คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #5 : Chapter 4 เข้าใจผิดจึงเป็นเหตุ
Chapter 4 เข้าใจผิดจึงเป็นเหตุ
Taemin talk :
หืม..คนที่พี่จงฮยอนพูดเหมือนจะเป็นยัยคีย์เลย อามิโก้! ก็สร้อยที่พี่เป็ดพูดมันเหมือนสร้อยที่ผมเห็นตอนนั้นเลย! ขอดูสร้อยคีย์อีกสักทีดีกว่า... แม่นแล้ว ใช่เลย!!
“พี่จงฮยอนฮะ” ผมแอบกระซิบ “ผมว่าผมเจอเนื้อคู่ของพี่แล้วฮะ”
พี่จงฮยอนเอาผมออกจากอ้อมกอดทันที แหม่...ไม่น่าบอกเลย ผมก็ชอบพี่จงฮยอนนะ โดนกอดก็ปลื้มเหมือนกันนะเนี่ย ตอนพี่โฮมาห้ามไม่ให้พี่จงฮยอนเข้ามากอด เหมือนตัวเองเป็นสาวน้อยน่ารักที่มีผู้ชายคอยแย่งเอาคนน่ารักอย่างผมไปครอบครองอย่างไงไม่รู้ >< (ลูกแทมเอ้ยเข้าเรื่องลูก - -)
อ่า..เข้าเรื่องก็ได้ ตอนนี้พี่จงฮยอนมองผมเหมือนจะเค้นตอบว่าเป็นใครกันแน่ ผมก็แอบมองพี่มินโฮด้วย ว่าพี่มินโฮทำไรอยู่ ..กำลังมองคีย์อย่างไม่ละสายตา เฮ้ย!! พี่มินโฮมองคีย์ไม่กระพริบตาเลยอ้ะ กรี๊ด! ถึงเป็นเพื่อนก็ไม่ยอมนะ! ไม่ได้การละ เดี๋ยวตกหลุมเสน่ห์อีคีย์เอาไม่ได้ๆ TT
“พี่จงฮยอน นี่ไงๆ เนื้อคู่พี่”
“ห๊ะ” เสียงคีย์ครับพี่น้อง มันกำลังงงสุดๆ
“อ่า..ยังไม่ได้แนะนำตัวเลย” ฮ่าๆ วันนี้นัดมาก็เพื่อมาทำความรู้จักอ้ะเน๊อะ คนอย่าผมต้องแนะนำแต่ละคนให้รู้จักกันสักหน่อยแล้ว
“คีย์นี่พี่มินโฮน้ะ” เหมือนคีย์มันยังปรับสภาพตามผมไม่ค่อยทัน ดูมึนๆ ไงไม่รู้ ฮ่าๆ
“พี่มินโฮนี่คีย์”
“หวัดดีครับคีย์” เฮ้ยพี่มินโฮยื่นมือจะมาจับมือคีย์ อีคีย์ก็...หึ่ยไม่ได้การ!
“พี่จงฮยอนนี่คีย์เนื้อคู่พี่! และคีย์นี่พี่จงฮยอนเนื้อคู่แก! รู้จักกันเรียบร้อยก็..ไปทานข้าวกันเห๊อะ!!!” คีย์ชะงักไม่ไปจับมือพี่มินโฮเลย ฮ่าๆ งงอ้ะดี๊ อึนเลยๆ -___-+
แล้วผมก็เอามือที่พี่มินโฮยื่นค้างไว้ จับแล้วเดินจูงไป ณ ร้านทานข้าว สุขใจจริงเอย~
Key Talk :
เห็ดมึงพูดบ้าไรของมึงว้ะเนี่ย! อ๊าก ไม่มีทางไม่จริงๆ ไม่เชื่อๆ เนื้อคู่เหรอ ไปเอาอะไรมาพูดน่ะ! ตายแล้วคนชื่อจงฮยอนมองผมไม่วางตาด้วยล้ะ ทำไงดีเห็ดอยู่ไหนอ่า...อ้ะมันทิ้งผมเดินจูงมือไปกับพี่มินโฮมันแล้ว
“เอ่อ.../เอ่อ...” จะมาเอ่อ... พร้อมฉันทำไม ป๊าด..บัดนาวคีย์คนนี้ทำตัวไม่ถูก TOT
“คะ..คือว่าไปกินข้าวกันเถอะ ผมยังไม่ได้กินข้าวเลย” แล้วคนชื่อจงฮยอนก็เดินมาจูงมือผมครับ ฮะ..เฮ้ย กรี๊ส แต่ไม่ปฏิเสธหรอก เพราะอะไรน้ะเหรอ? ก็..อ๊าก! ทำไมกลิ่นตัวคนชื่อจงฮยอนมันหอมอย่างนี้เนี่ย
หอมแมนๆ แบบ...แบบเซกซี่บอย ได้กลิ่นแล้วอยากอยู่ใกล้ๆ มันชวนให้หลงใหลไรเยี่ยงนี่! >..< พี่อนยู คีย์ขอจัดพี่ตกไปเป็นอันดับสองคงไม่ว่าไรใช่ไหม?
เราเดินมาที่ย่านตลาดแล้วครับ ไอ้แทมินกับพี่มินโฮก็เดินเล่นกันไป นำไปลิ่วๆ ไม่สนใจเพื่อนเลย -___- ให้ตายสิ
ฮะ..เฮ้ย!
จู่ๆ ก็มีแรงมหาศาลฉุดผมออกจากมือคนชื่อจงฮยอน กลิ่นผู้ชายเซกซี่ T..T อดเลย มันเป็นใครว้ะฮ้ะ!
“จีฮุน! กลับไปคบกับผมต่อเถอะนะ ผมจะไม่นอกใจคุณอีกแล้ว กลับมาหาผมเถอะนะ!”
ปัดติโธ่มันเป็นใครกูไม่รู้จัก! - - บัดนี้เกาหลีเริ่มมุงแล้วครับ แมร่งแหกปากดั่งลั่นซะแบบนี้
“ผมไม่รู้จักคุณนะ ผมชื่อคีย์! แล้วผมไม่ใช่คนชื่อจีฮุนอะไรของคุณนะ!”
“จีฮุน คุณจะทิ้งผมไปหาผู้ชายหน้าเป็ดๆ แบบนั้นจริงเหรอ” มันชี้ไปทางจงฮยอนครับท่าน มาว่าผู้ชายกลิ่นเซกซี่ของผมไม่ได้นะ! ไม่ยอม!
“อะไร คุณมาว่าเขาได้ไงเนี่ย ผมไม่ใช่! ไม่ใช่ เน้นอีกที่ว่าไม่ใช่! คนชื่อจีฮุน”
“คุณจะไปกลับมันงั้นเหรอ งั้นคุณก็อย่าอยู่เลย!!!” มันเอาผมเข้าไปในอ้อมแขนของมัน ท่าเหมือนคนจะปาดคออ้ะง่ายๆ!!! ไม่นะ คิมคีย์ไม่อยากตายตอนนี้ ยังไม่ได้สูดกลิ่นผู้ชายเซกซี่บอยจนหนำใจเลย TT
“หยุดนะ นี่เจ้าหน้าที่ตำรวจ ถ้าคุณไม่อยากเข้าคุกก็ปล่อยผู้หญิงคนนั้นซะ!”
ขอโทษครับคุณตำรวจ ผมเป็นผู้ชาย =o=;
“ผมไม่หยุดหรอก! มันอยากนอกใจผมเอง บอกสิ!! บอกสิ!!”
ให้บอกอะไรเล่า มันเขย่าตัวผมอ้ะ มีด! ระวังมีดด้วย กลัวบาดคอ ><
“บอกผมมาว่าจะกลับไปอยู่กับผม เลิกกับผู้ชายคนนั้นซะ!!!!!!!!!”
“ไม่บอก บอกแล้วว่าไม่ใช่จีฮุนอ้ะ” น้ำตาผมไหลแล้วนะ พ่อ แม่ ย่า ผมคิดถึง..
“แก! นังปากดี ฉันให้โอกาสแกแล้วนะ ยังจะ...ตายซะ!!” สัมพัทธ์ใบมีดเย็นเชียบเป็นแนวยาวอยู่ที่คอผม
Jonghyun Talk :
ผมจะช่วยคีย์อย่างไรดีล้ะ ไม่นะไม่...ตำรวจยิงมันเลยดิว้ะ เป้านิ่งแล้วเนี่ย! ยิงมันเลยดิ มีปืนไปทำพระแสงไร
“ใจเย็นๆ ก่อนนะ” เสียงตำรวจคนนึงพูดขึ้น
คอคีย์เริ่มแดงแล้ว... ทำไงดีล้ะ ผมทำไรไม่ได้เลยเหรอเนี่ย!
“คีย์!!” อยู่ๆ ปากผมมันก็ตะโกนออกไป เอาไงดีจ้ะ มันจ้องมาที่ผมแล้ว เอามีดออกจากคอคีย์มีนิดหนึ่งด้วย เป็นไงเป็นกันว้ะ!
“นี่...คุณพ่อสุดหล่อ” ไม่รู้ครับ ว่ามันชื่อไรยอๆ ไปก่อนดีสุด - - “จีฮุน..คุณนอกใจใช่ไหม แล้วก่อนหน้านั้นคุณจริงใจกับเธอหรือป่าวล้ะ ลองถามตัวเองดูสิ ผมว่าคุณไม่ได้รักเธอหรอกนะ เพราะถ้าคุณรักเธอจริง ก็ต้องปล่อยเธอให้มีความสุขสิ ถ้าไม่ให้เธอไป นั่นมันไม่ใช่รักหรอกนะ จะเป็นอะไรไปล้ะ ถ้าคนที่ไม่ได้รักคุณไปอยู่กับใคร เลิกทำตัวบ้าๆ ซะ เขาอาจจะไม่ใช่เนื้อคู่ของคุณก็ได้”
คิดถูกคิดผิดว่าพูดแบบนี้ My sassy girl ที่ผมดูอาการแก้ผีหลอนเมื่อคืนมันช่วยได้นี่น่า -____-;
“...ปล่อยฉันเถอะนะ... เคยบอกว่าอยากเห็นฉันมีความสุขมากๆ ไม่ใช่เหรอ...” เสียงของคีย์เป็นพูดคนครับ ตามน้ำเลยคีย์ สู้ๆ! “คุณชอบรอยยิ้มของฉันนิ อยากให้ฉันยิ้มบ่อยๆ ไม่อยากให้ร้องไห้ฉันต้องร้องไห้.. ดังนั้น..ปล่อยฉันไปเถอะ... นะ”
มันได้ผลชายคนนั้นค่อยๆ เอามีดออก
“...งั้นก็... ขอให้คุณมีความสุขมากๆ นะ ดูแลเขาให้ดีเข้าใจไหมนายเป็ด ฉันขอโทษที่ทำไม่ดีจีฮุน ถ้าย้อนเวลากลับได้ ผมก็อยากกลับไปแทคแคร์คุณให้ดีกว่าเก่า..”
“..สัญญานะนายเป็ด ว่าจะต้องดูแลเขาให้ดีๆ รักเขา..ดูแลเขาให้มากๆนะ อย่าทำผิดเหมือนผม..รับปากสิ!”
“ครับผมสัญญา”
ผมพูดเสร็จ ชายคนนั้นก็ดันตัวคีย์เข้ามาหาผม ผมกอดคีย์ไว้ครับเดี๋ยวล้ม เพราะเหมือนคีย์จะไม่มีแรงเลย ตำรวจต่างกรูกันเข้าไปจับตัวผู้ชายคนนั้นกับยกใหญ่
โล่งอกครับ ตอนนี้คีย์กอดผมแน่นเลย คงกลัวอยู่สินะ... แต่นี่เหรอเนื้อคู่ผมผู้ชายเนี่ยนะ ไม่เอาด้วยหรอก ถึงจะน่ารักจริงๆ ก็เหอะ !
“คีย์เป็นไงบ้าง ไปตกเป็นตัวประกันตอนไหนเนี่ย!??” เสียงเห็ด ฮ่วย! ไม่รู้ซะตอนเช้าของพรุ่งนี้เลยล้ะ
===========R0MANTIC==========
อ่า...ตอนนี้รู้สึกยาวกว่าตอนเก่าที่ผ่านมา - -+
สองคนนี้จะเป็นไงต่อไปน้ะ
เมื่อโดนหาว่าเป็นเนื้อคู่กันแล้ว ..แล้วยังไปรับปากคนบ้าเข้าใจผิดอีก!
อย่าลืมติดตามชมน๊า... ส่วนทรูมินก็ต้องติดตาม ฉากสวีทเดี่ยวๆ
จะระทึกขวัญระทึกใจ เหมือนจงคีย์ คู่นี้หรือป่าว ?
ความคิดเห็น