ลำดับตอนที่ #5
คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #5 : Chapter 5 : ควิดดิช
Chapter 5: ควิดดิช
ในเช้าของวันแข่ง แฮรี่และรอนลงมาหาเฮอร์ไมโอนี่จากหอนอนชายและพากันไปทานอาหารเช้า
เมื่อพวกเขามาถึงในห้องโถงก็ต้องตะลึง เกือบทั้งห้องเต็มไปด้วยสีแดงและทอง แต่มีสีเขียวอยู่นิดเดียว
เสียงคุยกันจ้อกแจ้กขณะที่พวกเขาทานอาหารเช้า
ทันใดนั้นนกฮูกสีน้ำตาลก็โฉบลงมาตรงหน้าเฮอร์ไมโอนี่พร้อมกับจดหมาย เธอแก้มันออกจากขานกฮูกและแกะจดหมายออกอ่าน
“จดหมายใครเหรอ” รอนถาม พลางชะโงกหน้ามาดูตรงหน้าซอง
“นี่เธอยังติดต่อกับวิกกี้อยู่อีกเหรอ!”รอนตะโกน หน้าแดง
“แล้วทำไมละรอน เขาก็เป็นคนดีนี่น่า”เฮอร์ไมโอนี่เถียง
“ตอนนี้เขาอยู่ที่ไหนเหรอ”แฮรี่ถาม
“อ้อ..เล่นควิดดิชให้กับสโมสรในบัลแกเรียน่ะ”เฮอร์ไมโอนี่ตอบ
“แหวะ...ยอดยี้งี่เง่า” รอนพึมพำ
แต่โชคร้ายของรอนที่เฮอร์ไมโอนี่ได้ยินเข้า และส่งสายตาอันน่ากลัวมาให้
ทำให้รอนเริ่มกินอาหารเช้าอย่างสงบเสงี่ยมแม้จะตัวสั่นเล็กน้อย
เฮอร์ไมโอนี่เลื่อนสายตาไปมองทางโต๊ะของสลิธีรีน เห็นมัลฟอยกำลังทานอาหารเช้าโดยมีแพนซี่เฝ้าพะเน้าพะนอ
เฮอร์ไมโอนี่รู้สึกพะอืดพะอมอย่างบอกไม่ถูก แล้วรีบเบี่ยงสายตากลับ
เมื่อเวลา 9 โมงเช้า แฮรี่และรอนก็แยกตัวไปที่ห้องพักนักกีฬา ส่วนเธอก็เดินไปที่
อัฒจรรย์กับจินนี่และเนวิลล์
“กัปตัน จับมือกัน!”มาดามฮูชสั่ง แฮรี่และมัลฟอยบีบมือกัน
โดยหวังให้มือของอีกฝ่ายแหลกละเอียดคามือของตน
“เสียงนกหวีดดังขึ้น การแข่งเริ่มต้น กริฟฟินดอร์ได้ลูก” เสียงพากษ์ของเด็ก
กริฟฟินดอร์ที่สืบต่อเจตนารมณ์ของ ลี จอร์ดัน
“โอ้...กริฟฟินดอร์นำไป 10 ต่อ 0 แล้ว! กริฟฟินดอร์ยังคงได้ลูก ซาร่าห์ส่งต่อจัสติน
หลบบลัดเจอร์จากสลิธีรีนได้ ตรงไปเลย กริฟฟินดอร์นำ 20 ต่อ 0”
เสียงโห่ร้องแสดงความดีใจดังมาจากกองเชียร์
“เริ่มใหม่ ซาร่าห์ได้ลูกอีกแล้วครับ แก๊...ไอ้กอลิล่าหมัดเต็มตัว”เขาตะโกนเมื่อ
เชสเซอร์ของสลิธีรีนคว้าหางเปียของซาร่าห์ จนคอเธอเกือบหลุด
“มินสลีย์!” ศาสตราจารย์มักกอนนากัลตะโกน
“ขอโทษครับ หลังจากที่เชสเซอร์ของสลิธิรีนทำฟาวส์อย่างสกปรก” เขาพูด
“มินสลีย์!” ศาสตราจารย์มักกอนนากัลเตือนอีก
“นั่นเป็นความผิดพลาดที่เกิดขึ้นได้”เขากัดฟันพูด
โดยมีศาสตราจารย์มักกอนนากัลที่เริ่มหมดความอดทนนั่งกำกับ
เฮอร์ไมโอนี่นั่งเชียร์อย่างระทึกอยู่ที่ฝั่งกริฟฟินดอร์ เธอเห็นมัลฟอยเหาะไปรอบสนาม
และส่งสายตาดูถูกทุกครั้งที่ผ่านทางฝั่งกริฟฟินดอร์ และทันใดนั้น
“แฮรี่ เร็วเข้า!”เฮอร์ไมโอนี่ตะโกน เมื่อแฮรี่ไล่ตามลูกสนิชไปพร้อมกับมัลฟอย
เขาทั้งสองคนกระแทกกันไปมาขณะไล่ตามลูกสนิช และในที่สุดแฮรี่ก็คว้าลูกสนิชไว้ได้แบบเส้นผ่าแปด
นำความโล่งใจมาสู่ฝั่งกริฟฟินดอร์พร้อมทั้งเธอ
เฮอร์ไมโอนี่วิ่งไปกอดเพื่อนทั้ง 2 คน เมื่อเขาลงจากไม้กวาด จนทำให้รอนหน้าแดงเป็นลูกตำลึง
“หน้าด้านดีน่ะ เกรนเจอร์ จะเอาทั้ง 2 คนเลยรึไง” มัลฟอยพูดยียวน
แฮรี่กับรอนเดินขึ้นมากันเฮอร์ไมโอนี่ทันที
“ถ้าอิจฉานักละก็ ไปให้ยัยหน้าหมาจูนั่นเลียซะก็ได้นี่ มัลฟอย”รอนพูด
“อย่าเลยรอน ขี้แพ้ชวนตีก็งี้แหละ”เฮอร์ไมโอนี่พูด
“นั่นสิ”แฮรี่พูด
“แก...ยัยเลือดสีโคลน ไอ้หัวแผลเป็น ไอ้หน้ากระเขรอะ”มัลฟอยจะวิ่งเข้ามาหาพวกเขา
“หยุดน่ะ!”มาดามฮูชเดินเข้ามาพอดี
“แยกย้ายกันไปได้แล้ว”มาดามฮูชสั่ง
“ฮ่าๆ สะใจเป็นบ้าเลย”รอนพูด
“เห็นด้วยเลย!”แฮรี่พูด พร้อมหัวเราะไปกับเฮอร์ไมโอนี่และรอน
ในเช้าของวันแข่ง แฮรี่และรอนลงมาหาเฮอร์ไมโอนี่จากหอนอนชายและพากันไปทานอาหารเช้า
เมื่อพวกเขามาถึงในห้องโถงก็ต้องตะลึง เกือบทั้งห้องเต็มไปด้วยสีแดงและทอง แต่มีสีเขียวอยู่นิดเดียว
เสียงคุยกันจ้อกแจ้กขณะที่พวกเขาทานอาหารเช้า
ทันใดนั้นนกฮูกสีน้ำตาลก็โฉบลงมาตรงหน้าเฮอร์ไมโอนี่พร้อมกับจดหมาย เธอแก้มันออกจากขานกฮูกและแกะจดหมายออกอ่าน
“จดหมายใครเหรอ” รอนถาม พลางชะโงกหน้ามาดูตรงหน้าซอง
“นี่เธอยังติดต่อกับวิกกี้อยู่อีกเหรอ!”รอนตะโกน หน้าแดง
“แล้วทำไมละรอน เขาก็เป็นคนดีนี่น่า”เฮอร์ไมโอนี่เถียง
“ตอนนี้เขาอยู่ที่ไหนเหรอ”แฮรี่ถาม
“อ้อ..เล่นควิดดิชให้กับสโมสรในบัลแกเรียน่ะ”เฮอร์ไมโอนี่ตอบ
“แหวะ...ยอดยี้งี่เง่า” รอนพึมพำ
แต่โชคร้ายของรอนที่เฮอร์ไมโอนี่ได้ยินเข้า และส่งสายตาอันน่ากลัวมาให้
ทำให้รอนเริ่มกินอาหารเช้าอย่างสงบเสงี่ยมแม้จะตัวสั่นเล็กน้อย
เฮอร์ไมโอนี่เลื่อนสายตาไปมองทางโต๊ะของสลิธีรีน เห็นมัลฟอยกำลังทานอาหารเช้าโดยมีแพนซี่เฝ้าพะเน้าพะนอ
เฮอร์ไมโอนี่รู้สึกพะอืดพะอมอย่างบอกไม่ถูก แล้วรีบเบี่ยงสายตากลับ
เมื่อเวลา 9 โมงเช้า แฮรี่และรอนก็แยกตัวไปที่ห้องพักนักกีฬา ส่วนเธอก็เดินไปที่
อัฒจรรย์กับจินนี่และเนวิลล์
“กัปตัน จับมือกัน!”มาดามฮูชสั่ง แฮรี่และมัลฟอยบีบมือกัน
โดยหวังให้มือของอีกฝ่ายแหลกละเอียดคามือของตน
“เสียงนกหวีดดังขึ้น การแข่งเริ่มต้น กริฟฟินดอร์ได้ลูก” เสียงพากษ์ของเด็ก
กริฟฟินดอร์ที่สืบต่อเจตนารมณ์ของ ลี จอร์ดัน
“โอ้...กริฟฟินดอร์นำไป 10 ต่อ 0 แล้ว! กริฟฟินดอร์ยังคงได้ลูก ซาร่าห์ส่งต่อจัสติน
หลบบลัดเจอร์จากสลิธีรีนได้ ตรงไปเลย กริฟฟินดอร์นำ 20 ต่อ 0”
เสียงโห่ร้องแสดงความดีใจดังมาจากกองเชียร์
“เริ่มใหม่ ซาร่าห์ได้ลูกอีกแล้วครับ แก๊...ไอ้กอลิล่าหมัดเต็มตัว”เขาตะโกนเมื่อ
เชสเซอร์ของสลิธีรีนคว้าหางเปียของซาร่าห์ จนคอเธอเกือบหลุด
“มินสลีย์!” ศาสตราจารย์มักกอนนากัลตะโกน
“ขอโทษครับ หลังจากที่เชสเซอร์ของสลิธิรีนทำฟาวส์อย่างสกปรก” เขาพูด
“มินสลีย์!” ศาสตราจารย์มักกอนนากัลเตือนอีก
“นั่นเป็นความผิดพลาดที่เกิดขึ้นได้”เขากัดฟันพูด
โดยมีศาสตราจารย์มักกอนนากัลที่เริ่มหมดความอดทนนั่งกำกับ
เฮอร์ไมโอนี่นั่งเชียร์อย่างระทึกอยู่ที่ฝั่งกริฟฟินดอร์ เธอเห็นมัลฟอยเหาะไปรอบสนาม
และส่งสายตาดูถูกทุกครั้งที่ผ่านทางฝั่งกริฟฟินดอร์ และทันใดนั้น
“แฮรี่ เร็วเข้า!”เฮอร์ไมโอนี่ตะโกน เมื่อแฮรี่ไล่ตามลูกสนิชไปพร้อมกับมัลฟอย
เขาทั้งสองคนกระแทกกันไปมาขณะไล่ตามลูกสนิช และในที่สุดแฮรี่ก็คว้าลูกสนิชไว้ได้แบบเส้นผ่าแปด
นำความโล่งใจมาสู่ฝั่งกริฟฟินดอร์พร้อมทั้งเธอ
เฮอร์ไมโอนี่วิ่งไปกอดเพื่อนทั้ง 2 คน เมื่อเขาลงจากไม้กวาด จนทำให้รอนหน้าแดงเป็นลูกตำลึง
“หน้าด้านดีน่ะ เกรนเจอร์ จะเอาทั้ง 2 คนเลยรึไง” มัลฟอยพูดยียวน
แฮรี่กับรอนเดินขึ้นมากันเฮอร์ไมโอนี่ทันที
“ถ้าอิจฉานักละก็ ไปให้ยัยหน้าหมาจูนั่นเลียซะก็ได้นี่ มัลฟอย”รอนพูด
“อย่าเลยรอน ขี้แพ้ชวนตีก็งี้แหละ”เฮอร์ไมโอนี่พูด
“นั่นสิ”แฮรี่พูด
“แก...ยัยเลือดสีโคลน ไอ้หัวแผลเป็น ไอ้หน้ากระเขรอะ”มัลฟอยจะวิ่งเข้ามาหาพวกเขา
“หยุดน่ะ!”มาดามฮูชเดินเข้ามาพอดี
“แยกย้ายกันไปได้แล้ว”มาดามฮูชสั่ง
“ฮ่าๆ สะใจเป็นบ้าเลย”รอนพูด
“เห็นด้วยเลย!”แฮรี่พูด พร้อมหัวเราะไปกับเฮอร์ไมโอนี่และรอน
เก็บเข้าคอลเล็กชัน
ความคิดเห็น