คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #5 : [>]
[<< Lesson 3 >>]
ณ บ้านเดอเบอมองค์
แกร๊กๆๆๆๆ เสียงเคาะแป้นพิมพ์ดังขึ้นในห้องของเฟเนลี่ เคยมีใครสงสัยมั๊ยว่าถ้าเกิดวันนึงเฟเนลี่ ขี้เกียจเดินไปทวงหนี้ขึ้นมาเจ้าตัวจะทำอย่างไร หึๆ เดี๋ยวก็รู้ และแล้วรอยยิ้มเจ้าเล่ห์ก็ปรากฏขึ้นบนใบหน้า...
2วันถัดมา
“ จดหมายมาส่งคร้าบบบบ” คุณบุรุษไปรษณีย์ (ที่นานๆมีจะมีบทสักครั้ง) เดินมากดกริ่งหน้าบ้านเมเนเลอร์ พร้อมกับเสียบจดหมายฉบับหนึ่งซึ่งจ่าหน้าซองถึง เทอร์เลอร์ เมเนเลอร์ ลงในตูรับจดหมาย
“ ห้าว มาส่งอะไรแต่เช้าฟะ “ เสียงงัวเงียๆของเทอร์เลอร์ดังขึ้นในขณะที่เขากำลังเดินมาที่หน้าบ้านด้วยชุดนอน แต่ถ้าเป็นชุดนอนธรรมดานิยายเรื่องนี้คงน่าเบื่อสิ้นดี ใช่ เขาเดินมาพร้อมกับชุดนอนลายหมีน้อยน่ารัก ดูว่ามันจะเข้ากับผู้สวมใส่ได้เป็นอย่างดี(ประชด - -+)
ด่วนจี๋ไปรษณีย์จ๋า เทอร์เลอร์ เมเนเลอร์
กรุณาส่ง 568/12 หมู่บ้าน แอลวิล่า ถนน เซนปิโร่
เมือง วิลเบนเน่ ประเทศ ออฟตัล
020752
‘ เอ เราไม่ได้รับจดหมายมานานเท่าไหร่แล้วนะ อยากรู้จักว่าใครส่งมา ‘ และด้วยความอยากรูอยากเห็นของเทเลอร์ก็เกิดเรื่องขึ้นจนได้ หลังจากที่เทอร์เลอร์อ่านจดหมายจบแล้วก็แทบอยากจะเป็นลม นึกว่าหายไปแล้วซะอีกเห็นไม่มาทวง2วันแล้ว
ถึงเทอร์เลอร์ เมเนเลอร์ที่รัก ฉันเฟเนลี่จำได้หรือเปล่าฮะ อ่อ ที่ฉันหายไป2วันไม่อะไรหรอก โอเคยอมรับว่า ขี้เกียจทวง แต่ เงินที่ยืมไปน่ะ ฉันยังไม่ลืมนะบอกให้ สัญญาเงินกู้ เมื่อ
วันที่ 28/06/** ใกล้จะหมดสัญญาแล้วนะเฟ้ย ในวันที่ 28/07/** ถ้าเกิดนายยังไม่อยากหาที่อยู่ใหม่ก็รีบๆเอามาคืนซะ อีก2วัน ถ้ายังไม่มีสัญญาณตอบรับจากหมายเลขที่ฉันเรียกล่ะก็ นายจะไม่มีที่ซุกหัวนอน จำไว้!!!
จาก เฟเนลี่ เดอเบอมองค์
เจ้าหนี้แกไงไอ้โง่
เฮือก นี่มันวันที่ 26 แล้วหรอเนี่ย เหมือนเพิ่งยืมเงินเขามาเมื่อ2วันที่แล้วเองนะ หรือ ว่าเจ๊แกปลอมแปลงสัญญา(วะ) = =”
ณ ตลาดเซนเดล
“ ประกาศๆ วันนี้จะมีการแสดงจากคณะละครสัตว์ ที่ลานน้ำพุกลางเมือง เวลา 15.30 น. ค่าบัตร แค่ 150 บาทเท่านั้น ได้ดูการแสดงถึง 3 อย่างเชียวนะ ละครสัตว์ก็เจ๋ง มายากลก็แจ่ม แสดงเต้นก็ง๊ามงาม “ เสียงประกาศอันแสบแก้วหูของเมอริน ดังขึ้นกลางตลาด ในวันนี้เป็นวันครบรอบการก่อตั้งคณะละครสัตว์อาร์มานี่ (เหมือนแบนเสื้อเลยแฮะ) เมอรินจึงรับอาสามาประกาศให้ประชาชนในเมืองรับทราบ
“ เฮ้ย บัตรอ่ะบัตรมาซื้อหน่อยดิ๊ แค่150จ่ายกันไม่ได้เชียวหรอฮะ” เสียงของเบตซึ่งเป็นคนขายบัตรประจำคณะละคร แต่ดูจากการพูดแล้วก็ไม่ทราบเหมือนกันว่าจะเรียกแขกหรือไล่แขกกันแน่
“ คณะละครสัตว์หรอ ว๊าว อยากดูจัง ” อลิซ่า พูดขึ้นระหว่างเดินตลาดมากับเอลิธ อลิซาเบธ และ
อาร์รัส แต่โลกของอลิซ่าก็เหมือนมาเดินกับเอลิธคนเดียวเนี่ยแหละ ส่วนอลิซาเบธใช่ว่าเขาจะสนใจอลิซ่าซะที่ไหนล่ะ ก็เขามี อาร์รัส อยู่ทั้งคนนี่นา
“ นี่ๆ อาร์รัส เค้าก็อยากดูอ่ะ ไปกันมะๆ ” นั่นไงทั้ง2คนต่างอยู่ในโลกของตัวเองทั้งนั้น เฮ้อ
“ งั้นเราก็ไปกันทั้งหมดนี่เลยเอามะ” อาร์รัสเสนอขึ้น เมื่อเห็นว่าหญิงสาวทั้ง2คนคิดเหมือนกัน
“ เอาไงก็เอา “ เอลิธก็ตอบเออๆออไปด้วยเพราะไม่อยากขัดใจน้องสาวกับพี่สาวเท่าไหร่
อีกด้านนึงของตลาด
คู่พี่น้อง คาร์ปูเลต กำลังเดินตลาดหาซื้อของไปทำอาหารกินกันที่บ้าน ที่ร๊อบบี้ออกมาด้วยก็ไม่ใช่อะไรหรอก ลิซ่าลากออกมาน่ะซิ เอามาถือของเฉยๆไม่มีอะไรหรอก แต่หลังจากได้ยินประกาศแล้วอะไรๆมันก็ไม่เหมือนเดิม
“ พี่ร๊อบบี้ เราไม่ได้เที่ยวด้วยกันนานขนาดไหนแล้วนะ ” ลิซ่าทักขึ้น อืม...จำไม่ได้สิมันนาน...นานมากกก
“ ไม่รู้สิ “ คนที่รู้จักร๊อบบี้ดีจะรู้ว่าร๊อบบี้เป็นคนอย่างไร เขาเป็นคนพูดน้อย ออกจะนิ่งๆด้วยซ้ำ แต่เพื่อนของเขาแต่ละคนนี่ดูแล้วอยากจะปวดหัว
“ งั้นเย็นนี้เราไปดูละครสัตว์กันมะพี่” นานๆทีที่จะเห็นลิซ่าแสดงความเป็นเด็กออกมา ลิซ่าส่งสายตาวิ้งๆให้ร๊อบบี้ เฮ้อ แต่...เด็กก็ยังเป็นเด็กน่ะนะ
“ อืม เราไปด้วยกันก็ได้ แต่พี่อยากจะชวนคนๆนึงไปน่ะนะ ” .......................................
+++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++
ความคิดเห็น