ตั้งค่าการอ่าน

ค่าเริ่มต้น

  • เลื่อนอัตโนมัติ
    My Character[เวอร์วังและอลังมาก---]

    ลำดับตอนที่ #5 : Character No. 4 Marshals

    • อัปเดตล่าสุด 3 ธ.ค. 60


    "พวกแกนะ....ก็แค่ของเล่นของฉัน"

    ตำแหน่ง : เค------- สัญญานขาดหาย

    รสนิยมทางเพศ(?): มันต้องหญิงอยู่แล้วสิแค่นี้คิดไม่ออกหรอเจ้าพวกปศุสัตว์ ...........แต่ขาก็ไม่รังเกียจชายหรอกนะ//หลบตา

    ชื่อ: มาแชล || Marshals 

    ชื่อกลาง :  เรอกัส || rergus

    นามสกุล: เดียโบลิค || Diabolic 

    ชื่อเล่น: มาร์ ,มาร์ช || Mar Marsh 

    อายุ: 13

    ส่วนสูงน้ำหนัก : สูง159.99(!?) หนัก 35 กก.

    ชั้นปี : ตามใจเลย (ถูกถีบส่งมารอดูที่ประวัติ----)

    แคลน : phantom  monster(สัตว์อสูร)

    ไอเทมสำหลับใช้เวท : ใช้แหวนสีดำสนิทที่สลักลวดลายประหลาดในการใช้เวทรวมถึงเป็นผนึกอีกด้วย (ถูกผนึกพลังมากกว่า98%) โดยเงื่อนไขการปลดผนึกนั้น คือสภาพจิตใจหากสามารถควบคุมพลังปีศาจได้สมบูรณ์ผนึกก็จะคลายออกร้อย % (คืนพลังให้เท่ากับความสามารถในการควบคุมในขณะนั้น #งงมัย?)

    อาวุธ : ในสภาพไร้พลังใช้ดาบ และปืนเป็นอาวุธ 

         Sword of  Heretic (ดาบแห่งเหล่าคนบาป) ความสามารถขึ้นอยู่กับค่ากรรม[sin points]ของคู่ต่อสู้ หากคู่ต่อสู้ค่ากรรมน้อย(เป็นคนดี) พลังของดาบก็ยิ่งเพิ่มขึ้น (เพิ่มพละกำลัง และพลังเวทย์)

    Gun of Heavenly (ปืนแห่งสวรรค์)  ความรุนแรงและความเร็วในการยิง ขึ้นอยู่กับค่ากรรม[Sin points]ของคู่ต่อสู้ ยิงค่ากรรมเยอะ(คนเลว)ความรุนแรง ความเร็วยิ่งเพิ่มมากขึ้น

    ลักษณะ : เป็นคนเย้อหยิ่งและโหดร้ายเกินกว่าเด็กมนุษย์จะเป็นได้(แต่กะมะใช้คนแหละนะ) มองมนุษย์เป็นแค่ของเล่นเท่านั้น

    นิสัย : สาย S คือนิยามของเขา เป็นคนปากเสียมากๆ เอาแต่ใจตัวเองเป็นที่หนึ่งชอบเห็นคนอื่นอ้อนวอนขอความเมตตาต่อตัว ...... แต่ความจริงต้องการเรียกร้องความสนใจโดยไม่รู้ตัว 

    ชอบให้คนอื่นเอาใจและขอร้องทำให้เขารู้สึกว่าเขาสำคัญ ทรมานคนอื่นเพราะกลัวว่าจะทิ้งตนไว้คนเดียว และความจริงที่สุด...... นุ้งมาร์ชเขาเคะนะครั-----แอ๊ก //โดนตบตาย

    ประวัติ : มาจาก ราชวงศ์ แห่งดินแดนทมิฬที่ๆเป็นเหมือนด่านป้องกันแรกที่ใช้ป้องกันสิ่งชั่ว

    ร้ายที่อยู่ด่านนอกทวีป เพราะถูกปล่อยประละเลยจากราชาและมารดาที่เอาแต่มัวเมากับสุรา 

    และอัญมนี เขาในอายุ11 ขวบ ที่ๆเดียวที่เขาจะหาความสุขได้คือห้องสมุด และที่นั้นเขาได้เจอกับหนังสือเล่มหนึ่งที่อยู่ในตู้ที่ปิดแน่นหน่า แต่เพราะถูกปล่อยปะละเลยเขาจึงสามารถนำมันออกมาอ่านได้ ระหว่างอ่านนั้นไม่มีอะไรเกิดขึ้น แต่ที่แปลกก็คือ มันถูกเขียนด้วยภาษาที่เขาไม่รู้จัก แต่เขากลับอ่านมันได้ เขารับรู้ว่ามันคืออะไรแต่เขากลับไม่เข้าใจ หลังอ่านจบ หนังสือเล่มนั้นก็ค่อยๆเปื่อยยุยสลายหายไป....พร้อมกับมาร์ชเจ้าชายผู้อ่อนโยน ตั้งแต่นั้นนิสัยเขาก็ก้าวร้าวและเอาแต่ใจอย่างถึงที่สุดจนอายุได้ 12 ปี เขาเริ่มชอบการทรมาน เขาสั่งให้จับชายหนุ่ม ที่หล่อเหล่า หญิงสาวที่งดงาม มาจำนวนมาก เขาทรมานคนเหล่านั้น จนตายไปหลายร้อยคน แต่ก็ไม่มีใครกฃ้าทำอะไรและราชากับราชินีก็ไม่ได้สนใจ และเมื่อเขาอายุได้ 13 ปี เขาก็กลายเป็นปีศาจ และบ้าคลั่ง เขาทำลายเมื่องหลวงไปครึ่งนึ่ง แต่เขาก็ยังอ่อนแอ เขาถูกกำหลาบและผนึกพลังไว้ เขา9งถูกส่งให้มมเข้าเรียนที่นี้เพื่อควบคุมพลังของตัวเอง หลังถูกผนึกพลังที่ใช้ได้ต่ำเตี้ยมุดดิน(ไม่เรี่ยและมุดเลย)

    ทำให้แทบจะไม่สามารถใช้เวทได้เลย

                            ร่างปิศาจ 

    ระดับพลัง (ปกติ/ปีศาจ) เต็ม 5

    พลัง : 1/5

    ทักษะการต่อสู้ : 4/5

    พลังกาย : 1/5

    ความเข่มแข็งของจิตใจ : 3/3

    ความเป็นผู้นำ : 5/1

    สติปัญญา : 5/5


    บ้าน : เลือกตามใจเลยครัช

    โรคประจำตัว : ประสาทสัมผัสไวมาก โดนแตะนิดแตะหน่อยมีสิทระทวย(!?)

    ชอบ : การถูกเอาใจ เป็นจุดเด่น การยั่วยุคนอื่น

    ไม่ชอบ(กลัว) : การถูกเมิน การต้องนอนคนเดียว(ปกติจะมีตุ๊กตาแกะดำนอนกอด) ที่แคบ

    ความสามารถพิเศษ : เรียนรู้เวทสายมาร(มืด)ได้เพียงแค่เห็นหรือได้ยินชื่อ เพราะเขาได้รับความรู้เกี่ยวกับศาสตร์มาร จากปีศาจ ระดับลอร์ด  ที่อยู่ในตัว อยู่แล้ว เพียงแต่ เขายังไม่เข้าใจมันเนื่องจากความต่างของเผ่าพันธุ์ ทำให้เหมือนกับเขาเป็น อัจฉริยะ

    เพิ่มเติม : เกลียดผักเป็นที่สุด เนื้อก็เกลียด ข้าวก็เกลียด ทานแต่ขนมเท่านั้น

    เพิ่มเติม(อีกนีด) : หนังสือที่เขาอ่านเมื่อ 11 ปี คือกริมมอร์ที่ผนึกปิศาจชั้น ลอร์ด ไว้แต่เพราะผนึกมานานปีศาจจึงอ่อนแอมากทำได้แค่โน้มน้าวจิตใจและค่อยๆ ครอบงำเขาพร้อมกับสะสมพลัง (เพิ่มพลังด้วยความรู้สึกด้านลบต่างๆ) แต่เมื่อผ่านไป 1 ปีหลังจากเข้าสิ่งปีศาจกลับถูกดูดกลืนและหลอมรวมเข้าไปเป็นส่วนหนึ่งของมาร์ช #หวังกินเขาแต่โดนเขากิน


    Talking with character 

    คิดว่าโรงเรียนนี้เป็นอย่างไร? : สนามเด็กเล่นแห่งใหม่ของฉันไงละ //แสยะยิ้ม

    คุณมาที่นี้ทำไม? : ข้าไม่ได้ค้องการมาซักหน่อย ... แล้วเจ้าเป็นใครเป็นแค่ของเล่นอย่ามาตั้งคำถามกับฉัน!

    คิดว่าโลกนี้เป็นเช่นไร? : โลกนี้คือ'กล่องของเล่น' ที่กำรอให้ฉันได้ตามหา'ของเล่น'ที่เป็นของฉันไงละ

    คุณมาจากไหน? : ก็มาจากปราสาทที่พังไปทั้งแถบเพราะพลังของฉันนะสิ!!

    เส้นทางความรัก(?) : 'ของเล่น'ทุกชิ้นต้องเป็นของฉัน!!



    ติดตามเรื่องนี้
    เก็บเข้าคอลเล็กชัน

    ผู้อ่านนิยมอ่านต่อ ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    อีบุ๊ก ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    ความคิดเห็น

    ×