เก็บตัวละครเจ้าค่ะ

ลำดับตอนที่ #54 : Ahzanelf : ผจญภัยแดนต้องสาป { รับสมัคร }

ก ร ะ ด า ษ สี น้ำ ต า ล  

“ น่าสนุก แล้วทำไมพวกคุณถึงต้องเศร้าด้วยละเมื่อมีคนจากไป”

"น้ำทำให้เรือลอยได้ น้ำก็ทำให้เรือจมได้ มันคือกฎของธรรมชาติ"

 รูปภาพ

PART 1 ข้อมูลทั่วไป

บท : นักโทษที่รอดชีวิต

ชื่อ :โลเวล  ซิลเวสเตอร์ ( Lowell  Silvester ) (หมาป่าหนุ่ม // ป่าเถื่อน)

ชื่อเรียก : เวล (well)

เพศ : ช 

อายุ : 21 

อาชีพ : นักฆ่า(what??) ถ้าไม่มีก็แล้วแต่ไรท์เลยค่ะ

ประวัติ : 

เวลเป็นเด็กกำพร้าที่ถูกพ่อและแม่ทิ้ง ไว้แต่ก็มีชายหญิงคู่นึงเก็บได้ และเลี้ยงเขามาจนโตขึ้น  ตอนที่เวลอายุได้ 9 ขวบ ทั้งตระกูลก็ถูกฆ่ากวาดล้างไปไม่เหลืออะไรเลย  เวลถูกพวกที่มาจับตัวกลับไปที่ที่กบดานของพวกมัน ฝึกการต่อสู้ ทุอย่างทุกรูปแบบ            ยัดเหยียดวิธีการฆ่า และเหนือกว่าสิ่งใด จงจงรักภักดีกับพวกมันด้วยชีวิต  เมื่ออายุได้14 เวลกลายเป็นหัวกะทิมากฝีมือของที่นั้น 

และฉายาในวงการของเวลนั้นคือ "ราตรีสีเลือด" ในขณะที่ทุกอย่างเกือบเป็นปกติเวลก็ได้รู้ความจริง พ่อและแม่ที่ถูกพวกนี้ฆ่าไปนั้นแท้จริงแล้วเป็นพวกลักลอบค้าอวัยวะมนุษย์ ค้าทาศ ยาเสพติดทุกรูปแบบ ที่พวกมันเลี้ยงเวลไว้ก็เพื่อเป็นเหตบังหน้าในตอนที่กำลังมีการขนย้ายสินค้าล็อคใหญ่ เด็กคนแล้วคนเล่าที่เวลเห็น คนแล้วคนเล่าที่ถูกเก็บมาเลี้ยงพวกเค้าถูกขาย ไม่ใช่ถูกส่งไปท่องเที่ยวหรืออะไรก็ตามอย่างที่พ่อและแม่บอก แต่พวกเค้าถูกขาย บางคนถูกตัดอวัยวะเพื่อไปประมูลในตลาดมืด ตั้งแต่วันที่รู้ความจริง เวลพยายามอย่างหนักที่จะสืบ หาข้อเท็จจริงทุกอย่าง หาทุกสิ่งเพื่อยืนยัน พ่อแม่ที่แสนใจดีของเค้า ต้องไม่ใช่คนแบบนั้น ไม่ใช่ เพียงแต่ห้องลับใต้ดิน และเด็กที่ถูกพวกนักฆ่าเก็บมาด้วยนั้นเป็นหลักฐานยืนยัน แล้ว ว่าสิ่งที่รู้มาตลอดนั้น ไม่ใช่ความจริงเลย มันคือความหลอกหลวง หน้ากากที่แสนสวยปิดบังภายในที่เน่าเฟะ 

เวล ใช้เวลาทำใจอยู่นาน ตอนนี้ครอบครัวเพียงหนึ่งเดียวที่เหลืออยู่คือพวกที่ทำงานผิดกฎหมายฆ่าคนมากมาย แต่ที่พวกนั้นฆ่าคือพวกน่ารังเกียจ และขยะสังคม พวกที่ฆ่าพ่อแม่ของเวล ตอนนี้คือที่พึ่งเพียงหนึ่งเดียวที่เขาจะสามารถเชื่อใจได้ เพียงแต่ว่า วันเวลาแห่งความสุขอยู่ไม่นาน มีหนอนบ่อนไส้ในนั้น 

ไว้ใจมากเกินไป สุดท้ายก็ถูกหักหลัง 

ถึงแหม่จะหนีรอดไปได้ส่วนใหญ่ แต่ก็มีคนนึงที่อยู่เป็นตัวล่อ 

เวลถูกจับได้ โดยที่พวกที่เหลือหนีรอด พร้อมๆกับหนอนบ่อนไส้ที่ได้ตายไป

ความผิดที่ก่อ : ฆ่าคนโดยเจตนามากกว่า ---- ศพ  (ใส่จำนวนไปได้ตามสบายค่ะ เพราะมันเยอะ ??)

ลักษณะทางกายภาพพอสังเขป : เด็กหนุ่มหน้าหวานนิดๆ(แต่เพราะชอบใช้ผมปรกหน้าเลยดูไม่ค่อยออก)รูปร่างไม่ถึงกับเล็กแต่ก็ไม่กำยำ เรียกว่าสมส่วน เอนไปทางบางด้วยซ้ำดวงตาสีโกเมน ดูเฉยชา ว่างเปล่า เรือนผมสีน้ำตาลเข้มช็อกโกแลต(ที่ตกลงมาปิดหน้าไปครึ่งหน้า แถมอีกค้างนิดๆ) ผิวขาวซีด ที่หัวไหล่ขวามีรอยปานรูปกุหลาบ(เป็นคล้ายๆสัญลักษณ์ของกลุ่มที่เค้าสังกัด)

เพิ่มเติม : ถ้าให้เปลี่ยนบอกได้นะค่ะ

นามสกุลของเขาเป็นของที่พวกที่จับเค้าตั้งให้นะค่ะ รวมทั้งชื่อด้วยเพราะเค้าทิ้งอดีตทุกอย่างไปหมดแล้ว

PART 2 ข้อมูลด้านจิตวิทยา

ลักษณะนิสัย : 

เวลเป็นคนเฉยชาไปเสียทุกอย่าง ไม่ค่อยกระตือรือร้นเท่าไรนัก เงียบๆ ทื่อๆ แต่จะกระตือรือร้นขึ้นมานิดๆ(ย้ำว่านิด )เมื่อเจอเรื่องสนุกๆ (อย่างการเห็นลิงปีนต้นมะพร้าว หรือปูเดินบนทราย) เย็นชาไม่ค่อยพูด ไม่ค่อยสนใจสิ่งรอบข้างเท่าไรนัก แต่จะตาประกายทันทีที่เจอเรื่องแปลกๆที่ใครก็คาดไม่ถึง หรือเรื่องธรรมดา แต่น่าสนุกในสายตาเค้า (อย่างลงไปนั่งมองวงจรชีวิตของมด หรือมองหอยทากคลานต้วมเตี้ยม นั่งนับเม็ดทราย )มีความแปลกๆพิศดารอยู่ในตัวค่อนข้างเยอะ (ดังที่กล่าวไว้ข้างต้น)  แต่ถึงอย่างนี้เวลใสซื่อมากๆ ในเรื่องที่ควรจะรู้(เพราะนางรู้แต่เรื่องฆ่า) ไม่แครโลก ไม่สนใจใครทั้งสิ้น เหมือนโลกนี้มีแค่ฉัน โลกส่วนตัวสูง  (ประมาณคนอื่นคุยกันเคลียดๆแต่นางดันมานั่งคุยกับมด หรือจับตัวประกันได้กำลังปรึกษากันแต่นางดันเดินเอามีดไปจี้คอหอย หรือบอกให้จับเป็นแต่ดันฆ่าเหลือแต่ศพ เพราะนางจะฟังแค่คำสั่งเท่านั้นแต่ท่าเป้นคนขอร้องนางจะไม่เข้าใจ) และการกระทำแบบนี้ทำให้หลายๆคนหมั่นไส้โดยไม่รู้ตัว เป็นพวกหลงทิศเข้าขั้นสาหัส (ใช้เซ้นในการเดินทาง เพราะด้วยความคิดที่และการดำเนินชีวิตที่แปลกกว่าคนอื่น ทำให้มีปัญหา เค้าบอกทิศเหนือ ดันคิดว่าเป็นตะวันออก ทิศตะวันตกมันคือใต้ ดูแผนที่ไม่กลับหัวนะ แต่ผิดฝั่งไม่ก็แนวตั้ง(ท่าให้ดูแนวนอน) ให้ความสำคัญกับคำว่าเพื่อนมาก แต่การทำให้นางเห็นเป็นเพื่อนนี้ยากกว่า เวลจะจัดลำดับไว้เลยว่านี้คือเพื่อนสนิท เพื่อน คนรู้จัก(แลดูข้อนี้จะเยอะกว่าอันอื่น) เหยื่อ 

ชอบ : บรรยากาศสงบๆ ที่ไม่ต้องเข้นฆ่าใครอีก

เกลียด : พวกเสียงดังน่ารำคาญ(นางจากปรายตามองเย็นก็ไม่ได้ทำอะไรอีกเลย แต่ท่าทนไม่ไหวจริงๆก็อาจมีเอามีดขู่หรือทำร้ายบ้างแล้วแต่สภาพอารมณ์ ทรงผมและพี่แกะนะตอนนั้น?)

แพ้ : อาหารทะเล (แต่เอ็งติดเกาะ) - -

กลัว : การถูกหักหลัง

ความสามารถพิเศษ : ลอบฆ่า ตัวเบา ทนร้อนทนหนาวตายด้านในทุกสภาพอากาศ ความไม่เต็มอันไร้ที่สิ้นสุด ฆ่าคนโดยไม่เปลี่ยนสีหน้า (สามารถใช้ทุกอย่างรอบๆตัวได้หมดเลย ตั้งแต่ก้อนหินยันสันหนังสือ หรือใบมะพร้าว)

เพิ่มเติม :

PART 3 สัมภาษณ์ออริ

          เมื่อเกิดเหตุการณ์เรืออำปางและคนสำคัญของคุณกำลังตะเกียดตะกายอยู่กลางทะเล แต่ด้วยเขาอยู่นอกกลุ่มผู้รอดชีวิตและไม่มีเศษไม้แถวนั้นเลย คุณจะทำอย่างไร?

          :: "ต้องช่วย? แต่เจ้าบ้านั้นก็ดูสนุกนิ อีกอย่างมีมือมีเท้าว่ายกลับมาเองละกันนะ บ้ายบาย"

          เมื่อมาถึงเกาะสิ่งแรกที่คุณจะทำคือ?  

            :: "ปูตัวนั้นแปลกจังเลย ขอตามไปดูแปปนะ"

          คุณเชื่อในเรื่องของทวยเทพหรือเปล่า?

            :: "ทั้งเชื่อและไม่เชื่อ เชื่อว่ามีจริง แต่ไร้ความศรัทธาที่จะขอพร"

          ถ้าแลกชีวิตของคนกลุ่มมากกับคนสำคัญของคุณ คุณจะเลือก?

            :: " ไม่เลือก เพราะผม ไม่มีคนสำคัญ สิ่งที่ต้องคิดคืออยู่ไปวันๆเท่านั้นเอง"

PART 4 คุยกับผู้ปกครอง

          สวัสดีครับผมแนะนำตัวไปแล้วเนอะ ตารีดเดอร์แล้ว ( ยิ้มจนเห็นฟัน )

            :: ซากิเจ้าค่ะ พี่แกะปุกปุย

          คิดไงมาสมัครครับ ? ขอคำตอบชื่นใจๆ 5555

            ::ว่า-  เนื้อเรื่องน่าติดตาม และแปลกๆดีค่ะ

          เรื่องแรกมีอะไรติได้ตามสบายเลยนะครับ

            :: รับทราบคร้า

          ยังไงก็ถ้าติดแล้วอย่าทิ้งนะครับเพราะมีอะไรให้ร่วมสนุกด้วย แล้วก็อยู่เป็นกำลังใจผมด้วยนะ

            :: รับทราบ จะตามอ่านตลอดเลยจร้า

          มีอะไรจะฝากบอกผมมั้ยเอ่ย? ( เอียงคอ )

            :: อืม ขอให้ลูกติ-- แต่งเร็วๆและอย่าดองนะค่ะ

          โชคดีนะครับ หวังว่าพวกเราจะได้เห็นหน้ากันไปนานๆ อย่าหายไปเลยนะครับ อยากเจอ (  ' ') 

W E L C O M E  TO  A H Z A N E L F