기숙사

ลำดับตอนที่ #5 : PROJECT G / BLOSSOM

.

G-DOC

-เราต่างก็เป็นดอกไม้-

ตระกูลบลอซซั่มเป็นหนึ่งในตระกูลชื่อดังของอัลฟ่าโทเปีย ต้นตระกูลของพวกเขาเป็นพวกผู้ดีเก่าจากสหราชอาณาจักร พวกเขาเป็นผู้บงการหลายๆ เรื่องในดินแดนแห่งนี้ ผู้คนมากมายต่างรับรู้ว่าพวกเขาหลงใหลในดอกไม้ทุกๆ ชนิด ไม่ว่าดอกไม้ชนิดไหนที่ว่ากันว่าหายากที่สุดก็จะตัองมีในคฤหาสน์หลังนี้อย่างแน่นอน มีอีกสิ่งที่พวกเขาสนใจไม่แพ้กับดอกไม้นั้นก็คือ “วิทยาศาสตร์” พวกเขาเป็นผู้อุปถัมภ์รายใหญ่ของมหาวิทยาลัยวิทยาศาสตร์ในเมืองเอนโจลิโก้ พวกเขาสนใจในการตัดต่อพันธุกรรมเป็นที่สุด

จนกระทั่งวันหนึ่งพวกเขาได้ทำ Project G โครงการตัดต่อพันธุกรรมเพื่อสร้างพลังในมนุษย์ พวกเขาได้ตัวเด็กมา 5 ได้แก่ อุบลกัญญา , เซี่ยงรื่อ , วัรดุน (รีดีไซน์ของซอนแจอิน) , เชอร์รี่เบลล์ และ , มัลลิกา (รีดีไซน์ของอุมาเทวี) เด็กทั้ง 5 คนที่ไม่เคยมีอะไรเหมือนกันเลยกลับกลายเป็นพี่น้องกันได้อย่างรวดเร็วเนื่องจากทุกคนต่างก็ไม่รู้จักพ่อแม่ของตน ทางด้านฝั่งของบ้านใหญ่ก็ได้อุปการะเด็กและดูแลเหมือนกับลูกแท้ๆ ของตระกูล อีกทั้งพวกเขาได้ตั้งชื่อใหม่ให้กับเด็กทั้งหมด(เนื่องจากพวกเขามองว่าชื่อเก่าของเด็กทั้ง 5 ดูไม่มีอารยธรรม) เช่น อุบลกัญญา-มารีอา , เซี่ยงรื่อ-แจ็กสัน , วัรดุน-แม็กซ์เวลล์ , เชอร์รี่เบลล์-โจเซเฟีย , มัลลิกา-เมแกน (ชื่อใหม่ที่ตั้งขึ้นจะมีเพียงคนในตระกูลและพวกชนชั้นสูงเท่านั้นที่เรียก)

10 ปีผ่านไป ถึงเวลาที่พวกเขาต้องเข้ารับการตัดต่อพันธุกรรม เด็กทั้ง 5 คนถูกนำตัวออกจากโรงเรียนไปที่ห้องผ่าตัดขนาดใหญ่กลางมหาวิทยาลัยวิทยาศาสตร์ชื่อดัง พลังที่ทั้ง 5 คนได้รับมีพื้นฐานมาจากศาสตร์ทางวิทยาศาสตร์ได้แก่ อุบล-ชีววิทยา , แจ็กกี้-ดาราศาสตร์ , เวลส์เลอร์-ธรณีวิทยา , เชอร์รี่-เคมี , มัลลิ-ฟิสิกส์ อุบลเป็นคนแรกที่เริ่มฟื้นจากยาสลบแต่ก็ยังไม่ค่อยได้สติมาก ผ่านไปไม่นานเธอก็เริ่มปวดแขนมากเพราะมีเข็มนับร้อยกำลงทิ่มทั่วแขนของเธออยู่แต่ก็ต้องทนต่อไป 

เธอเกือบจะเผลอหลับไปอีกครั้งจนกระทั่งเธอได้ยินเสียงของหมอพูดว่า “รหัสโอเมก้า การทดลองผิดพลาด ฆ่าพวกเขาได้เลย บ้านใหญ่อนุญาตพวกเราแล้-” ยังไม่ทันจะสิ้นเสียงก็มีหมัดของเด็กหญิงซัดเข้าแก้มซ้ายขอหมอที่กำลังพูดอยู่ ทันใดนั้นเองก็มีเหล่าทหารเดินเข้ามาในห้องผ่าตัด พวกทหารยืนอยู่ล้อมรอบและพร้อมยิงอุบลตลอดเวลา จู่ๆ อุบลก็กระทืบเท้าเสียงดังกระหึ่มไปทั่วห้องเมื่อสิ้นเสียงก็มีกอไผ่พุ่งขึ้นมาจากพื้นแล้วแตกหน่อแทงทหารอย่างรวดเร็ว ในขณะที่เหล่าทหารกำลังหวาดกลัว อุบลได้รีบไปปลุกน้องๆ ของเธอ 

โดยเตียงแรกที่เธอไปถึงก็คือเตียงของแจ็กกี้ “ แจ็กกี้ตื่นเร็ว เร็วเข้าเซี่ยงรื่อ ” เธอเขย่าแขนของเขาไปด้วยโดยที่เธอไม่รู้เลยว่าเธอกำลังใช้พลังในการควบคุมเซลล์ของเธอในการกระตุ้นเซลล์ประสาทของแจ็กกี้ เพียงแค่ชั่วพริบตาแจ็กกี้ก็สะดุ้งตื่นขึ้นมาด้วยความตกใจแต่ใครจะไปรู้ว่าตอนที่เขาตื่นเขาได้เผลอระเบิดลมสุริยะออกมาทำให้ทุกคนในอาคารกระเด็นไปคนละทิศคนละทาง ในเวลาเดียวกันไฟฟ้าภายในประเทศดับไปชั่วขณะ “ โอ๊ยย! พี่ตอนนี้มันเกิดอะไร ”   แจ็กกี้ถามด้วยความเจ็บปวดจากเข็มที่แทงแขนของเขาอยู่ ตอนนี้พี่ว่าคงยังจะไม่เหมาะหรอกไว้ค่อยเล่าที่หลัง ตอนนี้รีบไปเอาตัวคนอื่นออกมาด่วน

   แจ็กกี้ได้ตัวของเวลส์เลอร์ขึ้นมาส่วนอุบลได้ตัวของมัลลิและกำลังจะไปรับเชอร์รี่แต่ทันใดนั้นเองก็มี RPG ยิงเข้ามาในตัวตึกทำให้เกิดระเบิดขึ้นทำให้ตึกเริ่มเอียงและกำลังจะล้ม อุบลพยายามสร้างเถาวัลย์เพื่อที่จะดึงเชอร์รี่เข้ามาในอ้อมแขนของเธอแต่ก็ไม่สำเร็จ เศษแก้วเริ่มถล่มลงมา “ พี่! หนีเร็ว! แจ็กกี้ตะโกนบอกอุบลกำลังตามไป! ”  อุบลสร้างดอกบัวยักษ์มาป้องกันเชอร์รี่ที่ยังไม่ได้ฟื้นจากยาสลบ

พวกเขาวิ่งออกมาได้ทันก่อนที่ตึกจะถล่มลงมาและพวกเขาได้หนีเข้าไปตั้งหลักในป่า “ เราต้องไปช่วยเชอร์รี่ ” แจ็กกี้พูดกับพี่น้องของเขา “ ช้าก่อนพี่ ตอนนี้พวกทหารน่าจะกำลังตามตัวเชอร์รี่อยู่ ” เวลส์เลอร์บอกแจ็กกี้ “ แต่พวกเขาอาจจะทำเรื่องเลวร้ายกับพี่เชอร์รี่ก็ได้นะ ” มัลลิรู้สึกมีลางสังหรณ์แปลกๆ จึงบอกกับทุกคน ซึ่งลางสังหรณ์ของเธอมันถูกต้อง 

หลังจากที่เชอร์รี่ฟื้นจากฤทธิ์ของยาสลบ เธอก็ถูกบอกว่าพี่น้องของเธอได้กับทรยศตระกูลและทรยศกับเธอ พวกเขาได้หนีไปโดยตั้งใจที่จะนำเธอไปด้วย เชอร์รี่รู้สึกโกรธมากที่ได้ยินเรื่องนี้ เธอเก็บสะสมความแค้นนี้จนถึงปัจจุบัน 

กลับมาทีในป่าพวกเขาได้ตัดสินใจแยกกันออกเป็น 2 กลุ่ม เพื่อที่ว่าเวลาถูกจับจะได้มีอีกกลุ่มมาช่วยได้ทันเวลา โดยที่อุบลกับแจ็กกี้ได้ออกเดินทางด้วยกันในฐานะนักฆ่า ส่วนเวลส์เลอร์กับมัลลิออกเดินทางด้วยกันและทำงานในกลุ่ม Zero-x แต่ทั้ง 2 กลุ่มก็มีเป้าหมายเดียวกันคือตามหาเชอร์รี่และทำลายตระกูลบลอซซั่ม