ตั้งค่าการอ่าน

ค่าเริ่มต้น

  • เลื่อนอัตโนมัติ
    ห้องเก็บลูกๆ ที่น่ารัก(ลักไปทิ้ง!?)

    ลำดับตอนที่ #52 : Swords & Guardians: 10 ดาบผู้พิทักษ์

    • อัปเดตล่าสุด 30 ต.ค. 58


    ใบสมัคร

    “หา งั้นก็...ไม่รู้สิ”

    ปัจจุบัน (กลับชาติแล้ว)

    บท : ฝ่ายผู้พิทักษ์
    ชื่อนามสกุล : เซอินะ โทรุกะ (Seina Toruga)
    เพศ: หญิง
    อายุ: 25
    รูปร่างลักษณะ: หญิงสาวเรือนผมสั้นสีฟ้ายาวถึงไหล่ ดวงตาสีมรกตเรียบนิ่ง สีหน้ามักจะไม่แสดงอารมณ์ใดๆ ทั้งสิ้นแม้กระทั่งตอนที่ตกใจ ผิวขาว รูปร่างสมส่วน สูงประมาณ 167 หนัก 50
    นิสัย: นิ่งๆ ไม่ค่อยพูดค่อยจาเท่าไรจนทำให้คนอื่นเข้าใจผิดว่าเธอพูดไม่ได้ แม้เธอจะอยู่ฝั่งผู้พิทักษ์แต่โทรุกะไม่ได้นิสัยดีจนเกินไป ค่อนข้างที่จะไม่เป็นมิตรกับคนอื่น ฉลาด จอมวางแผนใช่ได้แต่ว่าไม่ชอบใช้สมองตัวเองคิดมาเท่าไร แต่มีข้อดีที่เธอเป็นคนไม่มีหน้าไม่มีหลังต่อหน้าเธอแสดงออกยังไงลับหลังโทรุกะก็แบบนั้น  เก็บความลับได้ดี ใจเย็นมากจนบางครั้งเหมือนกับเธอไร้ความรู้สึก เวลาเกิดเรื่องอะไรน้ำเสียของโทรุกะแทบจะไม่เปลี่ยนไปจากปกติ น้ำเสียงเวลาปกติของเธอจะเรียบมากจนน่าขนลุก มักพูดตรงไปตรงมาโดยไม่สนใจคนอื่น ค่อนข้างไม่ถูกกับคนขี้แยเพราะเธอรำคาญเสียงร้องไห้ของหลายๆ คนพอสมควร เป็นคนที่ร้องไห้ยากมากตั้งแต่เกิดมาโทรุกะเคยร้องไห้เพียงครั้งเดียวเท่านั้น โทรุกะเป็นผู้ฟังที่ดีพอสมควร รู้กาลเทศะว่าอะไรควรทำไม่ควรทำ รู้ทันคนเป็นการยากมากที่จะโกหกโทรุกะ เธอไม่ได้เป็นคนดีถึงขนาดช่วยเหลือทุกคนเพื่อให้คนอื่นชื่นชอบ โทรุกะมักช่วยคนอื่นอยู่ที่ๆ ไม่ค่อยมีคนเท่าไร มักเลี่ยงแสดงฝีมือต่อหน้าผู้คนเสมอ เวลาที่คนเยอะๆ แล้วเธอจำเป็นต้องแสดงฝีมือโทรุกะมักไปแอบในที่มืดๆ เพื่อใช้พลังเสมอ(แต่ต่อหน้าคนรู้จักเธอจะไม่หลบนะคะ หลบเฉพาะคนที่เธอไม่รู้จักเท่านั้น)โทรุกะโกหกเก่งไม่เบาทว่าเธอกลับไม่ชอบโกหกทำให้โทรุกะแทบจะไม่มีความลับใดๆ เลย ทำอะไรมักมีเหตุผลเสมอ เป็นคนที่อื้นดีสุดๆ ไม่ค่อยสนใจกระสเท่าไร
    ประวัติ: โทรุกะเกิดในเมืองหลวงของญี่ปุ่น พ่อเป็นพนักงานเงินเดือนธรรมดา ส่วนแม่เป็นแม่บ้าน เธอค่อนข้างจะมีฐานประวัติที่ธรรมดาพอสมควร โทรุกะเรียนจบมหาวิทยาลัยในเอกวิชาประวัติศาสตร์เธอเป็นนักโบราณคดีที่มีฝีมือพอสมควรควบกับอาชีพสำรวจพืชพรรณไปด้วย แม้เธอจะมนุษย์สัมพันธ์แย่แค่ไหนก็ตามแต่เพราะความฉลาดทำให้หลายๆ ที่อยากได้ตัวเธอไปช่วยงานแต่โทรุกะปฏิเสธแล้วไปทำงานกับน้าสาวของตนเองแทน ที่บ้านของเธอมีดาบที่สืบทอดกันมายาวนานแม่ของเธอมักเล่าประวัติให้ฟังบ่อยๆ ทำให้โทรุกะค่อนข้างสนใจว่ามันเป็นมายังไงกันแน่เธอจึงเริ่มออกค้นคว้าเรื่องนี้ โทรุกะมีฝีมือดาบพอสมควรเพราะพ่อของเธอสอไว้ตั้งแต่เด็กเพื่อป้องกันตัว ปัจจุบันโทรุกะยังคงศึกษาเรื่องดาบไปเรื่อยๆ จนรู้ความจริงเข้า

    รูปดาบ:  


    ธาตุของดาบ: พฤกษา (ไม้)
    พลังของดาบ : 
    1.เมื่อใช้ดาบนั้นแทงเข้าไปในดินหรือของแข็งต่างๆ สามารถทำให้มีรากหรือต้นของพืชโผล่ออกมาได้ และ 2.สามารถเรียกสัตว์กินพืช(ที่มีขนาดตัวใหญ่ เช่น ช้าง ม้า อะไรแบบนี้ค่ะ)ออกมาช่วยสู้ได้

    เวทมนต์: -
    ชอบ: หนังสือ, ความสงบ, ประวัติศาสตร์ต่างๆ
    เกลียด: คนขี้แย, คนพูดมาก(ไม่ถึงกลับเกลียดแค่ไม่ชอบเพราะเธอมองว่ามันน่ารำคาญ), คนสองหน้า
    แพ้: -
    เพิ่มเติม:
    เป็นคนที่นิสัยไม่เข้ากับธาตุเท่าไร ธาตุของเธอคนส่วนใหญ่คิดว่ามันใช้รักษาแต่ว่าเธอกลับใช้มันไม่เป็น โทรุกะใช้มันบู๊อย่างเดียว พลังของโทรุกะใช้ลอบสังหารได้ด้วย(ความสามารถเธอคล้ายนินจามากกว่านักดาบค่ะ) ปัจจุบันโทรุกะก็รู้จักฟุวาระเหมือนในอดีตค่ะ เพียงแค่ไม่ถูกกันเท่าไร

    ----------------------------------------------


    “ใครน่ะ....”


    อดีตชาติ (ชาติที่แล้ว)
    ชื่อนามสกุล: รินโยวะ ฮินะ (Rinyowa Hina)
    เพศ: หญิง
    อายุ: 20
    รูปร่างหน้าตาเครื่องแต่งกาย: หญิงสาวรูปร่างเล็กกว่าวัยตนเองผมสีแดงยาวรดต้นคอ ดวงตาสีฟ้าไร้ความรู้สึก มักใส่ผ้าพันคอปิดปากตนเองไว้ สวมชุดสีน้ำเงินทั้งตัว แต่งตัวเหมือนนินจาไม่มีผิดเพี้ยน
    นิสัย: เหมือนปัจจุบันแต่ว่าแตกต่างตรงที่ตอนนี้เธอค่อนข้างเอ๋อๆ และสมองช้ากว่าปัจจุบันมากแม้จะวางแผนเก่งก็ตามแต่เรื่องอื่นเธอแทบจะเรียกว่าโง่ปม ไม่ค่อยทันคนเท่าไรแถมยังขี้ลืมสุดๆ นอกจากจุดที่ว่าเธอเหมือนปัจจุบันไม่มีผิด
    ประวัติ: นินจาสาวจากหมู่บ้านแห่งหนึ่ง เสมือนทหารรับจ้างเธอเดินทางเพื่อสืบเรื่องลูกสาวของเจ้าเมืองที่หนีออกจากบ้านไป(อาการินนั้นล่ะค่ะ) และเจอเข้ากับพบยามิ โนะ คาเงะ เข้า ภารกิจนั้นของเธอล้มเหลวเพราะไม่สามารถหาตัวลูกสาวเจ้าเมืองเจอทำให้ฮินะเริ่มเดินทางไปยังเมืองต่อไป เธอเป็นเพียงแค่คนเดียวในหมู่ผู้พิทักษ์ที่เคยคุยกับยามิ โนะ คาเงะ แค่ไม่กี่คำเท่านั้น(และนางจำชื่อคาเงะไม่ได้ด้วย)
    ธาตุของดาบ: พฤกษา (ไม้)
    พลังของดาบ : 1.เมื่อใช้ดาบนั้นแทงเข้าไปในดินหรือของแข็งต่างๆ สามารถทำให้มีรากหรือต้นของพืชโผล่ออกมาได้ และ
     2.สามารถเรียกสัตว์กินพืช(ที่มีขนาดตัวใหญ่ เช่น ช้าง ม้า อะไรแบบนี้ค่ะ)ออกมาช่วยสู้ได้

    เวทมนต์: -
    ชอบ: การฝึกฝน, หนังสือ, ความสงบ, สายลม
    เกลียด: คนที่คิดว่าตัวเองทำอะไรก็ถูก, คนขี้แย, เรื่องที่ซับซ้อน
    แพ้: -
    เพิ่มเติม:
    -



         

    ติดตามเรื่องนี้
    เก็บเข้าคอลเล็กชัน

    ผู้อ่านนิยมอ่านต่อ ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    อีบุ๊ก ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    ความคิดเห็น

    ×