คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #5 : [Chapter 2] ทวงหนี้
มาอัพแล้วนะ^^ ฮะๆๆๆ นานสุดๆอ่ะ ตอนนี้ไรท์เตอร์ติดโปรเจ็กงานอยู่T^T กระซิกกก
เด๋วก็ต้องสอบGat-Pat เล็ทย๊ากกกกกกกกกกกก !!!T T
อัลบั๊มใหม่ที่รักก็จะออกแล้ว วิ้ววว >W<!!! ขอบคุณที่คอยติดตามกันนะฮะ ตอนต่อไปรอกันหน่อยนะ=w=+
ป๋าลิง1 อุ๊ย! ตอนนี้เลยแฮ่ดๆออกมาแล้วว่าจะเป็น คยูเฮ!O__o!! เฮมิน!o__O!! หรือคยูมิน!OAO!! ลุ้นกันต่อไปป !! โฮะๆๆๆๆ
ป๋าลิง2 คาแรกเตอร์อัพแล้วเน้อ=w=+
ตอบเม้นมั่งดีก่า กร๊ากกกกกกกกก แต่ตอบแค่หน้า 2 นะ ขอโทษคนเม้นหน้าแรกด้วยนะคร้าบTwT (ถ้าอยากให้ตอบก็เม้นใหม่สิ อุวะฮะฮ่าๆๆๆ)ความคิดเห็นที่ 31 (จากตอนที่ 4) อ๋อยยย พี่กิค่ะ << ค่ะ ยาย- -
น้องรับไม่ได้ << ตัวเองน่ะเหรอ ก๊ากก
ป๋าทำอะไร ฮยอกอะ โหหห เสียอารมณ์น่าจะต่ออีกหน่อย (- -* น้องรับไม่ได้เรื่องนี้) << เอิ่ม.. เรื่องมีแค่นี้ใช่มั๊ยยาย- -*
ทำไม โหดร้ายแบบนี้ แล้วเมื่อไหร่จะรักกัน << จะมีทางมั๊ยเนี่ย เกลียดกันปานจะกลีนกิน- -
โอ้ววว ซองมิน หนี้สินนาย <<< กร๊ากกกก
- -* (น้อยไปไหม) << สิบล้านเลยดีมะ?OwO!!
PS. SUPER JUNIOR !!!! ~ HANHYUK 38 is Real
Name : แค่ใครสักคน< My.iD > [ IP : 125.24.132.14 ]
ความคิดเห็นที่ 29 (จากตอนที่ 3) ป๋าทำอะไร ฮยอกแจของชั้นเนี้ยยยย << ของไรท์เตอร์เหอะยาย- -+
ห๊า
ป๋าขา
นั่นฮยอกนะ
จิกหัวเลยเหรออ << มันส์ดี เอิ้กๆๆ
โหดดดดดดดดด ร้ายยย >//////< น้องรับไม่ได้ค่ะพี่กิ <<< เอิ่ม.. บอกทีนี่คือหน้าตาของคนรักไม่ได้- -*
PS. SUPER JUNIOR !!!! ~ HANHYUK 38 is Real Name : แค่ใครสักคน< My.iD > [ IP : 125.24.112.222 ]
ความคิดเห็นที่ 28 (จากตอนที่ 4) อยากอ่านเเว้วววว
ตามมาทวงไรเตอร์ << อัพแล้วน้า ตัวเอง^^
Name : HYUKKIELOVE< My.iD > [ IP : 124.122.168.46 ]
ความคิดเห็นที่ 27 (จากตอนที่ 4) พ่อฮยอกทำอะไรไว้เนี่ย << นั่นสิ ทำอะไรไว้อ่ะ O_O 
Name : _[TEAM]_< My.iD > [ IP : 125.26.23.76 ]
ความคิดเห็นที่ 26 (จากตอนที่ 3) โหดได้อีกอ่ะ << ป๋าโหดแต่ไม่เกี่ยวกะไรท์เตอร์น้า OwO วิ้งๆ
นั่นเคะนะ
จิกหัวได้ไง
ต้องตบดิ ตบไปเลย <<< =[]="
ตบด้วยปากอ่ะ ตบไปดิ << โหดกว่าไรท์เตอร์อีกนะเนี่ย 555Name : _[TEAM]_< My.iD > [ IP : 125.26.23.76 ]
Title : A malice love dangerous แค้นรัก อันตราย
Part : 2 [ทวงหนี้]
Author : Mr.kikii
..__________________________..
...แอ๊ด....
“สวัสดีค่ะ มาหาใครค่ะ พี่ชายสุดหล่อทั้งสอง^^”เด็กหญิงเปิดประตูต้อนรับอาคันตุกะพร้อมรอยยิ้มอบอุ่นที่ดูเป็นมิตร ผู้มาเยือนไม่ได้กล่าวอะไรเพียงแค่ยิ้มตอบกลับมาบางๆก่อนที่เสียงทุ้มจะถามเด็กน้อยอย่างอ่อนโยน “พี่ขอพบคุณพ่อหนูหน่อยสิครับ”
“คุณพ่อไม่อยู่บ้านหรอกค่ะ”เด็กน้อยตอบทำร่างสูงประหลาดใจไปชั่วครูนึง..“แล้วไม่มีใครอยู่เลยเหรอครับ?”
“มีค่ะ ซอนมีอยู่กับพี่ชายค่ะ”
“พี่ขอพบพี่ชายของซอนมีหน่อยนะครับ”
“กรุณารอสักครู่นะค่ะ”
ว่าแล้วก็ย่อตัวลงพร้อมมือทั้งสองข้างจับชายกระโปรง ร่างสูงด้านหน้าเห็นก็คลี่ยิ้มอย่างเอ็นดูก่อนที่จะโค้งคำนับให้ เรียกเสียงหัวเราะคิกคักจากเด็กน้อยซอนมี ก่อนที่เธอจะวิ่งหายเข้าไปในบ้าน และกระโดดทับพี่ชายที่กำลังเย็บรอยขาดที่เสื้อกันหนาว
“โอ๊ย!! ทำอะไรของเธอเนี่ย? ยัยตัวแสบ!! เข็มจิ้มใส่ไม่รู้ด้วย”พี่ชายเอ็ดน้องสาวแสนซนอย่างเอ็นดู เจ้าตัวเล็กได้แต่ยิงฟันขาวให้
“พี่ชายที่เหมือนเจ้าชายเขาอยากเจอพ่อล่ะ แต่ซอนมีบอกว่าพ่อไม่อยู่ เขาเลยอยากเจอพี่ชายแทนค่ะ”
“เหรอครับ? งั้นเดี๋ยวพี่ไม่ดูก่อนนะ ซอนมีรออยู่ตรงนี้แล้วกัน ข้างนอกมันหนาว”เจ้าตัวน้อยสั่นหัวไปมาพลางเกาะแขนพี่ชายแน่น ก่อนที่เงยหน้าแล้วสงสายตาอ้อนๆ
“ซอนมีไปด้วยนะ” ซองมินถอนหายใจเบาๆก่อนที่จะลูบหัวกลมๆของน้องสาว
“ครับ”
พูดจบก็เดินไปที่ประตูบ้าน พบร่างสูงที่มีผมสีทองยืนรออยู่ คนยืนรอค่อยๆคลี่ยิ้มออกมาอย่างเป็นมิตรเมื่อเห็นคนตรงหน้าทำท่าทางหวาดระแวง
“มีอะไรรึเปล่าครับ?”ซองมินถามผู้มาเยือนด้วยน้ำเสียงเรียบๆ คนถูกถามไม่ได้พูดอะไรก่อนที่จะยื่นเอกสารอะไรสักอย่างให้ คนตัวเล็กกว่าใช้มืออีกข้างที่ไม่ได้ถือเสื้อกันหนาวของน้องสาวรับเอกสารนั้นมาทั้งๆที่ดวงตากลมโตมองหน้าคนให้อย่างไม่ไว้ใจ ก่อนที่จะเหลือบตามองเนื้อหาในเอกสาร... ใบแจ้งหนี้!!!! นี่พ่อของเค้าไปติดหนี้กับเจ้าของบ่อนชื่อดังรึนี่!!!! มือเล็กสั่นน้อยๆอย่างใจเสีย.. เมื่อเห็นมูลค่าเงินที่พ่อตนสร้างหนี้ไว้ 37 ล้าน!!!
“นั่นยังไม่รวมค่าดอกเบี้ยที่ค้างชำระจ่ายนะครับ จากสัญญาจ่ายหนี้คุณลียังไม่จ่ายแม้แต่สลึงเดียว จากวันที่ติดหนี้ ก็ผ่านมา 7 เดือนแล้ว คงรอต่อไปไม่ได้แล้วล่ะครับ ถ้าคุณยังไม่มีเงินจ่าย เราจะต้องเอาของมีค่าของคุณไปก่อนนะครับ” เสียงทุ้มที่กล่าวออกมาเรียกหัวใจดวงน้อยๆของลี ซองมินตกลงไปที่ตาตุ่ม
...นอกจากจะช็อกที่พ่อของตนไปแอบสร้างหนี้ ก็ยิ่งช็อกเมื่อรู้ว่ามันนานมาแล้ว.... และเขาก็ทิ้งเราไป...
....แล้วเงินจำนวนมากมายนั่น เขาจะหามาจ่ายหมดได้อย่างไร??..
....แค่นี้เขาและน้องสาวก็แทบจะไม่มีกินอยู่แล้ว....
....ของมีค่า.. เฟอร์นิเจอร์ที่ใช้ได้ก็มีแต่รุ่นเก่าๆทั้งนั้นเราจะหาอะไรไปให้เขาดีล่ะ..
“..พี่จ๋า..”
เมื่อเห็นพี่ชายตีหน้าเครียด น้องสาวอย่างลีซอนมีก็เครียดไปด้วย มือเล็กๆบีบมือที่ใหญ่กว่าของพี่ชาย ดวงตากลมโตดูสับสนและไม่เข้าใจ.. เมื่อซองมินเห็นเช่นนั้นจึงค่อยๆคลี่ยิ้มให้น้องสาวอย่างอ่อนโยน และพยายามข่มเสียงที่สั่นเครือของตัวเองไว้
“....ซอนมี เข้าไปนอนก่อนนะ... นี่เป็นเรื่องของผู้ใหญ่ต้องคุยกันยาวนิดหน่อยน่ะ...” เด็กน้อยสั่นหน้าแรงๆ หยาดน้ำตาคลอน้อยๆที่หางตา มือเล็กๆเกาะเสื้อพี่ชายแน่นราวกับว่าหยั่งรู้ถึงลางร้ายที่เกิดขึ้นกับตนและพี่ชาย
“รอต่อไปสักเดือนได้มั๊ยครับ??”ซองมินพยายามอ้อนวอนร่างสูงทำเอาพ่อบ้านอดเห็นใจไม่ได้... แต่ในเมื่อมันเป็นงาน.. จำเป็นที่ต้องละทิ้งความเห็นใจซะ.. คนที่ถูกขอร้องได้แค่ส่ายหน้าช้าๆ..
“....งั้นจ่ายตัวลูกสาวแทน” ร่างด้านหลังพูดพลางเปิดใบสัญญาหนี้ที่เซ็นด้วยลายเจ้าของหนี้ที่แท้จริง ก่อนที่จะโยนใบสัญญาใส่หน้าร่างเล็กของซองมิน สัญญาหนี้... หากไม่มีเงินหรือข้าวของมาชำระ จึงขอจ่ายตัวลูกสาวลีซอนมีแทน...
นิ้วเรียวดีดนิ้วเรียกชายชุดดำทำตามหน้าที่ โดยดึงแขนเด็กน้อยมาอย่างรุนแรงไร้ความปรานี
“ไม่!!!!!! ปล่อยหนู!! ฮึก...! หนูจะอยู่กับพี่ชาย!!!! ฮืออ....!!!”
“ขอร้องล่ะครับ!!!!! อย่าเอาตัวซอนมีไปเลย!!!! ช่วยหยุดด้วยครับ!!!...”ซองมินวิ่งเข้าไปหมายจะคว้าตัวน้องสาว แต่ก็ชายร่างใหญ่เข้าสกัดไว้ ดวงตากลมโตได้แต่มองน้องสาวถูกอุ้มไปต่อหน้าต่อตา มือเล็กพยายามดันอกของกลุ่มชายชุดดำที่ขวางตนออก
“เอาตัวผมไปแทนเถอะครับ!!!!! .. จะเอาไปใช้งานยังไงก็ได้!!! แต่ได้โปรด!! ปล่อยซอนมีเถอะครับ!!” เสียงร้องของผู้เป็นพี่ชายดังขึ้นพร้อมกับรอยยิ้มคนพูดน้อย หมัดลุ่นๆถูกอัดเข้าท้องของร่างเล็กก่อนที่จะร่างนั้นจะทรุดลง..
“พี่ซองมิน!!!! พี่ซองมิน!!!!!!!” เด็กน้อยถูกอุ้มขึ้นรถที่คันที่เตรียมเอาไว้ พ่อบ้านค่อยๆเดินไปอุ้มร่างที่หมดสติของคนที่สลบอยู่กับพื้นขึ้น ก่อนจะมองเจ้านายของตนที่คราวนี้หยิบอมยิ้มขึ้นมาแกะเข้าปากและกำลังอุ้มตุ๊กตาหน้าตาสยองเดินเข้าไปในบ้านเพื่อสำรวจสิ่งที่พอที่ใช้ทดแทนเงินมากมายมหาศาลได้ ร่างสูงของบ่าวรับใช้งานได้แต่ยืนมองปฏิกิริยาของคนตรงหน้าเรื่อยๆ และพบว่าร่างนั้นมาด้วยใบหน้าเดิมๆ
“คุณรู้อยู่แล้วเหรอครับ??” ร่างที่กำลังเดินขึ้นรถเหลือบมองกลับมาเล็กน้อย...
“เรื่องของ 2 พี่น้องนี่นะครับ ว่าลีซองมินคนพี่ต้องยอมสละตัวแลกกับน้องสาว...”
“เปล่า... แค่สนุก”
สิ้นเสียงก็เดินเข้าไปในรถ.. ร่างของคนสนิทได้แค่มองตามไป ก่อนที่จะเงยหน้ามองฝูงหิมะที่ตกแรงขึ้นเรื่อยๆ ร่างที่อยู่ในอ้อมแขนสั่นน้อยๆ ทั้งที่ในมือยังกอดเสื้อตัวน้อยของน้องสาวอยู่.. มองว่ากลับรู้สึกนึกสงสาร.. แต่ไม่ว่ายังไงก็เดาความคิดของเจ้านายตนไม่ออก ..ทำไมถึงรับเด็ก 2 คนไปเลี้ยง... ถึงจะบอกว่าเป็นการจ่ายหนี้ด้วยแรงงานก็ตาม ก็ดูเหมือนว่าเจ้านายของตนได้ของเล่นใหม่แล้วสิ...
“...ซอนมี.. ฮึก...”
ร่างเล็กสะอื้นน้อยๆ ก่อนที่จะเอาแก้มนิ่มๆซบกับไหล่กว้าง เห็นแล้วอดรู้สึกพิเศษกับคนๆนี้ไม่ได้... เปลือกตาหลับพริ้ม.. แต่คิ้วเรียวกลับมุ่นลงอย่างเศร้าสร้อย ริมฝีปากสีชมพูดูนุ่มนิ่มเม้มเข้าหากันแน่นอย่างทรมาน เรือนผมสีดำสนิทนุ่มราวกับกำลังมองตุ๊กตาตัวเล็กที่น่าสงสาร...
ปัง!!!!!
เฮือกก!!
เสียงปิดประตูดังขึ้นแรงๆ เรียกพ่อบ้านหันกลับไปมองที่รถอย่างตกใจ พบเจ้านายที่ค่อยๆเลื่อนกระจกลง ก่อนที่จะแสยะยิ้มออกมาทั้งๆที่ดวงตาเย็นชาไร้ความรู้สึกตามด้วยเสียงหัวเราะที่น่าขนลุกประจำตัว... ‘หึ หึ หึ’ เล่นเอาร่างสูงเสียววาบ!!! ก่อนที่จะรีบขึ้นรถไปโดยไม่ลืมเอากระต่ายน้อยไปนอนเอกขเนกไว้ในรถข้างๆตัวเจ้านายที่กำลังก้มพิจารณาใบหน้าของ ‘ของเล่น’ ใหม่ตรงหน้าอย่างพอใจ
..__________________________..
พั่บ...
เสียงหน้ากระดาษถูกเปิดไปเรื่อยๆทีละหน้า ดวงตาคมมองตัวอักษรที่อยู่ในหนังสือไปอย่างไม่ใส่ใจก่อนที่จะได้ยินเสียงประตูบ้านดังขึ้น เดาได้ว่าน้องชายเพี้ยนๆของเขากลับมาแล้ว ใบหน้าหล่อเหลาของพี่ชายค่อยๆเงยจากหนังสือที่อ่านอยู่มองน้องชายที่กำลังแบกร่างที่ตัวเท่าๆกันขึ้นหลังอย่างสบายๆ ตามด้วยร่างของพ่อบ้านที่อุ้มเด็กน้อยตามเข้ามา พอเห็นก็อดสงสัยไม่ได้
“ใครน่ะ? ทงแฮ”
“..ของเล่น”
ตอบโดยไม่สนใจพี่ชายแล้วเดินดุ่มๆขึ้นห้อง คยูฮยอนนำเด็กหญิงไปให้แม่บ้านดูแลต่อ ก่อนที่จะเดินมายืนขนาบข้างเจ้านายใหญ่ที่สุดในบ้านอย่างรับรู้โดยที่ผู้เป็นนายไม่ได้เอ่ยคำพูดใดๆ แล้วรายงานความเป็นมาทั้งหมดให้ฟัง เรียกเสียงถอนหายใจดังเบาๆก่อนที่จะวางหนังสือลงบนโต๊ะหรู
“ของเล่นชิ้นนี้ของเจ้านั่นแปลกน่าดู สงสัยจะถูกใจ”
“ครับ.. แต่คุณฮันคยองก็นำมาคนหนึ่งนี่ครับ..?” คำพูดของคนสนิทเรียกรอยยิ้มมุมปากของคนทรงอำนาจได้..
“เจ้านั่นมันไร้ค่ายิ่งกว่าของเล่น.. แต่กลับสนุกกว่าของเล่นชิ้นไหนๆ..” รอยยิ้มที่ดูน่าหลงใหลปรากฏขึ้นบนใบหน้าของคนพูด เรียกรอยยิ้มของคนสนิทขึ้นในเวลาเดียวกัน
ตึก....! ตึก....!! ปัง!!!!!!!!!
“ขอโทษที่เสียมารยาทครับ... แฮ่ก... บอส แฮ่ก... เกิดเรื่องแล้วล่ะครับ..”
ใบหน้าที่เคยเปื้อนยิ้มหายไปอย่างรวดเร็วแล้วกลับมาเป็นใบหน้าตึงเครียดเมื่อรับรู้ถึงงานที่เข้ามา ตาคมตวัดมองร่างของหน่วยข่าวในแก๊งค์ที่กำลังเหนื่อยหอบ
“..ว่ามา”
“แก๊งค์ฝ่ายพันธมิตรฝั่งตะวันออกทรยศพวกเราครับ!! โดยเอาข้อมูลที่เป็นความลับของแก๊งค์เราไปเผยให้แก๊งค์ฝ่ายศัตรูอย่างเต็มใจ! และต้องการลอบปลิดชีวิตคนในแก๊งค์เรา!”
“ว่าไงนะ!!!”
เสียงที่เอ่ยกลับเป็นเสียงคยูฮยอนแทน... คิ้วเข้มมุ่นลงพร้อมดวงตาที่แสดงถึงความโกรธแค้น... และผิดหวัง...
“แก๊งค์นกแดง มันหักหลังเรา!! กล้าละเมิดกฎสูงสุดของสมาคมมาเฟีย!!!!!”
“ใจเย็นก่อน... คยูฮยอน..”เสียงเรียบกล่าวขึ้นแต่ก็ปิดความเครียดในน้ำเสียงไว้ไม่มิด นิ้วเรียวนวดด้วยขมับของตัวเองราวกับว่ามันจะสามารถบรรเทาความเครียดได้...
“ข้อมูลนี้น่าเชื่อถือได้เท่าไหร่กัน?”
“น่าเชื่อถือได้แน่นอนครับ!!”
“งั้นนายไปสืบว่าแก๊งค์ฝ่ายศัตรูนั้นมันมีเป้าหมายอะไรอยู่ แล้วก็กระจายข้อมูลไปให้กลุ่มพันธมิตรทั้งหมดได้รับรู้ไว้ด้วย เพิ่มการป้องกันในบ้านหลังและส่งบอดี้การ์ดตามป้องกันน้องชายฉันอย่างเงียบๆ เรายังไม่รู้เป้าหมายที่แน่นอนของมัน อย่าทำอะไรสุ่มสี่สุ่มห้าเด็ดขาด! ดูแลตัวเองและคนใกล้ชิดดีๆด้วย มันอาจจะมีมือสังหารมือดีอยู่”
“ครับ!!!” เมื่อรับคำสั่งของเจ้านายก็กลับไปทำหน้าที่ของตัวเองต่อ เมื่อเห็นลูกน้องลับตาไปก็ถอนหายใจอย่างเหนื่อยอ่อน มือใหญ่เลื่อนมาปิดใบหน้าไว้ ร่างสนิทอย่างคยูฮยอนก็รู้สึกเป็นห่วงเมื่อเห็นเจ้านายเครียดๆ
“...คยูฮยอน”
“ครับ” คนเรียกค่อยๆเลื่อนมือของตัวเองออกจากใบหน้าปรากฏรอยยิ้มเหี้ยมขึ้น.. ดูเหมือนคนตอบรับจะเข้าใจมันดีจึงขยับรอยยิ้มตาม...
“เก็บมันซะ...”
“ทราบแล้วครับ บอส”
TBC.
To Be Continue
| ||||
| ||||
| | Name : _[TEAM]_< My.iD > [ IP : 125.26.23.76 ] | ||
| ||||
| ||||
| | Name : _[TEAM]_< My.iD > [ IP : 125.26.23.76 ] | ||
| ||||
| ||||
| | Name : nutgift< My.iD > [ IP : 58.8.93.6 ] | ||
| ||||
| ||||
| | Name : kihae_dongbum< My.iD > [ IP : 118.173.183.186 ] | ||
| ||||
| ||||
| | Name : HYUKKIELOVE< My.iD > [ IP : 124.120.81.126 ] | ||
| ||||
| ||||
| | Name : HYUKKIELOVE< My.iD > [ IP : 124.120.81.126 ] | ||
| ||||
| ||||
| | Name : HYUKKIELOVE< My.iD > [ IP : 124.120.81.126 ] | ||
| ||||
| ||||
| | Name : nutgift< My.iD > [ IP : 58.8.92.202 ] | ||
| ||||
| ||||
| | Name : %_!-!๐[Y]๐E_GE/\\\\//-\\\\_%< My.iD > [ IP : 124.121.51.165 ] | ||
| ||||
| ||||
| | Name : *~rum_rasin~*< My.iD > [ IP : 202.28.78.180 ] | ||
| ||||
| ||||
| | Name : HanHyuk4ever< My.iD > [ IP : 125.24.124.135 ] | ||
| ||||
| ||||
| | Name : nutgift< My.iD > [ IP : 58.8.91.89 ] | ||
| ||||
| ||||
| | Name : zaiki mizu< My.iD > [ IP : 58.9.80.188 ] | ||
| ||||
| ||||
| | Name : nutgift< My.iD > [ IP : 58.8.91.89 ] | ||
| ||||
| ||||
| | Name : jr.cinderella< My.iD > [ IP : 119.42.81.149 ] | ||
| ||||
| ||||
|  | Name : รักไก่ [ IP : 125.25.239.51 ] | ||
| ||||
| ||||
| | Name : รักไก่ [ IP : 125.25.239.51 ] | ||
| ||||
| ||||
| | Name : leemoon< My.iD > [ IP : 202.28.9.74 ] | ||
| ||||
| ||||
| | Name : narak_beer< My.iD > [ IP : 202.44.7.66 ] | ||
ความคิดเห็น