❥___คลังราชสมบัติของ แม่นางเปา

ลำดับตอนที่ #5 : ❥___Lollipop Love สีเหลือง {น้องนัท}

ใบสมัครสีเหลือง (ขอเป็นคำตอบสีม่วงนะคะ)

ผู้ออดิชั่น

ชื่อ : ตอตั๊กค่ะ (มันมาอีกแล้ว)

อายุ : 19ปีค่ะ

My ID :  http://my.dek-d.com/tortuk/

 

นางเอกผู้บอบบาง ! >[]<

ชื่อ : คิมอินฮยอง แปลว่า ตุ๊กตา ค่ะ

อายุ : 19

รูปร่างหน้าตา : เป็นคนหน้าตาน่ารักน่าเอ็นดู หน้าตาออกจะแบ๊วๆสักหน่อย ดวงตาของเธอกลมโตสีน้ำตาล ดูไร้เดียงสา แก้มของเธอก็ป่องอมชมพู ดูน่ารักน่าหยิก ปากนิดจมูกหน่อย ผมยาวสีดำขลับแต่เธอมักจะมัดเป็นซาลาเปาเอาไว้ทั้งสองข้าง มีผมม้าหนาปรกหน้าผาก รูปร่างของเธอก็ออกจะอวบๆนิดนึง แต่ไม่ถึงกับอ้วน (แต่เห็นอวบๆแบบนี้เธอขี้โรคนะ) ที่ดูเหมือนอ้วนก็เพราะแก้มเธอป่องนั่นเอง

บุคลิก :ดูบอบบาง น่าทะนุถนอม ภายนอกดูอ่อนแอแต่จะไม่ชอบทำตัวให้ใครรู้ว่าอ่อนแอ ชอบทำเป็นเข้มแข็งทั้งๆที่บางทีก็เจ็บจนแทบจะทนไม่ไหว มักจะข่มความเจ็บเอาไว้ด้วยรอยยิ้มเสมอ จึงไม่น่าแปลกที่พอเจอเธอทีไร ก็มักจะพบรอยยิ้มปรากฎบนใบหน้าซีดเซียวของเธอด้วยทุกที

นิสัย : เป็นคนยิ้มเก่ง ร่าเริง สดใส ไม่ว่าเจอเธอที่ไหนก็มักจะพบรอยยิ้มของเธอด้วยเสมอ เธอเป็นคนมองโลกในแง่ดีด้วยนะ โกรธใครก็ไม่ค่อยจะเป็นหรอก ถ้าใครทำเธอโกรธได้นี่ก็ถือว่าคนๆนั้นแย่มากๆเลยล่ะ เธอไร้เดียงสา เหมือนเด็กๆ เธอคิดว่าไม่มีสิ่งใดๆในโลกที่จะชนะความจริงใจของเธอได้อีกแล้ว แต่เห็นเธอยิ้มร่าเริงทั้งวันแบบนี้ ที่จริงนั้นเธอเป็นคนที่บอบบางและอ่อนแอมาก โรคร้ายที่เธอเป็นคอยแต่จะรบกวนสภาพร่างกายของเธอเสมอ แต่ถึงจะอ่อนแอยังไง เธอก็ยังชอบทำเป็นเข้มแข็งอยู่ดี เธอมักจะซ่อนอาการเจ็บป่วยของเธอเอาไว้ด้วยรอยยิ้มเสมอ เพราะเธอไม่อยากให้ใครมาเป็นกังวลกับอาการเจ็บป่วยของเธอไปด้วย เธอนึกถึงความรู้สึกของคนอื่นก่อนตัวเองเสมอ เธออยากจะเห็นคนรอบข้างมีความสุข ด้วยเหตุนี้ ไม่ว่าใครก็ตามที่ได้อยู่ใกล้ๆเธอก็ต้องพลอยมีความสุข ยิ้มและหัวเราะกับเธอไปด้วยทุกคนเธอเชื่อมั่นในความรักนะ ถึงแม้ว่าจะไม่เคยมีความรักมาก่อนก็เถอะ แต่เธอก็เชื่อมั่นในเรื่องนี้อย่างจริงจังเลยทีเดียว

เป็นโรคอะไร : เนื้องอกในสมอง และกำลังรอการผ่าตัดอยู่ ตัวเธอเองไม่อยากผ่าตัดเท่าไหร่หรอกแต่พ่อของเธอบังคับให้เธอเข้ารักษาตัวและเข้ารับการผ่าตัด

ฐานะ :ฐานะดีมาก ตระกูลคิมของเธอเป็นตระกูลขุนนางในสมัยก่อน จึงดังในแวดวงไฮโซมาก นอกจากนี้ยังทำธุรกิจส่งออก รายได้เดือนละเป็นล้านวอน เรียกว่ามีกินมีใช้กันอย่างสบาย

อิมเมจ + ชื่อเจ้าของอิมเมจ : ไม่ทราบชื่อเจ้าของอิมเมจค่ะ ขอโทษทีน้า >.<

 

   

 

 

พระเอกสุดโหด ! =..=

ชื่อ : จองกีอุน (แปลว่า พละกำลัง เรี่ยวแรง)

อายุ : 22

รูปร่างหน้าตา : ชายหนุ่มหล่อ เข้าขั้นหล่อมาก ไม่ว่าสาวคนไหนก็ตามที่เดินสวนกับเค้า ก็อดที่จะเหลียวหันกลับไปมองเค้าอีกครั้งไม่ได้ ด้วยใบหน้าที่ได้รูป คิ้วเข้มหนา ดวงตาสีดำนิลเป็นประกาย จมูกโด่งรับกับริมฝีปากหนาตามแบบฉบับแบดบอย ผมสีน้ำตาลเข้มแซมดำ ใครล่ะจะไม่ตกหลุมรักเค้าได้ลง รูปร่างของเค้าก็ค่อนข้างจะทรมานใจสาวอยู่ เพราะเค้าล่ำบึ้กมาก แขนของเค้านี่กล้ามเป็นมัดๆเลยนะ มีซิกแพ็กอีกต่างหาก

บุคลิก : ดูจากรูปร่างหน้าตาแล้วก็คิดว่าคงจะพอเดาบุคลิกของเค้าออก ใช่แล้ว เค้าเป็นแบดบอย ท่าทางการเดินของเค้านี่ก็ดึงดูดบาทาของผู้ที่ได้พบเห็นแล้ว ชอบมองคนอื่นด้วยหางตา และชอบโวยวาย เสียงดัง ชอบใช้กำลังด้วยนะ

นิสัย :ชายหนุ่มหล่อผู้นี้ มีดีกรีเป็นถึงแบดบอยประจำมหาวิทยาลัย ด้วยรูปร่างหน้าตาที่สาวใดเห็นแล้วต้องกรี๊ดแล้ว เค้ายังมีนิสัยและบุคลิกของแบดบอยติดตัวมาเต็มเปี่ยม นิสัยไม่ค่อยจะดีเท่าไหร่หรอก ปากหาเรื่อง ชอบพูดจากวนประสาทชาวบ้านอยู่เป็นนิจ ซาดิสต์ ชอบใช้กำลังมากกว่าสมอง อย่าได้ไปมีเรื่องหรือหาเรื่องกับเค้าเชียวเพราะเค้าจะเอาตาย!! โหดน่าดูเลยล่ะผู้ชายคนนี้ กับคนที่เป็นศัตรูของเค้าแล้วไม่มีคำว่าปราณีเด็ดขาด ส่วนเรื่องของความรัก ชายคนนี้ไม่เชื่อมั่นในความรักหรอก เค้าคิดว่าความรักมันก็เป็นเพียงแค่การหลอกลวงเท่านั้น ตัวเค้าเองก็ไม่ได้สนใจเรื่องนี้อยู่แล้วด้วย วันๆคิดแต่จะต่อยตีกับชาวบ้านเค้าเท่านั้นแหละ
ฐานะ : รวย รวยมากด้วย ตระกูลจองของเค้าเองก็รวยพอๆกับตระกูลของนางเอก และทุกครั้งที่เค้าทำเรื่อง พ่อของเค้าก็เป็นอันต้องเอาเงินไปยัดกับผอ.ของมหาวิทยาลัยทุกครั้ง เค้าก็เลยไม่ถูกไล่ออกสักที ยังคงกร่างต่อไป

อิมเมจ + ชื่อเจ้าของอิมเมจ :  

1. คิมจงฮยอน SHINee

 

 

2. ชเวมินโฮ SHINee

 

 

 

3. โจคยูฮยอน SJ

 

คำถามที่น่าเลิฟ ! *w*

1.ลองเขียนฉากที่คุณเข้าไปสารภาพรักกับพระเอกหน่อยสิคะ ?

“เฮ้ย! มองหน้าหาอะไรวะ อยากตายเหรอ!”

เสียงตวาดของชายหนุ่มรูปหล่อกล้ามใหญ่ดังลั่นไปทั่วโรงอาหารของมหาวิทยาลัย เพียงเพราะแค่มีนักศึกษาชายคนหนึ่งเดินผ่านแล้วเผลอไปมองหน้าเค้าเท่านั้นเอง

“เอ่อ ... ขอโทษครับ คือผม .. มะ ไม่ได้..”

“ทำไม!! ไม่ได้อะไร หา!! ก็เห็นๆกันอยู่ว่าเมื่อกี๊แกมองหน้าชั้น!!”

จองกีอุน ชายหนุ่มสุดโหด ขาใหญ่จอมเกเรประจำมหาวิทยาลัยเดินตรงเข้าไปกระชากคอเสื้อของหนุ่มแว่นผู้โชคร้ายทันที เป็นเรื่องที่นักศึกษาของมหาวิทยาลัยนี้ต่างเห็นจนชินตา ทุกๆวัน จองกีอุนจะต้องหาเรื่องชกต่อยกับคนอื่นไม่น้อยกว่าสามสี่คนเสมอ

“ผะ .. ผมไม่ได้ตั้งใจ ผมขอ .. ขอโทษครับ” หนุ่มแว่นผู้น่าสงสารเอ่ยเสียงสั่นๆ

“เออ! ก็แค่นั้น มัวอ้ำอึ้งอยู่ได้ น่ารำคาญ!! ไสหัวเน่าๆของแกไปเลยนะ แล้วอย่าให้ชั้นเห็นว่าแกมองหน้าชั้นอีก ไม่งั้นแกตาย!! ไป”

จองกีอุนปล่อยคอเสื้อหนุ่มแว่นอย่างแรง เค้าเสียหลักล้มลงไปนอนบนพื้น ก่อนจะรีบวิ่งหนีลนลานไปทันที

“แล้วนี่มองอะไรกัน หา! อยากจะโดนแบบไอ้บ้าเมื่อกี๊รึไง!!”

กีอุนโวยวายใส่ผู้คนรอบข้างที่ทำท่าเหมือนสนอกสนใจ จนเหล่าคนพวกนั้นต้องเดินหนีกระจัดกระจายกันหมด ไม่มีใครอยากจะเสี่ยงเอาชีวิตของตัวเองมาล้อเล่นกับชายหนุ่มคนนี้เท่าไหร่หรอก

“หึ ... นึกว่าจะมีใครกล้าหือกับชั้นซะอีก”

กีอุนพูดกับตัวเองเมื่อเห็นเหล่านักศึกษาที่มามุงดูอยู่เมื่อกี๊ เดินแตกกลุ่มกันออกไปแล้ว เค้าจึงหันกลับมายังโต๊ะของตัวเองเหมือนเดิม

แต่ว่า ... ยังมีอีกคนหนึ่ง ที่ยังยืนอยู่ที่เดิม ไม่ไปไหน

กีอุนหงุดหงิด ไม่เคยมีใครที่สามารถทนยืนมองเค้าอยู่ได้เมื่อเค้าขู่ออกไปแบบนั้น
แต่นี่ ... ยัยผู้หญิงตากลม ท่าทางอ่อนแอคนนี้ ทำไมไม่ยอมเดินหนีไปล่ะ?
สงสัยยัยนี่อยากจะมีปัญหา

“ว่าไง มีปัญหาอะไรกับชั้นงั้นเหรอ!! หา!! มายืนทำไม”

ไม่รอช้า กีอุนเดินตรงเข้าไปหายัยแก้มป่องคนนั้น พลางถามด้วยน้ำเสียงแข็งกร้าวตามแบบที่เค้าชอบทำทันที

“เอ่อ ... คือว่า ...” สาวน้อยแก้มป่องอ้ำอึ้ง
“ว่ายังไง มีอะไรก็พูดมาเร็วๆ” กีอุนเร่ง
“คือ ... ชั้น ชั้นชื่อคิมอินฮยองนะคะ อยู่ปีหนึ่ง” สาวน้อยแก้มป่องหรือ ‘คิมอินฮยอง’ เอ่ยแนะนำตัวเสียงสั่น
“แล้วไง!”
กีอุนถามน้ำเสียงเย็นชา คิมอินฮยองสูดลมหายใจเข้าปอดลึกๆ ก่อนจะเอ่ยออกมา

“คือ ... ชั้น ชั้นรักรุ่นพี่ค่ะ ได้โปรดคบกับชั้นด้วยนะคะ!”

“..........”

จองกีอุนถึงกับอึ้ง! พูดอะไรไม่ออก ดวงตาสีของเค้าเบิ่งโตพร้อมกับริมฝีปากที่ค่อยๆอ้าออกช้าๆ
ยัยแก้มป่อง ที่ท่าทางอ่อนแอๆแบบนี้ มาตกหลุมรักเค้าได้ยังไงกัน!!

2.แล้วเขาปฏิเสธคุณแบบไหน แล้วคุณรู้สึกอย่างไรเอ่ย ?

“เธอ ... รักชั้นเหรอ อินฮยอง”
อยู่ๆพี่กีอุนก็ถามชั้นขึ้นมาทำลายความเงียบ หลังจากที่ชั้นได้สารภาพรักไปแล้ว
“ค่ะ” ชั้นตอบเสียงหนักแน่น แสดงให้รุ่นพี่กีอุนรู้ว่า ชั้นจริงจังนะ! ไม่ได้พูดเล่น
“ขอโทษทีนะ ชั้นคงคบกับเธอไม่ได้หรอก”
“หา ....” ทำไมพี่กีอุนถึงพูดแบบนั้นล่ะ ... สีหน้าของอินฮยองค่อยๆเจื่อนลงทีละน้อย
“เพราะว่าชั้นไม่ได้รักเธอไง”

ประโยคทำร้ายจิตใจตามมาอีกหนึ่ง หัวใจของอินฮยองเหมือนจะเกิดรอยร้าวเล็กๆ และกำลังจะแตกสลาย

“จะบอกให้ ว่าหน้าตาท่าทางแบบเธอเนี่ย ไม่ใช่เสป็คชั้นเลยสักนิด เธอก็น่าจะรู้นะว่าแบดบอยแบบชั้นน่ะ ชอบผู้หญิงแบบไหน ขอโทษที่ต้องพูดตรงๆ แต่ชั้นไม่อยากให้ความหวังใคร ไปชอบคนอื่นเถอะ อินฮยอง”

กีอุนพูดประโยคดังกล่าวด้วยท่าทางเฉยเมย ไม่ได้สนใจเลยว่า ผู้ฟังจะรู้สึกอย่างไร

อินฮยองเจ็บ เจ็บไปทั้วตัวและใจ อายคนอื่นก็อาย ที่หน้าด้านมาสารภาพรักผู้ชายก่อน แล้วผู้ชายก็ดันเป็นแบดบอยประจำมหาวิทยาลัยด้วย ที่สำคัญ! เค้าปฏิเสธเธอ!!

แต่ถึงอย่างนั้น เธอก็ฝืนใจ ส่งยิ้มกลับไปให้เค้า

“ไม่เป็นไรหรอกค่ะรุ่นพี่ ถึงตอนนี้ รุ่นพี่จะไม่ได้รักชั้น แต่ชั้นก็มั่นใจค่ะ ว่าวันใดวันหนึ่งข้างหน้า ชั้นจะต้องพิชิตใจรุ่นพี่ให้ได้เลย”

อินฮยองพูดด้วยน้ำเสียงร่าเริง เหมือนไม่เจ็บ ไม่ผิดหวังใดๆทั้งสิ้น และนั่นทำให้กีอุนแปลกใจนิดหน่อย

“ไม่มีทาง” กีอุนพูดพลางยักไหล่
“ก็คอยดูต่อไปก็แล้วกันค่ะ” อินฮยองพูดพลางยิ้มเช่นเคย

เธอไม่ใช่คนที่ยอมแพ้อะไรง่ายๆอยู่แล้ว เอาล่ะ! ต่อจากวันนี้ เธอก็ต้องเริ่มแผนพิชิตหัวใจของพี่กีอุนให้ได้แล้วสินะ!

3.คุณเอาความกล้ามาจากไหน แล้วคุณไปสารภาพเขาแบบไหนคะ ?

หลายๆคนอาจจะสงสัยว่าผู้หญิงอ่อนแอๆแบบชั้น ไปตกหลุมรักผู้ชายแบบพี่กีอุนได้ยังไง ชั้นเองก็ตอบไม่ได้หรอกค่ะ จะว่ามันไม่มีเหตุผลก็ได้นะ ความรักมันจำเป็นต้องมีเหตุผลกันด้วยเหรอคะ? แต่ก็เพราะคำว่า ‘รัก’ นี่แหละที่เป็นตัวขุดเอาความกล้ามาให้ชั้นและผลักดันชั้นให้เดินเข้าไปหารุ่นพี่กีอุน ชั้นตัดสินใจสารภาพกับรุ่นพี่ไปตรงๆเลยล่ะค่ะ >///< ถึงแม้ว่ามันจะน่าอายมาก แต่ตอนนั้นชั้นไม่สนใจอะไรอีกแล้ว ยังไงก็ต้องให้พี่กีอุนรู้ให้ได้ สาเหตุที่ชั้นกล้าเข้าไปสารภาพรักกับพี่กีอุนตรงๆก็เป็นไปด้วยประการนี้แหละค่ะ :)

4.เขาทำอย่างไรเมื่อคุณพิชิตใจเขาได้ ?

บ่ายวันอังคาร ... มหาวิทยาลัยคยองฮี

“กีอุน! มาเตะบอลกันเว้ย”

คิมซังมี เพื่อนสนิทกลุ่มแบดบอยของจองกีอุน ตะโกนเรียกจองกีอุนที่นั่งเหม่ออยู่ริมสนามฟุตบอล ให้ลงมาเล่นด้วยกัน หากแต่ชายหนุ่มส่ายหน้าปฏิเสธ

“ไม่ล่ะว่ะ ไม่มีอารมณ์จะเล่น” กีอุนปฏิเสธพลางถอนหายใจ
“เฮ้ย! เป็นอะไรของมึงวะ ปกติมึงไม่เคยเป็นแบบนี้นี่หว่า”

ซังมีถามกีอุนอย่างสงสัย เพราะตั้งแต่คบกันมา กีอุนไม่เคยมีอาการแบบนี้ให้เห็นมาก่อน อีกอย่าง กีฬาฟุตบอลก็เป็นอะไรที่กีอุนโปรดปรานมากๆเลยด้วย

“เฮ้อ ...” กีอุนไม่ตอบหากแต่ยังคงถอนหายใจเช่นเดิม
“หรือว่าจะเป็นเรื่องของอินฮยองวะ”

 กีอุนหันขวับมามองหน้าซังมีทันที ที่ได้ยินชื่อ ‘อินฮยอง’

“มึงจะไปสนใจอะไรมากมายวะ กะอีแค่ผู้หญิงอ่อนแอๆคนเดียว ก็มึงเป็นคนปฏิเสธเค้าเองไม่ใช่รึไง จะมานั่งเสียใจอะไรตอนนี้วะ”

ซังมีต่อว่าเพื่อนของตัวเอง ที่ตอนแรก อินฮยองมาบอกรักก็ดันปฏิเสธ ...
พออินฮยองมาตามตื๊อเพื่อที่จะหาทางพิชิตใจ ก็ดันไม่สนใจ หันไปคั่วผู้หญิงคนอื่นแกล้งอินฮยองอีก
จนตอนนี้ ที่อินฮยองมีนักบาสมหา’ลัยสุดหล่อคอยตามตื๊อ และก็ดูเหมือนว่าเธอจะมีใจให้เค้าคนนั้นด้วย

แบดบอยอย่างกีอุนก็ต้องมานั่งเจ็บปวดอยู่คนเดียว ... สมน้ำหน้า ก็ปากแข็ง เล่นตัวเอง

ใครมันจะไปรู้ล่ะ ว่ารอยยิ้มน่ารักกับดวงตากลมใสของอินฮยอง จะทำให้หัวใจที่เคยแข็งกระด้าง กลับอ่อนยวบยาบและสั่นไหวอีกครั้งหนึ่ง ... ความจริงใจของอินฮยองได้ละลายนิสัยไม่ดีของกีอุนให้กลับมาอ่อนโยนอย่างไม่น่าเชื่อ

“แต่ ยัยนั่นก็ไม่น่าจะเปลี่ยนใจอะไรง่ายๆแบบนั้น” กีอุนแก้ตัว
“มึงเองนั่นแหละที่เอาแต่เล่นตัว พอเค้าไม่สนใจล่ะก็มาทำเป็นซึม”
“แล้วจะให้กูทำยังไงล่ะวะ” กีอุนถาม
“ถ้ามันทรมานใจนักมึงก็กลับไปง้อเค้าสิ”
“........”

กีอุนนิ่งไปนิดหนึ่งหลังจากที่ซังมีเสนอความคิดเห็น จริงของมัน ... ถ้ามันทรมานใจนัก ทำไมเค้าไม่ไปตามง้ออินฮยองล่ะ?

“ขอบใจมึงมากนะไอ้ซังมี เดี๋ยวกูมา!!”
“อ้าวเฮ้ย! จะไปไหนวะ กีอุน! กีอุน!!”

ไม่รอช้า กีอุนรีบวิ่งตรงไปยังห้องพยาบาลทันที ไม่สนใจเสียงเรียกของซังมีด้วย ที่ต้องวิ่งไปห้องพยาบาลก็เพราะว่าที่นี่เป็นที่สิงสถิตของคนแก้มป่องผู้บอบบาง คนที่เคยมาสารภาพรักกับเค้าน่ะสิ

“อินฮยอง!”

ทันทีที่ประตูห้องพยาบาลถูกเปิดออก กีอุนก็ส่งเสียงดังเรียกคนที่อยู่ข้างในทันที

“.......”

แบดบอยกีอุนต้องหน้าหดลงเหลือสองนิ้ว เมื่อทุกสายตาในห้องพยาบาลจับจ้อง มองมาที่เค้ากันหมด ... แน่ล่ะสิ ก็ในห้องพยาบาลไม่ได้มีแค่คิมอินฮยองคนเดียวนี่นา แต่มีนักศึกษาคนอื่นๆที่เจ็บป่วย ไม่สบาย อยู่ด้วยเป็นสิบ!

“เอ่อ ... รุ่นพี่กีอุน” อินฮยองที่นั่งอยู่ข้างในเอ่ยขึ้นอย่างงงๆปนตกใจ
“อินฮยอง! ชั้นมีเรื่องจะบอกเธอ” กีอุนเลิกสนใจคนรอบข้าง รีบเดินตรงเข้าไปหาอินฮยองทันที
“รุ่นพี่มาทำอะไรที่นี่คะ” อินฮยองเอ่ยถามงงๆ
“ชั้นมีเรื่องที่ต้องบอกเธอ อินฮยอง ต้องบอกเธอก่อนที่มันจะสายเกินไป”
“เอ่อ ... เรื่องอะไรคะ” อินฮยองทำหน้าสงสัย

“คิมอินฮยอง ชั้นรักเธอ”

 OoO ….

สีหน้าของทุกคนในห้องพยาบาลต่างเป็นสีหน้าเดียวกันหมด! รวมไปถึงคิมอินฮยองด้วย

เธอไม่ได้ฝันไปใช่มั้ย? จองกีอุน บอกรักเธอ!?!

“รุ่นพี่ ... พูดจริงเหรอคะ” อินฮยองถามอย่างไม่ค่อยอยากจะเชื่อหูตัวเองนัก

“จริงๆ! แล้วขอร้อง อย่าไปยุ่งกับไอ้นักบาสบ้านั่นเลยนะ ตอนแรกที่ชั้นทำเป็นไม่สนใจแล้วหันไปยุ่งกับผู้หญิงคนอื่น เป็นเพราะชั้นยังไม่รู้ใจตัวเองต่างหาก แต่ตอนนี้ชั้นรู้แล้วว่าชั้นต้องการเธอ ชั้นรักเธอ ได้โปรดเถอะนะอินฮยอง! กลับมารักชั้นเหมือนเดิมได้มั้ย”

กีอุนพูดอย่างร้อนรนพลางกุมมือเล็กๆ บอบบางของอินฮยองเอาไว้ในอุ้งมือหนาของเค้า ...

อินฮยองอึ้งไปพักหนึ่ง พอสมองของเธอประมวลเหตุการณ์ต่างๆได้ เธอก็ยิ้มออก

“รุ่นพี่คะ ชั้นคิดว่ารุ่นพี่คงเข้าใจอะไรผิดแล้วล่ะค่ะ” อินฮยองเอ่ยขึ้นพร้อมรอยยิ้ม
“หืม? หมายความว่ายังไงน่ะอินฮยอง” กีอุนเลิกคิ้วขึ้นข้างหนึ่ง
“พี่นักบาสคนนั้นน่ะ เป็นลูกพี่ลูกน้องของชั้นเองค่ะ พ่อของเรารู้จักกัน เราก็เลยสนิทกันอย่างที่เห็นนั่นแหละ”

อินฮยองเฉลยพร้อมกับยิ้มน่ารัก กีอุนรู้สึกว่าแก้มตัวเองแดงขึ้นมาโดยไม่รู้ตัว

“หา ... หมายความว่า ... เธอกับไอ้นั่น ก็ไม่ได้มีอะไรกันมากกว่าคำว่าพี่น้องงั้นเหรอ”
“ใช่ค่ะ  แล้ว ... รุ่นพี่คิดว่ายังไงเหรอคะ”

อินฮยองถามพลางจ้องตาของแบดบอยอย่างทะเล้น ส่วนกีอุน ตอนนี้ต้องอายจนแทบจะมุดดินหนี เพราะเข้าใจผิดคิดว่านักบาสนั่นเป็นคนที่มาจีบอินฮยอง ไหนจะอายที่เข้ามาบอกรักอินฮยองต่อหน้าทุกคนในห้องพยาบาลอีก

“ว่าแต่ ... รุ่นพี่มาบอกรักชั้นแบบนี้ ชั้นถือว่า ชั้นพิชิตใจรุ่นพี่ได้แล้วนะ^^”

อินฮยองยังไม่ลืมคำพูดที่เธอพูดเอาไว้ ว่าเธอจะพิชิตใจชายหนุ่มคนนี้ให้ได้ เธอขุดมันขึ้นมาเตือนความจำจองกีอุนอีกครั้ง

“เอ่อ ... จริงด้วยสิ” กีอุนเอามือเกาหัวเมื่อระลึกชาติออก
“ฮ่าๆๆ เห็นมั้ยว่าชั้นทำอย่างที่ชั้นพูดได้แล้ว ชั้นรักรุ่นพี่นะคะ รุ่นพี่กีอุน”
อินฮยองหัวเราะสดใสก่อนจะบอกรักกีอุนอีกครั้ง ...

“ร้ายจริงๆเลยนะ โอเค ... ชั้นยอมแพ้เธอแล้ว ยัยอินฮยอง ยัยตัวแสบ”
กีอุนพูดพลางยิ้มอ่อนโยน เมื่อเห็นรอยยิ้มอันแสนจะสดใสของคิมอินฮยอง ผู้พิชิตใจของเค้า
“แต่ตอนนี้! เธอต้องโดนลงโทษ ข้อหาที่ทำให้ชั้นเข้าใจผิด!” อยู่ๆกีอุนก็โพล่งขึ้นมา
“หา! โดนทำโทษเหรอ? ยะ .. ยังไงกันคะรุ่นพี่” อินฮยองทำหน้าเลิ่กลั่ก
“ก็แบบนี้ไงเล่ายัยตัวแสบ!”

 “ว้าย!!”

สาวๆในห้องพยาบาลต่างกรี๊ดกร๊าดอิจฉาตาร้อนกันเป็นแถว เมื่อแบดบอยกีอุน ก้มลงประทับจูบลงบนริมฝีปากบางของสาวน้อยบอบบางอย่างอินฮยอง

เป็นสัญญาณให้ทุกคนรู้ว่า คิมอินฮยอง ยัยบอบบางคนนี้ ... ได้พิชิตหัวใจของแบดบอยจองกีอุน สำเร็จเป็นที่เรียบร้อยแล้ว

(จบแล้วล่ะค่ะ ยาวไปมั้ยคะ นอกเรื่องนิดๆด้วยอ่ะ)

 

สุดท้ายแล้วมีอะไรจะฝากนัทมั้ยเอ่ย ? : ก็ขอให้น้องนัทฝากพิจารณาอินฮยองน้อยของพี่ด้วยนะคะ ><

ขอบคุณที่มาออดิชั่นค่ะ =) ไม่เป็นไรค่ะน้องสาว ยินดีค่ะ

Bling