Review Light Novel โดยอคติล้วนๆ

ลำดับตอนที่ #500 : ศึกพิทักษ์เจ็ดนคราแห่งอวาลอน เล่ม 4 ปักธงง่ายไปป่ะ

สำนักพิมพ์: Zenshu

ราคาปก: 145 บาท

แนวเรื่อง: Action, Fantasy

แต่งเรื่อง: Tsukasa

Illustration: Yuunagi

แปล: Kira Kira

สถานะปัจจุบัน: ตีพิมพ์ออกมา 5 เล่มจบแล้ว ดูรูปปกเล่มอื่น CLICK  รีวิวเล่มแรกๆที่นี่ เล่ม 1   เล่ม 2   เล่ม 3

เรื่องย่อ:

จากเหตุการณ์ที่เกิดขึ้นกับโอริจิน [คนรง] ทำให้พวกมินาโตะได้เรียนรู้ถึง [การอาศัยอยู่ร่วมกันของมนุษย์และเทพ] มากขึ้น แต่ในชั่วระยะเวลาสั้นๆแห่งความสงบสุข ก็เกิดโรคประหลาดระบาดไปทั่วเขตปกครองพิเศษที่เจ็ด จากการตรวจสอบทำให้พวกมินาโตะรู้ว่าต้นเหตุมาจากผลไม้ที่แพร่กระจายมาจากสวน [เอเดน] ในเขตปกครองพิเศษที่หนึ่งซึ่งมีโอริจิน [เอล] เป็นผู้นำ ระหว่างนั้น กาเบรียลซึ่งเป็นสายเลือดของ [เอล] ก็เดินทางมาเยือนเขตปกครองพิเศษที่เจ็ด เมื่อได้เห็นการโต้ตอบกันระหว่างกาเบรียลและมิคาเอล ทำให้มินาโตะเข้าใจถึงเจตนาที่แท้จริงของ [เอล]

จริงๆแล้ว “บ้านเกิดในอุดมคติ”คืออะไรกันแน่ และอดีตที่มิคาเอลปิดบังไว้คืออะไร? การสร้างบ้านเกิดในอุดมคติที่ยังห่างไกลจากความเป็นจริงในภาคที่สี่เปิดฉากขึ้นแล้ว

ความคิดเห็นหลังจากอ่านจบ:

                เล่มนี้ไม่ค่อยมีอะไรให้รีวิวเท่าไหร่ เพราะมันก็แพทเทิร์นเดิมๆเหมือนเล่มก่อนๆ คือเปิดเรื่องด้วยปัญหาด้านการเมืองหรือแนวคิดที่ต่างกันระหว่างเมืองเจ็ดเมือง สุดท้ายพระเอกก็ต้องปัญหาความขัดแย้งแล้วก็ต้องมีโมเม้นกับสาวๆสักคน ซึ่งเล่มนี้คือเล่นประเด็นบาปกำเนิดของศาสนาคริสต์ ซึ่งผมก็ว่าน่าสนใจนะ เหมือนคนเขียนจะตั้งคำถามว่าถ้ามนุษย์จะกลับไปอยู่ในความดูแลของพระเจ้าที่สวนอีเดนอีกครั้ง มีชีวิตแบบนิรทุกข์ ไม่ต้องกังวลเรื่องโรคภัยไข้เจ็บ แต่ต้องแลกกับการชำระบาป สูญเสียความสามารถในการใช้ภาษากับตัวเลขไปเนี่ยมันคุ้มไหม

                แต่ถึงจะชงประเด็นได้ดูดี แต่สุดท้ายก็จบด้วยการฟาดปากกัน กลายเป็นแนวบู๊สายหลักเบ่งพลังสู้กันตูมตามอยู่ดี มาเล่มนี้พระเอกได้พลังขั้นสองเก่งกว่าเดิมเหมือนพระเอกการ์ตูนจัมป์เลย ทั้งๆที่นิยายมีธีมว่าการอยู่ร่วมกันแบบสันติแท้ๆ แต่ก็สู้กันทุกเล่มจนสงสัยว่าต้องการสันติภาพกันจริงๆใช่ไหม

                สิ่งชูรสที่นิยายเรื่องนี้ใช้ก็ยังเป็นการยำรวมตำนานเทพต่างๆ ซึ่งคนเขียนบางทีก็เอาตำนานหลายอย่างมามิกซ์รวมกันอย่างที่เคยเอาอามาเทราสุกับจิ้งจอกเก้าหางรวมร่างกัน ก็ดูสร้างสรรค์ไปอีกแบบ แต่ทำไมพวกเทพนอรสเหมือนโดนรังแกทุกเล่มเลยหว่า

                นอกจากตำนานเทพต่างๆ คนเขียนก็ใส่ความเป็นฮาเร็มเข้าไป ซึ่งเป็นจุดที่ผมว่าทำไม่ถึงเอาซะเลย ปรกติผมใตัดสินแนวฮาเร็มจากการให้ความสำคัญกับตัวละครสาวๆว่าทั่วถึงไหม คุณอาจมีนางเอกได้หลายคน และอาจจะเวียนให้นางเอกแต่ละคนได้รับบทเด่นในแต่ล่ะเล่มก็ได้ แต่ถ้านางเอกคนที่ได้รับบทเด่นไปแล้วบทหาย อาจจะโผล่มาให้เห็นชื่อแวบๆโดยไม่ค่อยมีส่วนในการขับเคลื่อนเนื้อเรื่อง หรือไม่มีโมเม้นต์หวานกับพระเอกบ้างเลย ผมจะถือว่าจัดสรรบทให้สาวๆได้แย่ ซึ่งเรื่องนี้ก็เป็นแบบนั้น

                นางเอกหลักในเล่มนี้คือมิคาเอลที่ 3 ซึ่งนางก็โผล่มาตั้งแต่เล่มแรกแล้วล่ะ แต่ก็ไม่ได้มีบทบาทสำคัญอะไรเลยนอกจากบินโฉบไปโฉบมา ประเด็นที่จะชอบพลอพระเอกในเล่มแรกๆก็ไม่ได้กล่าวถึงเลย พอมาเล่มนี้จู่ก็โดนสั่งว่าต้องจับพระเอก จากนั้นก็ไปลาดตระเวนด้วยกันแล้วก็มีอีเว้นท์กุ๊กกิ๊กแล้วเธอก็เริ่มชอบพระเอก ทั้งๆที่ก่อนหน้านี้ก็ทำงานด้วยกันตลอดไม่เห็นจะมีอะไรเลย การเข้ารูทกระทันหันทำให้ผมรู้สึกว่าปักธงง่ายไป ไม่ประทับใจเท่าไหร่

 

                โดยรวมก็ยังอยู่ระดับอ่านเรื่อยๆแก้เบื่อ ไม่ถึงกับประทับใจอะไรมากมายล่ะนะ

ระดับความพึงพอใจ: 2/5 เล่มหน้าก็จบแล้ว