ใบสมัครตัวละคร ของเค้า

ลำดับตอนที่ #48 : Sarisia Elford

Application 

"หาว~ นายพูดอะไรหน่ะ..ผมไม่เห็นจะรู้เรื่องเลย..ขอยืมไหล่นายนอนหน่อยนะ"

บทตัวละคร :: ตัวเอกชายบ้านสลิธีลีน

ชื่อ-นามสกุล ::  ซารีเซีย เอลฟอร์ด | Sarisia Elford(El-ford)

ชื่อเล่น ::เซีย, ซารีเซีย,ซาริ | Sia, Sarisia, Sari

ชั้นปีที่เรียน :: ปี3

วิชาที่สอน :: --

สายเลือด :: ลูกปีศาจ ไทฟอน

ไม้กายสิทธิ์ :: ไม้อาเคเซีย ยาว11นิ้ว แกนกลางบรรจุเกล็ดงูสีเงิน สามารถโค้งงอได้ ยืดหยุ่นได้

สัตว์เลี้ยง :: งูเผือก, นกอินทรี(สัตว์เลี้ยงพวกนี้รักกันนะไม่ไล่ฆ่ากันหรอก..กลัวเจ้านายดุ)

บ้านในฮอกวอตส์ ::สลิธีรีน

ลักษณะนิสัย :: เป็นคนเงียบๆ คอยจับผิดจับสังเกตคนรอบข้างเสมอ ในเวลาขับขันหรือเวลามีใครแกล้งจึงสามารถนำสิ่งที่คนๆนั้นทำผิดมาเอาคืน หรือเวลาต้องการอะไรจะมีเขาคนนึงที่มีข้อมูลอยู่เสมอ เป็นคนมีไหวพริบและเฉลียวฉลาด เก่งเกมโกงและทำทุกอย่างเพื่อชัยชนะสมเป็นบ้านสลิธีรีน 

                         แต่ข้อเสียของเจ้าตัวคือมักจะงีบตลอดแต่ขอบอกพูดอะไรตอนเจ้าตัวนอนเจ้าตัวก็รู้หมด (ผมไม่ได้ เ-สือกนะคุณมาพูดให้ผมได้ยินเอง/ซารีเซีย) มักจะมีหมอนกับผ้าห่มติดตัวจนคนรอบข้างอยากจะถามว่า "แกเก็บมันไว้ตรงไหน!!?" ถ้าอาจารย์ถามอะไรก็สามารถตอบได้หมด(ผมอ่านหนังสือที่ให้หมดแล้วครับ..ในห้องสมุดด้วย/ซารีเซีย) 

                         เจ้าตัวชอบแว้ปไปแว้ปมาด้วยรู้ตัวอีกทีเจ้าตัวก็อยู่ข้างๆแล้ว (คุโรโกะ!#ผิดๆ) แต่เพราะเป็นคนที่ชอบงีบบ่อยจึงไม่ค่อยเป็นจุดสนใจจนกระทั่งตอนสอบเพราะเจ้าตัวสอบทุกวิชาไม่ว่าจะเป็นทางปัญญาหรือกายภาพได้ที่หนึ่งเสมอ!(perfectจนน่าหมั่นไส้!)

                         ถึงจะเห็นอย่างงี้แต่เขาก็นิสัยดีอยู่ในระดับนึง เพราะเวลาใครลำบากมักจะเข้าไปช่วน แต่มีสิ่งนึงที่เขาชอบทำ คือเวลานอนถ้าใครนั่งติดกับเขาบางทีเขาจะยืมไหล่คนๆนั้นนอนไม่ก็ขอนอนใกล้โดยที่เจ้าตัวไม่รู้เลยว่านั่นคือเสน่อย่างนึง!

                         เป็นคนที่คลั่งงูมากแบบเห็นปุ้ปจะตื่อและวิ่งไปชาบูบูชาเลยทีเดียว ทั้งๆที่ตนก็เลี้ยงงูอยู่แล้ว คลั่งมากจนรู้ถึงวิธีดูอายุ เพศ และสามารถแยกแยะงูจริงกลับแอนิเมจัสได้

ลักษณะการพูดจา :: แทนตนเองว่า "ผม" และคนอื่นด้วยชื่อถ้าไม่รู้จักก็ "นาย" "เธอ" และถึงแม้จะขึ้นชื่อว่าความจำดีขนาดไหน ถ้าคนนั้นเป็นคนที่ได้ยินชื่อไม่ถึง20ครั้งจะจำไม่ได้ (แม้แต่เห็นแฮร์รี่ พอตเตอร์ก็ทำตาโตแล้วบอกว่า "แผลสวยดีนะ" แล้วไม่ได้ยินดีหรืออะไรเลยที่ได้เจอเด็กชายผู้รอดชีวิต) มีลงท้ายว่า "ครับ" กับอาจารย์ในบางครั้ง

-"หาว~นายพูดอะไรหน่ะผมไม่เห็นจะรู้เรื่องเลย..ตอนนี้ขอยืมมไหล่นายนอนก่อนนะ" จริงๆตนรู้แต่ก็ทำเป็นไม่รู้ไม่ชี้และพิงไหล่นอน

-อาจารย์เรียกให้มาตอบำถามข้อหานอนในห้อง "คำตอบคือ ...ครับซึ่งมันเป็น.......#^€÷*!£#*!*#*×*×£!&€×€@&×&×ครับอาจารย์" ตอบคำถามถูกหมดแถมเพิ่มรายระเอียดและเกร็ดความรู้ลงไปด้วยก่อนนั้งลงและงีบต่อ

-"ผมรู้นะว่ารุ่นพี่แอบหนีตอนดึกมาเข้าครัวหน่ะ...หืม? ผมไม่บอกใครหรอก..แต่มีข้อแลกเปลี่ยนนะ~" ไปแบลค์เมลเขาด้วยหลักฐานที่เคยเก็บไว้เผื่อต้องการอะไร

รูปร่างหน้าตา ::ผมสีน้ำตาลอมส้มนุ่มนิ่มยาวถึงต้นคอ(แต่เวลาโมโหหรือใช้พลังผมจะกลายเป็นสีขาว) ดวงตาสีเขียวสวยน่าหลงไหล ริมฝีปากเรียวสวยที่เวลาแสยะยิ้มหรือยิ้มจะทำให้คุณใจสั่น..หรือหมั่นไส้ ผิวสีขาวเนียนนุ่มดุจหิมะ เกล็ดงูที่เป็นสีเงินบนแก้ม เรือนร่างดูอ่อนแอแต่กับมีพละกำลังมากกว่าที่เห็น

ส่วนสูง/น้ำหนัก ::170ซม./41กม.ข

ประวัติ :: ท่านพ่อของตนเป็นฮาฟมักเกิ้ลพ่อมดแต่แม้ของตนเป็นแม่มดที่ทำงานอยู่ที่กระทรวงที่กรีก เชื้อสายไทฟอนนั้นเขาได้รับมากจากทวดของทวดของทวดของแม่แต่ดันมีเกล็ดงูบนหน้าซะงั้น

              ในช่วงเด็ก(3-8ปี)ซารีเซียมักจะชอบหมกมุ่นอยู่กลับการฝึกพลังของตนและห้องสมุด ทำให้เขาเป็นคนที่นอนไม่ตรงเวลาเลยมีนิสัยที่ชอบงีบหรือหลับเสมอ แต่เจ้าตัวกลับเป็นคนที่สามารถฟังเวลานอนได้ และด้วยความที่ช่วงวัยเด็กอ่านแต่หนังสือบวกพรสววรค์และพรแสวงทำมห้เป็นคนเรียนรู้เร็วและจำอะไรแม่น นั้นไม่ว่าใครจะถามอะไร จะตอบได้หมด

             หลังจากใช้ชีวิตช่วงเด็ก(9-12)เข้าสู่young adultหรือที่เรียกกันว่าผู้ใหญ่ตัวเล็ก ซารีเซียก็หัดเรียนเวทย์จากก็อบลินที่มักจะไม่สอนวิชาให้ใครง่ายๆ(แต่ยอมสอนให้เซีย..เพราะถูกใจ..มั้ง)

             เขาเรียนรู้ที่จะทำตัวไม่เด่นจากตอนอายุ11ปี ตอนที่เขาโมโหเด็กคนนึงมากๆและเผลอไก็ปรากฏขึ้นมาทำให้เด็กพวกนั้นแกล้งและล้อเลียน และแกล้งขังเขาไว้ในห้องแคบๆท่ามกลางฤดูหนาว จนเขาหวาดกลัวที่แคบๆ เขาจึงเอาชนะด้วยการเป็นท็อปของชั้นปี จนพวกนั้นไม่กล้าแกล้งเขาเลยเกลียดการพ่ายแพ้มากๆและรักชัยชนะสุดหัวใจ

พลังของสายเลือด :: แน่นอนพลังที่มีคือพ่นไฟตามปกติ แต่เจ้าตัวก็สามารถพูดคุยกับสัตว์เลื้อยคลานทุกชนิด(เหมือนแฮร์รี่แต่แฮร์รี่คุยได้แค่กับงู) และมีพลังในการควบคุมไฟและเปลวเพลิงตามต้องการ เปลวเพลิงพวกนี้สามารถใช้ โจมตี กับรักษาได้เสียแต่อย่างเดียวคือรักษาตนเองไม่ได้ แถมถ้ารักษาคนอื่นตนเองจะได้รับแผลนั้นมาแทน

ชอบ ::หมอน, เตียงนุ่ม, ตุ๊กตานุ่มๆมากอด, นมอุ่นๆ

ไม่ชอบ/เกลียด ::ไม่ชอบพวกที่น่ารำคาญ/เกลียดฤดูหนาว

แพ้/กลัว :: กลัวที่แคบๆหนาวๆ

เพิ่มเติม ::ร่างงูของเขาเป็นงูสีขาว ตาเขียวนะคะ