คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #49 : มิเชล ท็อดด์
“ฮาย~Mr.asshole~”
ชื่อ-นามสกุล : มิเชล ท็อดด์ / Michael Todd
ชื่อเล่น/ชื่อเรียก : มิเชล / Michael
อายุ : 16
ส่วนสูง/น้ำหนัก : 168 cm. / 55 kg.
ลักษณะภายนอก : มิเชลเป็นคนที่มีขนาดตัวไม่เล็กหรือสูงจนเกินไปแต่ด้วยความที่เจ้าตัวตัวค่อนข้างบาง เอวเอส หน้าอกคัพซี ต้นขาเรียวสวยจึงหลอกตาทำให้เธอดูตัวสูง รูปร่างหน้าตาของเธอเองก็น่ารักจิ้มลิ้มที่ขนาดเป็นใครก็ต้องเอ่ยชม ดวงตาสีฟ้าเป็นประกายสดใสและผมสีบลอนด์สว่างที่เจ้าตัวมักจะมัดแกละ 2 ข้างช่างเข้ากับผิวสีขาวใสเรียบเนียนของเธอ
ชุดที่เธอใส่คือเสื้อฮู้ดสีดำส่วนข้างในจะใส่เสื้อยืดสกรีนคำว่า “Get the F..ck out!” ที่ซื้อมาคู่กับไมเคิล กางเกงขาสั้นสีขาวใส่คู่กับถุงน่องสีดำยาวถึงต้นขาและรองเท้าผ้าใบสีขาวแถบดำ
ความสามารถพิเศษ : Street dance , บาสเกตบอล , ร้องเพลง , ความไว , ความอ่อนตัวและคล่องตัวของร่างกาย , ตีความภาษากาย , พลิกแพลงของรอบตัวเป็นอาวุธ , โชค , เซนส์ด้านการมองคน
ประวัติ : “มิเชล ท็อดด์” ไม่ใช่ชื่อจริงของเธอชื่อจริงของเธอคือ “เกรซ เคนเนดี้” แม่ของเธอท้องกับผู้ชายที่ไหนไม่รู้จนเกิดเป็นเธอแต่ก็ไม่ได้ทำอะไรที่มันแย่กับเธอหรอกเว้นเสียแต่มักจะไม่ค่อยสนใจเธอและทิ้งเธอไว้ที่บ้านในห้องสี่เหลี่ยมมืดๆแล้วตัวเองออกไปเที่ยว สำหรับเด็กไม่รู้ความที่ต้องตื่นขึ้นมากลางดึกแล้วไม่เจอแม่ตัวเองมันเป็นอะไรที่น่ากลัวมากแต่เธอก็เลิกที่จะร้องไห้หรือกรีดร้องไปนานแล้วล่ะเปลี่ยนเป็นทำตัวให้ชินกับมันแทนจนกระทั่งเธออายุได้ 7 ขวบ แม่ของเธอพบรักกับนักท่องเที่ยวหนุ่มชาวโอไฮโอ้และก็แต่งงานกัน เขามาอาศัยอยู่ที่บ้านของเธอเมื่อเวลาที่แม่อยู่ด้วยเขาจะใจดีแต่เมื่อแม่ไม่อยู่เขาจะกินเหล้าและเริ่มทุบตีและด่าว่าเธอสารพัดแต่ตัวเธอไม่สามารถตอบโต้ได้เลยไม่งั้นอาจจะรุนแรงกว่านี้ ชีวิตของเธอดำเนินอย่างนี้ไปเรื่อยๆจนกระทั่งเธออายุได้ 9 ขวบ แม่ของเธอก็ตั้งท้องลูกของพวกเขามาและวางแผนที่จะย้ายไปอยู่กันที่โอไฮโอ้ เธอที่ไม่ค่อยได้รับความสนใจจากแม่และเป็นที่ระบายอารมณ์ของพ่อเลี้ยงจึงคิดว่าถ้าพวกเขามีลูกกันเธอก็ยิ่งเป็นตัวเกะกะเปล่าๆจึงหนีออกบ้านมา
หลังจากที่หนีออกมาเป็นไปตามที่เธอคาดพวกเขาไม่แม้แต่จะออกตามหาเธอสักนิด เธอเดินตามถนนไปเรื่อยๆและคิดว่าจะทำไงกับที่นอนและอาหารดี เมื่อรู้สึกตัวอีกทีเธอก็เจอกับไมเคิลที่นั่งตรงริมฟุตบาทคนเดียวด้วยความรู้สึกอะไรก็ไม่รู้ทำให้เธอเข้าไปทักทายและพยายามเข้าหาโดยการเล่าเรื่องต่างๆให้ไมเคิลฟัง ถึงจะเหมือนไม่สนใจแต่เธอรู้ว่าไมเคิลฟังเธอตลอดและไม่ว่าเธอจะตามไปไหนต่อไหนไมเคิลก็ไม่เคยผลักไสหรือไล่ไป เมื่อไมเคิลไปขโมยเงินและไปซื้ออาหารก็จะซื้อมาเผื่อเธอเสมอเป็นอย่างนี้ทุกวันแต่เธอกลับรู้สึกมีความสุขมากดีกว่าต้องอุ่นอาหารแช่แข็งกินเองอยู่ทุกวัน ในวันหนึ่งในขณะที่เธอตื่นขึ้นมาแต่ไมเคิลยังคงนอนอยู่เธอจึงคิดที่จะออกไปหาอาหารมาเซอร์ไพรส์ไมเคิลตอนตื่นเพราะตลอดมาไมเคิลจะเป็นคนทำหน้าที่นี้ตลอด ขณะที่เดินไปตามทางหาเหยื่ออยู่ก็เจอกับกลุ่มคนที่เห็นเธอและจะเข้ามาคุกคามเธอ เธอต่อต้านคนกลุ่มนั้นแต่เธอรู้ดีว่าไม่สามารถสู้แรงคนกลุ่มนั้นได้แต่ก็ยังไม่ลดละพยายามต่อต้านต่อไปจนรู้สึกตัวอีกทีหนึ่งในนั้นก็ล้มลงไปนอนแน่นิ่งพร้อมกับมีเลือดไหลบริเวณศีรษะและคนต่อไปก็ตามมาเรื่อยซึ่งคนที่มาช่วยเธอไว้คือไมเคิลที่กำลังตามหาตัวเธออยู่ ในสายตาคนอื่นอาจเห็นไมเคิลเป็นปีศาจแต่สำหรับเธอเขาเปรียบเสมือนฮีโร่ที่เข้ามาช่วยเธอ
หลังจากเหตุการณ์นั้นไมเคิลก็จับมือเธอและพาวิ่งหนีฝ่าวงล้อมออกมาและแอบเข้าไปหลบในซอยซอยหนึ่ง เมื่อปลอดภัยแล้วเธอก็โผเข้ากอดไมเคิลพร้อมกับขอบคุณที่ออกตามหาและมาช่วยเธอ หลังจากนั้นเธอรู้สึกได้ว่าไมเคิลเปิดใจกับเธอมากขึ้นและความสัมพันธ์ของพวกเธอดีขึ้นมาก วันหนึ่งไมเคิลเสนอกับเธอว่าเรามาทิ้งตัวตนเก่าและเริ่มต้นใหม่โดยเป็นพี่น้องกันจริงๆเธอที่เห็นด้วยจึงเสนออีกว่าเปลี่ยนชื่อใหม่เอาให้เหมือนกันจึงได้ชื่อ ‘Michael Todd’ เพราะ ‘Micheal’ สามารถเขียนเหมือนกันแต่ออกเสียงได้ไม่เหมือนกันจึงใช้ชื่อนี้และพวกเราก็สัญญากันว่าจะไม่ทิ้งกันและจะอยู่ข้างกันเสมอไม่ว่าอะไรจะเกิดขึ้น หลังจากนั้นไมเคิลก็สอนอะไรเธอหลายอย่างเพื่อที่จะสามารถอยู่รอดกันได้ถึงแม้เธอจะทุลักทุเลในตอนแรกและในเวลาต่อมาตัวเธอก็คล่องและชินกับมันเองถึงมันจะไม่สวยงามนักแต่มันก็สนุกมากที่ได้ใช้เวลาร่วมกับไมเคิล
เวลาล่วงเลยถึง 3 เดือน ในขณะที่ขโมยเงินผู้หญิงคนหนึ่งเสร็จพวกเขาก็มาเจอกับจอห์นที่ชวนพวกเขาไปอยู่ด้วยความคุ้นชินเธอจึงหยิบไม้แถวนั้นมาถือไว้ป้องกันตัวและเมื่อฟังที่จอห์นพูดจบทั้งเธอและไมเคิลก็ต่างตอบปฏิเสธถึงเธอจะรู้สึกได้ว่าคนคนนี้ไม่มีเจตนาที่ไม่ดีแต่ถ้าไมเคิลไม่เห็นด้วยเธอก็ไม่สนใจ จนกระทั่งวันหนึ่งในตอนที่ขโมยของในร้านสะดวกซื้อและโดนตำรวจตามก็ได้จอห์นนี้แหละช่วย พวกเธอจึงยอมฟังข้อเสนอของจอห์นที่จะดูแลพวกเธออย่างดีโดยแลกกับการทำงานบางอย่างให้พวกเขาเลยตอบตกลงเพราะยังไงมันก็ไม่มีอะไรเสียหาย จอห์นดูแลพวกเธอเป็นอย่างดีทั้งเรื่องค่าใช้จ่ายในชีวิตประจำวัน อาหาร ที่นอนดีๆและยังให้พวกเธอไปโรงเรียน เธอเข้ากับนักเรียนส่วนใหญ่และเหล่าครูในโรงเรียนเป็นอย่างดีก็จะมีพวกกลุ่มคนบางกลุ่มที่มาบุลลี่พวกเธอ ไอ้ที่มาบุลลี่ตัวเธอเองเธอไม่แคร์หรอกแต่อภัยให้ไม่ได้กับพวกที่มาบุลลี่หรือว่าร้ายไมเคิลจึงมักจะเลือดขึ้นหน้าทันทีและเข้าไปมีเรื่องกันตลอดโดยมีไมเคิลมาร่วมวงด้วยเมื่อเธอเบื่อขึ้นมากลางคันเธอจะปล่อยให้ไมเคิลสู้ต่อไปจนคนพวกนั้นอาการสาหัส แถมในเวลาว่างจากการทำงานให้จอห์นเธอจะชวนไมเคิลไปเต้น Street dance ในจุดที่มีนักท่องเที่ยวเยอะๆผู้คนแถวนั้นชอบมากและมาดูเธอตลอดบางคนก็ให้ตังค์เธอด้วย มันสนุกมากแถมยังมีรายได้เสริมอีกจากการที่พวกนักท่องเที่ยวให้กับที่ไมเคิลฉกมาช่างคุ้มเกินคุ้ม โดยรวมคือเธอมีความสุขมากกับชีวิตแบบนี้และหวังว่ามันจะยังเป็นอย่างนี้ต่อไปเรื่อยๆ
นิสัย : ถ้าให้คำกำจัดความของมิเชลคงเป็น “หายนะในความสดใส” “ปีศาจในคราบเด็กสาว” มิเชลเป็นคนที่ร่าเริงมากถึงมากที่สุด ออกจะสดใส ทะเล้น ซุกซน ชอบปั่นหัวคนอื่นเล่นขำๆ แต่ภายใต้ความขี้เล่นนั้นซ่อนความเจ้าเล่ห์และร้ายกาจไว้ภายในคนที่จะได้เห็นความร้ายกาจของเธอมีแต่พวกที่หาเรื่องหรือดูถูกไมเคิลเท่านั้นแหละแถมเป็นพวกเจ้าแผนการชอบคิดแผนต่างๆไว้ในหัวเสมอ เธอมักจะสังเกตพฤติกรรมของคนอื่นในขณะที่คุยกับคนคนนั้นไปด้วยตามที่ไมเคิลสอนมา เช่น ถ้าขณะคุยแล้วอีกคนเหยียดปากใส่แสดงว่าเป็นพวกมั่นหน้าจัดหรือถ้าเหลือบตาขึ้นไปทางขวาแสดงว่ากำลังโกหกอยู่ เป็นต้น ด้วยความเป็นคนร่าเริง สดใส และอัธยาศัยดีเป็นทุนเดิมอยู่แล้วจึงทำให้เธอสนิทกับคนได้ไวและสามารถโน้มน้าวคนอื่นได้ง่ายมากขึ้น ถ้ามีคนมาดูถูกเหยียดหยามเธอล่ะก็เธอจะไม่สนใจแต่ถ้าเป็นไมเคิลก็จะเลือดขึ้นหน้าขึ้นมาทันทีและยังติดนิสัยที่มักจะเรียกคนพวกนี้ว่า “Mr.asshole” ตามไมเคิล เธอเป็นคนที่เบื่ออะไรกลางคันคือเมื่อทำอะไรอยู่แล้วจู่ๆเบื่อขึ้นมาเธอจะเลิกทำดื้อๆ นิสัยเสียใหญ่หลวงของเธอคือ ‘เธอไม่แคร์ใครนอกจากไมเคิลกับจอห์น’ ถึงแม้จะมีคนถูกรถชนต่อหน้าถึงเธอจะเข้าไปช่วยแต่ก็ไม่ได้สนใจว่าคนนั้นจะรอดหรือไม่รอดแค่ช่วยตามเห็นสมควร เวลามีเรื่องก็จะหยิบเอาอะไรแถวๆนั้นมาฟาดไม่ยั้งตั้งแต่ของเล่นจนถึงอะไรที่มันรุนแรงถึงชีวิต
ลักษณะคำพูด : ปกติจะเป็นคนที่พูดด้วยน้ำเสียงที่มีความร่าเริงออกจะทะเล้นไปหน่อยแต่ถ้าในเวลาขณะที่มีคนมาหาเรื่องเธอหรือไมเคิลจะพูดด้วยน้ำเสียงที่ออกเจ้าเล่ห์เป็นที่สุด อาจมีการพูดเหน็บแนมกับบุคคลเหล่านั้นเล็กน้อยถึงปานกลางเหมือนไมเคิลแต่ถ้าหัวร้อนขึ้นมาอาจจะพูดด้วยน้ำเสียงที่เย็นชาขึ้นมาทันที เธอจะแทนตัวเองว่า ‘ฉัน’ , ‘เค้า’ แทนคนอื่นว่า ‘นาย/เธอ/ชื่อของคนคนนั้น/ตาแก่(จอห์นเท่านั้น)/พี่จ๋า(ไมเคิลเท่านั้น)’
Ex.1 “เน่ๆ~อย่าขว้างทางกันสิมันเกะกะอ่ะ”
Ex.2 “555+พวกนายเป็นคนโง่ดักดานแบบที่พี่จ๋าพูดจริงด้วย”
Ex.3 “งั้นมิทราบว่าพวกอีตัวอย่างพวกเธอต้องการอะไรจากพี่จ๋าของฉันงั้นเหรอ”
Ex.4 “ตาแก่ๆเค้าอยากกินเค้กช็อกโกแลตอ่า~”
Ex.5 “ถ้ามีพี่จ๋าอยู่ข้างๆฉันก็หายห่วงทุกอย่างเลยล่ะ”
เพลงที่บ่งบอกถึงตัวละคร : Caravan Palace - Wonderland
สิ่งของที่พกติดตัว : วอล์คแมน(ไมเคิลซื้อมาให้(แต่มาจากเงินที่ขโมยมา)) , หมากฝรั่ง , จูปาจุ๊บ , ช็อกโกแลตบาร์ , พลาสเตอร์ลายน่ารักๆ
เพิ่มเติม : - แม่และพ่อเลี้ยงของเธอย้ายไปอยู่กันที่โอไฮโอ้เริ่มต้นชีวิตใหม่โดยไม่ตามหาเธอหรือแจ้งคนหายเลย
- เธอเรียนรู้ทุกอย่างมาจากไมเคิลเลยทำให้นิสัยบางส่วนเหมือนกัน
- เธอมีเส้นสายในเมืองและสนิทกับตำรวจมากเพราะความอัธยาศัยดีและการพูด
- เธอตัวติดกับไมเคิลตลอดเวลาเพราะมันทำให้เธอรู้สึกปลอดภัยและไม่ต้องกังวลอะไร
- เธอชอบกินของหวานมากจนไมเคิลกับจอห์นแซวว่าเป็นเบาหวานแล้วแต่ก็ซื้อให้เธอตลอด
- เธอรู้ดีว่าเธอสู้แรงผู้ชายร่างหนาๆไม่ไหวถ้าสู้มือเปล่าเลยมักจะชอบหยิบเอาอะไรแถวนั้นติดตัวมาเป็นอาวุธตลอดเวลาที่มีคนมาหาเรื่อง(ไมเคิลสอนมา)
- ถ้าในบรรดาผู้หญิงถือว่าเธอแรงเยอะอยู่นะ
ความคิดเห็น