ลำดับตอนที่ #5
คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #5 : [ตอนพิเศษ ฉลองวันเกิดฮิบาริ]แกคือของขวัญของฉัน
ร่างเล็กนักอยู่ที่โต๊ะทำงาน พยายามทำตัวไม่รำคาญฝ่ายตรงข้ามที่เรียกร้องความสนใจ.. ถ้าเป็นเมื่อก่อนละก็คง ขย้ำ ตายไปแล้วทำตัวน่ารำคราญแบบนี้ แต่เพราะถ้าไม่เกิดเรื่องแบบนั้นในโรงพยาบาลซะก่อน มันก็ช่วยไม่ได้จริงๆ
"อ๊ะ.. ฮิบาริครับวันนี้วันเกิดคุณนี่"
"แล้วยังไง.. วันเกิดฉันแล้วมันทำไม"เสียงเย็นเรียบออกมาจากปากของร่างเล็ก ร่างสูงเดินมาอยู่ข้างหลังเก้าอี้ที่เค้านั่ง แล้วกอดรัดจากด้านหลัง..
"ถ้าวันเกิด ก็น่าจะมีคนให้ของขวัญบ้างนะครับ"
"ฉันไม่สนหรอก ไอ้ของขวัญอะไรนั้นน่ะ มันก็แค่พวกสัตว์กินพืชมันอยากได้ตอนวันเกิดเท่านั้น ของขวัญจากเพื่อนร่วมโลกด้วยกัน มันก็แค่นั้น วันเกิดก็แค่ฉลอง สุดท้ายถ้าวกกลับมาคิด ก็แค่วันที่ได้ลืมตาดูโลกแค่นั้นและ.."คำพูดที่แสนจะธรรมดาของร่างเล็ก ทำให้ร่างสูงอึ้งไปชั่วขณะ คำพูดที่ดูจะธรรมดาของเค้า แต่ทำไมมันทำให้เจ็บแปลบๆชอบกล
"คุณนี่ ปากร้าย นะครับถ้าคนอื่นได้ยินคำพูดแบบนี้ เสียใจแย่เลย ทั้งๆทีเป็นวันเกิดของคุณเอง"ร่างสูงพยายามกลบเกลือนแต่เพราะพูดแบบนี้ทำให้ฮิบาริ เริ่มรู้ว่าคนคนนั้นต้องการอะไร
ร่างเล็กนิ่งเฉยไม่ตอบอะไรกลับไป ยังคงทำงานต่อไปอย่างไม่สนใจคนที่อยู่ข้างหลัง มุคุโร่น่ะรู้สึกน้อยใจแต่ก็ไม่ได้ทำอะไรต่อจากนั้น ทั้งคู่พากันเงียบ.. ร่างเล็กไม่สนใจในคำพูดที่เคยพูดไป... เพราะงานยังไม่เสร็จก็ยังทำต่อไป
.
.
.
เวลาผ่านไป 1 ชั่วโมงกว่างานที่กองอยู่บนโต๊ะหมดลง ซึ่งตอนนั้นฮิบารินั้นเพิ่งคิดได้ว่าในห้องนี้ไม่ใช่จะมีแต่เค้าอยู่คนเดียวยังมีมุคุโร่อยู่อีกคน ซึ่งตอนนี้นอนพักอยู่ที่โซฟาพร้อมๆกับหนังสือที่อยู่ในมือของเค้า..
ร่างเล็กเดินไปหยิบหนังสือออก พลางลูบผมสีน้ำเงินวาวนั้นเบาๆ ตอนนี้เค้าได้แต่ถามตัวเองว่า ทำไม..เพราะอะไร ตอนนี้ไม่เหมือนเมื่อก่อนแล้วจริงๆ เค้าไม่ได้อยู่คนเดียว ไอ้เรื่องวันเกิดน่ะเพราะเมื่อหลายปีที่ผ่านมาเค้าอยู่ตัวคนเดียว ใช้ชีวิตด้วยตัวเอง ความคิดจิตใจเป็นของตัวเอง และจะไม่เป็นของใครทั้งนั้น
แล้ว..
ตอนนี้ละ..
ไม่.. มันไม่ใช่ ฉันไม่ได้อยู่คนเดียวนี่
เพราะฉันมีนาย..
ร่างสูงค่อยๆรู้สึกตัว.. เค้าเพิ่งรู้ตัวว่านอนอยู่บนตักของฮิบาริ พลางลุกขึ้นมองหน้าร่างเล็กอย่างสงสัย "ที่แกเคยพูดว่า ถ้าคนอื่นได้ยินคำพูดแบบนี้ เสียใจแย่ มันหมายความว่าอะไร.."ร่างเล็กตัดสินใจถามออกไป เพราะความจริงไม่คิดจะพูดออกไปด้วยซ้ำ
"ก็คุณพูดเหมิอนกับว่า วันเกิด ไม่สำคัญกับตัวคุณเลยผมก็ต้องพูดแบบนั้นก็ไม่ใช่เรื่องแปลกนี่ครับ"
"งั้นเหรอ.."
"นี่.. ของขวัญน่ะมันเป็นยังไง.."
"เอ๊ ก็คงเป็นของที่ชอบของคุณ ไม่ก็ของที่คนคนนั้นอยากจะให้คุณ ถามเรื่องนี้ทำไมเหรอครับ"
"ไม่รู้สิ แค่อยากรู้น่ะ"ร่างสูงเริ่มร่างเล็กอย่างแปลกใจ.. ร่างเล็กนั่งนิ่งเหมือนทบทวนคิด แต่คิดก็ยังไม่เข้าใจอยู่ดี.. มุคุโร่ดูเหมือนจะคิดอะไรบ้างอย่างได้
"คุณอยากได้ของขวัญงั้นเหรอครับ.."ร่างเล็กได้ยินแบบนั้นก็เงียบเฉย เหมือนกับว่าถูกจับได้ว่าต้องการอะไร แต่ก็พยักหน้าให้กับร่างสูง รอยยิ้มน้อยๆปรากฏที่มุมปากของร่างสูง
"อยากได้อะไรงั้นเหรอครับ ^^"ร่างเล็กขยับตัวเข้ามาใกล้ๆ ก่อนจะใช้มือพลักร่างสูงให้นอนลงและคร่อมไว้ มือเรียวจับที่อกรู้สึกได้ถึงอะไรบางอย่างที่แข็งๆก่อนจะล้วงเข้าไปในเสื้อและหยิบออกมา ก็พบกับแท่งช๊อกโกแล๊ต..
"ชอบกินงั้นเหรอ"
"เอ่อ..ครับ ฮิบาริคุณจะทำอะไรน่ะ"
"ตอนนี้อยากกินมั้ย"
"อ๊ะ... ก็อยากแต่คร่อมผมไว้จะกินได้ยังไงละครับ"
"เรื่องแค่นี้ เดี๋ยวฉันป้อนให้น๊า.."ฮิบาริพูดพลางแกะกระดาษที่ห่อช๊อคโกแล๊ตออก แล้วหยิบใส่ปาก ร่างสูงสงสัยว่าเค้าเคยพูดอยู่แท้ๆว่าจะป้อนให้ ความคิดของร่างสูงหยุดช่วงขณะเมื่อร่างเล็ก ลงประกบริมฝีปากที่ร้อนรุ่ม ลิ้นร้อนดันแท่งช๊อคโกแล๊ตที่ละลายเล็กน้อยเข้าไป แต่ยังไม่วายใช้ลิ้นสอดรับรสของช๊อคโกแล๊ตที่ยังอยู่ในโพลงปากหวานของฝ่ายตรงข้าม ร่างเล็กลุกขึ้นเช็ดปากที่ติดคราบช๊อคโกแล๊ตจนหมด..
"ฉันเพิ่งเคยกิน ช๊อคโกแล๊ตที่อร่อยขนาดนี้ ครั้งแรกนะเนี่ย.."
"ฮิบาริครับ แล้วเรื่องของขวัญ.."ร่างเล็กดึงคอเสื้อให้ร่างสูงลุกขึ้นนั่ง.. แล้วส่งสายตาที่คมกริบใส่ร่างสูง พร้อมกับรอยยิ้มที่แสนจะดูดีมีเสน่ห์ให้..
"พูดมากน่ะ ของขวัญก็คือ แก นั้นและ"ร่างเล็กดึงคอเสื้อของร่างสูงแล้วประกบริมฝีปากอีกครั้ง.. มือเรียวโอบรอบอยู่ที่ศีรษะ ร่างสูงโอบเอวของร่างเล็กเอาไว้ แล้วกอดให้แนบชิดกายยิ่งขึ้น.. รสจูบที่หวานลิ้นค่อยๆเลื่อนออกจากกัน..
ตะวันแสงสีที่สาดส่องกำลังจะดับดวงลง.. แสงที่ได้ส่องสว่างทั่วท้องนภาได้หมดสิ้นแล้ว จากนี้ไปจะมีแต่ดวงดาวนับรอยพันและจันทรายามราตรี ที่มีเพียงแสงสว่างอันน้อยนิดให้กับท้องนภา
"หืมม ฮิบาริครับของขวัญน่ะต้องเป็นสิ่งของไม่ใช่เหรอ"
"แกพูดเองว่าฉันอยากได้อะไรนี่.."
"เอ๊.. นั้นสินะครับ"
"ฉันได้ของขวัญมาแล้ว ทำตัวให้สมกับเป็นของขวัญหน่อยละ"
"จะให้ผมเป็นของขวัญตลอดงั้นเหรอครับ"
"ปีนี้แกเป็นของขวัญชิ้นแรก ปีต่อไปไม่ต้อง.."
"จะไม่เอาอีกแล้วเหรอ"
"จะเอาไปทำไมอีกละ มีแกอยู่แล้วนี่.."
"ครับ ^^ สุขสันต์วันเกิดครับ ฮิบาริ"
"อ๊ะ.. ฮิบาริครับวันนี้วันเกิดคุณนี่"
"แล้วยังไง.. วันเกิดฉันแล้วมันทำไม"เสียงเย็นเรียบออกมาจากปากของร่างเล็ก ร่างสูงเดินมาอยู่ข้างหลังเก้าอี้ที่เค้านั่ง แล้วกอดรัดจากด้านหลัง..
"ถ้าวันเกิด ก็น่าจะมีคนให้ของขวัญบ้างนะครับ"
"ฉันไม่สนหรอก ไอ้ของขวัญอะไรนั้นน่ะ มันก็แค่พวกสัตว์กินพืชมันอยากได้ตอนวันเกิดเท่านั้น ของขวัญจากเพื่อนร่วมโลกด้วยกัน มันก็แค่นั้น วันเกิดก็แค่ฉลอง สุดท้ายถ้าวกกลับมาคิด ก็แค่วันที่ได้ลืมตาดูโลกแค่นั้นและ.."คำพูดที่แสนจะธรรมดาของร่างเล็ก ทำให้ร่างสูงอึ้งไปชั่วขณะ คำพูดที่ดูจะธรรมดาของเค้า แต่ทำไมมันทำให้เจ็บแปลบๆชอบกล
"คุณนี่ ปากร้าย นะครับถ้าคนอื่นได้ยินคำพูดแบบนี้ เสียใจแย่เลย ทั้งๆทีเป็นวันเกิดของคุณเอง"ร่างสูงพยายามกลบเกลือนแต่เพราะพูดแบบนี้ทำให้ฮิบาริ เริ่มรู้ว่าคนคนนั้นต้องการอะไร
ร่างเล็กนิ่งเฉยไม่ตอบอะไรกลับไป ยังคงทำงานต่อไปอย่างไม่สนใจคนที่อยู่ข้างหลัง มุคุโร่น่ะรู้สึกน้อยใจแต่ก็ไม่ได้ทำอะไรต่อจากนั้น ทั้งคู่พากันเงียบ.. ร่างเล็กไม่สนใจในคำพูดที่เคยพูดไป... เพราะงานยังไม่เสร็จก็ยังทำต่อไป
.
.
.
เวลาผ่านไป 1 ชั่วโมงกว่างานที่กองอยู่บนโต๊ะหมดลง ซึ่งตอนนั้นฮิบารินั้นเพิ่งคิดได้ว่าในห้องนี้ไม่ใช่จะมีแต่เค้าอยู่คนเดียวยังมีมุคุโร่อยู่อีกคน ซึ่งตอนนี้นอนพักอยู่ที่โซฟาพร้อมๆกับหนังสือที่อยู่ในมือของเค้า..
ร่างเล็กเดินไปหยิบหนังสือออก พลางลูบผมสีน้ำเงินวาวนั้นเบาๆ ตอนนี้เค้าได้แต่ถามตัวเองว่า ทำไม..เพราะอะไร ตอนนี้ไม่เหมือนเมื่อก่อนแล้วจริงๆ เค้าไม่ได้อยู่คนเดียว ไอ้เรื่องวันเกิดน่ะเพราะเมื่อหลายปีที่ผ่านมาเค้าอยู่ตัวคนเดียว ใช้ชีวิตด้วยตัวเอง ความคิดจิตใจเป็นของตัวเอง และจะไม่เป็นของใครทั้งนั้น
แล้ว..
ตอนนี้ละ..
ไม่.. มันไม่ใช่ ฉันไม่ได้อยู่คนเดียวนี่
เพราะฉันมีนาย..
ร่างสูงค่อยๆรู้สึกตัว.. เค้าเพิ่งรู้ตัวว่านอนอยู่บนตักของฮิบาริ พลางลุกขึ้นมองหน้าร่างเล็กอย่างสงสัย "ที่แกเคยพูดว่า ถ้าคนอื่นได้ยินคำพูดแบบนี้ เสียใจแย่ มันหมายความว่าอะไร.."ร่างเล็กตัดสินใจถามออกไป เพราะความจริงไม่คิดจะพูดออกไปด้วยซ้ำ
"ก็คุณพูดเหมิอนกับว่า วันเกิด ไม่สำคัญกับตัวคุณเลยผมก็ต้องพูดแบบนั้นก็ไม่ใช่เรื่องแปลกนี่ครับ"
"งั้นเหรอ.."
"นี่.. ของขวัญน่ะมันเป็นยังไง.."
"เอ๊ ก็คงเป็นของที่ชอบของคุณ ไม่ก็ของที่คนคนนั้นอยากจะให้คุณ ถามเรื่องนี้ทำไมเหรอครับ"
"ไม่รู้สิ แค่อยากรู้น่ะ"ร่างสูงเริ่มร่างเล็กอย่างแปลกใจ.. ร่างเล็กนั่งนิ่งเหมือนทบทวนคิด แต่คิดก็ยังไม่เข้าใจอยู่ดี.. มุคุโร่ดูเหมือนจะคิดอะไรบ้างอย่างได้
"คุณอยากได้ของขวัญงั้นเหรอครับ.."ร่างเล็กได้ยินแบบนั้นก็เงียบเฉย เหมือนกับว่าถูกจับได้ว่าต้องการอะไร แต่ก็พยักหน้าให้กับร่างสูง รอยยิ้มน้อยๆปรากฏที่มุมปากของร่างสูง
"อยากได้อะไรงั้นเหรอครับ ^^"ร่างเล็กขยับตัวเข้ามาใกล้ๆ ก่อนจะใช้มือพลักร่างสูงให้นอนลงและคร่อมไว้ มือเรียวจับที่อกรู้สึกได้ถึงอะไรบางอย่างที่แข็งๆก่อนจะล้วงเข้าไปในเสื้อและหยิบออกมา ก็พบกับแท่งช๊อกโกแล๊ต..
"ชอบกินงั้นเหรอ"
"เอ่อ..ครับ ฮิบาริคุณจะทำอะไรน่ะ"
"ตอนนี้อยากกินมั้ย"
"อ๊ะ... ก็อยากแต่คร่อมผมไว้จะกินได้ยังไงละครับ"
"เรื่องแค่นี้ เดี๋ยวฉันป้อนให้น๊า.."ฮิบาริพูดพลางแกะกระดาษที่ห่อช๊อคโกแล๊ตออก แล้วหยิบใส่ปาก ร่างสูงสงสัยว่าเค้าเคยพูดอยู่แท้ๆว่าจะป้อนให้ ความคิดของร่างสูงหยุดช่วงขณะเมื่อร่างเล็ก ลงประกบริมฝีปากที่ร้อนรุ่ม ลิ้นร้อนดันแท่งช๊อคโกแล๊ตที่ละลายเล็กน้อยเข้าไป แต่ยังไม่วายใช้ลิ้นสอดรับรสของช๊อคโกแล๊ตที่ยังอยู่ในโพลงปากหวานของฝ่ายตรงข้าม ร่างเล็กลุกขึ้นเช็ดปากที่ติดคราบช๊อคโกแล๊ตจนหมด..
"ฉันเพิ่งเคยกิน ช๊อคโกแล๊ตที่อร่อยขนาดนี้ ครั้งแรกนะเนี่ย.."
"ฮิบาริครับ แล้วเรื่องของขวัญ.."ร่างเล็กดึงคอเสื้อให้ร่างสูงลุกขึ้นนั่ง.. แล้วส่งสายตาที่คมกริบใส่ร่างสูง พร้อมกับรอยยิ้มที่แสนจะดูดีมีเสน่ห์ให้..
"พูดมากน่ะ ของขวัญก็คือ แก นั้นและ"ร่างเล็กดึงคอเสื้อของร่างสูงแล้วประกบริมฝีปากอีกครั้ง.. มือเรียวโอบรอบอยู่ที่ศีรษะ ร่างสูงโอบเอวของร่างเล็กเอาไว้ แล้วกอดให้แนบชิดกายยิ่งขึ้น.. รสจูบที่หวานลิ้นค่อยๆเลื่อนออกจากกัน..
ตะวันแสงสีที่สาดส่องกำลังจะดับดวงลง.. แสงที่ได้ส่องสว่างทั่วท้องนภาได้หมดสิ้นแล้ว จากนี้ไปจะมีแต่ดวงดาวนับรอยพันและจันทรายามราตรี ที่มีเพียงแสงสว่างอันน้อยนิดให้กับท้องนภา
"หืมม ฮิบาริครับของขวัญน่ะต้องเป็นสิ่งของไม่ใช่เหรอ"
"แกพูดเองว่าฉันอยากได้อะไรนี่.."
"เอ๊.. นั้นสินะครับ"
"ฉันได้ของขวัญมาแล้ว ทำตัวให้สมกับเป็นของขวัญหน่อยละ"
"จะให้ผมเป็นของขวัญตลอดงั้นเหรอครับ"
"ปีนี้แกเป็นของขวัญชิ้นแรก ปีต่อไปไม่ต้อง.."
"จะไม่เอาอีกแล้วเหรอ"
"จะเอาไปทำไมอีกละ มีแกอยู่แล้วนี่.."
"ครับ ^^ สุขสันต์วันเกิดครับ ฮิบาริ"
เก็บเข้าคอลเล็กชัน
ความคิดเห็น