(Fic) stupid โง่ใช่มั๊ย ที่รักผู้ชายแบบนาย(Han x Hyuk)

ลำดับตอนที่ #5 : Part ๓ 20 up

ขนตาหงอนๆค่อยๆกระพริบ เพอนกระทบกับแสงสว่างที่ผ่านเข้ามาทางหน้าต่าง สิ่งที่เขาเห็นมีเพียง แสงของพระอาทิตย์ที่กำลังขึ้น

เป็นการส่งสัณญาณว่านี้เช้าแล้ว หนุ่มน้อยเพียงขยับร่างการเบาๆเท่านั้น เขาก็ต้องร้องออกมาเบาๆ เพราะอาการเจ็บที่บั้นท้ายกำเริบ

แต่เมื่อเสียงหลุดรอดออกมา เขาก็รีบเอามีปิดบากไว้ทันที เพราะกลัวคนที่นอนข้างๆจะตื่น เขาค่อยๆ ลุกออกไปจากเตียงอย่างเบา

ก่อนที่คนในบ้านจะตื่น และพบว่าเขามานอนห้องของพี่ชาย? หรือไม่ใช่ดี แต่เขาก็ได้มาอยู่ในห้องนี้ทั้งคืน 

ฮยอกค่อยๆออกมาจากห้องนั้นอย่าง เงียบที่สุด และกลับมาที่ห้องนอนของตัวเองเพื่อนที่จะอาบน้ำไปเรีบนต่อ 


     ด้านของฮันคยองก็ค่อยๆ ต่ืนขึ้นด้วยความงัวเงีย อาจเป็นเพราะเขาใช้แรงเมื่อคืนมากไปหน่อย เลยทำให้ลุกค่อนข้างลำบาก

แต่ก็ยังมีแรงพอที่จะลุกไปอาบน้ำ และ เข้าใจว่าตนนั้นยังต้องไปเรียนหนังสืออยู่ ;)

เมื่อฮันคยองลงมาจากห้อง เขาก็อดที่จะถามหาน้องชายของตนเองไปไม่ได้ =0= 

"ป้าฮะ ฮยอกไปโรงเรียนแล้วหรอครับ" ฮันคยองถามป้าแม่บ้าน ที่กำลังเสิร์ฟอาหารอยู่ที่โต๊ะ 

"ค่ะ คุณฮัน เห็นออกไปก่อนคุณฮันจะลงมาสักพักนี่เองอะค่ะ แล้วคุณฮันจะทาานอาหารเช้าไหมค่ะ หรือว่าจะเอาแซนวิชไปทานบนรถ แบบคุณฮยอก"^^

ฮันคยองแอบขำในใจ นี่ฮยอกกลัวเขาถึงขั้นต้องหนีหน้าขนาดนี้เลยหรอ เหอะๆ *<* ไอ้เด็กบ้าเอ๊ย

    ฮยอกแจที่มาถึงโรงเรียนเร็วกว่าปกติ เค้าไม่รู้จริงๆว่ะจะมองหน้าฮันคยองยังไง เค้าไม่รู้ว่าจะเรียนพี่ฮันแบบเดิมได้ไหม ไม่รู้ว่าตัวเองต้องอยู่ในฐานะอะไร

แต่สิ่งที่เค้ารู้สึกคือ เค้าอยากอยู่ให้ห่างกันเข้าไว้ เพราะกลัวว่าจะเป็นแบบที่สมองคิดไว้ ว่าหัวใจของเขาเริ่มทำงานผิดปกติ เมื่ออยู่กับฮันคยอง ;(

ฮยอกแจมานั่งรอดงเฮที่เดิม เขาโทรไปปลุกทงเรียบร้อยแล้ว และทงเฮ ก็กำลังจะมาหาเขา 

"มานั่งทำอะไรตรงนี้ครับ" ฮยอกหันกลับไปหาต้นเสียง เป็นใครไปได้ล่ะ นอกจากมิกกี้ พี่ชายของเฮนรี่เพื่อนในกลุ่มเขา

"หวัดดีครับพี่มิค ทำไมมาเช้าจัง"

"พี่มางี้เป็นปกติครับ" มิคกี้ยิ้มหวานๆจนตาหยี ^^ ให้กับ ฮยอก นี่ท่าเป็นคนอื่นคงหลงเสน่ไปแล้ว 555

"อ่อ" 

"พี่ชอบมา รร. ตอนยังไม่มีใครมา พี่ว่ามาดูไม่วุ่นวายดี พี่ชอบ^^"  

" แล้วพี่มาคนเดียวหรอครับ แล้วเฮนรี่?" 

" เฮนรี่เขารอแม่มาส่งน่ะ เจ้านั้นทำตัวเหมือนเด็กจะตาย ไม่รู้จักโต ฮ่าๆ" มิคกี้เผาน้อวชายตัวเอวให้ฮยอกฟัง ้วทั้งสองก็นั่งหัวเราะและสนุกสนานอยู่สองคน

ซึ่งฮยอกแจไม่รู้ตัวเอยว่า มีอีกสายตานึงมองอยู่ห่างๆ ซึ่งตอนนี้ผู้ฟังกำมือแน่น ซึ่งแสดงถึงอาการไม่ชอบใจ

"แองโชวี่ ^^" เสียงเจี่ยแจ๊วของหนุ่มน้องที่เดินเข้ามาหาฮยอก อย่างน่ารัก หนุ่มน้องผู้ไร้เดียงสา เดินเข้ามากอดฮยอก

" หมวยอะ ปล่อยให้ฉันรอตั้งนาน ดีนะ พี่มิคมารอเป็นเพ่ือน :)"

" ขอโทษนะ คราวหน้าจะไม่ปล่อยให้รออีกแล้ว วันนี้เดี๋ยวเลี้ยงไอติมถ่ายโทษละกัน OvO"

" โอเคเลยจ้า  งั้นผมไปก่อนนะฮะพี่มิคกี้ ขอบคุณที่คุยเป็นเพื่อนผมนะ ^^" 


------------------/---------------------

ไม่ได้อัพมาเนิ่นนาน จนลืมเนื้อเรื่องไปหมดและ แต่ตอนนี้กลับมาแล้วนะ

แล้สจะกลับมาอัพพรุ่งนี้จ้า  ;)