Dark world Box **Close

ลำดับตอนที่ #5 : Cursed Chateau : เคหาสน์บำบัดบาป [2] [อดาร์ลีน อองเชล]

 ____________________________________

 

"ไม่เอาน่า ทำไมทำหน้าแบบนั้นล่ะ?..ผมยังไม่ได้ทำอะไรเลยนะ ฮะๆ ~ "

____________________________________

บท : คนบาป

สัญลักษณ์สัตว์ : ลิง

บาปที่หนักที่เคยกระทำ : ละทิ้งชีวิตผู้อื่นโดยเจตนา

ชื่อ : อดาร์ลีน อองเชล [Adarlene Aongshell]

ชื่อเรียก : ลีน [Lene]

 กรุ๊ปเลือด :  B

อายุ : 17 ปี 

เพศ : ชาย

รูปร่างหน้าตาพอสังเขป : เส้นผมสีน้ำตาลล้อมกรอบโครงหน้าสวย ผิวขาวสะอาดสะอ้าน ตัดกับดวงตาสีเขียวน้ำทะเล รูปร่างผอมบางแต่สูงโปร่ง ด้วยสัดส่วน สูง 186 ซม และน้ำหนัก 63 กก. 

ตำหนิ : ปานรูปหัวใจที่หลังใบหูด้านขวา

ลักษณะเด่น : เจาะหูซ้ายถึงสามรู 

การแต่งตัว : ชอบสวมเสื้อเชิ้ตสีขาว กับเสื้อผ้าสีอ่อนปประมาณสีฟ้า หรือ สีครีม ชอบสวมเสื้อหลายๆ ชั้นทับกันเอาไว้ กับกางเกงผ้าขายาว ที่ใส่แล้วคล่องตัว กับรองเท้าผ้าใบคู่โปรด

อุปลักนิสัย : เขาเป็นพวกที่ดูเฮฮาและสดใสร่าเริงอยู่ตลอดเวลา ไม่ว่าจะในสถานการณ์ไหนๆ เขาก็สามารถยิ้มแย้มได้ตลอดเวลา แต่รอยยิ้มของเขานั้นไม่สื่อความหมาย และดวงตาของเขาเองก็ว่างเปล่า จนทำให้คนอื่นไม่สามารถรู้ได้ว่าเขาคิดอะไรอยู่กันแน่? อดาร์ลีนมักปกปิดสิ่งที่คิดไว้ภายใต้รอยยิ้มของเขา และเขาก็รู้จักกับวิธีการแก้สถานการณ์ตรงหน้าได้ดีเยี่ยม แถมยังเข้ากับสังคมได้ง่ายๆ หรือเรียกกันว่า ปรับตัวเก่ง นั่นแหละ โดยปกติอดาร์ลีนเหมือนจะเข้าถึงได้ง่ายด้วยอุปนิสัยเป็นกันเองและดูสดใสร่าเริง แต่ความจริงแล้วคนภายนอกจะถูกอดาร์ลีนตีเส้นห้ามข้ามเอาไว้ เขาไม่ยอมให้ใครมาละลาบละล้วงเรื่องส่วนตัวของเขา และเขาเองก็ไม่ได้เชื่อใจใครง่ายๆ อีกด้วย เขาเก็บความลับเก่งมาก ทุกสิ่งทุกอย่างที่คิดมักถูกปกปิดด้วยรอยยิ้มใสซื่อของเขา ภายนอกเขาดูเหมือนพวกไม่ได้ความ เอาแต่เฮฮาร่าเริงไปวันๆ และหาสาระไม่ได้ แถมไม่จริงจังกับอะไรสักอย่าง แต่ความจริงแล้วอดาร์ลีนก็เป็นคนมีความสามารถและฉลาดหลักแหลมพอควร บวกกับที่ว่าเขาเป็นคนโชคดีมากและมีลางสังหรณ์ที่ดีเอาเรื่อง อดาร์ลีนจึงมักจะรอดตัวในสถานการณ์เสี่ยงตายเสมอ อดาร์ลีนไม่ชอบเสี่ยง เป็นคนที่ระมัดระวังตัวเอาเรื่อง และเวลาที่น่ากลัวที่สุดนั้นไม่ใช่เวลาที่เขาโกรธหรือปราศจากรอยยิ้มบนใบหน้า แต่มันเป็นเวลาที่รอยยิ้มของเขา สื่อความหมายออกมา นั่นเอง (แน่นอนว่ามันไม่ใช่เรื่องดีเลยในส่วนมาก) และในบางครั้ง..ความหมายของรอยยิ้มของอดาร์ลีนนั้น ก็สื่อถึงลางสังหรณ์ที่เขาสัมผัสได้เป็นครั้งคราวเช่นกัน ซึ่งนั่นหมายความว่า มีโอกาศเป็นไปได้สูงที่ลางสังหรณ์นั้นจะเป็นจริง

ความสามารถ : 1. ความโชคดี [เวลาต้องเสี่ยงทายหรือเดาสุ่ม อดาร์ลีนมักเลือกตัวเลือกที่ถูกต้องและดีที่สุด ทั้งนี้ทั้งนั้นไม่ใช่เพราะมันสมอง หรือความมั่นใจแต่อย่างใด ทุกๆ อย่างล้วนขึ้นอยู่กับการ เดา ผลลัพธ์จะเป็นเช่นไร ตอบได้เพียงว่า โชค เท่านั้นที่ช่วยคุณได้] 2. ความคล่องตัว [ร่างกายของอดาร์ลีนมีคล่องตัวและยืดหยุ่นสูงโดยธรรมชาติ ทำให้เขามีความคล่องแคล่วในการเคลื่อนที่สูง และยังวิ่งเร็วมากๆ อีกด้วย]

 ประวัติ : อดาร์ลีนเกิดและโตในครอบครัวธรรมดาๆ แห่งหนึ่ง แต่ตัวเขากลับไม่ได้ธรรมดาเหมือนครอบครัว เพราะอดาร์ลีนเป็นเด็กที่มีพรสวรรค์มาก และมีมันสมองที่ดีเอาเรื่องแม้จะไม่เทียบเท่าขั้นอัจฉริยะก็ตาม แต่เมื่อกลบเรื่องนั้นด้วยใบหน้าที่ดูดีราวสวรรค์เสกนั่น เขาจึงมักถูกชักชวนจากวงการต่างๆ ไม่ว่าจะเป็น วงการบันเทิง หรือ วงการนักประดิษฐ์ ก็ตาม แต่เขาไม่ได้สนใจ อดาร์ลีนชื่นชอบการเป็นโปแกรมเมอร์ และทุ่มเทให้มันมากกว่าสิ่งอื่นใด แต่ใช่ว่าคนที่เข้ามาชักชวนจะยอมรามือ และการที่เขาต้องเจอกับคนหลายรูปแบบ มันจึงทำให้อดาร์ลีนเริ่มชินชา และซึมซับการกระทำของพวกผู้ใหญ่ เด็กชายตัวน้อยที่เคยสดใส ร่าเริงและเป็นมิตร กลายเป็นคนที่ซ่อนทุกอย่างไว้ภายใต้รอยยิ้มของเขา เก็บงำทุกความรู้สึกเอาไว้ภายใน และขีดเส้นเเบ่งอาณาเขตที่ผู้อื่นสามารถเข้ามาได้อย่างชัดเจน และเพราะเขาได้เห็นการชักจูงและหว่านล้อมหลายรูแบบ  เขาจึงดูออกหมดว่าใคร เสแสร้ง หรือ จริงใจ เพราะอย่างนั้นอดาร์ลีนจึงยิ่งเป็นที่ต้องการของวงการทั้งหลายมากขึ้นไปอีก

               วันหนึ่งคนจากวงการนักข่าวได้ยื่นเรื่องมาขอสัมภาษณ์เขา ในตอนแรกอดาร์ลีนคิดว่าคงไม่ได้เป็นอะไรมาก บวกกับความเป็นเด็กน้อย และความที่อยากจะให้ครอบครัวสบายขึ้น เขาจึงตอบตกลงไป อดาร์ลีนได้รับค่าจ้างตามที่เขาต้องการจริง แต่สิ่งที่ตามมาคือกระแสนิยมในตัวเขาที่พุ่งกระฉูด และกลายเปนคนโด่งดังภายในชั่วข้ามคืน พร้อมกับงานมากมายที่ถาโถมเข้ามาราวคลื่นซัด ในเวลาต่อมา อดาร์ลีนได้ไปห้างสรรพสินค้าแห่งหนึ่ง เพื่อไปสัมภาษณ์คอลัมใหม่ที่นิตยสารรายเดือนชื่อดังจัดทำขึ้น แต่เพราะอีกฝ่ายแคลเซิล เขาจึงเดินเที่ยวห้างแทน และด้วยการเป็นที่โด่งดังและเป็นที่รู้จัก ทำให้วันนั้นอดาร์ลีนต้องวิ่งวุ่นกับการหนีเหล่าแฟนคลับของตน เขาเข้าไปแอบในห้องห้องหนึ่ง ซึ่งดูแล้วเหมือนจะเป็นห้องเก็บของ เพื่อรอให้เหล่าแฟนคลับทั้งหลายสลายไป แต่พอเขาจะออกมาจากห้องนั้น ประตูที่เก่ากึกกลับฝืดจนเปิดไม่ออก และอดาร์ลีนก็ติดอยู่ในห้อง และเสียเวลามากมายไปกลับการพยายามเปิดประตูอย่างช่วยไม่ได้ 

                 แล้วเหตุการณ์ไม่คาดฝันก็เกิดขึ้น หลังจากนั้นไม่นาน ช่วงจังหวะเดียวกับที่อดาร์ลีนสามารถเปิดประตูได้ เขาชะงักไป เมื่อโจรจำนวนมากบุกเข้ามา และจับตัวประกันมากมายมากองไว้ในบริเวณใกล้ๆ กับห้องที่เขาติดอยู่ในนั้น อดาร์ลีนตัวแข็งทื่อทันที เขาไม่กล้าเลยที่จะออกไปข้างนอก เขาเลยแอบอยู่ที่เดิม และนั่นก็ทำให้เขาได้ยินพวกโจรคุยกันถึงเรื่องแผนการ เขาทำอะไรไม่ถูก เมื่อพวกมันบอกว่าจะฆ่าตัวประกันทั้งหมดทิ้ง เพื่อสร้างความวุ่นวายและหนีไปในช่วงชุลมุนซะ 

                  อดาร์ลีนอยากจะช่วยเหลือคนอื่นจากอันตราย แต่ในขนาดที่เขาตัดสินใจ พวกโจรก็เริ่มลงมือ ตัวประกันทยอยถูกฆ่าไปทีละคนสองคน ภาพผู้คนที่ทยอยล้มตายไปทำให้ความกล้าทั้งหมดสูญสิ้นไปหมด อดาร์ลีนเขยิบตัวหนีออกจากประตู เขาทำได้แค่ซุกตัวแอบอยู่ตรงซอกแล้วกลั้นเสียงร้องของตัวเองเอาไว้ โดยปล่อยให้คนมากมายตายไปทั้งอย่างนั้น แต่เวลาต่อมาเขาก็ถูกจับได้ อดาร์ลีนถูกพวกโจรจับมา ตอนแรกเขาเกือบจะถูกฆ่าตายไปแล้ว แต่โจรคนหนึ่งกลับเสนอว่าให้ปล่อยเขาไป แล้วให้เขาสร้างเรื่องเท็จบอกพวกตำรวจไป เพื่อให้ข้อมูลบิดเบือนจากความจริงมากขึ้นไปอีก และสั่งห้ามบอกความจริงเด็ดขาด โดยมีชีวิตของเขาและครอบครัวเป็นตัวประกัน

                พวกมันเอาเรื่องชีวิตของเขามาอ้าง เด็กหนุ่มสับสันไม่รู้ว่าควรจะทำยังไง แต่พอถูกบอกให้นึกถึงครอบครัว ภาพของแม่และน้องก็ฉายเข้ามาในหัว อดาร์ลีนเลือกจะทำตามที่พวกโจรสั่ง เพราะเขาคิดว่าถ้าเขาตายไป ครอบครัวของเขาจะต้องเสียใจและลำบากมากขึ้น เด็กหนุ่มเลือกจะละทิ้งชีวิตของตัวเอง มองดูผู้คนมากมายทยอยตายไปเรื่อยๆ พร้อมเอ่ยขอโทษพวกเขาในใจพร้อมน้ำตาไป แม้จะรู้ดีว่าไม่มีวันได้รับการอภัยแน่นอนก็ตาม

                หลังจากนั้นเขาโดนตีหัวจนสลบไป พอตื่นขึ้นมาก็มาอยู่ในโรงพยาบาลเสียแล้ว ตำรวจบอกว่าเขารอดจากอาการเสียเลือดฉับพลันมาได้อย่างหวุดหวิด นั่นทำให้อดาร์ลีนรู้สึกกลัวไปถึงขั้วหัวใจ เมื่อรู้ว่าพวกโจรไม่ได้ตั้งใจจะไว้ชีวิตเขาแต่แรก พวกมันก็แค่อยากจะทำให้เขารู้สึกผิดไปตลอดก็เท่านั้น แต่เพราะการที่เขาเป็นคนดัง ข้อมูลเรื่องที่อยู่ของเขาจึงรู้จักกันได้โดยที่ นั่นก็หมายความว่าหากเขาปริปากพูดออกไป ชีวิตของเขาและครอบครัวจะไม่มีทางอยู่รอดปลอดภัยแน่ๆ 

                  เมื่อเขาฟื้นตัวได้พอสมควรแล้ว ตำรวจพยายามจะซักถามข้อมูลจากเขาเพื่อหาจัดการกับกลุ่มโจร อดาร์ลีนตอบไปเพียงไม่กี่คำ และพยายามโกหกให้ได้มากที่สุด เพื่อบิดเบือนข้อเท็จจริง ในตอนแรกพวกตำรวจคล้ายจะไม่เชื่อในสิ่งที่เขาบอก แต่พออดาร์ลีนบีบน้ำตาเพื่อความสมจริงมากขึ้น ทั้งสื่อและตำรวจต่างเลิกสงสัยในตัวเขา และเปลี่ยนมาปลอบประโลมเด็กหนุ่มผู้น่าสงสารกันทั่วสารทิศแทนทันที อดาร์ลีนรอดพ้นจากการเป็นผู้ต้องสงสัย และสามารถมีชีวิตอยู่กับครอบครัวของเขาด้วยรอยยิ้มต่อไปได้เหมือนเดิม แต่ใครจะรู้ว่าแท้จริงภายใต้รอยยิ้มของเขา มีความลับที่ไม่มีวันบอกใครได้หลบซ่อนเอาไว้อย่างแนบเนียน 

 ชอบ เกลียด แพ้ กลัว : ชอบ = คอมพิวเตอร์ #เขามักสนุกสนานเวลาได้ใช้มันท่องไปในโลกอินเตอร์เน็ต และมันก็เป็นสิ่งที่ค่อยยึดเหนี่ยวจิตใจของเขาไม่ให้หมกหมุ่นอยู่กับความผิดบาปในอดีตของเขาได้อีกด้วย

                                   เกลียด = พวกชอบละลาบละล้วงเรื่องของคนอื่น #เพราะความลับมากมายที่ถูกซ่อนเอาไว้ และนิสัยที่ชอบขีดเส้นไม่ให้ชาวบ้านมายุ่งวุ่นวายกับเรื่องของตัวเอง การที่ถูกละลาบละล้วงเรื่องส่วนตัวจึงเป็นเรื่องที่น่าหงุดหงิดมากสำหรับเขา

                                   แพ้ = อากาศหนาว #อดาร์ลีนอยู่ในที่อากาศหนาวเกินไปไม่ได้ เพราะปอดของเขาไม่ค่อยแข็งแรง อาจทำให้เขาเป็นปอดบวมได้

                                   กลัว = การถูกเปิดโปง #ความลับของเขาเป็นสิ่งที่สมควรปิดเอาไว้ตลอดการในสายตาของอดาร์ลีน อดาร์ลีนไม่ต้องการให้ใครมารู้ความผิดบาปในครั้งนั้น เพราะเขาคงไม่สามารถทนรับสายตารังเกียจและคำประนามของคนอื่นได้ การถูกเปิดโปงเรื่องในอดีตจึงเปรียบเหมือนฝันร้ายที่เขาไม่อยากให้มันเกิดขึ้น และจะไม่ยอมให้มันเกิดขึ้นเด็ดขาดอีกด้วย

ลักษณะการพูด : แทนตัวเองว่า ผม และเรียกคนอื่นว่า เธอ หรือ นาย แต่ถ้าคุยกับคนอายุเยอะกว่าจะเรียกอีกฝ่ายว่า พี่ชาย หรือ พี่สาว หรือไม่ก็ตามลำดับอายุ ชอบพูดไปยิ้มไป และหัวเราะง่ายเหมือนพวกเส้นตื้น แถมชอบพูดยกยอคนอื่นตลอดเวลา ไม่ชอบพูดเรื่องจริงจัง และหาเรื่องมาพูดได้ตลอดเวลา แต่เขาก็รู้นะว่าตอนไหนควรหยุดพูดจริงๆ หรือไม่?

สัตว์ที่ชอบ : จิ้งจอก เขาชอบความเจ้าเล่ห์ของมันที่สามารถเอาตัวรอดได้ในสถานการณ์ต่างๆ แต่บางครั้งเขาก็รู้สึกเกลียดมันอยู่บ้างเหมือนกันล่ะนะ..

เพิ่มเติม : อดาร์ลีนชอบกินของหวานมากๆ ถ้ามีคนเอาของหวานมาให้เขามากๆ และของเหล่านั้นไม่เป็นอันตรายต่อตัวเขามากเกินไป อดาร์ลีนจะยอมบอกใบ้ในเรื่องที่อีกฝ่ายอยากรู้ หรืออนุญาตให้อีกฝ่ายถามคำถามได้หนึ่งข้อ แต่คำตอบที่ได้จะเป็นแบบไหน นี่ก็อีกเรื่องนึง

____________________________________

คุยกับผู้ปกครองหน่อยนะครับ

สวัสดีไรต์หินครับ แนะนำตัวหน่อย : อีกรอบนะคะ รันรัน เจ้าค่ะ

อ่านกฏทุกอย่างดีแล้วนะครับ : แน่น๊อนนน

ทำไมมาสมัครครับ ( ยิ้ม ) : เช่นเดิม ชอบแนวนี้ค่ะ! เคยคิดจะแต่งแนวๆ นี้นะคะ แต่ไม่รอด เลยต้องมาเกาะสูบ (?) ชาวบ้านเขา555

มือใหม่นะครับ แนะนำได้ ไรต์ไม่อีโก้สูง พร้อมรับฟังและแก้ไข : รับทราบค่า!

ใบสมัครอาจจะยุ่งยากยังไงก็ขออภัยนะครับ ( โค้ง )  : อย่างที่บอกไป ละเอียดสิดี จะได้เป๊ะทุกองค์ประกอบ

ถ้าไม่ติดบทที่เลือกขออนุญาตยัดนะครับ : ได้เลยค่าาา!

โชคดีครับ รีดของผม