ใบสมัคร
รูป
ชื่อ-นามสกุล : คาเอล โคลว์ ซินนิสเทียร์ (Cael Clow Sinnistyr)
ชื่อเล่น : คาเอล
อายุ : 26
เผ่าพันธุ์ : ปิศาจจิ้งจอก
นิสัย : คาเอล ชายหนุ่มที่คารมไม่เป็นสองรองใคร ฉลาดและเจ้าเล่ห์หาใครเปรียบไม่ได้ ฉลาดที่จะพูดและหนักไปทางติดกวนประสาท เก่งนักด้านการวางแผนตลบหลังชาวบ้าน มีนิสัยชอบทำให้อีกฝ่ายตายใจก่อนจะแว้งกัด จากลักษณะการพูดจาของเขาทำให้บอกได้เลยว่าสามารถมองทะลุว่าใครเป็นยังไง เรียกได้ว่าดูคนเก่งมาก แต่ในทางกลับกันด้วยหน้ากากรอยยิ้มที่ประดับบนใบหน้าของเขาตลอดเวลา(หรือท่าทางแสร้งทำต่างๆ)ที่อยู่ต่อหน้าคนอื่นนั้นทำให้ยากจะคาดเดาความคิดหรืออารมณ์เขา ใจเย็นยิ่งกว่าน้ำแข็ง เขาไม่นิยมพูดโกหกจะมีก็แต่’บอกความจริงไม่หมด’ หรือไม่ก็พูดจา’วกวนชวนสับสนจนเข้าใจยาก’เท่านั้น เป็นคนชอบตอบคำถามด้วยคำถาม ทำให้ผู้ฟังรู้สึกหงุดหงิดได้โดยง่าย
เป็นคนที่เยือกเย็น มีสติและรอบคอบในทุกสถานการณ์ แต่หากโกรธใครขึ้นมา(ซึ่งน้อยถึงน้อยมาก) เขาจะไม่ไว้หน้าปราณี จะมีเพียงนรกและความโหดร้ายทารุณที่รอรับคนเหล่านั้นอยู่ รอยยิ้มนั้นจะน่ากลัวจนไม่มีใครกล้ามองรวมถึงดวงตาเย็นเยียบราวกับหอกน้ำแข็งที่ไม่มีใครกล้าสบ
แต่ใครจะรู้ล่ะว่าภายใต้ใบหน้าเปี่ยมยิ้ม(ที่ถ้าไม่ดูสุภาพหรือยิ้มนิ่งๆ ก็ดูไม่น่าไว้ใจ)และการที่สามารถรู้ทันคนไปทั่วของเขานั้นจะเป็นเพียง’ความว่างเปล่า’ ไม่ใช่ว่าเขาไม่รู้สึกอะไรนะ แต่ที่เขารู้จักตัวตนของคนอื่น แต่กลับไม่รู้จักตัวตนของเขาเอง เขาไม่สามารถเข้าใจความรู้สึกของตัวเองได้ จนเขาคิดว่าตัวเองไม่รู้สึกอะไร เพราะหลอกคนอื่น(ใส่หน้ากาก)มากเกินไปจนกลายเป็นการ’ปิดตาย’หัวใจของตัวเองไปซะอย่างงั้น บาดแผลทางจิตใจที่เกิดขึ้นทุกแผลก็ได้แต่ปล่อยให้สมานอย่างผิดๆ พร้อมที่จะเปิดได้ทุกเมื่อ รอเพียงวันที่เขาจะ’เปิด’ใจรับให้ใครเข้ามาอีกครั้ง
ซึ่งนั่นก็ทำให้เขาด้านชากับทุกสิ่ง ไม่แยแสสิ่งใด ทำทุกสิ่งอย่างได้อย่างอิสระ ไม่เกรงกลัวใครทั้งนั้น แถมเมื่อบวกกับปากคอที่เราะร้ายได้อย่างเจ็บแสบและความเจ้าเล่ห์เพทุบาย ก็ทำให้หลายๆคนสงสัยว่าเขานั้นมีความอ่อนโยนอยู่บ้างรึเปล่า คำตอบคือ มี แค่มันอยู่ลึกมาก และส่วนมากจะผ่านการกระทำที่เจ้าตัวไม่ปรากฏตัวตรงๆว่าตัวเองเป็นคนทำ คนที่จะเห็นได้อย่างเด่นชัดจะต้องเป็นคนสำคัญของเขาและคนสำคัญของคนสำคัญของเขาเขาถึงจะทำตัวดีด้วย(รอยยิ้มเจ้าเล่ห์อาจจะเปลี่ยนเป็นอบอุ่นในบางครั้ง คำพูดคำจาก็น่าฟังไม่ค่อยกวนประสาท) แต่ตราบใดที่หัวใจเขายังปิดตายอยู่อย่างนั้น ก็คงยากที่จะมีใครที่ได้รับตำแหน่ง’คนสำคัญ’ของเขา ลึกๆเขาคงหวังให้ใครสักคนมาไขเปิดหัวใจที่ถูกล็อคอย่างแน่นหนาของเขาออก เยียวยาบาดแผลที่คงอยู่อย่างนั้นให้หายสนิท หรืออย่างในวงของคนยากจนแล้ว เขาจัดเป็นคนที่ใจดีและเอื้อเฟื้อเผื่อแผ่มากคนหนึ่ง เรียกได้ว่าภาพพจน์ดีมาก สาเหตุหนึ่งเพราะการกระทำของเขา(อยู่ในประวัติ)และคนเหล่านั้นไม่เคยเจอตัวเขายามพูดคุยกับคนอื่นๆ ซึ่งเจ้าตัวก็ไม่มีความคิดที่จะปรากฏตัวต่อหน้าคนเหล่านั้นอยู่แล้ว
ประวัติ :ปิศาจจิ้งจอกสายเลือดแท้ที่กำพร้าพ่อแม่ตั้งแต่วัยได้สามขวบและถูกชายคนหนึ่งรับไปเลี้ยงดูอย่างดี นั่นเป็นความคิดแรกที่คาเอลวัยเด็กเริ่มรู้ประสีประสา(ประมาณสามขวบ)ได้รับ เขามีน้องชายฝาแฝด(ที่เกิดก่อนเเม่เขาเสียได้ไม่กี่สัปดาห์)ตามมาด้วย 2 คน เขาได้รับการดูแลราวกับเป็นลูกชายแท้ๆของพ่อม้ายคนนั้น แต่ความสุขสบายนั้นก็อยู่ถึงเพียงวันเกิดครบรอบสี่ขวบของเขา ซึ่งเป็นปีที่ปิศาจจิ้งจอกจะสามารถแปลงกลับสู่ร่างจิ้งจอกของตัวเองได้ และเขาก็เป็นหนึ่งในเชื้อสายจิ้งจอกดำที่หายาก(สีขนจะดูจากเส้นผมซึ่งส่วนมากจะเป็นโทนน้ำตาล) ทันทีที่เขากลายร่างเป็นจิ้งจอก บ้านของเขาก็กลายเป็น'กรงเหล็ก'ขนาดพอดีตัวที่แม้จะคืนร่างมนุษย์ก็ไม่สามารถทำได้และยังสามารถทำให้เขาไม่สามารถใช้พลังได้ เขากลายเป็นเครื่องมือในการหาเงินจากการจัดแสดงโชว์สัตว์หายากของคนที่เขาเคยคิดว่าเป็น'พ่อ'ที่เเสนใจดี และแน่นอนว่าหลายครั้งหลายคราที่สบโอกาสเขาเคยคิดจะหนี ดื้อ ขัดขืนเป็นเด็กไม่ฟังความ แต่อีกฝ่ายก็ขู่ฆ่าน้องชายทั้งสองของเขาต่างตัวประกันทุกครั้งไป จนสามปีผ่านไป คาเอลวัยเจ็ดขวบก็ถูก'ซื้อ'โดยเศรษฐีคนหนึ่งในฐานะสัตว์เลี้ยงที่มีฉากบังหน้าเป็นลูกบุญธรรมและนั่นทำให้เขาไม่ได้เจอน้องชายของเป็นเวลากว่าสิบปี เขากลายเป็นสัตว์เลี้ยงที่ต่างออกไปจากเดิมเล็กน้อย ไม่มีกรงเหล็ก ไม่มีคนมามุงมารุมเล่นขนเขาในร่างจิ้งจอก แต่ก็มีปลอกคอตลอดเวลาไม่ว่าจะร่างมนุษย์หรือร่างจิ้งจอกที่กุญแจมีเพียงดอกเดียว ซึ่งอยู่บนสร้อยคอของเจ้านายของเขา(ยกเว้นเวลามีแขกมาบ้าน ที่อีกฝ่ายจะปล่อยให้เขาเดินไปเดินมา เพราะรู้ว่าเขาหนีไม่พ้นทหารยามที่ยืนเฝ้าทุกตำแหน่งรอบบ้านอยู่แล้ว) และความเป็นอยู่ที่สะดวกสบายขึ้น ฟังเหมือนจะดูเป็นชีวิตที่ดี(?) แต่'สัตว์เลี้ยง'ของเจ้านายเขานั้นคือการเป็นเครื่องประดับในร่างจิ้งจอกและเครื่องสนองความใคร่ในร่างมนุษย์ แรกๆเขาก็ดื้อ ดิ้นหนีเตะต่อย เรียกได้ว่าขัดขืนทุกทางที่ทำได้เหมือนที่เคยเป็น ถูกลงโทษเฆี่ยนตีทุกครั้งที่ขัดขืน(แม้จะได้รับการรักษาเพื่อไม่ให้เหลือแผลเป็นทุกครั้ง) แต่เมื่อเวลาค่อยๆไหลผ่านไป ในสภาพแวดล้อมที่เจอแต่ผู้ดีสวมหน้ากาก(เจ้านายและผองเพื่อน(?))และวัยวุฒิที่เพิ่มมากขึ้น เขาก็รู้จักที่จะ'หยิบ'หน้ากากขึ้นมาสวม ปกปิดความรู้สึกตัวเอง ไม่ว่าจะเจ็บหรืออะไรก็ดันมันกลับเข้าไปยังส่วนลึกสุด แม้จะยังต่อต้านทุกครั้งที่อีกฝ่ายทำอะไร แต่ก็จะเป็นการต่อต้านที่สวมด้วยหน้ากากรอยยิ้มเหยียด เหมือนเป็นการบอกว่าอีกฝ่ายเอาชนะเขาไม่ได้ แม้ว่าจะได้ร่างกายเขาไปก็ตาม แม้ปากจะอยากเชือดเฉือนอีกฝ่ายด้วยวาทะ แต่ถ้อยคำที่หลุดออกมาก็เริ่มเป็นอะไรที่เข้าหูเจ้านายเขา จนอีกฝ่ายเริ่มดีใจคิดว่าเขาสงบเสงี่ยมเจียมตัว วันเวลาเหล่านั้นผ่านไปจนคาเอลอายุได้สิบเจ็ดปี โอกาสหนีที่เขารอคอยก็มาถึง มันเป็นวันที่เขากล่อมเจ้านายจนเมาแอ๋ได้สำเร็จ ขโมยกุญแจ ถอดปลอกคอที่เป็นต่างเครื่องพันธนาการและกักขังพลัง ใช้พลังสร้างแผ่นดินไหวย่อมๆทำให้อีกฝ่ายตกระเบียงไป แน่นอนว่ามันเป็นอุบัติเหตุ(แบบจงใจ)และเพื่อความแนบเนียนเขาก็เล่นละครโศกต่อหน้าคนอื่นด้วย(และถึงแม้ในใจจะรู้สึกผิดที่ฆ่าคนแต่เขาก็ผลักมันไปไว้หลังหน้ากาก)และเมื่อในนามแล้วเขาเป็นลูกบุญธรรม เขาก็ได้สืบทอดตระกูลซินนิสเทียร์ตามชอบธรรมเนื่องด้วยอีกฝ่ายไม่มีญาติ ลูกหรือภรรยา หลังจากนั้นชีวิตเขาก็เปลี่ยนไปในทางที่ดีขึ้น อย่างแรกที่เขาทำคือตามหาตัวน้องชายทั้งสอง แต่สุดท้ายก็พบว่าทั้งสองได้ถูกฆ่าไปหลังจากที่เขาถูกขายไปไม่นาน และนั่นก็ทำให้เขาปราศจากคนสำคัญและรู้สึกเกลียดชังเหล่าคนที่เห็นแก่ตัว เสวยสุขบนความทุกข์ของคนอื่นเป็นที่สุด เขาเลยใช้ฐานะที่ได้รับมาให้เกิดประโยชน์ที่สุด สร้างการศึกษาให้ตนเอง แต่ด้วยที่เขาเป็นแค่ตระกูลเศรษฐีที่มีฐานะค่อนข้างมาก เลยไม่มีอำนาจทางการเมืองแต่อย่างใด เขาเลยกำลังหาทางล้มระบอบกษัตริย์อันเน่าเฟะ และคอยบริจาคเงิน สร้างโน่นนี่ให้คนที่ขาดแคลนคนอื่นๆ เท่าที่ตัวเขาจะสามารถทำได้ตลอด ซึ่งทั้งหมดที่เขาทำนั้น ชาวบ้านจะรู้จักแค่ในนาม 'ผู้นำซินนิสเทียร์คนปัจจุบัน หรือลูกชายบุญธรรมของคนก่อน'เท่านั้น
ธาตุ : ดิน
ระดับพลังเวท : A
สมรรถภาพ : สติปัญญา - 9.5
ความเร็ว - 8
พละกำลัง - 8
ปริมาณพลังเวท - 6
ความอึด - 10
อาวุธ : ดาบ (มันเป็นดาบที่เขาเจอในคฤหาสน์เป็นของสะสม ด้วยความเสียดายของเลยเอามาใช้) ชื่อ เซเทอร์
รูปอาวุธ :
รูปวิญญาณในอาวุธ :
บทที่สมัคร : ที่ปรึกษาของ Code Tower
มุมคำถามตัวละคร
1.) สวัสดียามเช้า สาย บ่าย เย็น เจ้าสบายดีหรือไม่?
- (แย้มยิ้มพราย) สวัสดีเช่นกัน ตัวข้าสบายดีเท่าที่จะเป็นได้เลยทีเดียว
2.) อย่างนั้นหรือ...จริงสิ! ข้ามีคำถามมาถามเจ้าด้วยล่ะ //ส่งยิ้ม
- หืม? มีอะไรอย่างงั้นหรือ?
3.) แหมๆ คำถามของข้าก็เกี่ยวกับระบอบกษัตริย์ที่ปกครองเราอยู่นั่นแหละ
- (รอยยิ้มกระตุกบางเบา) มีอะไรว่ามาสิ
4.) อืม...เจ้าคิดอย่างไรกับระบอบกษัตริย์งั้นหรือ?
- เรื่องแบบนั้นพูดในที่โล่งเช่นนี้จะดีหรือ? หืม? (มุมปากยกขึ้นด้วยความขบขันและแววตาแพรวระยับ)
5.) เป็นคำตอบที่สมเป็นเจ้าดีจริง ว้า...หมดเวลาเสียแล้ว//เหลือบมองนาฬิกา แล้วทำท่าเสียดาย
- อย่างงั้นหรือ น่าเสียดายจริงๆ (ส่ายหัวด้วยท่าทางแสร้งเสียดายเสียเต็มประดา)
6.) งั้นข้าขอตัวก่อนนะสหาย เอาไว้พบกันเมื่อโชคชะตาต้องการ //โบกมือแล้วเหาะไปเลย
- เช่นกัน ยินดีที่ได้พบนะ(อมยิ้ม)
มุมคำถามผู้ปกครอง
1.) คิดยังไงกับเนื้อเรื่องคะ //ทำหน้าลุ้นระทึก
- ดูดราม่าดีครับ ชอบ
2.) ถ้าไม่ติดจะรับคืนหรือให้เป็นตัวประกอบดีคะ?
- รับคืนดีกว่าครับ //หัวเราะ
3.) ขอให้ติดนะคะ โชคดีค่ะ
- ขอบคุณครับผม ต้องขอโทษที่ประวัติยาวมากด้วยนะครับ พิมพ์เพลินไปหน่อย 5555 ^ ^
ความคิดเห็น