวเป็นคนชอบคิดเพ้อเจ้อ มักจะเหม่อลอยอยู่บ่อยๆ ชอบทำตัวเอ้อระเหยลอยชายเป็นทองไม่รู้ร้อน ดูไร้สาระก็จริง แต่จริงๆ เป็นคนฉลาดคนหนึ่งนะคะ

                เอลิซาเบธเป็นคนที่รู้เรื่องคนอื่นดีกว่าเรื่องของตัวเอง ชอบสังเกตคนอื่น ดูคนเป็น เลยรู้ว่าใครชอบอะไรไม่ชอบอะไร และด้วยบุคลิกภายนอกที่ดูเป็นผู้ใหญ่ที่น่าเชื่อถือ จึงมักมีคนหลงผิดมาระบาย และขอคำปรึกษาต่างๆ ด้วยเสมอ ดังนั้นไม่แปลกหรอกนะหากเธอจะรู้ความลับของชาวบ้านเขาไปทั่ว

                หล่อนเป็นคนไม่ชอบยิ้ม ถือว่าตัวเองทำหน้าแบบนี้ก็ดูดีได้ (?) คำบอกเล่าจากคนอื่นบอกว่าเอลิซาเบธเป็นพวกหน้านิ่งที่ถ้ายิ้มขึ้นมาโลกจะสดใส แต่ถึงอย่างไร เธอก็ยังไม่ชอบยิ้มพร่ำเพรื่ออยู่ดี ถ้าจะให้เธอยิ้มตลอดเวลา เธอจะรู้สึกว่าตัวเองบ้า ไม่ใช่สไตล์เลยสักนิด ถ้าอยากยิ้มจริงๆ ค่อยยิ้มดีกว่า ดูจริงใจกว่าเมครอยยิ้มขึ้นมาทั้งที่ไม่อยากทำเยอะ

                เอลิซาเบธเป็นคนมีมาดโดยธรรมชาติ เกิดมาก็ออกมาเป็นตัวแบบนี้เลย (?) นานวันเข้าก็ติดเป็นนิสัย เลยโดนคนอื่นบอกว่าขี้เก๊ก ซึ่ง ณ ปัจจุบัน เธอก็ยังคงไม่เข้าใจว่าเธอขี้เก๊กตรงไหน มันเป็นสิ่งที่ธรรมชาติสร้างมาพร้อมกับตัวเธอต่างหากล่ะ! เอลิซาเบธยอมรับว่าบางครั้งเธอก็ปากไม่ตรงกับใจบ้าง แต่นั่นมันก็เรื่องธรรมดาของมนุษย์ไม่ใช่หรือไง?

    ชอบ :: การแต่งตัวแต่งหน้า ของสวยๆ งามๆ ตัวเอง (?) ครอบครัว คนสวยๆ

    เกลียด :: คนที่ชอบด่าคนอื่นทั้งที่ตัวเองก็ไม่มีอะไรดี ของสกปรก คนที่ไม่รู้จักรักตัวเอง

    กลัว :: ความสูง (นางกลัวแค่ที่สูงแบบไม่มีอะไรกั้นนะคะ พวกหน้าผาอะไรงี้ ยังขึ้นตึกขึ้นดาดฟ้าขึ้นเครื่องบินได้แบบคนปกตินะคะ)

    ความสามารถพิเศษ :: เป็นคนหูไวตาไว ตาดี และหูผีมาก ช่างสังเกต มีความคิดสร้างสรรค์สูง และจินตนาการบรรเจิดมาก วาดรูปสวย มีเซนส์ในการแต่งตัว

    เพิ่มเติม :: ชอบเรียกคนอื่นว่าที่รัก แต่ไม่ได้คิดอะไรในเชิงชู้สาวแน่นอน แต่ก็ทำให้ใครต่อใครเข้าใจผิดมานักต่อนักแล้ว

     

    แนะนำตัวละคร (สวมลักษณะนิสัยตัวละครเลยค่ะ)

    “สวัสดี ฉันเอลิซาเบธ” เด็กสาวเอียงคอพลางขยับยิ้มมุมปาก “ผู้หญิงที่รูปงามนามไพเราะที่สุดในโลกจ้ะ J



    ลักษณะการพูด ยกตัวอย่าง (สวมลักษณะนิสัยตัวละครเลยค่ะ)

    “ฉันสวย” เป็นคำที่อยู่ดีๆ ก็จะพูดขึ้นมาแบบไม่มีปี่มีขลุ่ย อารมณ์แบบคำติดปากค่ะ

    “ทำหน้าแบบนั้นเดี๋ยวไม่สวยนะจ๊ะที่รัก” คำปลอบค่ะ 55555

    “แหม... น่ารักจังเลยนะ~ เอาล่ะ จะทำอะไรต่อล่ะ?” เท้าคางมองคนมาจีบ (?)

    “คิดว่าฉันสนุกด้วยไหม?” มีคนมากวนเวลาหงุดหงิด

    “คิดว่าตัวเองดีเลิศแค่ไหนกันเชียว มาพูดกับคนอื่นเขาแบบนี้น่ะ ดูตัวเองหรือยังหืม?” มีคนมาดูถูกตัวเอง หรือเพื่อน

    “ฉันไม่ช่วยแล้วนะ ลองทำเองบ้างสิ” แต่สุดท้ายก็ช่วย (?)

              

     

    ทอคกับผู้ปกครอง

                “สวัสดีค่ะ ไรต์ชื่อมาม่อนนะคะ รีดที่รักชื่ออะไรคะ

    = เราชื่ออันดาค่า สวัสดีค่ะ

                “ทำไมถึงมาสมัครคะ?”

    = ส่วนหนึ่งเพราะดูน่าสนุกดี อีกส่วนคือเพราะเราจำไรท์ได้ค่ะ แอร๊ย คนแต่งเรื่อง D-RAN เนอะ เราผปค.ฟุบุคิเองค่ะ ฮ่า

                “ถ้าหากลูกไม่ติดจะว่าอะไรไหมคะ

    = ไม่ว่าค่ะ 5555 แล้วแต่ไรท์พิจารณาเลยค่ะ

                “ถ้าติดแล้วอย่าหายนะคะ อยากเจอมาก 5555 แอร้

    = ไม่ติดก็เมนท์ค่ะ น่าสนุกดีเรื่องนี้ แล้วเราว่าเราเมนท์บ่อยนะคะ ...ยกเว้นเด็กดีไม่ขึ้นแจ้งเตือนแล้วเรายังไม่มาเช็คอะไรงี้ ฟฟฟฟ

                “ไรต์ดองนะคะ (?)”

    = โห ไม่เป็นไรค่ะ มันเรื่องธรรมด๊า! การดองคือของคู่กายนักเขียนทุกคนค่ะ ฟฟฟฟ สำหรับเรา ไม่ทิ้งคือโอเคแล้วค่ะ ><

                “มีอะไรอยากบอกไรต์ไหมคะ?”

    = สู้ๆ นะคะ ไอเลิฟยู เฒอแตมอาแลงฟินีวววว ฟฟฟฟฟ

    ติดตามเรื่องนี้
    เก็บเข้าคอลเล็กชัน

    ผู้อ่านนิยมอ่านต่อ ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    อีบุ๊ก ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    ความคิดเห็น

    ×