คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #5 : ตอนที่ 1 >>> 1---75%
E-Book พร้อมโหลดแล้วค่ะ
เพราะมักจะอารมณ์ดี
ยิ้มแย้มแจ่มใสให้เสมอเวลาได้พบเจอหน้ากัน
แถมยังอ่อนน้อมมือไม้อ่อนต่อผู้อาวุโสกว่าด้วย
“ขอบคุณค่ะ”
แต่เธอไม่คิดจะแคร์อะไรมากมายนักว่าใครจะคิดยังไง
และถ้าเลือกได้ก็ไม่อยากพาตัวเข้ามาเกี่ยวข้องกับคนในครอบครัวนี้ด้วยซ้ำ
เหตุผลไม่ใช่ที่นายแพทย์เมธีทำให้พ่อต้องตาย
นั่นเพราะเธอแยกแยะได้ว่าเป็นอุบัติเหตุ
ไม่มีใครอยากให้เกิด
แต่เป็นที่นวลปรางค์กับลูกสาวมักจะประณามเธอและคนในบ้านว่าเป็น
‘พวกขอทาน
หรือพวกริ้นไร คอยสูบเลือดสูบเนื้อ ให้เท่าไหร่ไม่รู้จักพอ
กินเท่าไหร่ไม่รู้จักอิ่ม’
เรื่อยมานับตั้งแต่วันที่แม่ลุกขึ้นมาเรียกร้องเงิน
จนกระทั่งวันนี้
นั่นคือเหตุผลว่าทำไมมัสยาถึงไม่อยากให้แม่กับน้องมาข้องเกี่ยวกับคนพวกนี้นัก
แต่ก็ไม่เคยห้ามได้สักครั้ง
เหมือนวันนี้ที่แม่ปวดท้อง น้องก็พามา
พอรู้ว่าเป็นไส้ติ่งอักเสบแม่ก็ถูกพาตัวเข้าห้องผ่าตัดทันที
แม้ค่าใช้จ่ายจะแพงแสนแพง เพราะได้อภิสิทธิ์จากนายแพทย์เมธีด้วยการรักษาฟรีตลอดชีวิตทั้งบ้าน
เพื่อชดเชยกับอีกหนึ่งชีวิตที่จากไปด้วยน้ำมือของเขา
มัสยารู้ดีว่าไม่มีอะไรมาเทียบกับชีวิตพ่อได้
แต่ก็เห็นว่าอีกฝ่ายจ่ายให้มามากพอแล้ว
ถ้าเทียบกับคนร่ำรวยรายอื่นที่มักตจะเอาเปรียบคู่กรณีที่ไร้ภาษีทางสังคม
‘ไม่พอ!
ฉันจะใช้เงินของพวกมันไปจนตาย ใครจะทำไม’
‘ใช่!
พวกนั้นทำให้พ่อเราตายนะพี่หยา ถ้าพ่ออยู่ป่านนี้เราคงจะสบายกว่านี้แล้ว’
แต่แม่กับน้องไม่คิดแบบนั้น
และคงไม่มีความคิดที่จะล้มเลิกมารบกวนคนบ้านนี้แน่ แม้จะรู้ว่าเขาไม่เต็มอกเต็มใจให้มาสักนิด
ทั้งสองก็ไม่สนใดๆ เหมือนตอนนี้ที่น้องไม่คิดจะสน ขอให้สบายตัวเองกับแม่ก็เป็นพอ
“ถ้ามีอะไรก็เรียกพยาบาลนะหนูหยา
ไม่ต้องเกรงใจ”
“ขอบพระคุณค่ะ”
มัสยายกมือไหว้ทั้งด้วยท่าทีนอบน้อม
แล้วเดินตามไปส่งถึงประตูห้อง แถมด้วยยกมือไหว้ลาอีกคำรบ
แม้จะปลื้มอกปลื้มใจในความกรุณาของทั้งสอง
แต่ก็ถูกบดบังด้วยความเคลือบแคลงใจกับน้ำคำด่าทอของนวลปรางค์กับลูกสาว
ทำให้เธอไม่คิดจะแสดงออกใดๆ นอกจากท่าทีเรียบขรึม สงบเสงี่ยมเท่านั้น
* * * * *
เวลาพบกัน จันทร์ - พฤหัสฯ 10:20, 16:20
ศุกร์ เสาร์ อาทิตย์ เพิ่ม 8:20
* * * * * *
E-Book พร้อมโหลดแล้วค่ะ
****** ขออนุญาตแจ้งอีกทีนะคะ ว่านิยายทุกเรื่องจะลงให้อ่านได้ราว 70% เท่านั้นค่ะ ต้องขอโทษด้วยนะคะถ้าทำให้ค้างคา แต่กันเกราเชื่อว่านักอ่านที่น่ารักทุกท่านจะเป็นกำลังใจต่อให้ด้วยการตามหาหนังสือมาไว้ในครอบครองอยู่แล้วค่ะ ******
ยิ้มมมมมมมมมมมมมมมมมมมมมมม
และหนึ่งคอมเม้นต์ของท่าน คือหนึ่งแรกผลักดันและกำลังใจของคนเขียนนะคะ แต่ก็ยินดีต้อนรับและขอบคุณนักอ่านเงาทุกท่านด้วยค่ะ
รู้งี้แล้วอย่าลืมเม้นท์ให้เค๊าหลังอ่านด้วยนะตะเอง
เข้าไปทักทาย พูดคุย หรือติชมผลงานได้
ตามเพจด้านล่างนี้เลยนะคะ
ยินดีต้อนรับทุกๆ ท่านค่ะ และยินดีรับฟังทุกความคิดเห็นค่ะ
สงวนลิขสิทธิ์ตามพระราชบัญญัติลิขสิทธิ์ พ.ศ. ๒๕๓๗
ห้ามหยิบยก คัดลอก หรือดัดแปลงส่วนใดส่วนหนึ่งของหนังสือเล่มนี้ รวมทั้งถ่ายทอด ถ่ายเอกสาร สแกน ในรูปแบบใดๆ ทั้งสิ้น เว้นเสียแต่จะได้รับอนุญาตจากผู้ประพันธ์เป็นลายลักษณ์อักษร ยกเว้นเพื่อการประชาสัมพันธ์อันเป็นประโยชน์แก่หนังสือเล่มนี้เท่านั้น
ความคิดเห็น