ตั้งค่าการอ่าน

ค่าเริ่มต้น

  • เลื่อนอัตโนมัติ
    คลังเก็บฟิค ( sf / os )

    ลำดับตอนที่ #5 : SF - Falling in love (Jaeten)

    • อัปเดตล่าสุด 8 ม.ค. 60


     

    100%

     

    เคยแอบชอบใคร...สักคนไหมครับ...? 


    เชื่อสิ ว่าหลายคนอาจจะเคย ผมก็เช่นกัน ผมว่ามันเป็นความรู้สึกที่ดีมากๆอย่างหนึ่งเลยล่ะครับ

    แต่มันก็เศร้ามากๆเหมือนกัน 


    บทสรุปของการแอบชอบใครสักคน บางคนก็สมหวัง บางคนก็ผิดหวัง

    บางคนก็ไม่มีโอกาสที่จะพูดมันออกไปเลย และบางคนมันยังหาบทสรุปไม่ได้ด้วยซ้ำ...


    เรื่องราวของผม


    กับผู้ชายคนหนึ่งที่ผมแอบชอบ


    จุดเริ่มต้นมันอยู่ที่


    โรงอาหาร?

     


     

    โรงเรียนนานาชาติฮันแท,โซลเกาหลีใต้

    12:24

     

        “เตนล์!” ผมหันไปมองตามเสียงเรียก ก่อนจะยิ้มกว้างแล้วสาวเท้าเข้าไปหาเจ้าของเสียงซึ่งนั่ง

     

        “ยูตะเพื่อนเลิฟ!

     

        “มาช้าจังวะ พวกกูรอมึงนานมากกกกกกกกกก โดยองพูดขึ้นเมื่อผมนั่งลงบนแคนทีน

     

        “ซอร์รี่นะ มิสให้ช่วยงานนิดหน่อยอะ เลยมาช้า แล้วนี่พวกมึงกินข้าวกันยัง?

     

        “ยังเลย กะจะกินพร้อมกัน เลยรอเตนล์อยู่เนี่ย คุนพูดขึ้น 

        

        เพื่อนน่ารักจังเลย อิจฉาตัวเองอะ มีเพื่อนดีก็งี้

     

        “แต่มึงทำให้พวกกูต้องรอนาน เพราะงั้น...จงไปซื้อข้าวมาให้แดกซะ เสียงของโดยองพูดขัดขึ้นในขณะที่ผมซาบซึ้งเรื่องที่เพื่อนๆรอทานข้าวพร้อมกันเพราะปิดเทอมไม่ได้เจอกันนาน 


        เพื่อนๆน่ารักกันทุกคน...ยกเว้นไอ้โดยอง

     

     

     

        “เฮ้ย พวกมึง! รู้เรื่องแจฮยอนที่เข้ามาใหม่ปีนี้ปะ อยู่เกรด 11 ห้อง 2A อะ โปรไฟล์แม่งดีสัสๆ หล่อ  เรียนก็ดี กีฬาก็เลิศ โคตรอภิมหารวย ย้ายมาจากเมืองนอก โห...แม่ง...พูดแล้วอิจฉา แต่ไม่ค่อยสุงสิงกับใครเท่าไหร่ว่ะ

     

        ยูตะพูดขึ้นด้วยน้ำเสียงที่ดังพอให้ได้ยินเฉพาะพวกผม ในขณะที่กำลังผมกอบโกยอาหารเข้าสู่กระเพาะ

       

        ยูตะนี่ขาเม้าท์ประจำกลุ่มเลยล่ะครับ รู้ข่าวไวมากประหนึ่งมีสายสืบอยู่ทุกซอกทุกมุมของโรงเรียน

     

        เผื่อทุกคนยังไม่รู้ พวกผมก็อยู่เกรด 11 เหมือนกันนะครับ แต่อยู่ 3B

     

        “แล้ว?” ผมถามขึ้นด้วยน้ำเสียงติดรำคาญ

     

        “ก็เห็นเค้าอยู่ข้างหลังมึงอะ มันพูดขึ้นเบาๆราวกับกระซิบพลางพยักเพยิดหน้าไปทางข้างหลังของผม

     

        ผมหันไปมองตามที่ยูตะบอก เขาอยู่ห่างจากผมประมาณ 2 โต๊ะได้

     

        และในขณะที่ผมกำลังมองคนที่น่าจะชื่อแจฮยอนที่ก้มหน้าก้มตาอยู่อย่างสำรวจอ จู่ๆเขาก็เงยหน้าขึ้นมา

     

        ซึ่งมันทำให้เรา...

     

        สบตากัน

     

        และ...

     

        มันทำให้โลกของผมหยุดหมุน

     

        ตึกตัก ตึกตัก ตึกตัก ตึกตัก

     

        ผมรู้สึกได้ว่าเสียงและความเร็วของอัตราการเต้นหัวใจของผมแรงขึ้นโดยไม่ทราบสาเหตุ แต่ผมคิดว่ามันคล้ายๆอาการของคนที่กำลัง

     

        ‘ตกหลุมรัก

     

    เรียกมันว่าอินโทรอะจ้ะ5555
    ก็นะ...นั่นแหละ...เดี๋ยวมาแก้จ้า
    แต่ตอนนี้ขอหายไปคิดพล็อตต่อก่อน
    บรั้ยส์ รั้ขส์ 

    T
    B
     
    ติดตามเรื่องนี้
    เก็บเข้าคอลเล็กชัน

    ผู้อ่านนิยมอ่านต่อ ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    อีบุ๊ก ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    ความคิดเห็น

    ×