คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #5 : Side Story 0
Side Story 0
“มาเร็วมาเร็ว พวกเด็กหลงทาง !
หากหลงทางล่ะก็ ผมคนนี้จะไม่รอนะครับ”
ชายหนุ่มผมทองที่หน้าตาราวกลับเป็นคนเอเชียเอ่ยขึ้นอย่างสดใส แม้นักท่องเที่ยวในกลุ่มจะมีบรรยากาศมืดมนลอยตามมา แต่ชายคนนี้ก็ยังคงเริงร่าได้อยู่เสมอ
“ตอนนี้เราอยู่ที่ไหนแล้วคะคุณไกด์?”
หญิงสาวที่อายุราว 13 ขวบ เอ่ยถามขึ้นมา ก่อนจะเดินมาด้านหน้าอีกคน ไกด์หนุ่มเอื้อมมือไปกุมมือเล็กไว้ ก่อนจะชูขึ้นสูงๆ ด้วยสีหน้ามีความสุข
“ตอนนี้เราอยู่อังกฤษแล้ว!! ลองสัมผัสสิ นี่คือ ออกซิเจนอังกฤษ!”
หญิงสาวยกมือตามอย่างว่าง่าย การเล่นกันของเด็กหนึ่งผู้ใหญ่หนึ่ง ไม่อยู่ในสายตาของคนอื่นอีกต่อไป หลายต่อหลายคนต่างพากันนิ่งเงียบ สายตาหลายคู่จ้องมองไปมา ราวกลับหวาดระแวงทุกสิ่งทุกอย่าง กระนั้น ชายคนหนึ่งก็เข้าไปโอบไหล่บางของหญิงข้างเคียงพร้อมกับเอ่ยคำหวานใส่
“ว่าไงครับคนสวย? โชคดีจริงๆที่เราได้มาพบกันนะครับ”
“หืม..?” หญิงสาวหันมามองอีกฝ่ายด้วยดวงตาสีแดง ก่อนจะส่งยิ้มมาให้ “นั่นสินะคะ”
เมื่อเดินมาได้ไม่นาน ทั้งหมดก็เริ่มเข้าสู่เขตป่า คฤหาสน์หรูหราที่มองจากภายนอก ช่างดูลึกลับน่าค้นหาเสียเหลือเกิน พวกเขาเดินย่างกายเข้าไป ก่อนจะพบหญิงสาวในชุดกระโปรงสีดำสนิท คล้ายจะเป็นแม่บ้านของที่นี่ ส่งยิ้มต้อนรับมาให้อย่างยินดีกับการมาเยือนของนักท่องเที่ยวทั้งหลาย ไกด์หนุ่มผละออกจากกลุ่ม พร้อมทักทายหญิงสาวอย่างเป็นกันเอง
“ฉันเกลียดกลิ่นบุหรี่”
ชายหนุ่มคนหนึ่งหันไปมองคนข้างๆของเขาที่กำลังดูดบุหรี่อยู่ตรงหน้า แถมยังท่าทางกวนประสาทนั้นอีก เขาขยับแว่นเบาๆ ก่อนจะมองอีกฝ่ายอย่างเอาผิด แต่ดูเหมือนอีกคนจะไม่ได้ใส่ใจเลย ยิ่งเห็นไม่ชอบ ดูเหมือนเขาจะยิ่งพ่นควันออกมามากกว่าเดิมเสียอีก
“ขอโทษทีนะ ที่กลิ่นบุหรี่ของฉันไม่รบกวนนาย”
หนุ่มแว่นมองไปยังชายตรงหน้าอย่างหัวเสีย เมื่อหมุนตัวจะเดินหนีออกห่างๆ ร่างของเขาก็ชนกับผู้หญิงคนหนึ่ง เธอเงยหน้าขึ้นมองเขา หญิงสาวเริ่มแก้มป่อง ก่อนจะหัวเราะออกมาเบาๆ เขามองเธอนิ่ง ก่อนจะผละออกไปห่างๆ เมื่อรู้ว่าตัวเองหลุดหัวเราะออกไป เธอก็กุมแก้มอย่างเขินอาย
“ไปขอโทษด้วยการร้องเพลงดีไหมนะ”
เมื่อไกด์หนุ่มสนทนากับแม่บ้านสาวเสร็จ หญิงสาวในชุดกระโปรงก็เดินมาหาพวกเขา ดวงตาของเธอมี 2 สี และเธอดูเด็กมาก มือเรียวยาวดึงกระโปรงขึ้นเล็กน้อย ก่อนจะทำความเคารพอีกฝ่ายราวกลับเป็นผู้ดีคนหนึ่ง รอยยิ้มปรากฏขึ้นบนใบหน้าของเธอ ไกด์หนุ่มจึงเริ่มแนะนำหญิงสาว
“นี่คือ ‘กิ่งแก้ว’ เป็นคนเอเชียที่มาทำงานอยู่ที่นี่ครับ”
พวกเขาทั้งหมดจะเดินเข้าไปในคฤหาสน์ หลายชีวิตเริ่มสงสัยว่าทำไมถึงไม่พบเจ้าของออกมาต้อนรับ แต่กลับมีหญิงสาวที่เหมือนสาวใช้ออกมาแทน พวกเขาได้แต่เก็บความคิดนั้นเอาไว้ หญิงสาวในชุดกระโปรง หันมาเอ่ยบอกพวกเขา ในขณะที่กำลังพาไปยังห้องพัก
“เวลาเที่ยงคืนของทุกวัน
ทุกคนต้องมารวมกันที่ห้องอาหารนะคะ”
หญิงสาวในชุดกระโปรงยิ้มน้อยๆ พลางหันไปมองเด็กสาวที่แลดูโลกส่วนตัวสูง จนเจ้าตัวรู้สึกถึงสายตาที่จ้องมองมา...
"มีอะไรหรือเปล่าค่ะ คุณกิ่งแก้ว"
"คุณน่าสนใจนะค่ะ" หญิงสาวยิ้มน้อยๆ ก่อนจะเชิญทุกคนเข้าคฤหาสน์ และเดินหายไปในเงามืด
หลังจากที่เข้าไปในห้องของตัวเอง กระดาษใบหนึ่งก็ถูกวางไว้บนเตียงเรียบร้อยแล้ว ข้อความในกระดาษนั้นทำให้ทั้งหมดต้องตกอยู่ในอารามตื่นตระหนก
RANK
ข้อความลับของคุณ
ความคิดเห็น